සූකිරි කතා-බස්
"මට අවශ්‍ය අපගේ අනෙකා කෙතරම් විචිත්‍රවත්ද යන්න පෙන්වීමටයි."- නිශ්ශංක විජේමාන්න
2017 ස්වර්ණ පුස්තක "විශිෂ්තම නවකතාව" සම්මානය දිනූ, "හඳ පළුව තනි තරුව" ලියූ නිශ්ශංක විජේමාන්න සමග එම කෘතිය පිළිබඳව හා ඔහුගේ ලේඛන දිවිය පිළිබඳව, අනුරාධා කෝදාගොඩ කළ කතාබහක්. උපුටා ගැනීම 2016.09.11 රාවය පුවත්පතින්.
බූන්දි, 18:20:07
"හඳ පළුව තනි තරුව" කෘතියෙහි අප කෙතරම් සංස්කෘතික, භාෂාමය වශයෙන් කලවම් ජාතියක් ද යන්න බොහෝ තැන්වල කියැවෙනවා. කෙසේ නමුත් අපිට සමාජයක් විදියට මේ පිළිබඳව තිබෙන්නේ අල්ප අවබෝධයක් සහ අපේ රටේ පාලකයන් ඇතුළු බොහෝ පිරිස් වරනගන්නට උත්සාහ කරන්නේත් අපි සිංහල–බෞද්ධ ශුද්ධ වූ හිමිකමක් ඇති ජාතියක් බව. මේ පිළිබඳව ඔබගේ අදහස තවදුරටත් විස්තර කළොත්.
හඳ පළුව තනි තරුව කෘතියෙහි මා තැනක ලිවුවා පාලකයකුට ෆැසිස්ට්වාදය පතුරුවන්න ඕනෑම ප්‍රබල වන බලවේගයක් ආයුධයක් ලෙස ගන්න පුළුවන් කියලා. මේ දක්වා අපේ රටේ පාලකයන් ජනතාව ඔවුන්ගෙන් බලාපොරොත්තු වූ ආර්ථික සමෘද්ධිය හෝ සමාජ සුභසාධනය ළඟා කරදීම වෙනුවට කළේ ජාතිවාදය ආගම්වාදය අවුලපු එක. මේ කෘතියේ කතා තේමාව සෘජුවම ආගම්වාදයට හෝ ජාතිවාදයට විරුද්ධව නිර්මාණය නොවුණත් අපි විවිධ සංස්කෘතීන්ගෙන් අන්‍යොන්‍ය වශයෙන් පෝෂණය වී ඇති තරම මෙම නවකතාව හරහා මතුකිරීමේ වුවමනාවක් මට තිබුණා.
ඔබේ කෘතිය ඔබ හඳුන්වන්නේ කැලිග්‍රැෆියක් නැතිනම් චාරු ලේඛනයක් ලෙසයි. චාරු ලේඛන පිළිබඳව ඔබේ හැදෑරීම මොකක්ද? ඒ පිළිබඳව විශේෂ අවධානයක් යොමු කළේ ඇයි?
මම වෘත්තියෙන් චිත්‍ර ශිල්පියෙක්. චිත්‍ර කලාව හා සම්බන්ධ විෂය නිර්දේශය ගැන අන්‍යාගමිකයන්ට විශාල විවේචනයක් තිබුණා. එය ලාංකික බෞද්ධ කලාව හා පමණක් ඈඳිච්චි විෂය නිර්දේශයක් පමණක් බවට. මෙයට පිළියමක් වශයෙන් අධ්‍යාපන අමාත්‍යාංශය යෝජනා කළා ලාංකික ද්‍රවිඩ හා මුස්ලිම්වරුන්ගේ කලා භාවිතාවනුත් මෙම විෂයයට එකතු කළ යුතු බව. එම යෝජනාවත් සමඟ අප බොහෝ දෙනෙක් ඒ පිළිබඳව අධ්‍යයනය කිරීමට යොමු වුණා. කාලයත් සමඟ ද්‍රවිඩ සහ මුස්ලිම් ජාතීන්ට අයත් චිත්‍ර කලා මාදිලි විෂය නිර්දේශයන්ට එකතු වුණා. අනෙකුත් ජාතීන්ගේ චිත්‍ර කලා මාදිලි සොයායෑමේදී මුස්ලිම් ජාතිකයන්ට ආවේණික වූ කලා ශිල්පයක් වන චාරු ලේඛන ගැන මට දැනගන්න ලැබීමත් සමඟ මා ඒ පිළිබඳව අධ්‍යයනය කිරීමට පෙළඹුණා. ඉස්ලාම් ආගම තුළ කලාවට ඇති ඉඩ ඉතාම සීමිතයි. චිත්‍ර ඇඳීම සහ මූර්ති ඇඹීම පිළිබඳව එම ආගම තුළ තිබෙන්නේ විරෝධයක්. මූලධාර්මික ඉස්ලාමිකයන් ලොව පුරාම ආගමේ නාමයෙන් චිත්‍ර, මූර්ති විනාශ කරනවා අප දැක තිබෙනවා. සාමාන්‍ය මුස්ලිම් ප්‍රජාව තුළ කලාව පිළිබඳව ඇත්තේ කැමැත්තක්. කොහොම වුණත් ආගම හෝ ජාතිය පැත්තකින් තියල බැලුවොත් ඕනෑම මානවයකුට චිත්‍ර ඇඳීමේ සහජ කැමැත්තක් මෙන්ම හැකියාවක් තිබෙනවා. ඉස්ලාම් ආගමික නියමයන්ට අනුව මිනිසුන් හෝ සතුන් ඇඳීම පාපයක් සහ එය දෙවියන්ට පමණක් කළ හැකි දෙයක් ලෙස අර්ථ ගන්වා ඇති නිසා ඔවුන් අකුරු මගින් චිත්‍ර ඇඳීමට පෙළඹුණා. කැලිග්‍රැෆි කියන්නේ එවැනි අකුරුවලින් චිත්‍ර ඇඳීමේ ක්‍රමවේදයකට. මෙය මුස්ලිම්වරුන් පමණක් නොවේ බොහෝ දෙනෙක් පාවිච්චි කළ කලා ශිල්පයක්. නමුත් මුස්ලිම්වරු මෙය හුඟාක් දියුණු කළා.
මගේ කෘතිය කැලිග්‍රැෆි කියන කලා මෙවලම භාවිත කරමින් අනෙකාගේ හදවත් හඳුනාගැනීමට කරන උත්සාහයක්. කැලිග්‍රැෆි යන්නට භාවිත කරන සිංහල වචනය අක්ෂර චිත්‍ර යන්නයි. සිංහලයට පරිවර්තනය වන ‘කුරියර්’ සඟරාව මෙය චාරු ලේඛන යන නම යොදා තිබෙනවා. මම චාරු ලේඛන කියන වචනයට කැමතියි. මාගේ මෙම චාරු ලේඛනයෙන් අකුරු සහ වචන මා ඔබට පෙන්වනවා, ඔබ ඉන් දැක්වෙන චිත්‍රය හඳුනාගැනීමට උත්සාහ කරන්න.
