රහ කතා-බස්
"හොඳ දේට රැල්ලක් හදන්න ඕනේ...!"- 'ගිරිකූඨ කාශ්‍යප' ගැන අඛිල සපුමල් සමග කතාබහක්
බූන්දි, 21:07:12
"රාවණ ආදරයේ හුස්ම ළඟ", "බැකි", "හිනාවෙලා මිනිත්තුවක්" වැනි නාට්‍ය නිෂ්පාදනය කරමින් ප්‍රේක්ෂක අවධානයට පාත්‍ර වූ අඛිල සපුමල්ගේ නවතම නාට්‍ය නිර්මාණය "ගිරිකූඨ කාශ්‍යප", නොවැම්බර් දෙවන දින, සවස 4:00ට සහ 7:00ට, බොරැල්ල නාමෙල් මාලනි පුංචි රඟහලේදී රංගගත කෙරෙයි. මේ එම නවමු නිර්මාණය සහ නාට්‍ය කලාවේ වත්මන් මොහොත පිළිබඳ අඛිල සමග කළ කතා බහක්.
ඔබ නාට්‍යයක් කිරීම සඳහා කාශ්‍යප සම්බන්ධ ඉතිහාස පුවත තෝරා ගන්නේ ඇයි? එය හුදෙක් ආරියවංශ රණවීර විසින් රචිත අපූර්ව පිටපතක් ඔබට ලැබුණු නිසා සිදු වූ දෙයක් ද?
ඇත්තටම ආරියවංශ සර්ගේ හීනයක් මේ නාට්‍යය. 1966 වර්ෂයේදී එතුමා සහ නැසීගිය ප්‍රවීණ සංගීතවේදී දයා අල්විස් මහතා කෑගල්ලේ තෝලංගමුව මධ්‍ය මහ විද්‍යාලයේ ආචාර්යවරු ලෙස සේවය කරද්දී එවක පාසල් ළමුන් සමග මෙම නාට්‍යයේ මුල් පිටපත 'ගිරිකූඨ' නමින් නිෂ්පාදනය කරලා තිබුණා. මා සහ ඇදූරු ආරියවංශ රණවීරයන් අතර මිත්‍රත්වයක් ගොඩ නැගුනේ මා සරසවි ශිෂ්‍යයෙකු කාලයේ නොව ආචාර්යවරයෙකු ලෙස සේවය කරන කාලයේදී. ඒ කියන්නේ 2013-2014 අවුරුද්දේ. එතුමා පරිවර්තනය කරපු 'බැකි' නාට්‍යය මම අධ්‍යක්ෂණය කළා ඉතා සාර්ථකව. ඊට පස්සේ 2014 දී එතුමාගේ කතා සංකල්ප කිහපයක් පදනම් කරගෙන 'විකාරම හැන්දෑව' නමින් නව රංග ආකෘතියක් නිර්මාණය කළා. ප්‍රායෝගිකව නාට්‍ය කලාවත් එක්ක එතුමා ලැබු උත්තේජනය නිසා තව වැඩක් කරන්න එතුමා අදහස් කරමින් ඉන්න අතරතුර තමයි දයා අල්විස් මහත්මයාගේ වියෝව සිද්ධ වුනේ. අරියවංශ සර් යෝජනා කළා මට 'ගිරිකූඨ' කරන්න දයා අල්විස් මහත්තයාගේ පළමු වර්ෂ සිහි ගැන්විමට උපහාරයක් ලෙස. ඒ අනුව තමයි මේ නාට්‍ය 'ගිරිකූඨ කාශ්‍යප' නමින් අධ්‍යක්ෂණය කිරීමට නිමිත්ත වුනේ. පැරණි පිටපතේ බොහෝ තැන් සර් ලවාම මම සකස් කරගත්තා. සමහර ගීත ඉවත් කළා. සර් අලුත් ගීත ලිව්වා. මේ පිටපත තුළ ගැබ් වුණු සමස්ත අර්ථය ප්‍රබලයි. එය නාට්‍යෝචිත සිද්ධි සමග මුසු කරමින් අර්ථය තීව්‍ර කර ගැනුමට වෙනස්කම් කරමින් නව රංගයක් බිහි කර ගත හැකි අන්දමට මගේ යෝජනා හා සර්ගේ යෝජනා මත නව නාට්‍ය පිටපත සකස් කර ගන්න අප උත්සාහ කළා.
ඇත්තටම මම කැමතියි ඉතිහාස කතාවක් තුළින් නුතන සමාජය අමතන්න. ඒ අසාවත් මේ පිටපත තෝර ගන්න නිමිත්තක් වුනා. සීගිරිය වැනි අනභීභවනීය කලා පුරයක් නිර්මාණය කිරිමට වේදිකාව තුළ මට වරම් ලැබෙනවා. ඒකට ඇත්තටම මම කැමතියි. වින්දන පර්ෂදය මේ සුවිසල් නිෂ්පාදනයට අත හිත නොදූන්න නම් 'ගිරිකූඨ කාශ්‍යප' හීනයක්ම වෙනවා.
ගිරිකූඨ කාශ්‍යප- රංග වින්‍යාසය හා අධ්‍යක්ෂණය- අඛිල සපුමල්
ගිරිකූඨ කාශ්‍යප නාට්‍යයේ ප්‍රධාන චරිතය කාශ්‍යප ද? සංගීතය ද?
සංගීතය. මේ නාට්‍යය හරහා මතු කරන කාශ්‍යපව ටික ටික අඹන්නේ සංගීතයයි. ගතානුගතික අදහස් මතින් නොව නව අදහස් තුළින් සීමා මායිම් නැති නිදහස් ලොවක් ගැන දර්ශනයක පිහිටා සියලු දේ සිතන, කරන මේ අලුත් මිනිසාව බිහිකෙරුමට මට යානය වුනේ සංගීතයයි. රංගය ආරම්භයේ සිට අවසානය දක්වා මිනිස් හැඟීම් හෙළි කරන විටෙක කාලය හා අවකාශ අතර හිඩැස පුරවන හා ප්‍රේක්ෂකයාව සෘජුව හා වක්‍රව අමතන චරිතය වන්නේ සංගීතයයි.
අප දන්නා පරිදි පළමු දර්ශනයෙන් පසු දෙවන වර රංග ගත කිරීමේදී ඔබ නාට්‍යයේ යම් වෙනස් කිරීම් ප්‍රමාණයක් සිදු කෙරුවා. ඊට බලපෑවේ චෙකොෆ්ගේ මුහුදු ලිහිණියා මංගල දර්ශනයේදී සිදු වූවාක් බඳුව මුල් වෑයම අසාර්ථකයැයි ඔබට හැඟී යාමද?
