කතන්දර බූන්දි
අනුකම්පා විරහිත විහිළුකාරයෙක්
බූන්දි, 23:38:50
දකුණතේ මැණික් කටුවට පහළින් සැරින් සැරේ කොනිති ගහන රිදුමක්. ඔහුගේ අත් ඔරලෝසු මූණත මගේ අතේ රවුම් සලකුණක් අඳිමින් ඉහළ පහළ යනවා. ඔහු පළඳින්නේ සමාගම ලවා මද වෙනස්කම් කිහිපයක් කරවාගත්, මිළ අධික, සන්නාමගත අත් ඔරලෝසුවක්. මේ රවුම් අඳින්නේ එහි මුහුණත වටා ඇති සියුම් කැටයම් සහිත රන් රාමුව. රත්රන් වුවත් සමහරක් වෙලාවට වේදනා ඇතිකරවන සුළුයි.
මේ මම ඉහළ බලා ඉන්නා වෙලාව. අතරින් පතර පෙණහළු පුම්බා හුස්ම අරන් තෘප්තිමත් ගැහැණු හඬවල් මුදා හැරීම හැරෙන්නට මේ වෙලාවට මට කරන්නට වෙනත් දෙයක් නැති තරම්. ජිම්නාස්ටික් ක්‍රීඩිකාවකගේ තරමටම නම්‍යශීලී මගේ සිරුර මේ වගේ පිහාටු මෙට්ටයක් උඩ අලසව කිඳා බැහැලා තිබීමම එක්තරා විදියක අපහාසයක්. ඔන්න ඔහු මගේ වම් පියොවුර වැරෙන් විකනවා. මේ ශක්තිය එක්තැන් කරගැනීමේ විරාමයක්. නමුත් ඔහු අකැමතියි විවේක ගන්නා බව පෙන්වන්න. ඔහු කැමති අසාමාන්‍ය බලය මුදාහැරීමකට. මේ වෙලාවට ගැලපෙන්නෙ වේදනාත්මක කෙඳිරිල්ලක උච්ච ස්වර. එයින් උද්‍යෝගිමත් වෙන ඔහු ආයෙ ආයෙමත් වැර යොදා විකනවා. මා එයින් පීඩා විඳින බව නොපෙන්වා ඉඳීම පමණක් ප්‍රමාණවත්.
ඔහුගේ විශාල, එල්ලා වැටෙන උදරය මා මත වැතිර ඉහළ පහළ ඇතිල්ලෙමින් පවතිනවා. නගරාධිපතිවරයෙක් වෙන්න මූලිකම සුදුසුකම එල්ලා වැටෙන උදරයත්, රැලි සහිත කෙටි බෙල්ලත් වෙන්නට පුළුවනි. මැදිවියේ අවසන් භාගයට එළඹෙමින් සිටින ඔහුගේ හුස්මෙන් නැගෙන්නේ නාකි ගඳක්. ඔහුගේ ආශ්වාස ප්‍රාශ්වාස රිද්මයටම අනුගත වීමෙන් ඒ අපුල දනවන ප්‍රාශ්වාස වාතය නැහැපුඩු ඇතුළට ඇදී ඒමේ සම්භාවිතාවය අඩුකරගන්නයි මගේ වෑයම. කොයි හැටි වෙතත් අනිත් හැම නගරවාසියෙක්ම දන්නා පරිදි නගරාධිපතිවරයාගෙ හුස්මට පවා අනුගතව, යටහත්ව සිටීමෙන් ජීවිතය පවත්වා ගැනීම පහසු කරනවා.
දැන් ඔහු කබල් මොටෝරිය ඇංජිමක් වගේ හුස්ම ඉහළ අදිමින් දෝලන වේගය වැඩිකරනවා. ක්ෂණික ගැස්සීම් කිහිපයක්. ඉන්පසුව ඔහුගෙ මේද බහුල තල්මස් සිරුර මා මතට කඩා හැලෙනවා. ලිංගික එක්වීමක ජෛවවිද්‍යාත්මක අරමුණු තුට්ටුවකට මායිම් නොකරන නිෂ්ඵල ව්‍යායාමය අවසානයේ ඔහු මගේ වම්කන ගාව හතිහලනවා.
ඔව්. මම ලිංගික එක්වීමක ජෛවවිද්‍යාත්මක අරමුණු ගැන ඉගෙන ගත්තේ ජීවවිද්‍යා පන්තියේදි. ඒ අපේ පාසැලේ උසස් පෙළ විද්‍යා පන්ති පටන්ගත් අලුත. පාසැල් විද්‍යාගාරය විවෘත කිරීමේ උළෙලේදි වඩා තරුණව හා ප්‍රසන්නව, සුදෝසුදු ඇඳුමකින් බැබලෙමින් ඔහු පැමිණ සිටි දවස මට හොඳට මතකයි. ජවසම්පන්න ආරක්ෂකයන් අට දෙනෙක් ඔහුව වටකරගෙන ඉන්නා අතරම ඉඳහිට වැඩුණු සිරුරැති කෙල්ලන් දිහා කෑදර බැලුම් හෙලමින් උන්නා.