කෘතියේ එක් තැනක එන මුස්ලිම්වරුන් හා භික්ෂූන් අතර ඇති වන ඝට්ටනය, මෑතකාලීනව අප රටේ සිදුවූ අන්තවාදී සිදුවීම් සිහිකරවනවා. කලා කෘතියක් හරහා මේ මොහොතේ පවතින සමාජ-දේශපාලන කාරණා විග්‍රහ කිරීම කෙතරම් වැදගත් යැයි ඔබ සිතනවාද?
මෑත කාලයේ සිදුවූ සමාජ-දේශපාලන සංසිද්ධීන් පුළුවන් තරම් මගේ නිර්මාණයන් තුළට ඇතුළත් කිරීමට මා උත්සාහ කරනවා. එම සිද්ධීන් සිදුවූ ආකාරයෙන්ම විස්තරාත්ම කව දැක්වීමට වඩා එහි ලාංඡනයන්, නැතිනම් එම සිද්ධීන් සලකුණු කර පෙන්වීමක් කිරීමට මා උත්සාහ කරනවා. එමගින් කියවන්නාට මතක් කරන්නේ මේ මොහොතේ අපි අනෙකාට සලකමින් සිටින ආකාරය පිළිබඳවයි. භික්ෂූන් වහන්සේලා අතළොස්සක් විසින් අප තුළ අපගේම අනෙකා පිළිබඳව ඇති කිරීමට උත්සාහ කරන මහා භීතිය ඉතාම හාස්‍යජනකයි. කෙසේවුවත් මාගේ මෙම කෘතියේ අරමුණ එම කෝලාහලය පිළිබඳව හරස්කඩක් පෙන්වීම නොවේ. මට අවශ්‍ය වන්නේ අපගේ අනෙකා කෙතරම් විචිත්‍රවත් මිනිසෙක්ද, ඔහුගේ ජනසමාජය අනෙකා සමඟ මිත්‍රත්වයට කෙතරම් ප්‍රිය කරන සමාජයක්ද යන්න පෙන්වීමටයි.
මේ කෘතිය හරහා ඔබ එක් කතාවක් කීමට වඩා කුඩා කුඩා කතා සහ සිද්ධි රාශියක් එකට අමුණන බවක් පෙනෙනවා. මෙය තරමක් හරුකි මුරකාමි නමැති ලේඛකයාගේ ආඛ්‍යාන රටාව සමඟත් ගැළපෙනවා. එවැනි ආඛ්‍යාන රටාවක් තෝරා ගත්තේ ඇයි?
හරුකි මුරකාමි මා ඉතාම කැමති ලේඛකයෙක්. ඔහුගේ ආඛ්‍යාන රටා මා නිරීක්ෂණය කර තිබෙනවා. නවකතාව ලිවීමට පෙර එය ඉදිරිපත් කරන ආකෘතිය නිශ්චය කර ගැනීමට මා බොහෝ කාලයක් ගත කළා. මෙහි මුල් පිටු තිහ සහ ඊට පසු කොටස ආඛ්‍යාන රටා දෙකක් භාවිත කර තිබෙනවා. මෙහි මුල් කොටස මුරකාමිගේ ‘කෆ්කා මුහුදු වෙරළේ’ නම් කෘතියේ ආඛ්‍යාන රීතිය සමඟ යම් සමානකමක් දැකිය හැකි වුවත් ඉන් පසුව මා එය අතහැර දමනවා. මා විශාල ප්‍රමාණයක් කතන්දර එක් කොට තිබෙනවා. කතා දෙකක් අතර සම්බන්ධය ගොඩනගන්න නැතිනම් සරනේරුව විදියට මා පාවිච්චි කළේ මේ කතාව පුරාවටම සිටින යුවතිය. මෙලෙස කතා විශාල ප්‍රමාණයක් භාවිත කිරීමෙන් මට කියන්නට ඕනෑ වුණේ මුස්ලිම් සහ සිංහල ජනසමාජ දෙකක ජිවත්වන අප අතර කොපමණ එකසමාන කතන්දර තිබෙනවාද, මේ පවතින නුරුස්සනකම් පිටුදැකිය හැකි වන ආකාරයේ කතන්දර කොපමණ තිබෙනවා යන්නයි. අපි එක් ජනසමාජයක ඉපිද අනෙක් ජනසමාජයේ ජිවත්වන අපේම අනෙකාට වෛර කරමින් ජිවත් වෙලා ඔහු ගැන කිසිදු අවබෝධයක් නොමැතිව, ඔහුගේ චිත්‍රය කියවීමට කිසිදු උත්සාහයක් නොගෙන, එය මඟහැර යනවා.
ඔබගේ ලේඛන දිවියේ ආරම්භය ගැන මතක් කළොත්...
මාගේ පියා වාරිමාර්ග දෙපාර්තමේන්තුවේ පියන් කෙනෙක් හැටියට තමයි රස්සාව කළේ. ඔහු හොඳ කියවන්නෙක්. ඔහු අපවත් කුඩා කල සිටම කියවීමට හුරුකෙරෙව්වා. කෙසේ හෝ මා උසස් පෙළ කරන අවධියේදී දේශපාලන කුමන්ත්‍රණයක් හේතුවෙන් ඔහුගේ රැකියාව අහිමි වුණා. ඒ කාලේ මා විද්‍යා අංශයෙන් උසස්පෙළ කිරීමට පාසලේ හොස්ටල් එකේ නැවතිලා හිටියේ. පියාගේ රැකියාව අහිමිවීමත් සමඟ මට තනිවම උපයාගෙන ඉගෙනගැනීමට සිදු වුණා. මා වඩු කාර්මිකයෙක් ලෙස මාස තුනක් වැඩ කරලා ඒ ඉපැයූ මුදලින් නැවත පාසල් ගොස් උසස්පෙළ කළා. ඒ වැඩබිම මා මිනිසෙකු කළා. එතෙක් ජීවත්වූ ළමා මනසින් මුදවා මා මිනිසෙකු කිරීමට එම ජිවිත අත්දැකීමට හැකිවුණා. එතැන් සිට තමයි මගේ ලිවීමත් ආරම්භ වුණේ. විශ්වවිද්‍යාලයට යෑමට මට නොහැකි වුණත් විද්‍යා ගුරුවරයෙක් ලෙස කලකට පසුව පත්වීමක් ලබාගැනීමට හැකි වුණා. උසස්පෙළ සඳහා විද්‍යා විෂයන් තෝරා ගැනීමට සිදුවන්නේ චිත්‍ර විෂය සඳහා ගුරුවරයකු නොමැති වීමත් සාමාන්‍ය පෙළ හොඳින් සමත් ළමුන් හැමදෙනාම විද්‍යා සහ ගණිත විෂයයන් තෝරා ගැනීමත් නිසායි. කෙසේ හෝ මා විද්‍යා විෂය ඉගැන්වීම අතහැර චිත්‍ර ඉගැන්වීමට පටන් ගත්තේ මා තුළ විශාල විශ්වාසයක් තිබුණ නිසා, චිත්‍ර විෂයය ඉගැන්වීමෙන් එතෙක් විශ්වවිද්‍යාලයට නොගිය මහියංගණේ ළමයි මට අනිවාර්යයෙන්ම යැවිය හැකි බවට. ඇත්තටම මා චිත්‍ර විෂයය ඉගැන්වීමට ගත්තායින් පසුව මහියංගණෙන් විශාල වශයෙන් සෞන්දර්ය විශ්වවිද්‍යාලයට ළමුන් පැමිණියා.
