සූකිරි කතා-බස්
"වලාකුළු බැම්ම"ට භූගෝලීය පරිසරය සපයන්නේ මම අත්වින්ද ගම‍යි!- චන්ද්‍රරත්න බණ්ඩාර
කවියෙකු, කෙටිකතාකරුවෙකු හා නවකතාකරුවෙකු වන චන්ද්‍රරත්න බණ්ඩාරගේ නවතම නවකතා නිර්මාණය වන 'වලාකුළු බැම්ම' මේ වනවිට සහෘදගතවී හමාරය. මේ වලාකුළු බැම්මත්, ඒ නවකතාවත් සම්බන්ධයෙන් වර්තමානයේදී කැනඩාවේ දිවිහරින කතුවරයාගේ පරිකල්පණීය අත්දැකීම් හා වෙනත් සාහිත්‍යමය අහුමුලූ පිළිබඳ කරන සංවාදයකි. මෙය මුල්වරට රාවය පුවත්පතෙහි පළ විය.
බූන්දි, 00:25:19
වලාකුළු බැම්මට අනුභූතීන් සපයන්නේ ඔබ කුඩා කල අත්වින්ද ගම කියලයි පෙනෙන්නෙ?
වලාකුළු බැම්ම නවකතාවේ අත්දැකීම මගේ ම කියලා කියන්ඩ බෑ. ඒත් ඒ කතාව විකාශනය කරන්නඩ අවශ්‍ය භූගෝලීය කලාපය සකස් කරන්නේ අපේ ගම. ඒ වගෙම ගම ආශි‍්‍රත හඟුරන්කෙත, දියතිලක කෝරළය ආදිය ඇතුළත් භූගෝලීය කලාපය. නිර්මාණකරුවෙකුට තමන් උපන් පරිසරය හෝ හැදුණු වැඩුණු පරිසරය එක්ක සංවේදනා ගලපන එක ලේසියි. අද වන විට මට මගේ නිජ පරිසරයත්, ජීවිතයේ ලස්සණ දවස්වල ආ ගිය තැන් ගැනත් එක්තරා ආකාරයක රොමෑන්තික බැඳීමක් තියෙනවා. විශේෂයෙන් යුරෝපා රටක ජීවිතයක් ගත කරද්දී මේ තත්ත්වය තදින් දැනෙනවා. ළමා අවධියේ අපි අවට පිපුණු හෙන්දිරික්කා මල්වල සුවඳ පවා අද මතක් වෙනවා. නවකතාවේදී අරං තියෙන ඇහැල හා සපුමල් පවා හුදු සැරසිල්ලක් නෙමෙයි. ඒවා මගේ බරසාර මතකයට කා වැදුණු ලස්සණක් හා සුවඳක් එකතු කරනවා. සමහර විට මේ මතකයන් මේ තරමට බරසාර වෙන්නෙ මම විදේශයක ජීවත් වෙන නිසා වෙන්ඩ ඇති. ඇත්තටම වලාකුළු බැම්ම කියවපු වැඩි දෙනෙක් අගය කරන, භාෂාව සකස් කර ගන්ඩ මේ මතක සුවඳ විශාල බලපෑමක් වුණා කියලයි මට හිතෙන්නේ.
කිසියම් අවිනිශ්චිත භාෂාමය හා ආකෘතිකමය අරගලයක හෙවණැලි පොත කියවද්දි පේන්ඩ තියෙනවා?
වලාකුළු බැම්මට නිමිත්තක් විදිහට ගන්ඩ නිශ්චිත දෙයක් මට තිබ්බා. ඒ විතරක් නෙමෙයි, මම දේශපාලනික සත්ත්වයෙක් නිසා ඒක මට හරිම නුදුරු වුණා. ඇත්තටම ඒ නිමිත්ත මට අපූරුවට දැනුණා. ඒත් ඒ කතා නායකයාගේ ඇත්ත ජීවන විලාසය ගලාගෙන ගියේ නවකතාවේ විදියට ම නෙමෙයි. ඔහු පියසිරි වගේ සියුමැලි කෙනෙක් නෙමෙයි. රළු අදහස් තියෙන, අරමුණක් ජය ගන්න නොසෙල්වෙන, අධිෂ්ඨානශීලී කෙනෙක්. ඒත් පියසිරිගේ වගෙම ඔහුගෙ ජීවිතයත් අර්බුදයකට යනවා. හැබැයි මානව වටිනාකම් එක්ක ඔහු ඉදිරි ජීවිතය ගත කරන්නට වෑයම් කරනවා.
මේක ලියන්න ගත්තාම මට මුලින් ඕනෙ වුණේ මගේ කතා නිමිත්තේ ඇත්ත කර්තෘවරයාගේ සත්‍ය ජීවිතය ඒ විදිහට ම නිර්මාණයට ගන්ඩ. ඒ සඳහා මං කලින් සකස් කර ගත්ත නිර්මාණ ආකෘතියක් තිබ්බා. ඒත් කතාව ලියාගෙන යන විට ඒ ධාරණාවන් පළක් නෑ කියලා හිතෙන්ඩ ගත්තා. ඊට පස්සේ මං කෘතිය විසින් ඉල්ලා සිටි ආකෘතියට අවනත වුණා. එතනින් පොතට හොඳක් වුණාද නරකක් වුණාද කියලා මට කියන්න අමාරුයි.
