පොත් බූන්දි
වීරයන් අවැසි සමයක - මරියා සිලොනිකා වස්තුව
බූන්දි, 01:17:37
ලාංකේය දේශපාලනයේ වාමාංශික මැදිහත්වීම් පිළිබඳ සාහිත්‍යමය මැදිහත්වීම් ප‍්‍රමාණාත්මක ව අඩු ය. වෙසෙසින් ම බරපතළ දේශපාලන බල අරගලයන්ට මුහුණ දුන් සමාජයක සාහිත්‍ය අමුද්‍රව්‍ය කෙතරම් තිබුණත් එයින් සාහිත්‍ය කෘති නිර්මාණය වූයේ අල්ප වශයෙනි. ඒ බව නොයෙක් අවස්ථාවල නොයෙක් ලේඛනයන්හි සාකච්ඡා කර ඇත.
අනෙක් අතට එකී වාම භාවිතාව අනුභූතිකොට නිමවා තිබෙන නිර්මාණයන් ද බොහෝ කොට සාහිත්‍ය රස හීන ඒවා බවත් එමෙන් ම ඒවායෙන් තව කොටසක් තමා නිරත ව සිටි දේශපාලන ව්‍යාපාරවල කි‍්‍රයාධරයන් විසින් සාහිත්‍ය තවරන්නට තැත් දරනු ලැබූ ද ස්වයං විවේචන, විවේචන හෝ ආඩපාලි බව ද නිරීක්ෂණය කළ හැකි ය. මෙකියන වාම භාවිතාව හා බැඳුණු ආනුශාංගික දේශපාලන ක‍්‍රියාකාරිත්වය පිළිබඳ ව සාහිත්‍ය නිර්මාණයක් කිරීමේ දී කතුවරයාගේ පෞද්ගලික දෘෂ්ටිවාදයන්ට නතු ව ප‍්‍රචාරකවාදයට වැටෙන්නට බෙහෙවින් ඉඩ ඇති පෙදෙසක ය, පී. බී ජයසේකර නම් නිර්මාණකරුවාගේ ප‍්‍රථම නවකතාව ලෙස ‘මරියා සිලොනිකා වස්තුව’ නම් නවකතාව අපට හමුවන්නේ . මේ කෘතිය යට සඳහන් කරන ලද වහා පෙනෙන දුර්ලක්ෂණවලින් මිදුණ කෘතියක් යැයි කිව හැකි ය.
වෙන කවරදාකටත් වඩා මෙකල වනාහි මුදල් ත්‍යාග ආදිය වෙනුවෙන් ලාංකේය නවකථා ක්ෂේත‍්‍රයේ පැන නැගුණු කුළල් කා ගැනීම්, මඩ ගසාගැනීම්, බණ අඬගෑම් බහුල ව සිදු වූ සමයකි. ‘මුදල් ත්‍යාග ඉලක්ක කර ගත් නවකථා’ යනුවෙන් නවකථා ප‍්‍රවර්ගයක් පවා නිර්මාණය කර ගන්නට තරම් දැන් දැන් මේ තත්ත්වය උග‍්‍ර ව ඇත. මෙම ලියුම්කරුගේ මිත‍්‍රයෙක් වරක් මේ මුදල් ත්‍යාග හටනට එළඹ සිටින අයෙකුට දුරකථන ඇමතුමක් දුන් අවස්ථාවක ඔහු පවසා තිබුණේ ‘තමාට වැඩ අධික ව ඇත්තේ අහවල් පුස්තකයට පොත ලියන නිසා’ බව ය. ඒ අනුව සිදු ව ඇති තත්ත්වය වටහා ගැනීම අපහසු නැත.
ලේඛකයෙකු වන සමන් අතාවුදහෙට්ටි මහතා මේ තත්ත්වය පසුගිය දා කරන ලද දේශනයක දී මෙසේ අදහස් දක්වා තිබිණි.