'මේ ඉන්නේ අපේ රටේ අනාගතය දරා ඉන්නා දොස්තරවරු!' ඔහු කීවේ එහෙම.
*********
"ශකිලා උඹ දොස්තරෙක් වෙන්න ඉගෙන ගන්න කෙල්ලක්. උඹට ගැලපෙන්නෙ කොහොමද හිමකිරම විකුණන කැහැටු කොල්ලෙක්?"
"අඃ?"
"උගේ අක්බඹරු හිසකේ අමතක කරපන්. උඹ හැමදාමත් ගෙනාවෙ දෙපයින් හිටවන්න බැරි මෝඩ තර්ක."
ඒ කාලෙ අපි හැමෝම හිතුවෙ අනාගතය කියන්නෙ රතු පලසක් දිගේ නහයට කෙලින් බලාගෙන කිරිගරුඬ මන්දිරයකට යන බොහොම පහසු ගමනක් විදියට. නෑදෑයෝ, අසල්වැසියෝ විතරක් නොවෙයි, ගුරු මණ්ඩලයත් කියා හිටියේ එහෙම. නගරාධිපතිවරයා විසින් විවෘත කරපු විද්‍යාගාරයේ අළුත් තීන්ත පුසුඹට ඉව අල්ලමින් ගෙම්බන් ව්‍යච්ඡේදනය කිරීමත්, උන්ගේ ආහාර ජීරණ පද්ධතිය දිහා බලාගෙන වෛද්‍ය විද්‍යාලය ගැන සිහින දැකීමත් විතරයි අපිට ඉතිරි වෙලා තිබුණෙ.
"මතීෂ, අපි මේ සම්බන්ධය නවත්තමු." උසස් පෙළ පන්ති පටන් අරන් මාස දෙකක් ගතවුන තැන මතීෂගේ හිමකිරම හල ඇතුළෙදි මම හිස කෙළින් තියාගෙන උදාරම් ලීලාවෙන් ඔහුව ප්‍රතික්ෂේප කලා. මතීෂ බලන් උන්නේ දිය වෙමින් පැවතුන ස්ටෝබෙරි අයිස්ක්‍රීම් ගුලිය ඇතුළට කිඳාබහින චෙරි ගෙඩියක් දිහා.
"ඇයි?"
"මම ඉගෙන ගනිමින් ඉන්නේ වෛද්‍ය විද්‍යාලෙට යන්න. දැන්ම වෙන්වෙන එක පහසුයි. නැද්ද?"
ඔහු වීදුරුව මත බැඳුන ජලවාෂ්ප තට්ටුව හරහට දබරැඟිල්ලෙන් ඉරක් ඇන්දා. පුරුදු විදියටම චෙරි ගෙඩිය නටුවෙන් අරගෙන මගේ පීරිසිය උඩින් තිබ්බා.
"මම උසස් විදුහලේ ශිෂ්‍යාවක්. චෙරි ගෙඩියකට රැවටෙන කෙනෙක් නෙමෙයි."
ඔහු බොහොම හෙමින් චෙරි ගෙඩිය දෙතොලට තියා තද කරගෙන වරක් මා දිහා බැලුවා. ඉන් පස්සෙ ඒක හක්කට තදකරලා හඬ නැගෙන්න 'චරස්' ගාලා හැපුවා. ඇතුලට ගිලා බැහැපු කම්මුල් වලින් ඔහුගේ හනු කිටිකිටියේ තද වෙන හැටි බලන් ඉඳලා මං ආපහු ආවා. එච්චරයි.
නගරාධිපතිවරයාගෙ සීතල උරබාහුව මගේ කම්මුලක් තද කරගෙන පැත්ත වැටිලා තියෙනවා. එය මෘදුයි. එල්ලා වැටෙන සුළුයි. මම වැඩිපුරම කැමති වුණේ වගීසගෙ ශක්තිමත් උරබාහු වලට. ලා දුඹුරු පැහැ සමට යටින් සුනම්‍යව ඒ මේ අත ගමන් කරන දැඩි මස්පිඬු වලට පුළුවනි මාව ඕනෙ අතකට වැනෙන ජෙලි පුඩිමක් බවට පත් කරන්න.