ඒ වගෙම පොතේ කිසියම් දුරක් යනකම් මං පාවිච්චි කළේ ලිඛිත ව්‍යවහාරය. ඒත් අදහස් ගලා ඒමට ඒක අවහිරයක් වගේ දැනුනා. ඒ නිසා කට වහර අනුව ඒ ටික ආයෙමත් ලිව්වා. ඒත් ඒ ලියවිල්ලත් මට අනන්‍ය නිර්මාණ භාෂාව නොවන බව පස්සෙ හැඟී ගියා. ඒ දෙකේම මිශ‍්‍රණයක් සහිත භාෂා ව්‍යවහාරයෙන් වලාකුළු බැම්ම ලියවුණේ ඊට පස්සේ.
මේ කතාව ප්රධාන වශයෙන් ගලා යන්නේ යථාර්ථවාදී සහ අධි යථාර්ථවාදී සංකේතමය දෙමුහුන් රීතියක් ඇතුළේ. මෙකී ආඛ්‍යාන ක‍්‍රමය ඔබගේ ප‍්‍රකාශනයට වැදගත් වුණේ කොහොමද?
සම්පූර්ණයෙන්ම අධි යථාර්ථවාදී රීතියක් මගේ තේමාවට අනුචිත බව මට හැඟුණා. එවැනි රීතියක් පාවිච්චි කරන්න ගියොත් මගේ අතින් වලාකුළු බැම්ම මැනවින් කැටයම් නොවේය කියන සැකයත් මට තිබුණා. ඒ නිසා සමහර විස්තෘත අවස්ථා නිරූපණයට විතරයි මම අධි යථාර්ථවාදී ව්‍යවහාරය පාවිච්චි කළේ.
'කැණිමඬල ගිනි ගත් දා' කියන මගේ මුල්ම කෙටිකතා පොත මුළුමනින්ම වගේ ලියවුණේ අධි යතාර්ථවාදී රීතියෙන්. ඒත් මං ඊළඟට ලිව් හැම පොතක්ම වගේ බර යථාර්ථාවාදී රීතියට. කොහොම වුණත් අසාමාන්‍ය ජීවන මානයන් නිරූපණයට වඩා හොඳ අධි යථාර්ථවාදී රීතිය කියලයි මං කල්පනා කරන්නේ. ඒත් වළාකුළු බැම්ම ඒ ශෛලියයෙන් විතරක් ලිව්වා නම් චරිත හා උපමාන මීට වඩා වෙනසකට භාජනය වෙනවා.
වලාකුළු බැම්ම ලේඛන රීතිය ඇතුළේ පේන්න තියෙන සුවිශේෂී කරුණ තමයි රූපණය සඳහා සියුම් වශයෙන් අවධානය යොමු කර තිබීම. අධික රූපණය පාඨකයාගේ කියවීම කෙරෙහි බලපාන්නේ කොයි විදිහටද කියලද ඔබ කල්පනා කරන්නේ?
මෑත කාලයේ සිංහල නවකතාවක නොවූ තරම් චරිත හා අවස්ථා රූපණය මේ පොතේ වැඩිපුර ටිකක් තියෙනවා තමයි. මේ නවකතාව මං අවුරුදු තුනහමාරක් තිස්සේ දවසට පැය හතර ගානේ ලිව්වා. ඒ විදේශයක ජීවත් වෙමින්. ඉතිං විශේෂයෙන් ලංකාවේ පරිසරය තුළ සිදුවන සිදුවීම් නැවත පරිකල්පනය කරද්දී මම ම එහි කොටස් කාරයෙක් වුණා. එහෙම වෙද්දී කතාව මගේම හෘද සාක්ෂීය ප‍්‍රකාශනයක් බවට පත් වුණා. උදාහරණයක් විදියට උඩහ අත්තම්මා කියන චරිතය ගන්න පුළුවං. ඒක ගොඩ නැගුනේ ඒ වගේ ඇත්ත චරිතයකට මගේ තිබුණු හෘදයාංගම නෑකම නැවත සිහිපත් කරමින්ග ඒ සිහිපත් කිරීම විප‍්‍රවාසීව ජීවත්වන, මැදිවියේ සංස්කෘතික මිනිසෙකුට දැනෙන්නේ හරිම හැඟීම්බරව. ඒක හරියට කවියක් ගීතයක් ලියවෙන ආරම්මණය ඇති වෙනවා වගේ. කොටින්ම කියනවානම් භාෂාවේ හැඩ තල සැකසුනේ පවා මේ චරිතවලට මගේ තිබුණු හෘදයාංගම නෑකම හරහා.
මට ආභාසය සැපයූ ඇත්ත චරිතයට දේව දූතයෙක් ගැන ආසාවක් නැති බව මට විශ්වාසයි. ඒත් කතාවෙදි මං ඔහු දේවදූතයෙක් කරනවා. මගේ ලෝකය තුළ පරමාදර්ශී ගැමි දරුවා නැංවෙන ඉහළම තැන තමයි ඒ. කතාවෙදි ඒ දේ සිදුවෙන්නේ ලොකු හාමුදුරුවන්ගේ ජාගර ආසාවට ගෙවන අල්ලසක් විදිහට මිස ඔහුගේ අවශ්‍යතාවට නෙමෙයි. මේ සිදුවීමත් එහි පරස්පරයත් දෙකම ඇත්ත. ඔබ ඇහුවා වගේ, මේ කතාවේ රූපණය බහුල වුණේ මේ වගේ කාරණාවල සමබරතාව රැක ගන්නත් එක්ක.