‘සමහර පොත් කියවද්දී ඒවා අනවශ්‍ය වැල් වටාරම්වලින් පිරිලා කියලා අපට හිතෙනවා. ඒ පොත්වල පදාස පදාස අතඅරිමින් කියැවූවත් අවුලක් නැහැ. පොත්වල ව්‍යාකරණ, මුද්‍රණ හා අක්ෂර දෝෂ ගහණයි. සමහර චරිත හඳුන්වන නම් පවා පරිච්ඡේදයෙන් පරිච්ඡේදයට වෙනස් වෙනවා. මේ පිටුවේ ඉන්න ලොකු අම්මා, ඊළඟ පිටුවේ දී පුංචි අම්මා වෙනවා. ගම මැදින් ගලන ඇළ පිටු දෙක තුනකට පස්සෙ දොළ වෙනවා.... ’
සම්මාන ඉලක්ක කරමින් ක්ෂණික ව ලියැවෙන මෙකී නිර්මාණවල සුලබ ව දකින්නට ලැබෙන මෙවන් දුර්ලක්ෂණවලින් ද මරියා සිලොනිකා වස්තුව බේරාගන්නට කතුවරයා සමත් ව තිබේ.
වාමවාදී දේශපාලන ක‍්‍රියාධරයෙකු, හිටපු අරගලකාරිනියක සේ ම ජාගර කිලිටි දේශපාලනයේ ගොදුරක් වන ඔහුගේ බිරිඳ, දක්ෂිණාංශික දේශපාලකයෙකු ප්රධාන කොට ගොඩ නගන කතා වස්තුව වනාහි ශූර කතාකරුවෙකුගේ අඩුපාඩු රහිත වියමනකි.
අනෙකා වෙනුවෙන් කිසිසේත් ම පෙනී නොසිටින, තමා වෙනුවෙන් පමණක් (බැරිම වුණොත්) පෙනී සිටිනන්වුන්ගේ සමාජයක කතුවරයා වීරයෙකු අප හමුවේ තබයි. අනෙකා වෙනුවෙන් පෙනී සිටින්නා වූ වීරයෙක් පිළිබඳ සංකල්පය පෙර අපර දෙදිගට ම පොදු වූවකි. මේ වනාහී පෙරදිග බෝධිසත්ව සංකල්පයට නෑකම් කියන පන්නයේ වීරයෙකි. ඔහු පවා නිවැරදි දේශපාලන දැක්මක් සහ වැඩපිළිවෙළක් සහිත දේශපාලන ව්‍යාපාරයක හවුහරණකින් තොර ව කේවල ක‍්‍රියාකාරකම් සහිත මිනිසෙකි.
සාධාරණ මිනිස් ලොවක් වෙනුවෙන් වන විශ්වාසය පෙරදැරි ව නොයෙක් කැපකිරීම් කරමින් නොයෙක් දේශපාලන ව්‍යාපාරයන් සමඟ එක් ව වැඩ කරන්නට එක් වූ පිරිස සුළු පටු නො වේ. එවන් බොහෝ අය නොයෙක් හේතු සාධක මත කලකිරීම් සහිත ව ඉවත් වී තමා ජීවත් වන සමාජ ආර්ථික දේශපාලන පරිසරයෙහි උභතෝකෝටිකයන්ට මැදිවෙමින් මහත් දුක්ඛිත දිවිසැරියක් ගෙවා දමති. තවත් පිරිසක් එහි ආන්තික ම ප‍්‍රතිපක්ෂය වන දක්ෂිණාංශකය වෙත එක් ව අතීතය වළ දමා ඒ මත නේක මල් ගොමු වවන්නට තැත් දරති. තවෙකෙක් වාම තැවරුම් සහිත දක්ෂිණාංශික දේශපාලන ව්‍යාපාරවල රැඳී සිටිමින් වේදනා දෙන හෘදය සාක්ෂියට පිළිතුරු සොයන්නට වෙහෙසෙති.