වගීස විද්‍යා පන්තියේ පළමුවැනියා. දක්ෂයා. පුළුල් නළල් තලයක් හිමි බුද්ධිමතා. ඒ මගේ හොඳම තෝරා ගැනීම බව හැමෝම හිස වනා අනුමත කලා. ඔහුට පුළුවනි හීනෙනුත් අස්ථි හා පේශි පද්ධතිය අකුරක් නෑර නම් කරන්න. අමතර පංතියක් මඟ හැරලා ලැගුම්හලක පුස්ගඳැති ඇඳක තුරුළු වෙලා ඉන්න අතරෙත් ඔහුට පුළුවනි මට D - ගොනුවේ මූලද්‍රව්‍ය ගැන උගන්වන්න. වගීස පළමු වතාවෙම වෛද්‍ය විද්‍යාලයට තේරුණ එක අවිවාදිතයි. ඒත්,
"මම ඉගෙන ගනිමින් ඉන්නෙ වෛද්‍යවරයෙක් වෙන්න. තේරුම් ගන්න ශකිලා. දැන්ම වෙන්වෙන එක පහසුයි, අපි දෙන්නාටම. නැද්ද?"
*********
ආණ්ඩුවේ ඉස්පිරිතාලෙ වාට්ටු ගඳත්, ලෙඩ්ඩුන්ගේ කෙඳිරියත් උහුලන්න තමන් කරන කැපකිරීමේ තරමට රජයෙන් ලැබෙන වේතනය නොසෑහෙන නිසා වගීස දැන් "මතීෂ් මෙඩිකෙයා" පෞද්ගලික රෝහලේ මාසෙ පඩියට වැඩ කරනවා. හිමකිරම හලට එහායින් 'ෆාස්ට් ෆුඩ්' අවන්හලකුත්, ඉන් පස්සෙ අවන්හල් සංකීර්ණයකුත් පටන් ගත්ත මතීෂගේ අළුත්ම ආයෝජනය වුණේ මේ පෞද්ගලික රෝහල.
ඒක දෛවයේ සරදමක් කියලා සමහරු හිතන්නත් පුළුවන්. හැබැයි මම අවසාන නිගමන වලට එළැඹෙන්න ඉක්මන් වෙන්නෙ නැහැ.
නගරාධිපතිවරයා තමන්ගේ තල්මස් ශරීරය උඩුබැලි අතට පෙරළනවා. ඔහු කැමති උඩුබැලි අතට අතපය විහිදුවාගෙන නිදාගන්න. බූවල්ලෙක් වගේ හැමතැනම අඬු විහිදුවන්න. නගරයේ හැම අස්සක් මුල්ලක් නෑරම අධිකාරීත්වය පතුරවන්න. වැඩකරන ජනතාවගේ හැම කුඩා දහදිය බිංදුවකින්ම කොටසක සාරය තමන්ගේ බැංකු ගිණුමට උරාගන්න. ඒ නිසාමයි ඔහු අළුත් පෞද්ගලික රෝහලේ ප්‍රධාන කොටස්හිමියා වුණේ.
මම වම් ඇලයට හැරිලා නගරාධිපතිවරයාගෙ උදරය මතින් කකුලක් දමා ගන්නවා. ඔහු තමන්ගේ බිරිඳට අප්‍රමාණ භයයි. ඒ නිසාම, කුඩා සුළිකුණාටුවක් වගේ ඕනෑම මොහොතක ඔහුගේ කුටුම්භය මතට පතිත විය හැකි මා ගැන ඔහු බොහොම සැලකිලිමත්.
"ශකිලා මගෙ ආදර කෙල්ල, කියපන්. උඹට ඕනෑ මොනවද?"
දෛවය කියන්නේ අනුකම්පා විරහිත විහිළුකාරයෙක්. අවසන් නිගමන කියා දෙයක් නැහැ. දැන් උසස් විද්‍යාලයේ ඉගෙන ගන්නා ළමයිනුත්, කාලෙකට පස්සෙ ඒ ගැන අවබෝධ කරගනීවි. සමහරවිට අනවරත දිවිල්ලකින් හති වැටිලා රතු පලස මත ඇද වැටෙන්න මොහොතකට කලින්.
නගරාධිපතිවරයාගෙ ගෙරවිල්ලෙ සද්දෙ තමයි උහුලාගෙන ඉන්න අමාරු එකම දේ.