ඔබ කල්පනා කරන විදිහට මේ කතාවේ චරිත, චරිත වශයෙන් නියෝජනාත්මකද?
කතාවේ සමස්තය ගොඩ නැගීමට මේ සියලූ චරිත දායක වුණා. ඉතිං චරිත වශයෙන් ඒවා නියෝජනාත්මකයි. උදාහරණයක් විදිහට පියසිරිගේ මව වන ලොකු මැණිකා ගමුකෝ. ඒ මාතෘ ගුණය අපටම හිමිව තිබුණු සංස්කෘතික දේපළක කොටසක් නෙවෙයිද? අපි අද දවසේ හොයාගෙන යන මහා සිංහලත්ව ව්‍යාපාරය ඒ අහිමිවීම පිළිබඳ තැකීමක් කරනවාද? කණස්සල්ලක්වත් තියෙනවාද? බුදු දහම ව්‍යවස්ථාවට එකතු කල යුතු යයි කියන අය වෙදාත්තා, සිල්මෑණියෝ, උඩහ අත්තම්මා රැකගත් පෝෂණය කළ, බුදු දහමේ සැබෑ ඇතුලාන්තය අහිමි වීම ගැන තැකීමක් කරනවාද? නෑනෙ.
නියෝජනාත්මක චරිතයක් විදිහට සෙල්වි සුවිශේෂයි කියලා මට හිතෙනවා. ඒ නියෝජනය ගැන පැහැදිලි කිරීම මොකද්ද?
යාපනයේ දෙමළ සමාජය, සිංහල සමාජයට වඩා සාපේක්ෂව සාම්ප්රදායික එකක්. දෙමළ ස්ති‍්‍රය රැකුණු කොටු පවුර, සිංහල කාන්තාවට තිබුණු කොට පවුරට වඩා විශාලයි. සාපේක්ෂ වශයෙන් සිංහල කාන්තාවට වඩා දේශපාලන සමාජ සංස්කෘතික ව්‍යාපාරවල දෙමළ ගැහැනු චරිත අඩු ඒකයි. ඒත් දේශපාලන පීඩනය පුපුරා යද්දී මේ සම්ප‍්‍රදායික වැට කඩුලූ සියල්ල බිඳී විසිරී ගියා. කොටු පවුරු තුළ සිර වී සිටීමේ අධිෂ්ඨානයෙන්ම ඔවුන් සටනේදී අධිෂ්ඨාන සහගත වුණා. සම්ප‍්‍රදායික සමාජයේදී පුරුදු පුහුණු කළ ගුණ දහම් සටනේදීත් උපයෝගී කර ගත්තා.
මේ දෙමළ ගැහැනු චරිතයේ උච්චතම නියෝජනය සෙල්විග පත්තිනි, පාර්වතී, රාධා, රෝසා ලක්ෂම්බර්ග්, කමලා දේවි, විවියන් ගුණවර්ධන. පියසීලි විජේගුණසිංහ, කාමලිකා අබේරත්න ආදී විශිෂ්ට ගණයේ චරිතවල හොඳම ලක්ෂණ මම සෙල්විගේ ජීවි ප‍්‍රතිමාව හැදීමට භාවිත කළා. ඒත් ඒක හිතා මතා වූ නිරූපණයක් ය කියලා කියන්නත් බෑ. ඒක කතාව විසින් ඉල්ලා සිටි නිරූපණයක්. සමහර වෙලාවල මගේම හෘද සාක්ෂියේ හා පේ‍්‍රමයේ බලාපොරොත්තුව ඒක වෙන්න පුළුවං. ඒ විදිහේ බලාපොරොත්තුවක් කාටත් තියෙනවා. පත්තිනි දේවිය අඹ ගෙඩියකින් උපද්දවාගෙන පතිවෘතාවේ හිමිකාරිත්වය ඇයට පවරන්න ඇත්තෙ මං වගේ පිරිමි වෙන්ඩ ඇති. සෙල්වි එක අතකට දේශපාලන පීඩිත බවේත්, එහි ප‍්‍රතිකි‍්‍රයාවේත් නියෝජනයක් මෙන්ම ලයාන්විත පිරිමි හදවතක බලාපොරොත්තුවේත් නියෝජනයක්. වලාකුළු බැම්මේ සෙල්වි ඇතුළත් පරිච්ඡේද කුමක්දෝ නොහැ‍‍ඟෙන උද්දාමයකින් මම විටින් විට කියවනවා. විචාරකයන් මොනවා කියුවත් සෙල්වි උපද්දවීම පිළිබඳ මට තියෙන්නේ බරපතළ හැඟීමක්.