මගේ ශෛලිය තමයි මට මගේ ප්‍රකාශනය මට දැනෙන අන්දමින් ප්‍රකාශ වන තෙක් සකස් කරන ක්‍රියාවලිය. මා එහිදී කරන්නේ රූපණය යථාර්ථවාදීව තබා ගැනුමට උත්සාහ කරන ගමන් භාවිත ආනුශංගික පක්ෂය තුළින් යථාර්ථයේ සීමා බිඳලනු ලැබිමයි. ගිරිකූඨ කාශ්‍යප මංගල දර්ශනයට 70ක පමණ විශාල පිරිසක් සම්බන්ධ වුනා. මගේ නව රංගය මෙම නාට්‍යය තුළ යොදාගැනීමට උත්සාහ කළත් මා තෘප්තිමත් වුනේ නෑ. 2015 යෞවන නාට්‍ය උළලේ හොඳම නාට්‍යය වුන 'හිනාවෙලා මිනිත්තුවක්' නාට්‍යයේදී ද මංගල දර්ශනයේදී මා තෘප්තිමක් වූයේ නෑ. දර්ශන වාර පහක් විතර ගියාම තමයි මා ගොඩ නැගීමට උත්සාහ කළ රංගය මතු කර ගැනුමට හැකි වුනේ. එහෙම වෙන්නේ ඇයි කියලා ඔබට හිතෙන්න පුළුවන්. මම නිතරම වේදිකාව තුළ මවන්න උත්සාහ කරන්නේ මා ද නොදැක්ක අපුරු ආකෘතියක්. මා මනසින් පමණක් දැක්ක ලොවක්. ආකෘතියක්. හැබැයි සැබෑ හැඟිම් හා ක්‍රියා ද අන්තර්ගතව. එය පළමු දර්ශනයේදී ම සීයට සීයක් දකින්න මට අවශ්‍යතාවයක් නෑ. කලබලයකුත් නෑ. නාට්‍යයක් කියන්නේ කටපාඩම් කරගත්ත යන්ත්‍රයක් නෙවෙයි. පර්යේෂණයක්. කටපාඩම් නළුවන්ට මං කැමතිත් නෑ. අලුත් දේ සොයන නළුවන් එක්ක වැඩ කරන්න මං කැමතියි.
ගිරිකූඨ කාශ්‍යප- සංගීතය- ලහිරු මාඩිවිල
නාට්‍ය යනු සජීවී අත්දැකීමක් නිසා රංගයෙන් රංගයට නාට්‍යයක් නැවත උපදිනවා. සිනමාවේදි අධ්‍යක්ෂවරයා බොහෝවිට තෘප්තිමත් භාවයට පත් වන්නේ සංස්කරණයෙන්. මම ද මා අපේක්ෂිත ආඛ්‍යානය සමාජ ගත කිරීමට අධ්‍යක්ෂකගේ කාර්යභාර්ය සේම සංස්කරණ ශිල්පියාගේ කාර්යය ද කරමින් හොඳම ප්‍රේක්ෂාවන් ගලපමින් ප්‍රේක්ෂකයාට සෞන්දර්යය ගෙන ඒමට උත්සහ කරනවා. ඒ සෞන්දර්යය තුළ මාගේ සමාජ දැක්ම තිබෙනවා කියලා මම විශ්වාස කරනවා.
ගීත නාටක කියූ පමණින් එක්වරම සිහියට නැගෙන්නේ කේමදාස ලාංකේය ඔපෙරාව සොයා යමින් කළ මානස විල බඳු දුෂ්කර අභ්‍යාසයන්. අඛිල සහ ළහිරු මාඩිවිල එකතුව මගින් ගිරිකූඨ කාශ්‍යප වෙනුවෙන් නිර්මාණය වන සංගීතමය ආකෘතිය ස්ථානගත වන්නේ කොතැනකද?
මා අතින් නිර්මාණය වුනු හැම නාට්‍යයකම සියයට විස්සක කොටසක් සංගීතයට තිබුණා. 'රාවණ ආදරයේ හුස්ම ළඟ', 'බැකී', 'හිනාවෙලා මිනිත්තුවක්' ඒ අතර වෙනවා. ඒ අවශ්‍යතාව බොහෝවිට පිරුණේ ළහිරුගෙන්. මේ නාට්‍යය සියයට සියයක්ම සංගීතමය නාට්‍යයක්. ඒ නිසා මා තරම්ම කාර්යයක් වගකීමක් ළහිරුට පැවරුණා. අප දෙදෙනාගේම යෝජනාව වුනේ ජනප්‍රිය සංගීතමය ශෛලියක් වහල් නොකොටගෙන රංගය හා චරිත මනෝභාවයන් ඉල්ලා සිටින සංගීතය නිර්මාණය කරලීමටයි. නමුදූ අප ගීත නාටක, ඔපෙරා හා ජන සංගීතයේ ආභාෂය මේ සඳහා යම් යම් අවස්ථාවලදි යොදා ගනු ලැබුවා. ළහිරු සහ මම ශාස්ත්‍රියව ලැබු අධ්‍යනයන් මෙහිදී වැදගත් වුනා. මෙහි සංගීතමය ආකෘතියට පසුකාලීනව නම් තැබීමට මා ප්‍රේක්ෂකයන්ට විචාරකයන්ට භාර දෙනවා.
ගිරිකූඨ කාශ්‍යප- Photo- Perfect EYE
ඝාතකයෙකු ලෙස සලකා කාශ්‍යප වෙත නින්දාවේ හී සර විදින්නේත්, කලා රසිකයෙකු ලෙස සලකා ඔහුටම මල් මාලා දමන්නේත් ඉතිහාසයමයි. ඔබට අවශ්‍ය වූයේ කාශ්‍යපගේ කේවල පුද්ගල ඛේදවාචකය මතු කිරීමද, නොඑසේනම් ඔහුගේ බහුවිධ අත්දැකීම් මතු කරමින් පොදු දේශපාලනික වටිනාකමක් සහිත නාට්‍යමය ආඛ්‍යානයක් නිපදවීමද?
ඇත්තටම අතීතය නැවත නැවත මතක් කරමින් තලු මැරීමට දෙයක් නෑ කියලයි මං හිතන්නේ. ඉතිහාසය හෝ වර්තමානය, අනාගතය හෝ වේවා ඒවායේ ජීවත් වන මානවයාගේ හැඟීම් සිතුවිලි දෝලනය වන අන්දම තුළ වෙනසක් නෑ. කොයි යුගය වුනත් මිනිස් ආවේග, සිතුවිලි එකයි. දන්න ඉතිහාස කතාවක් තුළින් වර්තමාන සමාජයට ඥානය මුදා හැරීම සඳහා තමයි මම මේ ඉතිහාස කතාව නාට්‍යයට නිමිත්ත කර ගන්නේ. කාශ්‍යපගේ කේවල පුද්ගල ඛේදවාචකය තමයි නාට්‍යයේ නිරූපණය වන්නේ. නමුදු ඔහු ධාතුසේන රජු ඒ කියන්නෙ සිය පියාව දඟගෙට යැවිමත් ඉන්පසුව සීගිරිය නම් මහත් වෑයමට මුල පිරුමත් යන කාරණා නාට්‍යය තුළ සාකච්ඡා කෙරෙන්නේ පොදු දේශපාලන වටිනාකමක් ඇති නාට්‍යමය අඛ්‍යානයක් ලෙසය. කාශ්‍යපගේ හැසිරීම් මා මෙම නාට්‍ය තුළ සාමාන්‍ය මිනිස් හැසිරීම් ලෙස ගොඩ නැගීමට උත්සාහ කළා.
රණවීරගේ පෙළ නිෂ්පාදනයේදී ඔබ මුහුණ දුන් අභියෝග මොනවාද? විශේෂයෙන් දෙබස් විරහිත කාව්‍යමය පෙළ නාට්‍යයේ පාත්‍ර වර්ගයාගේ හැඟීම් ප්‍රකාශනයක් දක්වා ගෙන ඒම කෙබඳු අභ්‍යාසයක් වූවාද?