මේ මම ඉහළ බලා ඉන්නා වෙලාව. අතරින් පතර පෙණහළු පුම්බා හුස්ම අරන් තෘප්තිමත් ගැහැණු හඬවල් මුදා හැරීම හැරෙන්නට මේ වෙලාවට මට කරන්නට වෙනත් දෙයක් නැති තරම්. ජිම්නාස්ටික් ක්‍රීඩිකාවකගේ තරමටම නම්‍යශීලී මගේ සිරුර මේ වගේ පිහාටු මෙට්ටයක් උඩ අලසව කිඳා බැහැලා තිබීමම එක්තරා විදියක අපහාසයක්. ඔන්න ඔහු මගේ වම් පියොවුර වැරෙන් විකනවා. මේ ශක්තිය එක්තැන් කරගැනීමේ විරාමයක්. නමුත් ඔහු අකැමතියි විවේක ගන්නා බව පෙන්වන්න. ඔහු කැමති අසාමාන්‍ය බලය මුදාහැරීමකට. මේ වෙලාවට ගැලපෙන්නෙ වේදනාත්මක කෙඳිරිල්ලක උච්ච ස්වර. එයින් උද්‍යෝගිමත් වෙන ඔහු ආයෙ ආයෙමත් වැර යොදා විකනවා. මා එයින් පීඩා විඳින බව නොපෙන්වා ඉඳීම පමණක් ප්‍රමාණවත්.
ඔහුගේ විශාල, එල්ලා වැටෙන උදරය මා මත වැතිර ඉහළ පහළ ඇතිල්ලෙමින් පවතිනවා. නගරාධිපතිවරයෙක් වෙන්න මූලිකම සුදුසුකම එල්ලා වැටෙන උදරයත්, රැලි සහිත කෙටි බෙල්ලත් වෙන්නට පුළුවනි. මැදිවියේ අවසන් භාගයට එළඹෙමින් සිටින ඔහුගේ හුස්මෙන් නැගෙන්නේ නාකි ගඳක්. ඔහුගේ ආශ්වාස ප්‍රාශ්වාස රිද්මයටම අනුගත වීමෙන් ඒ අපුල දනවන ප්‍රාශ්වාස වාතය නැහැපුඩු ඇතුළට ඇදී ඒමේ සම්භාවිතාවය අඩුකරගන්නයි මගේ වෑයම. කොයි හැටි වෙතත් අනිත් හැම නගරවාසියෙක්ම දන්නා පරිදි නගරාධිපතිවරයාගෙ හුස්මට පවා අනුගතව, යටහත්ව සිටීමෙන් ජීවිතය පවත්වා ගැනීම පහසු කරනවා.
දැන් ඔහු කබල් මොටෝරිය ඇංජිමක් වගේ හුස්ම ඉහළ අදිමින් දෝලන වේගය වැඩිකරනවා. ක්ෂණික ගැස්සීම් කිහිපයක්. ඉන්පසුව ඔහුගෙ මේද බහුල තල්මස් සිරුර මා මතට කඩා හැලෙනවා. ලිංගික එක්වීමක ජෛවවිද්‍යාත්මක අරමුණු තුට්ටුවකට මායිම් නොකරන නිෂ්ඵල ව්‍යායාමය අවසානයේ ඔහු මගේ වම්කන ගාව හතිහලනවා.
ඔව්. මම ලිංගික එක්වීමක ජෛවවිද්‍යාත්මක අරමුණු ගැන ඉගෙන ගත්තේ ජීවවිද්‍යා පන්තියේදි. ඒ අපේ පාසැලේ උසස් පෙළ විද්‍යා පන්ති පටන්ගත් අලුත. පාසැල් විද්‍යාගාරය විවෘත කිරීමේ උළෙලේදි වඩා තරුණව හා ප්‍රසන්නව, සුදෝසුදු ඇඳුමකින් බැබලෙමින් ඔහු පැමිණ සිටි දවස මට හොඳට මතකයි. ජවසම්පන්න ආරක්ෂකයන් අට දෙනෙක් ඔහුව වටකරගෙන ඉන්නා අතරම ඉඳහිට වැඩුණු සිරුරැති කෙල්ලන් දිහා කෑදර බැලුම් හෙලමින් උන්නා.
'මේ ඉන්නේ අපේ රටේ අනාගතය දරා ඉන්නා දොස්තරවරු!' ඔහු කීවේ එහෙම.
*********
"ශකිලා උඹ දොස්තරෙක් වෙන්න ඉගෙන ගන්න කෙල්ලක්. උඹට ගැලපෙන්නෙ කොහොමද හිමකිරම විකුණන කැහැටු කොල්ලෙක්?"
"අඃ?"
"උගේ අක්බඹරු හිසකේ අමතක කරපන්. උඹ හැමදාමත් ගෙනාවෙ දෙපයින් හිටවන්න බැරි මෝඩ තර්ක."