වඩුකාර්මිකයෙක් ලෙස වැඩ කළ කාලයේ ඉඳන් දිනපොත් ලිවීමේ පුරුද්දක් මට තිබණා. එදිනෙදා හමුවෙන මිනිසුන් ගැන මා තබා තිබූ සටහන් පසුකාලීනව මාගේ ලේඛන දිවියට වැදගත් වුණා. මගේ ලේඛන දිවිය ඇත්තටම තනි අශ්වයකුගේ රේස් එකක් වගේ. මා ජිවත්වූ සමාජයේ මා සමඟ අදහස් හුවමාරු කරගැනීමට හැකි ලේඛකයෙක් හෝ කලාකරුවෙක් නැහැ. ඒ අර්ථයෙන් මා හුදෙකලාව ජීවත්වුණේ. ලේඛකයාත්, විනිශ්චයකරුවාත්, විචාරකයාත් සියල්ල මම. කුරුඹාපිටිය මහතා හමුවුණාට පස්සේ ඔහු මට ගාමිණී වියන්ගොඩගේ එකල පළ වූ රාග රිද්ම නමැති පරිවර්තන කෘතිය ලබා දී කිවුවා, මට ගැළපෙන ආඛ්‍යාන රටාවක් එහි තිබෙන බව සහ එය අධ්‍යයනය කරන ලෙස. එහි ආඛ්‍යාන රටාව මා පුදුමයට පත් කළා. අධියථාර්ථවාදී හෝ මායා යථාර්ථවාදී ආඛ්‍යාන රටා පිළිබඳව එතෙක් තිබු සැකසංකා එම පොත කියවීමෙන් නැතිව ගියා. මාගේ මුල් කෘති පිළිබඳව කළ බොහෝ විචාරවල මා මාකේස්ගේ ශෛලිය අනුකරණය කරන බව කීවත් ඒ වෙනකොට මා මාකේස්ව දැනගෙන හිටියේත් නැහැ. මා දැනගෙන හිටියේ යක්කු, පෙරේතයෝ වැනි දේවල යථාර්ථයෙන් ඔබ්බට ගිය අධිමානුෂීය ලක්ෂණ පිළිබඳව පමණයි. මගේ ලේඛන කලාවට චිත්‍ර කලාවෙන් ලද ආභාෂය ද විශාලයි. උදාහරණයකට ඩාලිගේ චිත්‍රවල ඇති අධියථර්ථවාදී ලක්ෂණ මා පුදුමයට පත් කළා. කොහොම වුණත් එකම ආකෘතියක හිරවී සිටීමට මා කැමති නැහැ. විවිධ ආකෘතින් අත්හදා බැලීමට මා කැමතියි.
මහියංගණය වැනි දුෂ්කර, හුදෙකලා ප්‍රදේශයක ජීවත්වීම ඔබගේ නිර්මාණකරණයට වාසිසහගත වුණාද?
එය වාසි සහ අවාසි දෙකම මිශ්‍රිත තත්ත්වයක්. කතාකරන්න, ශාස්ත්‍රීය සාකච්ඡාවකට අනෙකකු නැතිවීම විශාල අවාසියක් විදියට නිර්මාණකරණයේදී මට දැනිලා තිබෙනවා. එම හුදෙකලාව තුළම මට කියවීමට සහ ලිවීමට වාරණයකින් තොරව, බාධාකිරීමකින් තොරව විශාල ඉඩක් සැලසෙනවා. මෙය ලේඛකයෙකුට ඉතාම වාසිසහගත දෙයක්. මේ නිසා මට නිර්භයව, කිසිවකුගේ මැදිහත්වීමකින් තොරව ලිවීමට හැකි වුණා යැයි මා සිතනවා. කිසිදු මතවාදයක් බාධකයක් ලෙස මා ඉදිරියේ නැහැ. කොළඹ කේන්ද්‍රීය කියවීම්වලින් මා දුරස්වී සිටීම වාසි සහගත ලෙස මගේ නිදහස් චින්තනයට බලපෑ බව මා විශ්වාස කරනවා.
ඔබේ නිර්මාණකරණයට විවිධ දර්ශනවාදයන්ගෙන් යුත් කොළඹ කේන්ද්‍රීය විචාර සහ පුද්ගලයන් කෙතරම් දුරට බලපෑමක් වුණාද?
මට තදින්ම බලපෑම් කළ අවස්ථාවක් තමයි, දීප්ති කුමාර ගුණරත්නගේ කලාව හා විසංයෝජනය සහ පෘථිවිකරණය සහ හෙජමොනිය කියන කෘතීන්. අවාසනාවකට මට එම කෘතීන් දෙකේම සම්පූර්ණ හරයන් ග්‍රහණය කර ගැනීමට බැරි වුණා. මොකද එය කියවා ගැනීමට අනෙකකු අවශ්‍යයි. දීප්ති මාගේ නිර්මාණ සම්බන්ධයෙන් දැක්වූ සමහර දේ මා ඔහු පෙන්වා දෙන තෙක් නොදැන සිටි දේවල්. ඔහු විසින් පෙන්වා දෙන ලද ඇතැම් කාරණා මා සැකෙන් බැලූ අවස්ථා තිබුණා. කෙසේ හෝ ඔහුට පෙර එවැනි විචාර කලාවක් මා දන්නා තරමින් ලංකාවේ සිදුවූයේ ඉතා අල්ප වශයෙන්. කොහොම වුණත් මා විචාරවලට වඩා සෑම විටම කියවූයේ කතන්දර පොත්.
ඔබගේ නිර්මාණකරණයට බලපෑම් කළ දේශීය සහ විදේශීය ලේඛකයන් කවුරුද?