වලාකුළු බැම්ම නවකතාවේ අත්දැකීම මගේ ම කියලා කියන්ඩ බෑ. ඒත් ඒ කතාව විකාශනය කරන්නඩ අවශ්‍ය භූගෝලීය කලාපය සකස් කරන්නේ අපේ ගම. ඒ වගෙම ගම ආශි‍්‍රත හඟුරන්කෙත, දියතිලක කෝරළය ආදිය ඇතුළත් භූගෝලීය කලාපය. නිර්මාණකරුවෙකුට තමන් උපන් පරිසරය හෝ හැදුණු වැඩුණු පරිසරය එක්ක සංවේදනා ගලපන එක ලේසියි. අද වන විට මට මගේ නිජ පරිසරයත්, ජීවිතයේ ලස්සණ දවස්වල ආ ගිය තැන් ගැනත් එක්තරා ආකාරයක රොමෑන්තික බැඳීමක් තියෙනවා. විශේෂයෙන් යුරෝපා රටක ජීවිතයක් ගත කරද්දී මේ තත්ත්වය තදින් දැනෙනවා. ළමා අවධියේ අපි අවට පිපුණු හෙන්දිරික්කා මල්වල සුවඳ පවා අද මතක් වෙනවා. නවකතාවේදී අරං තියෙන ඇහැල හා සපුමල් පවා හුදු සැරසිල්ලක් නෙමෙයි. ඒවා මගේ බරසාර මතකයට කා වැදුණු ලස්සණක් හා සුවඳක් එකතු කරනවා. සමහර විට මේ මතකයන් මේ තරමට බරසාර වෙන්නෙ මම විදේශයක ජීවත් වෙන නිසා වෙන්ඩ ඇති. ඇත්තටම වලාකුළු බැම්ම කියවපු වැඩි දෙනෙක් අගය කරන, භාෂාව සකස් කර ගන්ඩ මේ මතක සුවඳ විශාල බලපෑමක් වුණා කියලයි මට හිතෙන්නේ.
කිසියම් අවිනිශ්චිත භාෂාමය හා ආකෘතිකමය අරගලයක හෙවණැලි පොත කියවද්දි පේන්ඩ තියෙනවා?
වලාකුළු බැම්මට නිමිත්තක් විදිහට ගන්ඩ නිශ්චිත දෙයක් මට තිබ්බා. ඒ විතරක් නෙමෙයි, මම දේශපාලනික සත්ත්වයෙක් නිසා ඒක මට හරිම නුදුරු වුණා. ඇත්තටම ඒ නිමිත්ත මට අපූරුවට දැනුණා. ඒත් ඒ කතා නායකයාගේ ඇත්ත ජීවන විලාසය ගලාගෙන ගියේ නවකතාවේ විදියට ම නෙමෙයි. ඔහු පියසිරි වගේ සියුමැලි කෙනෙක් නෙමෙයි. රළු අදහස් තියෙන, අරමුණක් ජය ගන්න නොසෙල්වෙන, අධිෂ්ඨානශීලී කෙනෙක්. ඒත් පියසිරිගේ වගෙම ඔහුගෙ ජීවිතයත් අර්බුදයකට යනවා. හැබැයි මානව වටිනාකම් එක්ක ඔහු ඉදිරි ජීවිතය ගත කරන්නට වෑයම් කරනවා.
මේක ලියන්න ගත්තාම මට මුලින් ඕනෙ වුණේ මගේ කතා නිමිත්තේ ඇත්ත කර්තෘවරයාගේ සත්‍ය ජීවිතය ඒ විදිහට ම නිර්මාණයට ගන්ඩ. ඒ සඳහා මං කලින් සකස් කර ගත්ත නිර්මාණ ආකෘතියක් තිබ්බා. ඒත් කතාව ලියාගෙන යන විට ඒ ධාරණාවන් පළක් නෑ කියලා හිතෙන්ඩ ගත්තා. ඊට පස්සේ මං කෘතිය විසින් ඉල්ලා සිටි ආකෘතියට අවනත වුණා. එතනින් පොතට හොඳක් වුණාද නරකක් වුණාද කියලා මට කියන්න අමාරුයි.
ඒ වගෙම පොතේ කිසියම් දුරක් යනකම් මං පාවිච්චි කළේ ලිඛිත ව්‍යවහාරය. ඒත් අදහස් ගලා ඒමට ඒක අවහිරයක් වගේ දැනුනා. ඒ නිසා කට වහර අනුව ඒ ටික ආයෙමත් ලිව්වා. ඒත් ඒ ලියවිල්ලත් මට අනන්‍ය නිර්මාණ භාෂාව නොවන බව පස්සෙ හැඟී ගියා. ඒ දෙකේම මිශ‍්‍රණයක් සහිත භාෂා ව්‍යවහාරයෙන් වලාකුළු බැම්ම ලියවුණේ ඊට පස්සේ.
මේ කතාව ප්රධාන වශයෙන් ගලා යන්නේ යථාර්ථවාදී සහ අධි යථාර්ථවාදී සංකේතමය දෙමුහුන් රීතියක් ඇතුළේ. මෙකී ආඛ්‍යාන ක‍්‍රමය ඔබගේ ප‍්‍රකාශනයට වැදගත් වුණේ කොහොමද?