සර්ව තෘප්තිමත් කිරිම තමයි ලොකුම අභියෝගය වුනේ. 1966 දී පමණ ලියූ නාට්‍ය පෙළක් මගේ නව රංගයෙන් නිෂ්පාදනය කිරීම සඳහා නාට්‍යයේ මුල, මැද, අග සබඳතාවයේ බොහෝ වෙනස්කම් සිද්ධ කරන්න සිදූ වුනා. ආරියවංශ සර්ගේ කවීත්වය අති ප්‍රලබයි. ඒවා ගීතවත්ව, අර්ථ ජනනය වන අන්දමින් ගලපා ගැනීම ලොකු අභියෝගයක් වුනා. සංවාද නැති නිසා නාට්‍යය තුළින් සාකච්ඡා කෙරෙන ගැඹුරු ප්‍රකාශනය ප්‍රේක්ෂකයා වෙත ගෙන යාමට බොහෝ උපක්‍රම භාවිතා කරන්න සිද්ධ වුනා. ඒවා රංග ශෛලියට උච්ත ලෙස ගලපා ගැනීමත් අභියෝගයක් වුනා. නාට්‍යය තුළ කාලය ඉතා වේගයෙන් ගලා යනවා. එහි හේතු ඵල සම්බන්ධය, තර්කානුකූල බව ඉස්මතුවන අන්දමට රූපණ ක්‍රියාවලියක් සකස් කිරීමට සිද්ධ වුනා. ඒ මගින් නාට්‍යෝචිත පරිසරයක් නිර්මාණය කර ගැනුමට හැකි වුනා. ගීතවත් නාට්‍යයක ස්වභාවික රූපණයට ළංවන රංග ශෛලියක් අනුගමනය කිරීම රූපණ ශිල්පීන් මුහුණ දුන් ලොකුම අභියෝගය වුනා. ගයන්න, නටන්න, රඟන්න හා මගේ රංග ශෛලියට යෝග්‍ය වේගවත් පරිකල්පනයක් සපිරි නළු කැලක් තෝරා ගැනීමත් අභියෝගයක් වුනා.
ගිරිකූඨ කාශ්‍යප- Photo- Perfect EYE
ලංකාවේ නාට්‍ය ප්‍රේක්ෂකාගාරය ද්විවිධයි. පළමු කොටස රට පුරාම පාහේ පැතිර සිටින හාස්‍ය නාට්‍ය ලෝලීන්. අනෙක් කොටස කොළඹ ආශ්‍රිත වඩා උසස්යැයි සම්මත නාට්‍ය බැලීමට පුරුදු වූ කණ්ඩායම. මුලින් කී පිරිස වඩා හොඳ රසිකත්වයක් කරා ගෙන යාමට (-ආණ්ඩුවලට නොවෙයි-) නාට්‍යකරුවන් විදිහට ඔබට කළ හැකි කිසිවක් තිබේද?
මට කළ හැකි දේ මම කරමින් සිටිනවා මගේ කණ්ඩායම සමඟ. අද උසස් නාට්‍ය කලාවක් ගැන පුරසාරම් දොඩවන ප්‍රවීණයන්ව බාල ඉස්කාගාර බදුදීලා අරන් තියෙන්නේ. මට ප්‍රවිණයන් පිළිබඳ ඇත්තටම තැකීමක් නෑ. මම කැමති මට ද අභියෝගයක් විය හැකි දක්ෂ නවකයන්ට. වෙනස් දෙයක් කළ හැක්කේ අලුත් පරපුරට. මා ප්‍රමුඛ මාස්ක් තියටර් (වෙස්මුහුණු රඟහල) නාට්‍ය කණ්ඩායම පරාර්ථකාමි අරමුණක් පෙරදැරිකරගෙන කළ යුතු දේ කරනවා. අප වැනි කණ්ඩායම් බෝ වෙනවනම් සැබෑ වෙනසක් සිදූ වේවි.
බැහැරින් ඉන්නා අය ලෙසට අපට හැඟෙන්නේ නාට්‍ය සංවිධායකයන්ගේ ඒකාධිකාරයක් ඇති බවයි. තමන්ගේ වෙළඳ යාන්ත්‍රණයේ පැවැත්ම සදහා 'නැගලා යන නාට්‍ය' හෝ පාසල් විෂයය නිර්දේශානුකූල නාට්‍ය කිහිපය හෝ පමණක් කොළඹින් බැහැරට ගෙන යාම හැර කිසිවක් වෙන බව අපට පෙනෙන්නේ නැහැ. මේ ක්‍රමවේදය ගැන ඔබට විවේචනයක් තිබෙනවාද?
රැල්ලට ගහගෙන යන්න මේ උගත් නූගත් මෝඩයෝ හැමෝම කැමතියි. හැම දෙයක්ම බැලන්ස් වෙන්න එපැයි. ඇත්තටම ඔය කියන නැගලා යන නාට්‍යත් තියෙන්න ඕනේ. මොකද ඒවට කැමති මිනිස්සුත් ඉන්නවනේ. වෙලා තියෙන්නේ ඊට අභියෝගයක් වෙන්න හොඳ නිර්මාණ බිහි නොවිමයි. 80/90 දශකයේ නළු නිළියෝ ටිකත් ආර්ථීක වාසිය නිසා නැගලා යන නාට්‍ය වලට තමයි හවුල් වෙන්නේ. අනිත් එක හොඳ නාට්‍යයක් හදන්න අඩු තරම් අවුරුද්දක්වත් යනවා. කොහේද ඉන්නේ දැන් අවුරුද්දක් අරන් නාට්‍ය හදන අය. ප්‍රවීණ උදවිය දිර්ඝ කාලීන පුහුණුවකට යන්නේ නෑ. එකපාර නාට්‍ය දොළහක විතර වැඩ හැමෝම. ඉතිං කොහොමද නාට්‍යකාරයෙක් සැබෑ හොඳ නාට්‍යයක් බිහි කරගන්නේ. ටෙලි උන්මාදය නැති අලුත් පරපුරට තමයි ඒ අඩුව පුරවන්න පුළුවන්. සාධනීය වෙනසක් කරන්න නම් හොඳ නාට්‍ය බෝ කරන්න ඕනා. හොඳ දේට රැල්ලක් හදන්න ඕනේ.
ලංකාවේ ප්‍රචාරණය සඳහා කෙරෙන හුදු පිට කසා ගැනීම් වලින් ඔබ්බට ගිය දියුණු නාට්‍ය විචාරයක් තිබේ යැයි ඔබ සිතනවාද?
නාට්‍ය විචාරයක් කියලා එකක් මම නම් ඇත්තටම දැකලා නෑ. මුරුංගා අත්තේ විචාර එකක් දෙකක් නම් දැකලා තියෙනවා. විචාරකයෝ කියා ගන්න උදවිය නාට්‍ය කලාව ගැන දන්නෑ. නාට්‍ය බලන්නෑ. සාමාන්‍ය ප්‍රේක්ෂකයෙක් වෙලා නාට්‍ය බලන්න විචාරකයා හුරු වුනු දවසට සැබෑ නාට්‍ය විචාරය බිහිවෙවි. නාට්‍ය කලාව ඔසවා තබන්න නාට්‍ය විචාරය අවියක් කරගන්න පුළුවන්. මේ අය කරන්නෑ ඒක.
ගිරිකූඨ කාශ්‍යප- Photo- Perfect EYE
මනමේ සිට ගෙවුණු පුරා වසර හැටක දුෂ්කර ප්‍රයාමයකින් පසුත් සිංහල නාට්‍ය කලාවට හමු වන්නේ නාට්‍යවලට පහර දෙන අවරසික මැර කණ්ඩායම්. නාට්‍යයක් රස විඳීමට අවශ්‍ය සංයමය නැති පරම්පරාවක් බිහි කිරීමට සිය නිෂ්ක්‍රීයත්වය හෝ නිද්‍රාශිලීබව මගින් කලාකරුවනුත් හවුල් වී ඇති බව අපේ වැටහීමයි. ඒ ගැන ස්වයං විවේචනයක් නාට්‍යකරුවන් ලෙස ඔබට තිබෙනවාද?