මුල් කාලයේදී ජී.බී. සේනානායකගේ ආඛ්‍යාන රටාවට මා ඉතාම ඇලුම් කළා. ඒත් යම් වෙලාවක ඔහුගේ ලිවීමේ එකාකාරී බවක් මට දැනුණා. ලේඛනයේදී මා අකමැතිම කාරණයක් තමයි එකම රටාව භාවිත කිරීම. මා නිතරම මාගේ ලිවීමේ රටාව වෙනස් කිරීමට උත්සාහ කරනවා. හෙමිංවේගේ ‘මහල්ලා සහ මුහුද’ මා ඉතාම ප්‍රිය කළ කෘතියක් සහ එහිදී ඔහු භාවිත කළ අවමකරණ ලක්ෂණය හඳුනා ගැනීමට මා එය අධ්‍යයනය කරමින් කිහිපවිටක්ම කියවූවා. කැමූගේ ‘පිටස්තරයා’ත් මා විශාල කාලයක් අරගෙන අධ්‍යයනය කළ පොතක්. සයිමන් නවගත්තේගමගේ සංසාරාරණ්‍යයේ දඩයක්කාරයා මා ඉතා කැමති පොතක්. පසුකලකදී ඔහුගේ ලියවීම් මට එතරම් දැනුණේ නැහැ. ඒ.වී. සුරවීරගේ කෙටිකතාත් මා ඉතා ප්‍රිය කරනවා. අවසාන කාලයේදී මාකේස්ගේ කෘති මට තදින් බලපානවා. ඔහුගේ ‘කරුමක්කාර කතාවක්’ ලිවීමේදී එය ලියා ඇති තැතිගන්නා සුලු ස්වභාවය, අවසානයේදී පාඨකයා ඔහු කෙතරම් ප්‍රකම්පනයට පත් කරනවාද යන්න මා මවිතයට පත් කළා. ඒ ලිවීමට මා ඉතා කැමතියි.
පරිවර්තන කෘති කියවීමෙන් විදේශීය ලේඛකයාගේ ලේඛන කලාව නිශ්චිතවම හැදෑරිය හැකියැයි ඔබ හිතනවාද?
ඔව්, ඒ පිළිබඳ සැක සංකා මට ඇති වෙලා තිබෙනවා. ‘හුදෙකලාවක සියවස’ පරිවර්තන කෘති දෙකක් මා කියවූවා. ඊට පසු මා එහි ඉංග්‍රීසි පොත මිලදී ගත්තා. මගේ ඉංග්‍රීසි දැනුමේ පරිමාව අනුව සහ පරිවර්තන කෘතීන්ගේ මතකයෙන් මා එහි මුල් පිටු දෙක පරිවර්තනය කළා. ඇත්තටම ඔබ කියනවා මෙන් පරිවර්තන කෘති පමණක් කියවීමෙන් අපට විශාල ප්‍රමාණයක් මඟ හැරෙනවා.
හඳ පළුව තනි තරුව කෘතියෙහි මා තැනක ලිවුවා පාලකයකුට ෆැසිස්ට්වාදය පතුරුවන්න ඕනෑම ප්‍රබල වන බලවේගයක් ආයුධයක් ලෙස ගන්න පුළුවන් කියලා. මේ දක්වා අපේ රටේ පාලකයන් ජනතාව ඔවුන්ගෙන් බලාපොරොත්තු වූ ආර්ථික සමෘද්ධිය හෝ සමාජ සුභසාධනය ළඟා කරදීම වෙනුවට කළේ ජාතිවාදය ආගම්වාදය අවුලපු එක. මේ කෘතියේ කතා තේමාව සෘජුවම ආගම්වාදයට හෝ ජාතිවාදයට විරුද්ධව නිර්මාණය නොවුණත් අපි විවිධ සංස්කෘතීන්ගෙන් අන්‍යොන්‍ය වශයෙන් පෝෂණය වී ඇති තරම මෙම නවකතාව හරහා මතුකිරීමේ වුවමනාවක් මට තිබුණා.
ඔබේ කෘතිය ඔබ හඳුන්වන්නේ කැලිග්‍රැෆියක් නැතිනම් චාරු ලේඛනයක් ලෙසයි. චාරු ලේඛන පිළිබඳව ඔබේ හැදෑරීම මොකක්ද? ඒ පිළිබඳව විශේෂ අවධානයක් යොමු කළේ ඇයි?
මම වෘත්තියෙන් චිත්‍ර ශිල්පියෙක්. චිත්‍ර කලාව හා සම්බන්ධ විෂය නිර්දේශය ගැන අන්‍යාගමිකයන්ට විශාල විවේචනයක් තිබුණා. එය ලාංකික බෞද්ධ කලාව හා පමණක් ඈඳිච්චි විෂය නිර්දේශයක් පමණක් බවට. මෙයට පිළියමක් වශයෙන් අධ්‍යාපන අමාත්‍යාංශය යෝජනා කළා ලාංකික ද්‍රවිඩ හා මුස්ලිම්වරුන්ගේ කලා භාවිතාවනුත් මෙම විෂයයට එකතු කළ යුතු බව. එම යෝජනාවත් සමඟ අප බොහෝ දෙනෙක් ඒ පිළිබඳව අධ්‍යයනය කිරීමට යොමු වුණා. කාලයත් සමඟ ද්‍රවිඩ සහ මුස්ලිම් ජාතීන්ට අයත් චිත්‍ර කලා මාදිලි විෂය නිර්දේශයන්ට එකතු වුණා. අනෙකුත් ජාතීන්ගේ චිත්‍ර කලා මාදිලි සොයායෑමේදී මුස්ලිම් ජාතිකයන්ට ආවේණික වූ කලා ශිල්පයක් වන චාරු ලේඛන ගැන මට දැනගන්න ලැබීමත් සමඟ මා ඒ පිළිබඳව අධ්‍යයනය කිරීමට පෙළඹුණා. ඉස්ලාම් ආගම තුළ කලාවට ඇති ඉඩ ඉතාම සීමිතයි. චිත්‍ර ඇඳීම සහ මූර්ති ඇඹීම පිළිබඳව එම ආගම තුළ තිබෙන්නේ විරෝධයක්. මූලධාර්මික ඉස්ලාමිකයන් ලොව පුරාම ආගමේ නාමයෙන් චිත්‍ර, මූර්ති විනාශ කරනවා අප දැක තිබෙනවා. සාමාන්‍ය මුස්ලිම් ප්‍රජාව තුළ කලාව පිළිබඳව ඇත්තේ කැමැත්තක්. කොහොම වුණත් ආගම හෝ ජාතිය පැත්තකින් තියල බැලුවොත් ඕනෑම මානවයකුට චිත්‍ර ඇඳීමේ සහජ කැමැත්තක් මෙන්ම හැකියාවක් තිබෙනවා. ඉස්ලාම් ආගමික නියමයන්ට අනුව මිනිසුන් හෝ සතුන් ඇඳීම පාපයක් සහ එය දෙවියන්ට පමණක් කළ හැකි දෙයක් ලෙස අර්ථ ගන්වා ඇති නිසා ඔවුන් අකුරු මගින් චිත්‍ර ඇඳීමට පෙළඹුණා. කැලිග්‍රැෆි කියන්නේ එවැනි අකුරුවලින් චිත්‍ර ඇඳීමේ ක්‍රමවේදයකට. මෙය මුස්ලිම්වරුන් පමණක් නොවේ බොහෝ දෙනෙක් පාවිච්චි කළ කලා ශිල්පයක්. නමුත් මුස්ලිම්වරු මෙය හුඟාක් දියුණු කළා.