ඒ කාලෙ අපි හැමෝම හිතුවෙ අනාගතය කියන්නෙ රතු පලසක් දිගේ නහයට කෙලින් බලාගෙන කිරිගරුඬ මන්දිරයකට යන බොහොම පහසු ගමනක් විදියට. නෑදෑයෝ, අසල්වැසියෝ විතරක් නොවෙයි, ගුරු මණ්ඩලයත් කියා හිටියේ එහෙම. නගරාධිපතිවරයා විසින් විවෘත කරපු විද්‍යාගාරයේ අළුත් තීන්ත පුසුඹට ඉව අල්ලමින් ගෙම්බන් ව්‍යච්ඡේදනය කිරීමත්, උන්ගේ ආහාර ජීරණ පද්ධතිය දිහා බලාගෙන වෛද්‍ය විද්‍යාලය ගැන සිහින දැකීමත් විතරයි අපිට ඉතිරි වෙලා තිබුණෙ.
"මතීෂ, අපි මේ සම්බන්ධය නවත්තමු." උසස් පෙළ පන්ති පටන් අරන් මාස දෙකක් ගතවුන තැන මතීෂගේ හිමකිරම හල ඇතුළෙදි මම හිස කෙළින් තියාගෙන උදාරම් ලීලාවෙන් ඔහුව ප්‍රතික්ෂේප කලා. මතීෂ බලන් උන්නේ දිය වෙමින් පැවතුන ස්ටෝබෙරි අයිස්ක්‍රීම් ගුලිය ඇතුළට කිඳාබහින චෙරි ගෙඩියක් දිහා.
"ඇයි?"
"මම ඉගෙන ගනිමින් ඉන්නේ වෛද්‍ය විද්‍යාලෙට යන්න. දැන්ම වෙන්වෙන එක පහසුයි. නැද්ද?"
ඔහු වීදුරුව මත බැඳුන ජලවාෂ්ප තට්ටුව හරහට දබරැඟිල්ලෙන් ඉරක් ඇන්දා. පුරුදු විදියටම චෙරි ගෙඩිය නටුවෙන් අරගෙන මගේ පීරිසිය උඩින් තිබ්බා.
"මම උසස් විදුහලේ ශිෂ්‍යාවක්. චෙරි ගෙඩියකට රැවටෙන කෙනෙක් නෙමෙයි."
ඔහු බොහොම හෙමින් චෙරි ගෙඩිය දෙතොලට තියා තද කරගෙන වරක් මා දිහා බැලුවා. ඉන් පස්සෙ ඒක හක්කට තදකරලා හඬ නැගෙන්න 'චරස්' ගාලා හැපුවා. ඇතුලට ගිලා බැහැපු කම්මුල් වලින් ඔහුගේ හනු කිටිකිටියේ තද වෙන හැටි බලන් ඉඳලා මං ආපහු ආවා. එච්චරයි.
නගරාධිපතිවරයාගෙ සීතල උරබාහුව මගේ කම්මුලක් තද කරගෙන පැත්ත වැටිලා තියෙනවා. එය මෘදුයි. එල්ලා වැටෙන සුළුයි. මම වැඩිපුරම කැමති වුණේ වගීසගෙ ශක්තිමත් උරබාහු වලට. ලා දුඹුරු පැහැ සමට යටින් සුනම්‍යව ඒ මේ අත ගමන් කරන දැඩි මස්පිඬු වලට පුළුවනි මාව ඕනෙ අතකට වැනෙන ජෙලි පුඩිමක් බවට පත් කරන්න.
වගීස විද්‍යා පන්තියේ පළමුවැනියා. දක්ෂයා. පුළුල් නළල් තලයක් හිමි බුද්ධිමතා. ඒ මගේ හොඳම තෝරා ගැනීම බව හැමෝම හිස වනා අනුමත කලා. ඔහුට පුළුවනි හීනෙනුත් අස්ථි හා පේශි පද්ධතිය අකුරක් නෑර නම් කරන්න. අමතර පංතියක් මඟ හැරලා ලැගුම්හලක පුස්ගඳැති ඇඳක තුරුළු වෙලා ඉන්න අතරෙත් ඔහුට පුළුවනි මට D - ගොනුවේ මූලද්‍රව්‍ය ගැන උගන්වන්න. වගීස පළමු වතාවෙම වෛද්‍ය විද්‍යාලයට තේරුණ එක අවිවාදිතයි. ඒත්,
"මම ඉගෙන ගනිමින් ඉන්නෙ වෛද්‍යවරයෙක් වෙන්න. තේරුම් ගන්න ශකිලා. දැන්ම වෙන්වෙන එක පහසුයි, අපි දෙන්නාටම. නැද්ද?"