බොරු රැඩිකල් නාට්‍යකරුවන් අපේ රටේ වැහි වැහැලා. කලාකරුවෙක් නම් රැඩිකල් අදහස් පළ කරන්න ඕනෑ නිර්මාණවලින්. චේගෙ ටීෂර්ට් ඇඳගත්ත පලියට හෝ සිගරට් එකක් බොනගමන් නාට්‍ය පෙළ කියවන එකට රැඩිකල්නේ අපේ අය කියන්නේ. අපි දැන ගන්න ඕනා සම්ප්‍රදාය රැකිය යුතු තැන රකින්නත් සම්ප්‍රදාය කැඩිය යුතු තැන කඩන්නත්. අපි අපේ නිර්මාණ ක්‍රියාවලියට වගකිව යුතුයි. අප හෙළි නොකරන අපේ වගකීමක් යුතුකමක් වන්නේ නිද්‍රාශිලි සමාජය අවදි කෙරුමයි.
ඒ සඳහා කලාකරුවන් නිර්මාණශිලිව මිස බොරු රැඩිකල් මුහුණ දමාගෙන වැඩක් නැති බවයි මගේ අදහස. පේරාදෙණියේ වලේදී සම්ප්‍රදායක් කියලා එකක් තියේද අපේ යුතුකම ඒක රකින එකයි. මට මතකයි කැලණි විශ්ව වීද්‍යාලයට ජපන් නාට්‍ය කණ්ඩායමක් ආවා. ඔවුන් පුදූම විදිහට සම්ප්‍රදායට ගරු කරන්නේ. වේදිකාවට සපත්තු දාගෙන නැග්ග ශිෂ්‍යයන්ට ඔවුන් දොස් කිව්වා. අපි කිසිම දෙයක් රකින්නේ නැති ජාතියක් වෙලා. ජීවිතය, ආදරය, යුක්තිය වැනි කාරණාවල දී අපි සම්ප්‍රදාය උල්ලංඝනය කලාට රැකිය යුතු තැන සම්ප්‍රදාය අප රැකිය යුතුය. නිද්‍රාශිලී සමාජයක ජීවත් වන ප්‍රේක්ෂකයන් සකස් කරනවාට වඩා විනයක් ඇති හික්මීමක් ඇති නාට්‍යකරුවන් හා නළු නිළියන් සකස් කිරිමයි වැදගත් වෙන්නේ. මන්ද උදාර ප්‍රේක්ෂාගාරයක් තැනිය හැක්කේ ඔවුන්ටයි.
ඔබ නාට්‍යයක් කිරීම සඳහා කාශ්‍යප සම්බන්ධ ඉතිහාස පුවත තෝරා ගන්නේ ඇයි? එය හුදෙක් ආරියවංශ රණවීර විසින් රචිත අපූර්ව පිටපතක් ඔබට ලැබුණු නිසා සිදු වූ දෙයක් ද?
ඇත්තටම ආරියවංශ සර්ගේ හීනයක් මේ නාට්‍යය. 1966 වර්ෂයේදී එතුමා සහ නැසීගිය ප්‍රවීණ සංගීතවේදී දයා අල්විස් මහතා කෑගල්ලේ තෝලංගමුව මධ්‍ය මහ විද්‍යාලයේ ආචාර්යවරු ලෙස සේවය කරද්දී එවක පාසල් ළමුන් සමග මෙම නාට්‍යයේ මුල් පිටපත 'ගිරිකූඨ' නමින් නිෂ්පාදනය කරලා තිබුණා. මා සහ ඇදූරු ආරියවංශ රණවීරයන් අතර මිත්‍රත්වයක් ගොඩ නැගුනේ මා සරසවි ශිෂ්‍යයෙකු කාලයේ නොව ආචාර්යවරයෙකු ලෙස සේවය කරන කාලයේදී. ඒ කියන්නේ 2013-2014 අවුරුද්දේ. එතුමා පරිවර්තනය කරපු 'බැකි' නාට්‍යය මම අධ්‍යක්ෂණය කළා ඉතා සාර්ථකව. ඊට පස්සේ 2014 දී එතුමාගේ කතා සංකල්ප කිහපයක් පදනම් කරගෙන 'විකාරම හැන්දෑව' නමින් නව රංග ආකෘතියක් නිර්මාණය කළා. ප්‍රායෝගිකව නාට්‍ය කලාවත් එක්ක එතුමා ලැබු උත්තේජනය නිසා තව වැඩක් කරන්න එතුමා අදහස් කරමින් ඉන්න අතරතුර තමයි දයා අල්විස් මහත්මයාගේ වියෝව සිද්ධ වුනේ. අරියවංශ සර් යෝජනා කළා මට 'ගිරිකූඨ' කරන්න දයා අල්විස් මහත්තයාගේ පළමු වර්ෂ සිහි ගැන්විමට උපහාරයක් ලෙස. ඒ අනුව තමයි මේ නාට්‍ය 'ගිරිකූඨ කාශ්‍යප' නමින් අධ්‍යක්ෂණය කිරීමට නිමිත්ත වුනේ. පැරණි පිටපතේ බොහෝ තැන් සර් ලවාම මම සකස් කරගත්තා. සමහර ගීත ඉවත් කළා. සර් අලුත් ගීත ලිව්වා. මේ පිටපත තුළ ගැබ් වුණු සමස්ත අර්ථය ප්‍රබලයි. එය නාට්‍යෝචිත සිද්ධි සමග මුසු කරමින් අර්ථය තීව්‍ර කර ගැනුමට වෙනස්කම් කරමින් නව රංගයක් බිහි කර ගත හැකි අන්දමට මගේ යෝජනා හා සර්ගේ යෝජනා මත නව නාට්‍ය පිටපත සකස් කර ගන්න අප උත්සාහ කළා.
ඇත්තටම මම කැමතියි ඉතිහාස කතාවක් තුළින් නුතන සමාජය අමතන්න. ඒ අසාවත් මේ පිටපත තෝර ගන්න නිමිත්තක් වුනා. සීගිරිය වැනි අනභීභවනීය කලා පුරයක් නිර්මාණය කිරිමට වේදිකාව තුළ මට වරම් ලැබෙනවා. ඒකට ඇත්තටම මම කැමතියි. වින්දන පර්ෂදය මේ සුවිසල් නිෂ්පාදනයට අත හිත නොදූන්න නම් 'ගිරිකූඨ කාශ්‍යප' හීනයක්ම වෙනවා.
ගිරිකූඨ කාශ්‍යප- රංග වින්‍යාසය හා අධ්‍යක්ෂණය- අඛිල සපුමල්
ගිරිකූඨ කාශ්‍යප නාට්‍යයේ ප්‍රධාන චරිතය කාශ්‍යප ද? සංගීතය ද?
සංගීතය. මේ නාට්‍යය හරහා මතු කරන කාශ්‍යපව ටික ටික අඹන්නේ සංගීතයයි. ගතානුගතික අදහස් මතින් නොව නව අදහස් තුළින් සීමා මායිම් නැති නිදහස් ලොවක් ගැන දර්ශනයක පිහිටා සියලු දේ සිතන, කරන මේ අලුත් මිනිසාව බිහිකෙරුමට මට යානය වුනේ සංගීතයයි. රංගය ආරම්භයේ සිට අවසානය දක්වා මිනිස් හැඟීම් හෙළි කරන විටෙක කාලය හා අවකාශ අතර හිඩැස පුරවන හා ප්‍රේක්ෂකයාව සෘජුව හා වක්‍රව අමතන චරිතය වන්නේ සංගීතයයි.
අප දන්නා පරිදි පළමු දර්ශනයෙන් පසු දෙවන වර රංග ගත කිරීමේදී ඔබ නාට්‍යයේ යම් වෙනස් කිරීම් ප්‍රමාණයක් සිදු කෙරුවා. ඊට බලපෑවේ චෙකොෆ්ගේ මුහුදු ලිහිණියා මංගල දර්ශනයේදී සිදු වූවාක් බඳුව මුල් වෑයම අසාර්ථකයැයි ඔබට හැඟී යාමද?