මගේ කෘතිය කැලිග්‍රැෆි කියන කලා මෙවලම භාවිත කරමින් අනෙකාගේ හදවත් හඳුනාගැනීමට කරන උත්සාහයක්. කැලිග්‍රැෆි යන්නට භාවිත කරන සිංහල වචනය අක්ෂර චිත්‍ර යන්නයි. සිංහලයට පරිවර්තනය වන ‘කුරියර්’ සඟරාව මෙය චාරු ලේඛන යන නම යොදා තිබෙනවා. මම චාරු ලේඛන කියන වචනයට කැමතියි. මාගේ මෙම චාරු ලේඛනයෙන් අකුරු සහ වචන මා ඔබට පෙන්වනවා, ඔබ ඉන් දැක්වෙන චිත්‍රය හඳුනාගැනීමට උත්සාහ කරන්න.
කෘතියේ එක් තැනක එන මුස්ලිම්වරුන් හා භික්ෂූන් අතර ඇති වන ඝට්ටනය, මෑතකාලීනව අප රටේ සිදුවූ අන්තවාදී සිදුවීම් සිහිකරවනවා. කලා කෘතියක් හරහා මේ මොහොතේ පවතින සමාජ-දේශපාලන කාරණා විග්‍රහ කිරීම කෙතරම් වැදගත් යැයි ඔබ සිතනවාද?
මෑත කාලයේ සිදුවූ සමාජ-දේශපාලන සංසිද්ධීන් පුළුවන් තරම් මගේ නිර්මාණයන් තුළට ඇතුළත් කිරීමට මා උත්සාහ කරනවා. එම සිද්ධීන් සිදුවූ ආකාරයෙන්ම විස්තරාත්ම කව දැක්වීමට වඩා එහි ලාංඡනයන්, නැතිනම් එම සිද්ධීන් සලකුණු කර පෙන්වීමක් කිරීමට මා උත්සාහ කරනවා. එමගින් කියවන්නාට මතක් කරන්නේ මේ මොහොතේ අපි අනෙකාට සලකමින් සිටින ආකාරය පිළිබඳවයි. භික්ෂූන් වහන්සේලා අතළොස්සක් විසින් අප තුළ අපගේම අනෙකා පිළිබඳව ඇති කිරීමට උත්සාහ කරන මහා භීතිය ඉතාම හාස්‍යජනකයි. කෙසේවුවත් මාගේ මෙම කෘතියේ අරමුණ එම කෝලාහලය පිළිබඳව හරස්කඩක් පෙන්වීම නොවේ. මට අවශ්‍ය වන්නේ අපගේ අනෙකා කෙතරම් විචිත්‍රවත් මිනිසෙක්ද, ඔහුගේ ජනසමාජය අනෙකා සමඟ මිත්‍රත්වයට කෙතරම් ප්‍රිය කරන සමාජයක්ද යන්න පෙන්වීමටයි.
මේ කෘතිය හරහා ඔබ එක් කතාවක් කීමට වඩා කුඩා කුඩා කතා සහ සිද්ධි රාශියක් එකට අමුණන බවක් පෙනෙනවා. මෙය තරමක් හරුකි මුරකාමි නමැති ලේඛකයාගේ ආඛ්‍යාන රටාව සමඟත් ගැළපෙනවා. එවැනි ආඛ්‍යාන රටාවක් තෝරා ගත්තේ ඇයි?
හරුකි මුරකාමි මා ඉතාම කැමති ලේඛකයෙක්. ඔහුගේ ආඛ්‍යාන රටා මා නිරීක්ෂණය කර තිබෙනවා. නවකතාව ලිවීමට පෙර එය ඉදිරිපත් කරන ආකෘතිය නිශ්චය කර ගැනීමට මා බොහෝ කාලයක් ගත කළා. මෙහි මුල් පිටු තිහ සහ ඊට පසු කොටස ආඛ්‍යාන රටා දෙකක් භාවිත කර තිබෙනවා. මෙහි මුල් කොටස මුරකාමිගේ ‘කෆ්කා මුහුදු වෙරළේ’ නම් කෘතියේ ආඛ්‍යාන රීතිය සමඟ යම් සමානකමක් දැකිය හැකි වුවත් ඉන් පසුව මා එය අතහැර දමනවා. මා විශාල ප්‍රමාණයක් කතන්දර එක් කොට තිබෙනවා. කතා දෙකක් අතර සම්බන්ධය ගොඩනගන්න නැතිනම් සරනේරුව විදියට මා පාවිච්චි කළේ මේ කතාව පුරාවටම සිටින යුවතිය. මෙලෙස කතා විශාල ප්‍රමාණයක් භාවිත කිරීමෙන් මට කියන්නට ඕනෑ වුණේ මුස්ලිම් සහ සිංහල ජනසමාජ දෙකක ජිවත්වන අප අතර කොපමණ එකසමාන කතන්දර තිබෙනවාද, මේ පවතින නුරුස්සනකම් පිටුදැකිය හැකි වන ආකාරයේ කතන්දර කොපමණ තිබෙනවා යන්නයි. අපි එක් ජනසමාජයක ඉපිද අනෙක් ජනසමාජයේ ජිවත්වන අපේම අනෙකාට වෛර කරමින් ජිවත් වෙලා ඔහු ගැන කිසිදු අවබෝධයක් නොමැතිව, ඔහුගේ චිත්‍රය කියවීමට කිසිදු උත්සාහයක් නොගෙන, එය මඟහැර යනවා.
ඔබගේ ලේඛන දිවියේ ආරම්භය ගැන මතක් කළොත්...
මාගේ පියා වාරිමාර්ග දෙපාර්තමේන්තුවේ පියන් කෙනෙක් හැටියට තමයි රස්සාව කළේ. ඔහු හොඳ කියවන්නෙක්. ඔහු අපවත් කුඩා කල සිටම කියවීමට හුරුකෙරෙව්වා. කෙසේ හෝ මා උසස් පෙළ කරන අවධියේදී දේශපාලන කුමන්ත්‍රණයක් හේතුවෙන් ඔහුගේ රැකියාව අහිමි වුණා. ඒ කාලේ මා විද්‍යා අංශයෙන් උසස්පෙළ කිරීමට පාසලේ හොස්ටල් එකේ නැවතිලා හිටියේ. පියාගේ රැකියාව අහිමිවීමත් සමඟ මට තනිවම උපයාගෙන ඉගෙනගැනීමට සිදු වුණා. මා වඩු කාර්මිකයෙක් ලෙස මාස තුනක් වැඩ කරලා ඒ ඉපැයූ මුදලින් නැවත පාසල් ගොස් උසස්පෙළ කළා. ඒ වැඩබිම මා මිනිසෙකු කළා. එතෙක් ජීවත්වූ ළමා මනසින් මුදවා මා මිනිසෙකු කිරීමට එම ජිවිත අත්දැකීමට හැකිවුණා. එතැන් සිට තමයි මගේ ලිවීමත් ආරම්භ වුණේ. විශ්වවිද්‍යාලයට යෑමට මට නොහැකි වුණත් විද්‍යා ගුරුවරයෙක් ලෙස කලකට පසුව පත්වීමක් ලබාගැනීමට හැකි වුණා. උසස්පෙළ සඳහා විද්‍යා විෂයන් තෝරා ගැනීමට සිදුවන්නේ චිත්‍ර විෂය සඳහා ගුරුවරයකු නොමැති වීමත් සාමාන්‍ය පෙළ හොඳින් සමත් ළමුන් හැමදෙනාම විද්‍යා සහ ගණිත විෂයයන් තෝරා ගැනීමත් නිසායි. කෙසේ හෝ මා විද්‍යා විෂය ඉගැන්වීම අතහැර චිත්‍ර ඉගැන්වීමට පටන් ගත්තේ මා තුළ විශාල විශ්වාසයක් තිබුණ නිසා, චිත්‍ර විෂයය ඉගැන්වීමෙන් එතෙක් විශ්වවිද්‍යාලයට නොගිය මහියංගණේ ළමයි මට අනිවාර්යයෙන්ම යැවිය හැකි බවට. ඇත්තටම මා චිත්‍ර විෂයය ඉගැන්වීමට ගත්තායින් පසුව මහියංගණෙන් විශාල වශයෙන් සෞන්දර්ය විශ්වවිද්‍යාලයට ළමුන් පැමිණියා.