සම්පූර්ණයෙන්ම අධි යථාර්ථවාදී රීතියක් මගේ තේමාවට අනුචිත බව මට හැඟුණා. එවැනි රීතියක් පාවිච්චි කරන්න ගියොත් මගේ අතින් වලාකුළු බැම්ම මැනවින් කැටයම් නොවේය කියන සැකයත් මට තිබුණා. ඒ නිසා සමහර විස්තෘත අවස්ථා නිරූපණයට විතරයි මම අධි යථාර්ථවාදී ව්‍යවහාරය පාවිච්චි කළේ.
'කැණිමඬල ගිනි ගත් දා' කියන මගේ මුල්ම කෙටිකතා පොත මුළුමනින්ම වගේ ලියවුණේ අධි යතාර්ථවාදී රීතියෙන්. ඒත් මං ඊළඟට ලිව් හැම පොතක්ම වගේ බර යථාර්ථාවාදී රීතියට. කොහොම වුණත් අසාමාන්‍ය ජීවන මානයන් නිරූපණයට වඩා හොඳ අධි යථාර්ථවාදී රීතිය කියලයි මං කල්පනා කරන්නේ. ඒත් වළාකුළු බැම්ම ඒ ශෛලියයෙන් විතරක් ලිව්වා නම් චරිත හා උපමාන මීට වඩා වෙනසකට භාජනය වෙනවා.
වලාකුළු බැම්ම ලේඛන රීතිය ඇතුළේ පේන්න තියෙන සුවිශේෂී කරුණ තමයි රූපණය සඳහා සියුම් වශයෙන් අවධානය යොමු කර තිබීම. අධික රූපණය පාඨකයාගේ කියවීම කෙරෙහි බලපාන්නේ කොයි විදිහටද කියලද ඔබ කල්පනා කරන්නේ?
මෑත කාලයේ සිංහල නවකතාවක නොවූ තරම් චරිත හා අවස්ථා රූපණය මේ පොතේ වැඩිපුර ටිකක් තියෙනවා තමයි. මේ නවකතාව මං අවුරුදු තුනහමාරක් තිස්සේ දවසට පැය හතර ගානේ ලිව්වා. ඒ විදේශයක ජීවත් වෙමින්. ඉතිං විශේෂයෙන් ලංකාවේ පරිසරය තුළ සිදුවන සිදුවීම් නැවත පරිකල්පනය කරද්දී මම ම එහි කොටස් කාරයෙක් වුණා. එහෙම වෙද්දී කතාව මගේම හෘද සාක්ෂීය ප‍්‍රකාශනයක් බවට පත් වුණා. උදාහරණයක් විදියට උඩහ අත්තම්මා කියන චරිතය ගන්න පුළුවං. ඒක ගොඩ නැගුනේ ඒ වගේ ඇත්ත චරිතයකට මගේ තිබුණු හෘදයාංගම නෑකම නැවත සිහිපත් කරමින්ග ඒ සිහිපත් කිරීම විප‍්‍රවාසීව ජීවත්වන, මැදිවියේ සංස්කෘතික මිනිසෙකුට දැනෙන්නේ හරිම හැඟීම්බරව. ඒක හරියට කවියක් ගීතයක් ලියවෙන ආරම්මණය ඇති වෙනවා වගේ. කොටින්ම කියනවානම් භාෂාවේ හැඩ තල සැකසුනේ පවා මේ චරිතවලට මගේ තිබුණු හෘදයාංගම නෑකම හරහා.
මට ආභාසය සැපයූ ඇත්ත චරිතයට දේව දූතයෙක් ගැන ආසාවක් නැති බව මට විශ්වාසයි. ඒත් කතාවෙදි මං ඔහු දේවදූතයෙක් කරනවා. මගේ ලෝකය තුළ පරමාදර්ශී ගැමි දරුවා නැංවෙන ඉහළම තැන තමයි ඒ. කතාවෙදි ඒ දේ සිදුවෙන්නේ ලොකු හාමුදුරුවන්ගේ ජාගර ආසාවට ගෙවන අල්ලසක් විදිහට මිස ඔහුගේ අවශ්‍යතාවට නෙමෙයි. මේ සිදුවීමත් එහි පරස්පරයත් දෙකම ඇත්ත. ඔබ ඇහුවා වගේ, මේ කතාවේ රූපණය බහුල වුණේ මේ වගේ කාරණාවල සමබරතාව රැක ගන්නත් එක්ක.
ඔබ කල්පනා කරන විදිහට මේ කතාවේ චරිත, චරිත වශයෙන් නියෝජනාත්මකද?
කතාවේ සමස්තය ගොඩ නැගීමට මේ සියලූ චරිත දායක වුණා. ඉතිං චරිත වශයෙන් ඒවා නියෝජනාත්මකයි. උදාහරණයක් විදිහට පියසිරිගේ මව වන ලොකු මැණිකා ගමුකෝ. ඒ මාතෘ ගුණය අපටම හිමිව තිබුණු සංස්කෘතික දේපළක කොටසක් නෙවෙයිද? අපි අද දවසේ හොයාගෙන යන මහා සිංහලත්ව ව්‍යාපාරය ඒ අහිමිවීම පිළිබඳ තැකීමක් කරනවාද? කණස්සල්ලක්වත් තියෙනවාද? බුදු දහම ව්‍යවස්ථාවට එකතු කල යුතු යයි කියන අය වෙදාත්තා, සිල්මෑණියෝ, උඩහ අත්තම්මා රැකගත් පෝෂණය කළ, බුදු දහමේ සැබෑ ඇතුලාන්තය අහිමි වීම ගැන තැකීමක් කරනවාද? නෑනෙ.