මගේ ශෛලිය තමයි මට මගේ ප්‍රකාශනය මට දැනෙන අන්දමින් ප්‍රකාශ වන තෙක් සකස් කරන ක්‍රියාවලිය. මා එහිදී කරන්නේ රූපණය යථාර්ථවාදීව තබා ගැනුමට උත්සාහ කරන ගමන් භාවිත ආනුශංගික පක්ෂය තුළින් යථාර්ථයේ සීමා බිඳලනු ලැබිමයි. ගිරිකූඨ කාශ්‍යප මංගල දර්ශනයට 70ක පමණ විශාල පිරිසක් සම්බන්ධ වුනා. මගේ නව රංගය මෙම නාට්‍යය තුළ යොදාගැනීමට උත්සාහ කළත් මා තෘප්තිමත් වුනේ නෑ. 2015 යෞවන නාට්‍ය උළලේ හොඳම නාට්‍යය වුන 'හිනාවෙලා මිනිත්තුවක්' නාට්‍යයේදී ද මංගල දර්ශනයේදී මා තෘප්තිමක් වූයේ නෑ. දර්ශන වාර පහක් විතර ගියාම තමයි මා ගොඩ නැගීමට උත්සාහ කළ රංගය මතු කර ගැනුමට හැකි වුනේ. එහෙම වෙන්නේ ඇයි කියලා ඔබට හිතෙන්න පුළුවන්. මම නිතරම වේදිකාව තුළ මවන්න උත්සාහ කරන්නේ මා ද නොදැක්ක අපුරු ආකෘතියක්. මා මනසින් පමණක් දැක්ක ලොවක්. ආකෘතියක්. හැබැයි සැබෑ හැඟිම් හා ක්‍රියා ද අන්තර්ගතව. එය පළමු දර්ශනයේදී ම සීයට සීයක් දකින්න මට අවශ්‍යතාවයක් නෑ. කලබලයකුත් නෑ. නාට්‍යයක් කියන්නේ කටපාඩම් කරගත්ත යන්ත්‍රයක් නෙවෙයි. පර්යේෂණයක්. කටපාඩම් නළුවන්ට මං කැමතිත් නෑ. අලුත් දේ සොයන නළුවන් එක්ක වැඩ කරන්න මං කැමතියි.
ගිරිකූඨ කාශ්‍යප- සංගීතය- ලහිරු මාඩිවිල
නාට්‍ය යනු සජීවී අත්දැකීමක් නිසා රංගයෙන් රංගයට නාට්‍යයක් නැවත උපදිනවා. සිනමාවේදි අධ්‍යක්ෂවරයා බොහෝවිට තෘප්තිමත් භාවයට පත් වන්නේ සංස්කරණයෙන්. මම ද මා අපේක්ෂිත ආඛ්‍යානය සමාජ ගත කිරීමට අධ්‍යක්ෂකගේ කාර්යභාර්ය සේම සංස්කරණ ශිල්පියාගේ කාර්යය ද කරමින් හොඳම ප්‍රේක්ෂාවන් ගලපමින් ප්‍රේක්ෂකයාට සෞන්දර්යය ගෙන ඒමට උත්සහ කරනවා. ඒ සෞන්දර්යය තුළ මාගේ සමාජ දැක්ම තිබෙනවා කියලා මම විශ්වාස කරනවා.
ගීත නාටක කියූ පමණින් එක්වරම සිහියට නැගෙන්නේ කේමදාස ලාංකේය ඔපෙරාව සොයා යමින් කළ මානස විල බඳු දුෂ්කර අභ්‍යාසයන්. අඛිල සහ ළහිරු මාඩිවිල එකතුව මගින් ගිරිකූඨ කාශ්‍යප වෙනුවෙන් නිර්මාණය වන සංගීතමය ආකෘතිය ස්ථානගත වන්නේ කොතැනකද?
මා අතින් නිර්මාණය වුනු හැම නාට්‍යයකම සියයට විස්සක කොටසක් සංගීතයට තිබුණා. 'රාවණ ආදරයේ හුස්ම ළඟ', 'බැකී', 'හිනාවෙලා මිනිත්තුවක්' ඒ අතර වෙනවා. ඒ අවශ්‍යතාව බොහෝවිට පිරුණේ ළහිරුගෙන්. මේ නාට්‍යය සියයට සියයක්ම සංගීතමය නාට්‍යයක්. ඒ නිසා මා තරම්ම කාර්යයක් වගකීමක් ළහිරුට පැවරුණා. අප දෙදෙනාගේම යෝජනාව වුනේ ජනප්‍රිය සංගීතමය ශෛලියක් වහල් නොකොටගෙන රංගය හා චරිත මනෝභාවයන් ඉල්ලා සිටින සංගීතය නිර්මාණය කරලීමටයි. නමුදූ අප ගීත නාටක, ඔපෙරා හා ජන සංගීතයේ ආභාෂය මේ සඳහා යම් යම් අවස්ථාවලදි යොදා ගනු ලැබුවා. ළහිරු සහ මම ශාස්ත්‍රියව ලැබු අධ්‍යනයන් මෙහිදී වැදගත් වුනා. මෙහි සංගීතමය ආකෘතියට පසුකාලීනව නම් තැබීමට මා ප්‍රේක්ෂකයන්ට විචාරකයන්ට භාර දෙනවා.
ගිරිකූඨ කාශ්‍යප- Photo- Perfect EYE
ඝාතකයෙකු ලෙස සලකා කාශ්‍යප වෙත නින්දාවේ හී සර විදින්නේත්, කලා රසිකයෙකු ලෙස සලකා ඔහුටම මල් මාලා දමන්නේත් ඉතිහාසයමයි. ඔබට අවශ්‍ය වූයේ කාශ්‍යපගේ කේවල පුද්ගල ඛේදවාචකය මතු කිරීමද, නොඑසේනම් ඔහුගේ බහුවිධ අත්දැකීම් මතු කරමින් පොදු දේශපාලනික වටිනාකමක් සහිත නාට්‍යමය ආඛ්‍යානයක් නිපදවීමද?
ඇත්තටම අතීතය නැවත නැවත මතක් කරමින් තලු මැරීමට දෙයක් නෑ කියලයි මං හිතන්නේ. ඉතිහාසය හෝ වර්තමානය, අනාගතය හෝ වේවා ඒවායේ ජීවත් වන මානවයාගේ හැඟීම් සිතුවිලි දෝලනය වන අන්දම තුළ වෙනසක් නෑ. කොයි යුගය වුනත් මිනිස් ආවේග, සිතුවිලි එකයි. දන්න ඉතිහාස කතාවක් තුළින් වර්තමාන සමාජයට ඥානය මුදා හැරීම සඳහා තමයි මම මේ ඉතිහාස කතාව නාට්‍යයට නිමිත්ත කර ගන්නේ. කාශ්‍යපගේ කේවල පුද්ගල ඛේදවාචකය තමයි නාට්‍යයේ නිරූපණය වන්නේ. නමුදු ඔහු ධාතුසේන රජු ඒ කියන්නෙ සිය පියාව දඟගෙට යැවිමත් ඉන්පසුව සීගිරිය නම් මහත් වෑයමට මුල පිරුමත් යන කාරණා නාට්‍යය තුළ සාකච්ඡා කෙරෙන්නේ පොදු දේශපාලන වටිනාකමක් ඇති නාට්‍යමය අඛ්‍යානයක් ලෙසය. කාශ්‍යපගේ හැසිරීම් මා මෙම නාට්‍ය තුළ සාමාන්‍ය මිනිස් හැසිරීම් ලෙස ගොඩ නැගීමට උත්සාහ කළා.