*********
ආණ්ඩුවේ ඉස්පිරිතාලෙ වාට්ටු ගඳත්, ලෙඩ්ඩුන්ගේ කෙඳිරියත් උහුලන්න තමන් කරන කැපකිරීමේ තරමට රජයෙන් ලැබෙන වේතනය නොසෑහෙන නිසා වගීස දැන් "මතීෂ් මෙඩිකෙයා" පෞද්ගලික රෝහලේ මාසෙ පඩියට වැඩ කරනවා. හිමකිරම හලට එහායින් 'ෆාස්ට් ෆුඩ්' අවන්හලකුත්, ඉන් පස්සෙ අවන්හල් සංකීර්ණයකුත් පටන් ගත්ත මතීෂගේ අළුත්ම ආයෝජනය වුණේ මේ පෞද්ගලික රෝහල.
ඒක දෛවයේ සරදමක් කියලා සමහරු හිතන්නත් පුළුවන්. හැබැයි මම අවසාන නිගමන වලට එළැඹෙන්න ඉක්මන් වෙන්නෙ නැහැ.
නගරාධිපතිවරයා තමන්ගේ තල්මස් ශරීරය උඩුබැලි අතට පෙරළනවා. ඔහු කැමති උඩුබැලි අතට අතපය විහිදුවාගෙන නිදාගන්න. බූවල්ලෙක් වගේ හැමතැනම අඬු විහිදුවන්න. නගරයේ හැම අස්සක් මුල්ලක් නෑරම අධිකාරීත්වය පතුරවන්න. වැඩකරන ජනතාවගේ හැම කුඩා දහදිය බිංදුවකින්ම කොටසක සාරය තමන්ගේ බැංකු ගිණුමට උරාගන්න. ඒ නිසාමයි ඔහු අළුත් පෞද්ගලික රෝහලේ ප්‍රධාන කොටස්හිමියා වුණේ.
මම වම් ඇලයට හැරිලා නගරාධිපතිවරයාගෙ උදරය මතින් කකුලක් දමා ගන්නවා. ඔහු තමන්ගේ බිරිඳට අප්‍රමාණ භයයි. ඒ නිසාම, කුඩා සුළිකුණාටුවක් වගේ ඕනෑම මොහොතක ඔහුගේ කුටුම්භය මතට පතිත විය හැකි මා ගැන ඔහු බොහොම සැලකිලිමත්.
"ශකිලා මගෙ ආදර කෙල්ල, කියපන්. උඹට ඕනෑ මොනවද?"
දෛවය කියන්නේ අනුකම්පා විරහිත විහිළුකාරයෙක්. අවසන් නිගමන කියා දෙයක් නැහැ. දැන් උසස් විද්‍යාලයේ ඉගෙන ගන්නා ළමයිනුත්, කාලෙකට පස්සෙ ඒ ගැන අවබෝධ කරගනීවි. සමහරවිට අනවරත දිවිල්ලකින් හති වැටිලා රතු පලස මත ඇද වැටෙන්න මොහොතකට කලින්.
නගරාධිපතිවරයාගෙ ගෙරවිල්ලෙ සද්දෙ තමයි උහුලාගෙන ඉන්න අමාරු එකම දේ.
මේ වියමන ඔබේ මූණු පොතට එක් කරන්න-
Currents
වෙසෙස් බූන්දි
අදහස් බූන්දි
කතා-බස් කරන්ට්ස්
රත්තරං ටික
කෙටියෙන්
ඔමරි කරන්ට්ස්
ඔත්තු කරන්ට්ස්
කට කොකියනවට
පැන බූන්දි
Viva Che
BoondiLets
Raha
Cine බූන්දි
රංග බූන්දි
සිත්තර බූන්දි
රහ කතා-බස්
අදහස් බූන්දි
රත්තරං ටික
රහ ඔත්තු
රහ වීඩියෝ
චිත්‍රකතා
BoondiLets
Sookiri
වෙසෙස් බූන්දි
කතන්දර බූන්දි
පොත් බූන්දි
සූකිරි කතා-බස්
අදහස් බූන්දි
රත්තරං ටික
සූකිරි ඔත්තු
රන් රෝස
BoondiLets
Plus
ප්‍රතිචාර
අඩවි දත්ත
Facebook Page
Boondi Google+
Boondi RSS
යශෝධා සම්මානි ප්‍රේමරත්නගෙන් තවත් වියමන්
කතන්දර
විරාම ලකුණු
කතන්දර
දොළොස්දාහක්
කරන්ට්ස්
ධම්මෝ හවේ රක්ඛති ධම්මචාරී?
කතන්දර
නොපිරවෙන හිස්තැන්
කතන්දර
දමනය
තවත් කතන්දර බූන්දි
සැප්තැම්බරයේ දවසක්
සෙන්ටෙනියල් දෝණි
වනවාසි සහ ලෝකවාසී
නිල් සුළිය
චිත්‍ර ප්‍රදර්ශනය
BoondiLets
අයිසෙක් බුෂෙවිස් සිංගර් කියයි.