වඩුකාර්මිකයෙක් ලෙස වැඩ කළ කාලයේ ඉඳන් දිනපොත් ලිවීමේ පුරුද්දක් මට තිබණා. එදිනෙදා හමුවෙන මිනිසුන් ගැන මා තබා තිබූ සටහන් පසුකාලීනව මාගේ ලේඛන දිවියට වැදගත් වුණා. මගේ ලේඛන දිවිය ඇත්තටම තනි අශ්වයකුගේ රේස් එකක් වගේ. මා ජිවත්වූ සමාජයේ මා සමඟ අදහස් හුවමාරු කරගැනීමට හැකි ලේඛකයෙක් හෝ කලාකරුවෙක් නැහැ. ඒ අර්ථයෙන් මා හුදෙකලාව ජීවත්වුණේ. ලේඛකයාත්, විනිශ්චයකරුවාත්, විචාරකයාත් සියල්ල මම. කුරුඹාපිටිය මහතා හමුවුණාට පස්සේ ඔහු මට ගාමිණී වියන්ගොඩගේ එකල පළ වූ රාග රිද්ම නමැති පරිවර්තන කෘතිය ලබා දී කිවුවා, මට ගැළපෙන ආඛ්‍යාන රටාවක් එහි තිබෙන බව සහ එය අධ්‍යයනය කරන ලෙස. එහි ආඛ්‍යාන රටාව මා පුදුමයට පත් කළා. අධියථාර්ථවාදී හෝ මායා යථාර්ථවාදී ආඛ්‍යාන රටා පිළිබඳව එතෙක් තිබු සැකසංකා එම පොත කියවීමෙන් නැතිව ගියා. මාගේ මුල් කෘති පිළිබඳව කළ බොහෝ විචාරවල මා මාකේස්ගේ ශෛලිය අනුකරණය කරන බව කීවත් ඒ වෙනකොට මා මාකේස්ව දැනගෙන හිටියේත් නැහැ. මා දැනගෙන හිටියේ යක්කු, පෙරේතයෝ වැනි දේවල යථාර්ථයෙන් ඔබ්බට ගිය අධිමානුෂීය ලක්ෂණ පිළිබඳව පමණයි. මගේ ලේඛන කලාවට චිත්‍ර කලාවෙන් ලද ආභාෂය ද විශාලයි. උදාහරණයකට ඩාලිගේ චිත්‍රවල ඇති අධියථර්ථවාදී ලක්ෂණ මා පුදුමයට පත් කළා. කොහොම වුණත් එකම ආකෘතියක හිරවී සිටීමට මා කැමති නැහැ. විවිධ ආකෘතින් අත්හදා බැලීමට මා කැමතියි.
මහියංගණය වැනි දුෂ්කර, හුදෙකලා ප්‍රදේශයක ජීවත්වීම ඔබගේ නිර්මාණකරණයට වාසිසහගත වුණාද?
එය වාසි සහ අවාසි දෙකම මිශ්‍රිත තත්ත්වයක්. කතාකරන්න, ශාස්ත්‍රීය සාකච්ඡාවකට අනෙකකු නැතිවීම විශාල අවාසියක් විදියට නිර්මාණකරණයේදී මට දැනිලා තිබෙනවා. එම හුදෙකලාව තුළම මට කියවීමට සහ ලිවීමට වාරණයකින් තොරව, බාධාකිරීමකින් තොරව විශාල ඉඩක් සැලසෙනවා. මෙය ලේඛකයෙකුට ඉතාම වාසිසහගත දෙයක්. මේ නිසා මට නිර්භයව, කිසිවකුගේ මැදිහත්වීමකින් තොරව ලිවීමට හැකි වුණා යැයි මා සිතනවා. කිසිදු මතවාදයක් බාධකයක් ලෙස මා ඉදිරියේ නැහැ. කොළඹ කේන්ද්‍රීය කියවීම්වලින් මා දුරස්වී සිටීම වාසි සහගත ලෙස මගේ නිදහස් චින්තනයට බලපෑ බව මා විශ්වාස කරනවා.
ඔබේ නිර්මාණකරණයට විවිධ දර්ශනවාදයන්ගෙන් යුත් කොළඹ කේන්ද්‍රීය විචාර සහ පුද්ගලයන් කෙතරම් දුරට බලපෑමක් වුණාද?
මට තදින්ම බලපෑම් කළ අවස්ථාවක් තමයි, දීප්ති කුමාර ගුණරත්නගේ කලාව හා විසංයෝජනය සහ පෘථිවිකරණය සහ හෙජමොනිය කියන කෘතීන්. අවාසනාවකට මට එම කෘතීන් දෙකේම සම්පූර්ණ හරයන් ග්‍රහණය කර ගැනීමට බැරි වුණා. මොකද එය කියවා ගැනීමට අනෙකකු අවශ්‍යයි. දීප්ති මාගේ නිර්මාණ සම්බන්ධයෙන් දැක්වූ සමහර දේ මා ඔහු පෙන්වා දෙන තෙක් නොදැන සිටි දේවල්. ඔහු විසින් පෙන්වා දෙන ලද ඇතැම් කාරණා මා සැකෙන් බැලූ අවස්ථා තිබුණා. කෙසේ හෝ ඔහුට පෙර එවැනි විචාර කලාවක් මා දන්නා තරමින් ලංකාවේ සිදුවූයේ ඉතා අල්ප වශයෙන්. කොහොම වුණත් මා විචාරවලට වඩා සෑම විටම කියවූයේ කතන්දර පොත්.
ඔබගේ නිර්මාණකරණයට බලපෑම් කළ දේශීය සහ විදේශීය ලේඛකයන් කවුරුද?