රණවීරගේ පෙළ නිෂ්පාදනයේදී ඔබ මුහුණ දුන් අභියෝග මොනවාද? විශේෂයෙන් දෙබස් විරහිත කාව්‍යමය පෙළ නාට්‍යයේ පාත්‍ර වර්ගයාගේ හැඟීම් ප්‍රකාශනයක් දක්වා ගෙන ඒම කෙබඳු අභ්‍යාසයක් වූවාද?
සර්ව තෘප්තිමත් කිරිම තමයි ලොකුම අභියෝගය වුනේ. 1966 දී පමණ ලියූ නාට්‍ය පෙළක් මගේ නව රංගයෙන් නිෂ්පාදනය කිරීම සඳහා නාට්‍යයේ මුල, මැද, අග සබඳතාවයේ බොහෝ වෙනස්කම් සිද්ධ කරන්න සිදූ වුනා. ආරියවංශ සර්ගේ කවීත්වය අති ප්‍රලබයි. ඒවා ගීතවත්ව, අර්ථ ජනනය වන අන්දමින් ගලපා ගැනීම ලොකු අභියෝගයක් වුනා. සංවාද නැති නිසා නාට්‍යය තුළින් සාකච්ඡා කෙරෙන ගැඹුරු ප්‍රකාශනය ප්‍රේක්ෂකයා වෙත ගෙන යාමට බොහෝ උපක්‍රම භාවිතා කරන්න සිද්ධ වුනා. ඒවා රංග ශෛලියට උච්ත ලෙස ගලපා ගැනීමත් අභියෝගයක් වුනා. නාට්‍යය තුළ කාලය ඉතා වේගයෙන් ගලා යනවා. එහි හේතු ඵල සම්බන්ධය, තර්කානුකූල බව ඉස්මතුවන අන්දමට රූපණ ක්‍රියාවලියක් සකස් කිරීමට සිද්ධ වුනා. ඒ මගින් නාට්‍යෝචිත පරිසරයක් නිර්මාණය කර ගැනුමට හැකි වුනා. ගීතවත් නාට්‍යයක ස්වභාවික රූපණයට ළංවන රංග ශෛලියක් අනුගමනය කිරීම රූපණ ශිල්පීන් මුහුණ දුන් ලොකුම අභියෝගය වුනා. ගයන්න, නටන්න, රඟන්න හා මගේ රංග ශෛලියට යෝග්‍ය වේගවත් පරිකල්පනයක් සපිරි නළු කැලක් තෝරා ගැනීමත් අභියෝගයක් වුනා.
ගිරිකූඨ කාශ්‍යප- Photo- Perfect EYE
ලංකාවේ නාට්‍ය ප්‍රේක්ෂකාගාරය ද්විවිධයි. පළමු කොටස රට පුරාම පාහේ පැතිර සිටින හාස්‍ය නාට්‍ය ලෝලීන්. අනෙක් කොටස කොළඹ ආශ්‍රිත වඩා උසස්යැයි සම්මත නාට්‍ය බැලීමට පුරුදු වූ කණ්ඩායම. මුලින් කී පිරිස වඩා හොඳ රසිකත්වයක් කරා ගෙන යාමට (-ආණ්ඩුවලට නොවෙයි-) නාට්‍යකරුවන් විදිහට ඔබට කළ හැකි කිසිවක් තිබේද?
මට කළ හැකි දේ මම කරමින් සිටිනවා මගේ කණ්ඩායම සමඟ. අද උසස් නාට්‍ය කලාවක් ගැන පුරසාරම් දොඩවන ප්‍රවීණයන්ව බාල ඉස්කාගාර බදුදීලා අරන් තියෙන්නේ. මට ප්‍රවිණයන් පිළිබඳ ඇත්තටම තැකීමක් නෑ. මම කැමති මට ද අභියෝගයක් විය හැකි දක්ෂ නවකයන්ට. වෙනස් දෙයක් කළ හැක්කේ අලුත් පරපුරට. මා ප්‍රමුඛ මාස්ක් තියටර් (වෙස්මුහුණු රඟහල) නාට්‍ය කණ්ඩායම පරාර්ථකාමි අරමුණක් පෙරදැරිකරගෙන කළ යුතු දේ කරනවා. අප වැනි කණ්ඩායම් බෝ වෙනවනම් සැබෑ වෙනසක් සිදූ වේවි.
බැහැරින් ඉන්නා අය ලෙසට අපට හැඟෙන්නේ නාට්‍ය සංවිධායකයන්ගේ ඒකාධිකාරයක් ඇති බවයි. තමන්ගේ වෙළඳ යාන්ත්‍රණයේ පැවැත්ම සදහා 'නැගලා යන නාට්‍ය' හෝ පාසල් විෂයය නිර්දේශානුකූල නාට්‍ය කිහිපය හෝ පමණක් කොළඹින් බැහැරට ගෙන යාම හැර කිසිවක් වෙන බව අපට පෙනෙන්නේ නැහැ. මේ ක්‍රමවේදය ගැන ඔබට විවේචනයක් තිබෙනවාද?
රැල්ලට ගහගෙන යන්න මේ උගත් නූගත් මෝඩයෝ හැමෝම කැමතියි. හැම දෙයක්ම බැලන්ස් වෙන්න එපැයි. ඇත්තටම ඔය කියන නැගලා යන නාට්‍යත් තියෙන්න ඕනේ. මොකද ඒවට කැමති මිනිස්සුත් ඉන්නවනේ. වෙලා තියෙන්නේ ඊට අභියෝගයක් වෙන්න හොඳ නිර්මාණ බිහි නොවිමයි. 80/90 දශකයේ නළු නිළියෝ ටිකත් ආර්ථීක වාසිය නිසා නැගලා යන නාට්‍ය වලට තමයි හවුල් වෙන්නේ. අනිත් එක හොඳ නාට්‍යයක් හදන්න අඩු තරම් අවුරුද්දක්වත් යනවා. කොහේද ඉන්නේ දැන් අවුරුද්දක් අරන් නාට්‍ය හදන අය. ප්‍රවීණ උදවිය දිර්ඝ කාලීන පුහුණුවකට යන්නේ නෑ. එකපාර නාට්‍ය දොළහක විතර වැඩ හැමෝම. ඉතිං කොහොමද නාට්‍යකාරයෙක් සැබෑ හොඳ නාට්‍යයක් බිහි කරගන්නේ. ටෙලි උන්මාදය නැති අලුත් පරපුරට තමයි ඒ අඩුව පුරවන්න පුළුවන්. සාධනීය වෙනසක් කරන්න නම් හොඳ නාට්‍ය බෝ කරන්න ඕනා. හොඳ දේට රැල්ලක් හදන්න ඕනේ.
ලංකාවේ ප්‍රචාරණය සඳහා කෙරෙන හුදු පිට කසා ගැනීම් වලින් ඔබ්බට ගිය දියුණු නාට්‍ය විචාරයක් තිබේ යැයි ඔබ සිතනවාද?
නාට්‍ය විචාරයක් කියලා එකක් මම නම් ඇත්තටම දැකලා නෑ. මුරුංගා අත්තේ විචාර එකක් දෙකක් නම් දැකලා තියෙනවා. විචාරකයෝ කියා ගන්න උදවිය නාට්‍ය කලාව ගැන දන්නෑ. නාට්‍ය බලන්නෑ. සාමාන්‍ය ප්‍රේක්ෂකයෙක් වෙලා නාට්‍ය බලන්න විචාරකයා හුරු වුනු දවසට සැබෑ නාට්‍ය විචාරය බිහිවෙවි. නාට්‍ය කලාව ඔසවා තබන්න නාට්‍ය විචාරය අවියක් කරගන්න පුළුවන්. මේ අය කරන්නෑ ඒක.