සාහිත‍්‍යයේ නියම හරය වන්නේ බුද්ධිය සහ හැඟීම් අතර ද ජීවිතය සහ මරණය අතර ද ඇතිවන සංග්‍රාමය යි. සාහිත්‍යය ඕනෑවට වඩා බුද්ධිමය වන විට, එනම් ආශාවන්... [More]
What's New | අලුතෙන්ම
කවි|
ආනන්ද
31-Secs
(රෝහණ පොතුලියැද්ද) මාලා කරුවෙකු සේ මල් සොයා යන
සසර සැරි ගමනක ඉම
අතහැරීම ම නිවන කියන උතුමෙකු
අත නෑර අල්ල ගති ආනන්ද
මල,පැහැය,සුවඳ, ඈ... [More]
සසර සැරි ගමනක ඉම
අතහැරීම ම නිවන කියන උතුමෙකු
අත නෑර අල්ල ගති ආනන්ද
මල,පැහැය,සුවඳ, ඈ... [More]
Cine|
අසන්ධිමිත්තා- වෘත්තයෙන් ආපස්සට
3-Mins
(ඩිල්ෂානි චතුරිකා දාබරේ) සාහිත්‍යය හෝ සිනමාපට තවදුරටත් සාම්ප්‍රදායික ආකෘතියම නොපතයි. රසවිඳින්නන්ව සාමාන්‍ය කතාවකින් නළවාදැමීමට නොහැකිය. තවදුරටත් ඔවුහුද හුරුපුරුදු නිර්මාණ ස්වභාවයම නොපතති. නිර්මාණකරුවකු... [More]
Cine|
රාමු තුළ යළි රාමු වුණු "දැකල පුරුදු කෙනෙක්"
6-Mins
(විකුම් ජිතේන්ද්‍ර) මේ යුගය ඡායාරූප හා කැමරා යුගයක් වන අතර වෘත්තීය හෝ අර්ධවෘත්තීය කැමරා භාවිත කරන ආධුනිකයා පවා අධි සුන්දරත්වයෙන් යුතු ඡායාරූප... [More]
අදහස්|
To Sir, With Love!
2-Mins
(තාරක වරාපිටිය) To Sir With Love යනු මීට වසර 28 කට පමණ ඉහතදී කළු සුදු ටෙලිවිෂන් තිරයකින් මා බැලු චිත්‍රපටයකි. එය එතෙක්... [More]
වෙසෙස්|
මැදියම් රැයේ වාහනවලට අතවනන සුදු හැඳි ගැහැනිය
5-Mins
(තිලක් සේනාසිංහ ) අද මෙන් මහජනයා හෝ රථවාහන බහුල නොවූ මීට දශක හය හතකට පෙර ඇතැම් දිනවල මැදියම් රැය ආසන්නයේ දී කොළඹ බොරැල්ලේ... [More]
ඔත්තු|
හෙල්මලී ගුණතිලකගෙන් 'සහස් පියවර'
5-Secs
හෙල්මලී ගුණතිලක විසින් රචිත පළමු කෙටිකතා එකතුව වන 'සහස් පියවර' කෘතිය මුද්‍රණද්වාරයෙන් එළි දක්වා තිබේ.... [More]
පොත්|
ඉණෙන් හැලෙන කලිසමක් රදවා ගන්න තතනමින්...
2-Mins
(රෝහණ පොතුලියැද්ද) පුද්ගල නාමයක්, වාසගමක් දුටු කල්හි ඔහුගේ ජාතිය/ ආගම/ කුලය/ ලිංගය/ ග්‍රාමීය, නාගරිකබව සිතියම් ගත කිරීම සාමාන්‍ය පුරුද්දක්. නමුත් "ඩොමිනික් චන්ද්‍රසාලි"... [More]
කෙටියෙන්|
මොන එල්ලුං ගස් ද?
පොත්|
උමතු වාට්ටුවට අප්පචිචී ඇවිත්!
6-Mins
(කේ.ඩී. දර්ශන) 'උඹට එහෙම යන්න බැහැ උඹ ඉන්න ඕනෙ මම ළඟ. මගේ හෙවණැල්ලෙන් මිදෙන්න උඹට බැහැ.'
(-41 පිට)
'මම ගල් ගැහී අප්පච්චී දෙස බලාගෙන... [More]
(-41 පිට)
'මම ගල් ගැහී අප්පච්චී දෙස බලාගෙන... [More]
රත්තරං ටික|
මෙන්න බත් කූරෙක්!