නියෝජනාත්මක චරිතයක් විදිහට සෙල්වි සුවිශේෂයි කියලා මට හිතෙනවා. ඒ නියෝජනය ගැන පැහැදිලි කිරීම මොකද්ද?
යාපනයේ දෙමළ සමාජය, සිංහල සමාජයට වඩා සාපේක්ෂව සාම්ප්රදායික එකක්. දෙමළ ස්ති‍්‍රය රැකුණු කොටු පවුර, සිංහල කාන්තාවට තිබුණු කොට පවුරට වඩා විශාලයි. සාපේක්ෂ වශයෙන් සිංහල කාන්තාවට වඩා දේශපාලන සමාජ සංස්කෘතික ව්‍යාපාරවල දෙමළ ගැහැනු චරිත අඩු ඒකයි. ඒත් දේශපාලන පීඩනය පුපුරා යද්දී මේ සම්ප‍්‍රදායික වැට කඩුලූ සියල්ල බිඳී විසිරී ගියා. කොටු පවුරු තුළ සිර වී සිටීමේ අධිෂ්ඨානයෙන්ම ඔවුන් සටනේදී අධිෂ්ඨාන සහගත වුණා. සම්ප‍්‍රදායික සමාජයේදී පුරුදු පුහුණු කළ ගුණ දහම් සටනේදීත් උපයෝගී කර ගත්තා.
මේ දෙමළ ගැහැනු චරිතයේ උච්චතම නියෝජනය සෙල්විග පත්තිනි, පාර්වතී, රාධා, රෝසා ලක්ෂම්බර්ග්, කමලා දේවි, විවියන් ගුණවර්ධන. පියසීලි විජේගුණසිංහ, කාමලිකා අබේරත්න ආදී විශිෂ්ට ගණයේ චරිතවල හොඳම ලක්ෂණ මම සෙල්විගේ ජීවි ප‍්‍රතිමාව හැදීමට භාවිත කළා. ඒත් ඒක හිතා මතා වූ නිරූපණයක් ය කියලා කියන්නත් බෑ. ඒක කතාව විසින් ඉල්ලා සිටි නිරූපණයක්. සමහර වෙලාවල මගේම හෘද සාක්ෂියේ හා පේ‍්‍රමයේ බලාපොරොත්තුව ඒක වෙන්න පුළුවං. ඒ විදිහේ බලාපොරොත්තුවක් කාටත් තියෙනවා. පත්තිනි දේවිය අඹ ගෙඩියකින් උපද්දවාගෙන පතිවෘතාවේ හිමිකාරිත්වය ඇයට පවරන්න ඇත්තෙ මං වගේ පිරිමි වෙන්ඩ ඇති. සෙල්වි එක අතකට දේශපාලන පීඩිත බවේත්, එහි ප‍්‍රතිකි‍්‍රයාවේත් නියෝජනයක් මෙන්ම ලයාන්විත පිරිමි හදවතක බලාපොරොත්තුවේත් නියෝජනයක්. වලාකුළු බැම්මේ සෙල්වි ඇතුළත් පරිච්ඡේද කුමක්දෝ නොහැ‍‍ඟෙන උද්දාමයකින් මම විටින් විට කියවනවා. විචාරකයන් මොනවා කියුවත් සෙල්වි උපද්දවීම පිළිබඳ මට තියෙන්නේ බරපතළ හැඟීමක්.
මේ වියමන ඔබේ මූණු පොතට එක් කරන්න-
Tags- Walakulu Bamma Sinhala Novel by Chandrarathna Bandara, Interview on Sinhala Literature, Sri Lankan Author
Currents
වෙසෙස් බූන්දි
අදහස් බූන්දි
කතා-බස් කරන්ට්ස්
රත්තරං ටික
කෙටියෙන්
ඔමරි කරන්ට්ස්
ඔත්තු කරන්ට්ස්
කට කොකියනවට
පැන බූන්දි
Viva Che
BoondiLets
Raha
Cine බූන්දි
රංග බූන්දි
සිත්තර බූන්දි
රහ කතා-බස්
අදහස් බූන්දි
රත්තරං ටික
රහ ඔත්තු
රහ වීඩියෝ
චිත්‍රකතා
BoondiLets
Sookiri
වෙසෙස් බූන්දි
කතන්දර බූන්දි
පොත් බූන්දි
සූකිරි කතා-බස්
අදහස් බූන්දි
රත්තරං ටික
සූකිරි ඔත්තු
රන් රෝස
BoondiLets
Plus
ප්‍රතිචාර
අඩවි දත්ත
Facebook Page
Boondi Google+
Boondi RSS
ප්‍රසාද් නිරෝෂ බණ්ඩාරගෙන් තවත් වියමන්
කතා-බස්
යාය හතරේ ලියන්නී- ශාන්ති දිසානායක
කවි
පිටුවහල් වහලෙක්මි.