මුල් කාලයේදී ජී.බී. සේනානායකගේ ආඛ්‍යාන රටාවට මා ඉතාම ඇලුම් කළා. ඒත් යම් වෙලාවක ඔහුගේ ලිවීමේ එකාකාරී බවක් මට දැනුණා. ලේඛනයේදී මා අකමැතිම කාරණයක් තමයි එකම රටාව භාවිත කිරීම. මා නිතරම මාගේ ලිවීමේ රටාව වෙනස් කිරීමට උත්සාහ කරනවා. හෙමිංවේගේ ‘මහල්ලා සහ මුහුද’ මා ඉතාම ප්‍රිය කළ කෘතියක් සහ එහිදී ඔහු භාවිත කළ අවමකරණ ලක්ෂණය හඳුනා ගැනීමට මා එය අධ්‍යයනය කරමින් කිහිපවිටක්ම කියවූවා. කැමූගේ ‘පිටස්තරයා’ත් මා විශාල කාලයක් අරගෙන අධ්‍යයනය කළ පොතක්. සයිමන් නවගත්තේගමගේ සංසාරාරණ්‍යයේ දඩයක්කාරයා මා ඉතා කැමති පොතක්. පසුකලකදී ඔහුගේ ලියවීම් මට එතරම් දැනුණේ නැහැ. ඒ.වී. සුරවීරගේ කෙටිකතාත් මා ඉතා ප්‍රිය කරනවා. අවසාන කාලයේදී මාකේස්ගේ කෘති මට තදින් බලපානවා. ඔහුගේ ‘කරුමක්කාර කතාවක්’ ලිවීමේදී එය ලියා ඇති තැතිගන්නා සුලු ස්වභාවය, අවසානයේදී පාඨකයා ඔහු කෙතරම් ප්‍රකම්පනයට පත් කරනවාද යන්න මා මවිතයට පත් කළා. ඒ ලිවීමට මා ඉතා කැමතියි.
පරිවර්තන කෘති කියවීමෙන් විදේශීය ලේඛකයාගේ ලේඛන කලාව නිශ්චිතවම හැදෑරිය හැකියැයි ඔබ හිතනවාද?
ඔව්, ඒ පිළිබඳ සැක සංකා මට ඇති වෙලා තිබෙනවා. ‘හුදෙකලාවක සියවස’ පරිවර්තන කෘති දෙකක් මා කියවූවා. ඊට පසු මා එහි ඉංග්‍රීසි පොත මිලදී ගත්තා. මගේ ඉංග්‍රීසි දැනුමේ පරිමාව අනුව සහ පරිවර්තන කෘතීන්ගේ මතකයෙන් මා එහි මුල් පිටු දෙක පරිවර්තනය කළා. ඇත්තටම ඔබ කියනවා මෙන් පරිවර්තන කෘති පමණක් කියවීමෙන් අපට විශාල ප්‍රමාණයක් මඟ හැරෙනවා.
මේ වියමන ඔබේ මූණු පොතට එක් කරන්න-
Tags- Sinhala Fictions, Sinhala Novels, Nishshanka Wijemanna, Handa Paluwa Thani Tharuwa, Swarna Pusthaka Award 2017, Best Novel
Currents
වෙසෙස් බූන්දි
අදහස් බූන්දි
කතා-බස් කරන්ට්ස්
රත්තරං ටික
කෙටියෙන්
ඔමරි කරන්ට්ස්
ඔත්තු කරන්ට්ස්
කට කොකියනවට
පැන බූන්දි
Viva Che
BoondiLets
Raha
Cine බූන්දි
රංග බූන්දි
සිත්තර බූන්දි
රහ කතා-බස්
අදහස් බූන්දි
රත්තරං ටික
රහ ඔත්තු
රහ වීඩියෝ
චිත්‍රකතා
BoondiLets
Sookiri
වෙසෙස් බූන්දි
කතන්දර බූන්දි
පොත් බූන්දි
සූකිරි කතා-බස්
අදහස් බූන්දි
රත්තරං ටික
සූකිරි ඔත්තු
රන් රෝස
BoondiLets
Plus
ප්‍රතිචාර
අඩවි දත්ත
Facebook Page
Boondi Google+
Boondi RSS
තවත් සූකිරි කතා-බස්
ඇත්තටම කවුද මේ ප‍්‍රදීප් මැතිව්?
ඒ මිනිස් අරගලයට මම හිස නමනවා! -මො.ල. සෙනෙවිරත්න
"බොහෝ ලේඛකයන් බයයි ඇත්ත කථාකරන්න!"- අශෝක හඳගම සමග කතාබහක්
"මේක හාඩ්වෙයාර් එකක යකඩ කපන එකෙකුගේ වැඩක්!"- නාගොල්ලාගොඩ ධර්මසිරි බෙනඩික්
"වලාකුළු බැම්ම"ට භූගෝලීය පරිසරය සපයන්නේ මම අත්වින්ද ගම‍යි!- චන්ද්‍රරත්න බණ්ඩාර
BoondiLets
ප්ලූටාර්ක් කියයි
Painting is silent poetry, and poetry is painting that speaks.| සිත්තමක් යනු නිහඬ කවියකි. කවියක් යනු කතා කරන සිත්තමකි!
What's New | අලුතෙන්ම
කවි|
ආනන්ද
31-Secs
(රෝහණ පොතුලියැද්ද) මාලා කරුවෙකු සේ මල් සොයා යන
සසර සැරි ගමනක ඉම
අතහැරීම ම නිවන කියන උතුමෙකු
අත නෑර අල්ල ගති ආනන්ද
මල,පැහැය,සුවඳ, ඈ... [More]
සසර සැරි ගමනක ඉම
අතහැරීම ම නිවන කියන උතුමෙකු
අත නෑර අල්ල ගති ආනන්ද
මල,පැහැය,සුවඳ, ඈ... [More]
Cine|
අසන්ධිමිත්තා- වෘත්තයෙන් ආපස්සට
3-Mins
(ඩිල්ෂානි චතුරිකා දාබරේ) සාහිත්‍යය හෝ සිනමාපට තවදුරටත් සාම්ප්‍රදායික ආකෘතියම නොපතයි. රසවිඳින්නන්ව සාමාන්‍ය කතාවකින් නළවාදැමීමට නොහැකිය. තවදුරටත් ඔවුහුද හුරුපුරුදු නිර්මාණ ස්වභාවයම නොපතති. නිර්මාණකරුවකු... [More]
Cine|
රාමු තුළ යළි රාමු වුණු "දැකල පුරුදු කෙනෙක්"
6-Mins
(විකුම් ජිතේන්ද්‍ර) මේ යුගය ඡායාරූප හා කැමරා යුගයක් වන අතර වෘත්තීය හෝ අර්ධවෘත්තීය කැමරා භාවිත කරන ආධුනිකයා පවා අධි සුන්දරත්වයෙන් යුතු ඡායාරූප... [More]
අදහස්|
To Sir, With Love!