ගිරිකූඨ කාශ්‍යප- Photo- Perfect EYE
මනමේ සිට ගෙවුණු පුරා වසර හැටක දුෂ්කර ප්‍රයාමයකින් පසුත් සිංහල නාට්‍ය කලාවට හමු වන්නේ නාට්‍යවලට පහර දෙන අවරසික මැර කණ්ඩායම්. නාට්‍යයක් රස විඳීමට අවශ්‍ය සංයමය නැති පරම්පරාවක් බිහි කිරීමට සිය නිෂ්ක්‍රීයත්වය හෝ නිද්‍රාශිලීබව මගින් කලාකරුවනුත් හවුල් වී ඇති බව අපේ වැටහීමයි. ඒ ගැන ස්වයං විවේචනයක් නාට්‍යකරුවන් ලෙස ඔබට තිබෙනවාද?
බොරු රැඩිකල් නාට්‍යකරුවන් අපේ රටේ වැහි වැහැලා. කලාකරුවෙක් නම් රැඩිකල් අදහස් පළ කරන්න ඕනෑ නිර්මාණවලින්. චේගෙ ටීෂර්ට් ඇඳගත්ත පලියට හෝ සිගරට් එකක් බොනගමන් නාට්‍ය පෙළ කියවන එකට රැඩිකල්නේ අපේ අය කියන්නේ. අපි දැන ගන්න ඕනා සම්ප්‍රදාය රැකිය යුතු තැන රකින්නත් සම්ප්‍රදාය කැඩිය යුතු තැන කඩන්නත්. අපි අපේ නිර්මාණ ක්‍රියාවලියට වගකිව යුතුයි. අප හෙළි නොකරන අපේ වගකීමක් යුතුකමක් වන්නේ නිද්‍රාශිලි සමාජය අවදි කෙරුමයි.
ඒ සඳහා කලාකරුවන් නිර්මාණශිලිව මිස බොරු රැඩිකල් මුහුණ දමාගෙන වැඩක් නැති බවයි මගේ අදහස. පේරාදෙණියේ වලේදී සම්ප්‍රදායක් කියලා එකක් තියේද අපේ යුතුකම ඒක රකින එකයි. මට මතකයි කැලණි විශ්ව වීද්‍යාලයට ජපන් නාට්‍ය කණ්ඩායමක් ආවා. ඔවුන් පුදූම විදිහට සම්ප්‍රදායට ගරු කරන්නේ. වේදිකාවට සපත්තු දාගෙන නැග්ග ශිෂ්‍යයන්ට ඔවුන් දොස් කිව්වා. අපි කිසිම දෙයක් රකින්නේ නැති ජාතියක් වෙලා. ජීවිතය, ආදරය, යුක්තිය වැනි කාරණාවල දී අපි සම්ප්‍රදාය උල්ලංඝනය කලාට රැකිය යුතු තැන සම්ප්‍රදාය අප රැකිය යුතුය. නිද්‍රාශිලී සමාජයක ජීවත් වන ප්‍රේක්ෂකයන් සකස් කරනවාට වඩා විනයක් ඇති හික්මීමක් ඇති නාට්‍යකරුවන් හා නළු නිළියන් සකස් කිරිමයි වැදගත් වෙන්නේ. මන්ද උදාර ප්‍රේක්ෂාගාරයක් තැනිය හැක්කේ ඔවුන්ටයි.
මේ වියමන ඔබේ මූණු පොතට එක් කරන්න-
Tags- Akhila Sapumal, Girikuta Kashyapa, Sinhala Drama, Ariyawansha Ranaweera, King Kashyapa I, Sigiriya, King Dhatusena, Sri Lankan History
Currents
වෙසෙස් බූන්දි
අදහස් බූන්දි
කතා-බස් කරන්ට්ස්
රත්තරං ටික
කෙටියෙන්
ඔමරි කරන්ට්ස්
ඔත්තු කරන්ට්ස්
කට කොකියනවට
පැන බූන්දි
Viva Che
BoondiLets
Raha
Cine බූන්දි
රංග බූන්දි
සිත්තර බූන්දි
රහ කතා-බස්
අදහස් බූන්දි
රත්තරං ටික
රහ ඔත්තු
රහ වීඩියෝ
චිත්‍රකතා
BoondiLets
Sookiri
වෙසෙස් බූන්දි
කතන්දර බූන්දි
පොත් බූන්දි
සූකිරි කතා-බස්
අදහස් බූන්දි
රත්තරං ටික
සූකිරි ඔත්තු
රන් රෝස
BoondiLets
Plus
ප්‍රතිචාර
අඩවි දත්ත
Facebook Page
Boondi Google+
Boondi RSS
බූන්දි වැ.දෙ.ගෙන් තවත් වියමන්
කතා-බස්
"කිමිදෙන එක නෙමෙයි, පතුල හොයන එකයි අවුල"- විරාජ් ලියනාරච්චි
වෙසෙස්
ගංවතුරෙන් අපදාවන්ට ලක්වූවන්ට අවැසි සහය සඳහා
සිත්තර
"මම අඳින්නෙ මිනිස් හැඟීම්"- හෂිනි චන්ද්‍රසිරි
කතා-බස්
"උසාවිය තුළ දී රජයේ නිළධාරීන්ට සහ මට උස් හඬින් බැණ වැදුණා"- සන්ධ්‍යා එක්නැලිගොඩ
කතා-බස්
"ගොතන කතාවකට වඩා අවිශ්වසනීය වූ ඇත්ත කතාවක් තිබුණා...!"- සුරේඛා සමරසේන
තවත් රහ කතා-බස්
"පියවරු සහ පුත්තු"- සුමති සිවමෝහන් සමග කතාබහක්
"ජාතිය තීරණය කරන්නේ ලේ නෙවෙයි; සංස්කෘතිය!"- නැගෙනහිර වෙරළෙන් ඇසුණු හඬ- හඳගම සමග කතාබහක්
"කෆ්කා යථාර්ථවාදය පිළිබඳ සම්ප්‍රදායික අදහස අර්බුදයට යවපු ලේඛකයෙක්"- එරික් ඉලයප්ආරච්චි
"මගේ ඇතුළෙත් දේශපාලන සත්ත්වයෙක් ඉන්නවා. මං ඌට ආදරෙයි!"- සෝමරත්න දිසානායක
මාලක දේවප්‍රියගෙන් 'කණට පාරක්'
BoondiLets
ඉගිල්ලෙන මාළුවෝ චිත්‍රපටයෙන්
"බුදු වෙන්න හිතාගෙන වුනත් සිද්ධාර්ථ කුමාරයා යසෝදරා දේවිව දාල ගිය බව මම දන්නව. ඒ අය අපි වගේ නෙමෙයි. ආත්ම ගණන් පෙරුම් පුරපු අය."
****
"දන්නවද? සිද්ධාර්ථ කුමාරයා... [More]
****
"දන්නවද? සිද්ධාර්ථ කුමාරයා... [More]
What's New | අලුතෙන්ම
කවි|
ආනන්ද
31-Secs
(රෝහණ පොතුලියැද්ද) මාලා කරුවෙකු සේ මල් සොයා යන
සසර සැරි ගමනක ඉම
අතහැරීම ම නිවන කියන උතුමෙකු
අත නෑර අල්ල ගති ආනන්ද
මල,පැහැය,සුවඳ, ඈ... [More]
සසර සැරි ගමනක ඉම
අතහැරීම ම නිවන කියන උතුමෙකු
අත නෑර අල්ල ගති ආනන්ද
මල,පැහැය,සුවඳ, ඈ... [More]
Cine|
අසන්ධිමිත්තා- වෘත්තයෙන් ආපස්සට
3-Mins
(ඩිල්ෂානි චතුරිකා දාබරේ) සාහිත්‍යය හෝ සිනමාපට තවදුරටත් සාම්ප්‍රදායික ආකෘතියම නොපතයි. රසවිඳින්නන්ව සාමාන්‍ය කතාවකින් නළවාදැමීමට නොහැකිය. තවදුරටත් ඔවුහුද හුරුපුරුදු නිර්මාණ ස්වභාවයම නොපතති. නිර්මාණකරුවකු... [More]
Cine|
රාමු තුළ යළි රාමු වුණු "දැකල පුරුදු කෙනෙක්"
6-Mins
(විකුම් ජිතේන්ද්‍ර) මේ යුගය ඡායාරූප හා කැමරා යුගයක් වන අතර වෘත්තීය හෝ අර්ධවෘත්තීය කැමරා භාවිත කරන ආධුනිකයා පවා අධි සුන්දරත්වයෙන් යුතු ඡායාරූප... [More]
අදහස්|
To Sir, With Love!