අදහස්
මෛත්‍රීගේ කතාව- ප්‍රති කියවීමක්
රංග
අව්‍යාජ - වෙළඳ සංස්කෘතීන් හි ද්විඝටනයක් ලෙස "සිරිවර්ධන පවුල"
අදහස්
කෝටි ගණන් වැය කළ ආණ්ඩුවේ හරාකිරි ප්‍රචාරණ කලාව
තවත් සූකිරි කතා-බස්
ඇත්තටම කවුද මේ ප‍්‍රදීප් මැතිව්?
ඒ මිනිස් අරගලයට මම හිස නමනවා! -මො.ල. සෙනෙවිරත්න
"බොහෝ ලේඛකයන් බයයි ඇත්ත කථාකරන්න!"- අශෝක හඳගම සමග කතාබහක්
"මට අවශ්‍ය අපගේ අනෙකා කෙතරම් විචිත්‍රවත්ද යන්න පෙන්වීමටයි."- නිශ්ශංක විජේමාන්න
"මේක හාඩ්වෙයාර් එකක යකඩ කපන එකෙකුගේ වැඩක්!"- නාගොල්ලාගොඩ ධර්මසිරි බෙනඩික්
BoondiLets
සතුට...!
එක් මිනිසෙක් බුද්ධ හමු වී මෙසේ කිවුවා.
"මට සතුට අවශ්‍යයි!"
එවිට බුද්ධ කීවා;
"මුලින්ම මට යන්න ඉවත් කරන්න. ඒ මමත්වයයි.
ඉන්පසු, අවශ්‍යයි යන්න ඉවත් කරන්න. ඒ තෘෂ්ණාවයි.... [More]
"මට සතුට අවශ්‍යයි!"
එවිට බුද්ධ කීවා;
"මුලින්ම මට යන්න ඉවත් කරන්න. ඒ මමත්වයයි.
ඉන්පසු, අවශ්‍යයි යන්න ඉවත් කරන්න. ඒ තෘෂ්ණාවයි.... [More]
What's New | අලුතෙන්ම
කවි|
ආනන්ද
31-Secs
(රෝහණ පොතුලියැද්ද) මාලා කරුවෙකු සේ මල් සොයා යන
සසර සැරි ගමනක ඉම
අතහැරීම ම නිවන කියන උතුමෙකු
අත නෑර අල්ල ගති ආනන්ද
මල,පැහැය,සුවඳ, ඈ... [More]
සසර සැරි ගමනක ඉම
අතහැරීම ම නිවන කියන උතුමෙකු
අත නෑර අල්ල ගති ආනන්ද
මල,පැහැය,සුවඳ, ඈ... [More]
Cine|
අසන්ධිමිත්තා- වෘත්තයෙන් ආපස්සට
3-Mins
(ඩිල්ෂානි චතුරිකා දාබරේ) සාහිත්‍යය හෝ සිනමාපට තවදුරටත් සාම්ප්රදායික ආකෘතියම නොපතයි. රසවිඳින්නන්ව සාමාන්‍ය කතාවකින් නළවාදැමීමට නොහැකිය. තවදුරටත් ඔවුහුද හුරුපුරුදු නිර්මාණ ස්වභාවයම නොපතති. නිර්මාණකරුවකු... [More]
Cine|
රාමු තුළ යළි රාමු වුණු "දැකල පුරුදු කෙනෙක්"
6-Mins
(විකුම් ජිතේන්ද්‍ර) මේ යුගය ඡායාරූප හා කැමරා යුගයක් වන අතර වෘත්තීය හෝ අර්ධවෘත්තීය කැමරා භාවිත කරන ආධුනිකයා පවා අධි සුන්දරත්වයෙන් යුතු ඡායාරූප... [More]
අදහස්|
To Sir, With Love!
2-Mins
(තාරක වරාපිටිය) To Sir With Love යනු මීට වසර 28 කට පමණ ඉහතදී කළු සුදු ටෙලිවිෂන් තිරයකින් මා බැලු චිත්‍රපටයකි. එය එතෙක්... [More]
වෙසෙස්|
මැදියම් රැයේ වාහනවලට අතවනන සුදු හැඳි ගැහැනිය
5-Mins
(තිලක් සේනාසිංහ ) අද මෙන් මහජනයා හෝ රථවාහන බහුල නොවූ මීට දශක හය හතකට පෙර ඇතැම් දිනවල මැදියම් රැය ආසන්නයේ දී කොළඹ බොරැල්ලේ... [More]
ඔත්තු|
හෙල්මලී ගුණතිලකගෙන් 'සහස් පියවර'
5-Secs
හෙල්මලී ගුණතිලක විසින් රචිත පළමු කෙටිකතා එකතුව වන 'සහස් පියවර' කෘතිය මුද්‍රණද්වාරයෙන් එළි දක්වා තිබේ.... [More]
පොත්|
ඉණෙන් හැලෙන කලිසමක් රදවා ගන්න තතනමින්...
2-Mins
(රෝහණ පොතුලියැද්ද) පුද්ගල නාමයක්, වාසගමක් දුටු කල්හි ඔහුගේ ජාතිය/ ආගම/ කුලය/ ලිංගය/ ග්‍රාමීය, නාගරිකබව සිතියම් ගත කිරීම සාමාන්‍ය පුරුද්දක්. නමුත් "ඩොමිනික් චන්ද්‍රසාලි"... [More]
කෙටියෙන්|
මොන එල්ලුං ගස් ද?