2-Mins
(තාරක වරාපිටිය) To Sir With Love යනු මීට වසර 28 කට පමණ ඉහතදී කළු සුදු ටෙලිවිෂන් තිරයකින් මා බැලු චිත්‍රපටයකි. එය එතෙක්... [More]
වෙසෙස්|
මැදියම් රැයේ වාහනවලට අතවනන සුදු හැඳි ගැහැනිය
5-Mins
(තිලක් සේනාසිංහ ) අද මෙන් මහජනයා හෝ රථවාහන බහුල නොවූ මීට දශක හය හතකට පෙර ඇතැම් දිනවල මැදියම් රැය ආසන්නයේ දී කොළඹ බොරැල්ලේ... [More]
ඔත්තු|
හෙල්මලී ගුණතිලකගෙන් 'සහස් පියවර'
5-Secs
හෙල්මලී ගුණතිලක විසින් රචිත පළමු කෙටිකතා එකතුව වන 'සහස් පියවර' කෘතිය මුද්‍රණද්වාරයෙන් එළි දක්වා තිබේ.... [More]
පොත්|
ඉණෙන් හැලෙන කලිසමක් රදවා ගන්න තතනමින්...
2-Mins
(රෝහණ පොතුලියැද්ද) පුද්ගල නාමයක්, වාසගමක් දුටු කල්හි ඔහුගේ ජාතිය/ ආගම/ කුලය/ ලිංගය/ ග්‍රාමීය, නාගරිකබව සිතියම් ගත කිරීම සාමාන්‍ය පුරුද්දක්. නමුත් "ඩොමිනික් චන්ද්‍රසාලි"... [More]
කෙටියෙන්|
මොන එල්ලුං ගස් ද?
පොත්|
උමතු වාට්ටුවට අප්පචිචී ඇවිත්!
6-Mins
(කේ.ඩී. දර්ශන) 'උඹට එහෙම යන්න බැහැ උඹ ඉන්න ඕනෙ මම ළඟ. මගේ හෙවණැල්ලෙන් මිදෙන්න උඹට බැහැ.'
(-41 පිට)
'මම ගල් ගැහී අප්පච්චී දෙස බලාගෙන... [More]
(-41 පිට)
'මම ගල් ගැහී අප්පච්චී දෙස බලාගෙන... [More]
රත්තරං ටික|
මෙන්න බත් කූරෙක්!
28-Secs
මත්සුවා බැෂෝ යනු කෘතහස්ත ජපන් කවියෙකි. බැෂෝගෙ කවිකාර කම දැක දිනක් ඔහුගේ ශිෂ්‍යයෙකු ද කවියක්... [More]
කවි|
ජානූ! පේ‍්‍රමයෙන් විතැන් විය හැකි දැයි මට කියන්න
24-Secs
(තුෂාරි ප්‍රියංගිකා) එකින් එක මතක අහුලමි
මංජුසාවකි හදවත මතක අහුරමි
සීත හිමයේ මිදුණු හිමකැටිති යට
ඔබට කවි ලියා සඟවමි
ජානූ!
පසුපස සෙවණැල්ල සේ ඇදෙමි... [More]
මංජුසාවකි හදවත මතක අහුරමි
සීත හිමයේ මිදුණු හිමකැටිති යට
ඔබට කවි ලියා සඟවමි
ජානූ!
පසුපස සෙවණැල්ල සේ ඇදෙමි... [More]
පොත්|
සෞන්දර්යය වෙනුවට කටු අතු- අපේ යුගයේ උරුමය!
13-Mins
(චූලානන්ද සමරනායක) කිවිඳියකගෙ කාව්‍ය ග‍්‍රන්ථයක් එළිදක්වන මොහොතක ඇගේ කවියට ප‍්‍රවේශ වෙන්න වඩාම සුදුසු මාවත මොකක්ද? මේක ටිකක් විසඳගන්න අමාරු ප‍්‍රශ්ණයක්. මොකද අද... [More]
ඔත්තු|
'නො පවතිනු වස් ප්‍රේමය ව පවතිමි' සහ 'පියා නො හැඹූ පියාපත්'- දෙසැ. 01
11-Secs
මාලතී කල්පනා ඇම්බ්‍රෝස්ගේ 'නො පවතිනු වස් ප්‍රේමය ව පවතිමි' සහ 'පියා නො හැඹූ පියාපත්' කාව්‍ය... [More]
වෙසෙස්|
වාලම්පුරි- වාසනාව, විහිළුව සහ මිත්‍යාව
1-Mins
(තාරක වරාපිටිය) ලංකාවේ ඉහළ "අලෙවි වටිනාකමක්" ඇති, ‘අනුහස් ඇති’ ගුප්ත වස්තුවකි වාලම්පුරිය. මෙම ‘වටිනාකම’ තීරණය වන්නේ එහි ඇති ද්‍රව්‍යමය වටිනාකම හෝ වෙනත්... [More]
පොත්|
"මතක වන්නිය" හෙවත් උතුරේ ශේෂ පත්‍රය
3-Mins
(සුරෝෂන ඉරංග) කලා කෘතියකින් භාවමය කම්පනයක් ඇතිකළ හැකි නම් එයට කිසියම් සමාජ බලපෑමක් සිදුකළ හැකිය. එසේ කම්පනයත්, පශ්චාත්තාපයත් ජනිත කළ, දමිළ බසින්... [More]
අදහස්|
විද්‍යාවේ සියවසක පිම්ම!
2-Mins
(තාරක වරාපිටිය) පසුගිය සියවසේ මිනිස් ශිෂ්ඨාචාරය මුහුණපෑ ප්‍රධාන මාරක අභියෝග තුන වුයේ වසංගත, සාගත හා සංග්‍රාමයන්ය. ඒ සියවස තුල එසේ ඉන් මියැදුන... [More]
කරන්ට්ස්|
"අඟ"
19-Secs
(උපුල් සේනාධීරිගේ) අංඟ පුලාවකට නැති මිනිස්සු
තම හිස අත ගෑහ
අඟක්... ඔව් අඟක්
රයිනෝසිරසක හැඩගත් අඟක්
මොළයක් නැති සිරසක්
තෙතක් නැති හදවතක්... [More]
තම හිස අත ගෑහ
අඟක්... ඔව් අඟක්
රයිනෝසිරසක හැඩගත් අඟක්
මොළයක් නැති සිරසක්
තෙතක් නැති හදවතක්... [More]
වෙසෙස්|
ඇනා කැරනිනා සහ ඇනා ස්ටෙපානොව්නා
7-Mins
(ඩිල්ෂානි චතුරිකා දාබරේ) ලියෝ තෝල්ස්තෝයි විරචිත ඇනා කැරනිනා නවකතාවේ ප්‍රධාන කථා නායිකාව වන ඇනා අර්කෙඩියෙව්නා කැරනිනා නමැති චරිතය ගොඩනැංවීම සඳහා තෝල්ස්තොයිට කාන්තාවන් කිහිප... [More]