2-Mins
(තාරක වරාපිටිය) To Sir With Love යනු මීට වසර 28 කට පමණ ඉහතදී කළු සුදු ටෙලිවිෂන් තිරයකින් මා බැලු චිත්‍රපටයකි. එය එතෙක්... [More]
වෙසෙස්|
මැදියම් රැයේ වාහනවලට අතවනන සුදු හැඳි ගැහැනිය
5-Mins
(තිලක් සේනාසිංහ ) අද මෙන් මහජනයා හෝ රථවාහන බහුල නොවූ මීට දශක හය හතකට පෙර ඇතැම් දිනවල මැදියම් රැය ආසන්නයේ දී කොළඹ බොරැල්ලේ... [More]
ඔත්තු|
හෙල්මලී ගුණතිලකගෙන් 'සහස් පියවර'
5-Secs
හෙල්මලී ගුණතිලක විසින් රචිත පළමු කෙටිකතා එකතුව වන 'සහස් පියවර' කෘතිය මුද්‍රණද්වාරයෙන් එළි දක්වා තිබේ.... [More]
පොත්|
ඉණෙන් හැලෙන කලිසමක් රදවා ගන්න තතනමින්...
2-Mins
(රෝහණ පොතුලියැද්ද) පුද්ගල නාමයක්, වාසගමක් දුටු කල්හි ඔහුගේ ජාතිය/ ආගම/ කුලය/ ලිංගය/ ග්‍රාමීය, නාගරිකබව සිතියම් ගත කිරීම සාමාන්‍ය පුරුද්දක්. නමුත් "ඩොමිනික් චන්ද්‍රසාලි"... [More]
කෙටියෙන්|
මොන එල්ලුං ගස් ද?
පොත්|
උමතු වාට්ටුවට අප්පචිචී ඇවිත්!
6-Mins
(කේ.ඩී. දර්ශන) 'උඹට එහෙම යන්න බැහැ උඹ ඉන්න ඕනෙ මම ළඟ. මගේ හෙවණැල්ලෙන් මිදෙන්න උඹට බැහැ.'
(-41 පිට)
'මම ගල් ගැහී අප්පච්චී දෙස බලාගෙන... [More]
(-41 පිට)
'මම ගල් ගැහී අප්පච්චී දෙස බලාගෙන... [More]
රත්තරං ටික|
මෙන්න බත් කූරෙක්!
28-Secs
මත්සුවා බැෂෝ යනු කෘතහස්ත ජපන් කවියෙකි. බැෂෝගෙ කවිකාර කම දැක දිනක් ඔහුගේ ශිෂ්‍යයෙකු ද කවියක්... [More]
කවි|
ජානූ! පේ‍්‍රමයෙන් විතැන් විය හැකි දැයි මට කියන්න
24-Secs
(තුෂාරි ප්‍රියංගිකා) එකින් එක මතක අහුලමි
මංජුසාවකි හදවත මතක අහුරමි
සීත හිමයේ මිදුණු හිමකැටිති යට
ඔබට කවි ලියා සඟවමි
ජානූ!
පසුපස සෙවණැල්ල සේ ඇදෙමි... [More]
මංජුසාවකි හදවත මතක අහුරමි
සීත හිමයේ මිදුණු හිමකැටිති යට
ඔබට කවි ලියා සඟවමි
ජානූ!
පසුපස සෙවණැල්ල සේ ඇදෙමි... [More]
පොත්|
සෞන්දර්යය වෙනුවට කටු අතු- අපේ යුගයේ උරුමය!
13-Mins
(චූලානන්ද සමරනායක) කිවිඳියකගෙ කාව්‍ය ග‍්‍රන්ථයක් එළිදක්වන මොහොතක ඇගේ කවියට ප‍්‍රවේශ වෙන්න වඩාම සුදුසු මාවත මොකක්ද? මේක ටිකක් විසඳගන්න අමාරු ප‍්‍රශ්ණයක්. මොකද අද... [More]
ඔත්තු|
'නො පවතිනු වස් ප්‍රේමය ව පවතිමි' සහ 'පියා නො හැඹූ පියාපත්'- දෙසැ. 01
11-Secs
මාලතී කල්පනා ඇම්බ්‍රෝස්ගේ 'නො පවතිනු වස් ප්‍රේමය ව පවතිමි' සහ 'පියා නො හැඹූ පියාපත්' කාව්‍ය... [More]
වෙසෙස්|
වාලම්පුරි- වාසනාව, විහිළුව සහ මිත්‍යාව
1-Mins
(තාරක වරාපිටිය) ලංකාවේ ඉහළ "අලෙවි වටිනාකමක්" ඇති, ‘අනුහස් ඇති’ ගුප්ත වස්තුවකි වාලම්පුරිය. මෙම ‘වටිනාකම’ තීරණය වන්නේ එහි ඇති ද්‍රව්‍යමය වටිනාකම හෝ වෙනත්... [More]
පොත්|
"මතක වන්නිය" හෙවත් උතුරේ ශේෂ පත්‍රය
3-Mins
(සුරෝෂන ඉරංග) කලා කෘතියකින් භාවමය කම්පනයක් ඇතිකළ හැකි නම් එයට කිසියම් සමාජ බලපෑමක් සිදුකළ හැකිය. එසේ කම්පනයත්, පශ්චාත්තාපයත් ජනිත කළ, දමිළ බසින්... [More]
අදහස්|
විද්‍යාවේ සියවසක පිම්ම!
2-Mins
(තාරක වරාපිටිය) පසුගිය සියවසේ මිනිස් ශිෂ්ඨාචාරය මුහුණපෑ ප්‍රධාන මාරක අභියෝග තුන වුයේ වසංගත, සාගත හා සංග්‍රාමයන්ය. ඒ සියවස තුල එසේ ඉන් මියැදුන... [More]
කරන්ට්ස්|
"අඟ"
19-Secs
(උපුල් සේනාධීරිගේ) අංඟ පුලාවකට නැති මිනිස්සු
තම හිස අත ගෑහ
අඟක්... ඔව් අඟක්
රයිනෝසිරසක හැඩගත් අඟක්
මොළයක් නැති සිරසක්
තෙතක් නැති හදවතක්... [More]
තම හිස අත ගෑහ
අඟක්... ඔව් අඟක්
රයිනෝසිරසක හැඩගත් අඟක්
මොළයක් නැති සිරසක්
තෙතක් නැති හදවතක්... [More]
වෙසෙස්|
ඇනා කැරනිනා සහ ඇනා ස්ටෙපානොව්නා
7-Mins
(ඩිල්ෂානි චතුරිකා දාබරේ) ලියෝ තෝල්ස්තෝයි විරචිත ඇනා කැරනිනා නවකතාවේ ප්‍රධාන කථා නායිකාව වන ඇනා අර්කෙඩියෙව්නා කැරනිනා නමැති චරිතය ගොඩනැංවීම සඳහා තෝල්ස්තොයිට කාන්තාවන් කිහිප... [More]