පොත්|
උමතු වාට්ටුවට අප්පචිචී ඇවිත්!
6-Mins
(කේ.ඩී. දර්ශන) 'උඹට එහෙම යන්න බැහැ උඹ ඉන්න ඕනෙ මම ළඟ. මගේ හෙවණැල්ලෙන් මිදෙන්න උඹට බැහැ.'
(-41 පිට)
'මම ගල් ගැහී අප්පච්චී දෙස බලාගෙන... [More]
(-41 පිට)
'මම ගල් ගැහී අප්පච්චී දෙස බලාගෙන... [More]
රත්තරං ටික|
මෙන්න බත් කූරෙක්!
28-Secs
මත්සුවා බැෂෝ යනු කෘතහස්ත ජපන් කවියෙකි. බැෂෝගෙ කවිකාර කම දැක දිනක් ඔහුගේ ශිෂ්‍යයෙකු ද කවියක්... [More]
කවි|
ජානූ! පේ‍්‍රමයෙන් විතැන් විය හැකි දැයි මට කියන්න
24-Secs
(තුෂාරි ප්‍රියංගිකා) එකින් එක මතක අහුලමි
මංජුසාවකි හදවත මතක අහුරමි
සීත හිමයේ මිදුණු හිමකැටිති යට
ඔබට කවි ලියා සඟවමි
ජානූ!
පසුපස සෙවණැල්ල සේ ඇදෙමි... [More]
මංජුසාවකි හදවත මතක අහුරමි
සීත හිමයේ මිදුණු හිමකැටිති යට
ඔබට කවි ලියා සඟවමි
ජානූ!
පසුපස සෙවණැල්ල සේ ඇදෙමි... [More]
පොත්|
සෞන්දර්යය වෙනුවට කටු අතු- අපේ යුගයේ උරුමය!
13-Mins
(චූලානන්ද සමරනායක) කිවිඳියකගෙ කාව්‍ය ග‍්‍රන්ථයක් එළිදක්වන මොහොතක ඇගේ කවියට ප‍්‍රවේශ වෙන්න වඩාම සුදුසු මාවත මොකක්ද? මේක ටිකක් විසඳගන්න අමාරු ප‍්‍රශ්ණයක්. මොකද අද... [More]
ඔත්තු|
'නො පවතිනු වස් ප්‍රේමය ව පවතිමි' සහ 'පියා නො හැඹූ පියාපත්'- දෙසැ. 01
11-Secs
මාලතී කල්පනා ඇම්බ්‍රෝස්ගේ 'නො පවතිනු වස් ප්‍රේමය ව පවතිමි' සහ 'පියා නො හැඹූ පියාපත්' කාව්‍ය... [More]
වෙසෙස්|
වාලම්පුරි- වාසනාව, විහිළුව සහ මිත්‍යාව
1-Mins
(තාරක වරාපිටිය) ලංකාවේ ඉහළ "අලෙවි වටිනාකමක්" ඇති, ‘අනුහස් ඇති’ ගුප්ත වස්තුවකි වාලම්පුරිය. මෙම ‘වටිනාකම’ තීරණය වන්නේ එහි ඇති ද්‍රව්‍යමය වටිනාකම හෝ වෙනත්... [More]
පොත්|
"මතක වන්නිය" හෙවත් උතුරේ ශේෂ පත්‍රය
3-Mins
(සුරෝෂන ඉරංග) කලා කෘතියකින් භාවමය කම්පනයක් ඇතිකළ හැකි නම් එයට කිසියම් සමාජ බලපෑමක් සිදුකළ හැකිය. එසේ කම්පනයත්, පශ්චාත්තාපයත් ජනිත කළ, දමිළ බසින්... [More]
අදහස්|
විද්‍යාවේ සියවසක පිම්ම!
2-Mins
(තාරක වරාපිටිය) පසුගිය සියවසේ මිනිස් ශිෂ්ඨාචාරය මුහුණපෑ ප්රධාන මාරක අභියෝග තුන වුයේ වසංගත, සාගත හා සංග්‍රාමයන්ය. ඒ සියවස තුල එසේ ඉන් මියැදුන... [More]
කරන්ට්ස්|
"අඟ"
19-Secs
(උපුල් සේනාධීරිගේ) අංඟ පුලාවකට නැති මිනිස්සු
තම හිස අත ගෑහ
අඟක්... ඔව් අඟක්
රයිනෝසිරසක හැඩගත් අඟක්
මොළයක් නැති සිරසක්
තෙතක් නැති හදවතක්... [More]
තම හිස අත ගෑහ
අඟක්... ඔව් අඟක්
රයිනෝසිරසක හැඩගත් අඟක්
මොළයක් නැති සිරසක්
තෙතක් නැති හදවතක්... [More]
වෙසෙස්|
ඇනා කැරනිනා සහ ඇනා ස්ටෙපානොව්නා
7-Mins
(ඩිල්ෂානි චතුරිකා දාබරේ) ලියෝ තෝල්ස්තෝයි විරචිත ඇනා කැරනිනා නවකතාවේ ප්රධාන කථා නායිකාව වන ඇනා අර්කෙඩියෙව්නා කැරනිනා නමැති චරිතය ගොඩනැංවීම සඳහා තෝල්ස්තොයිට කාන්තාවන් කිහිප... [More]