28-Secs
මත්සුවා බැෂෝ යනු කෘතහස්ත ජපන් කවියෙකි. බැෂෝගෙ කවිකාර කම දැක දිනක් ඔහුගේ ශිෂ්‍යයෙකු ද කවියක්... [More]
කවි|
ජානූ! පේ‍්‍රමයෙන් විතැන් විය හැකි දැයි මට කියන්න
24-Secs
(තුෂාරි ප්‍රියංගිකා) එකින් එක මතක අහුලමි
මංජුසාවකි හදවත මතක අහුරමි
සීත හිමයේ මිදුණු හිමකැටිති යට
ඔබට කවි ලියා සඟවමි
ජානූ!
පසුපස සෙවණැල්ල සේ ඇදෙමි... [More]
මංජුසාවකි හදවත මතක අහුරමි
සීත හිමයේ මිදුණු හිමකැටිති යට
ඔබට කවි ලියා සඟවමි
ජානූ!
පසුපස සෙවණැල්ල සේ ඇදෙමි... [More]
පොත්|
සෞන්දර්යය වෙනුවට කටු අතු- අපේ යුගයේ උරුමය!
13-Mins
(චූලානන්ද සමරනායක) කිවිඳියකගෙ කාව්‍ය ග‍්‍රන්ථයක් එළිදක්වන මොහොතක ඇගේ කවියට ප‍්‍රවේශ වෙන්න වඩාම සුදුසු මාවත මොකක්ද? මේක ටිකක් විසඳගන්න අමාරු ප‍්‍රශ්ණයක්. මොකද අද... [More]
ඔත්තු|
'නො පවතිනු වස් ප්‍රේමය ව පවතිමි' සහ 'පියා නො හැඹූ පියාපත්'- දෙසැ. 01
11-Secs
මාලතී කල්පනා ඇම්බ්‍රෝස්ගේ 'නො පවතිනු වස් ප්‍රේමය ව පවතිමි' සහ 'පියා නො හැඹූ පියාපත්' කාව්‍ය... [More]
වෙසෙස්|
වාලම්පුරි- වාසනාව, විහිළුව සහ මිත්‍යාව
1-Mins
(තාරක වරාපිටිය) ලංකාවේ ඉහළ "අලෙවි වටිනාකමක්" ඇති, ‘අනුහස් ඇති’ ගුප්ත වස්තුවකි වාලම්පුරිය. මෙම ‘වටිනාකම’ තීරණය වන්නේ එහි ඇති ද්‍රව්‍යමය වටිනාකම හෝ වෙනත්... [More]
පොත්|
"මතක වන්නිය" හෙවත් උතුරේ ශේෂ පත්‍රය
3-Mins
(සුරෝෂන ඉරංග) කලා කෘතියකින් භාවමය කම්පනයක් ඇතිකළ හැකි නම් එයට කිසියම් සමාජ බලපෑමක් සිදුකළ හැකිය. එසේ කම්පනයත්, පශ්චාත්තාපයත් ජනිත කළ, දමිළ බසින්... [More]
අදහස්|
විද්‍යාවේ සියවසක පිම්ම!
2-Mins
(තාරක වරාපිටිය) පසුගිය සියවසේ මිනිස් ශිෂ්ඨාචාරය මුහුණපෑ ප්‍රධාන මාරක අභියෝග තුන වුයේ වසංගත, සාගත හා සංග්‍රාමයන්ය. ඒ සියවස තුල එසේ ඉන් මියැදුන... [More]
කරන්ට්ස්|
"අඟ"
19-Secs
(උපුල් සේනාධීරිගේ) අංඟ පුලාවකට නැති මිනිස්සු
තම හිස අත ගෑහ
අඟක්... ඔව් අඟක්
රයිනෝසිරසක හැඩගත් අඟක්
මොළයක් නැති සිරසක්
තෙතක් නැති හදවතක්... [More]
තම හිස අත ගෑහ
අඟක්... ඔව් අඟක්
රයිනෝසිරසක හැඩගත් අඟක්
මොළයක් නැති සිරසක්
තෙතක් නැති හදවතක්... [More]
වෙසෙස්|
ඇනා කැරනිනා සහ ඇනා ස්ටෙපානොව්නා
7-Mins
(ඩිල්ෂානි චතුරිකා දාබරේ) ලියෝ තෝල්ස්තෝයි විරචිත ඇනා කැරනිනා නවකතාවේ ප්‍රධාන කථා නායිකාව වන ඇනා අර්කෙඩියෙව්නා කැරනිනා නමැති චරිතය ගොඩනැංවීම සඳහා තෝල්ස්තොයිට කාන්තාවන් කිහිප... [More]