වැඩි ම පිරිස මේ කතාවේ එන ප්රධාන පාත‍්‍රයා ලෙස ගිණිය හැකි කරුණාපාල වැන්නෝ ය. උහු මේ ක‍්‍රමයට අවශෝෂණය වන්නට බැරි ව ක‍්‍රමයේ ක‍්‍රෑරත්වයෙන් සහ පීඩනයෙන් බැටකමින් එකලාව තම පිළිවෙත් පුරන්නට තැත් දරති. මෙනම් සපුරා ම දුකිරියවතක් බව නොකිය මනා ය. මෙහි එන කරුණාපාලගේ චරිතය විමසුමෙන් පවා ඒ දැක්ක හැකි වෙයි. ඇතැමකුට අනුව කරුණාපාල ජවිපෙ ක‍්‍රියාධරයෙකු ලෙස හඳුන්වා දුන්න ද එසේ නොවන බව කෘතියේ ආඛ්‍යානය විසින් පෙන්වා දෙනු ලැබෙයි. කරුණාපාල යනු, කිසිදු සවිමත් (මතවාදී, සංවිධානාත්මක) දේශපාලන ව්‍යාපාරයක හවුහරණක් ඇත්තෙකු නොවන බව පැහැදිලි ය. ලංකාවේ කලා සංස්කෘතික පරිසර ක්ෂේත‍්‍රවල අවකාශයන්හි මේ කරුණාපාලමය ලක්ෂණ සහිත මිනිස්සු අඩුවැඩි වශයෙන් හමුවෙති. ඔවුන්ගේ සටන් මහා දේශපාලන ව්‍යාපෘති නොවන කේවල ක‍්‍රියාකාරිත්වයන් ය. ඔවුහු දියවෙමින් පවතින්නෝ ය. ප‍්‍රකට දැන්වීම් ආයතනවල සහ රාජ්‍ය නොවන සංවිධාන ක‍්‍රියාකාරිත්වයන් අස කරුණාපාල වැනි ව සිට ඒ භූමිකාවෙන් සමුගත් අය දුසිම් ගණන් සොයා ගත හැකි ය.
එබැවින් මේ වියමන එබඳු ක්ෂුද්‍ර මිනිස් කොට්ඨාසයක් වෙත එල්ල කරන ලද විදුලි පන්දම් එළියක් ලෙස ද මම හඳුන්වමි. මහා සමාජය විසින් පිස්සන් යනුවෙන් හඳුන්වනු ලබන මිනිස් කොටසකි ඒ.
ප‍්‍රබන්ධමය අවකාශයකට මෙවැනි පුවතක් ගෙන ඒමේ දී පැන නගින බොහෝ ගැටලු නවකථාකරුවා විසින් ජය ගනු ලැබ ඇත. වියමන විසින් පාඨකයා ඇද බැඳ තබා ගැනීමට සමත් බස් වහරක් භාවිත කරන ඔහු සිනමාරූපී ලෙස සංකල්ප රූප මැවීමක් දක්වා තැනකට කියවන්නා රැගෙන යයි. උදාහරණයක් ලෙස තම මානසික වර්ධනයක් රහිත ගිලන් දියණිය ව ඔහු විශ්වාසය තබන්නා වූ කණ්ඩායමේ සාමාජිකයෙකු අතින් දූෂණය වන අවස්ථාව අවධානයට ලක් කළ හැකි ය. එහි දී ඔහු ‘සර්පයා’ යනුවෙන් කියා වමනය කරන්නට වෙයි. ඒ ‘සර්පයා’ නම් වදනින් ම කතාකරු සිය මව බිහිසුණු සර්පයෙකු විසින් දෂ්ට කරනු ලැබීමෙන් මිය ගිය අයුරු කීමකට කතාව ගෙන යයි. ‘සර්පයා’ යන සංකල්පය ද බුදු දහමේ මෙන් ම කිතු දහමේ ද එන ප‍්‍රබල සංකල්පයකි.
මෙකල ඉතා සුලබ ව නවකථා කෙටිකතා ආදිය රචනය සඳහා යොදා ගැනෙන කථන භාෂාමය රීතිය මඟහරින නවකථාකරු ලේඛන රීතිය ම වහල් කොට ගනියි. වියරණ දෝෂ යම් පමණකට ඇත්තේ වුව ද භාෂා භාවිතය මනරම් ය.
විවිධ ලේඛන උපක‍්‍රම භාවිත කරන කතුවරයා කෘතිය තුළ විවිධ අත්හදා බැලීම් පවා සිදු කරයි. කරුණාපාලගේ බිරිඳගේ චරිතය තම ජීවිතයේ විවිධ විෂම අවස්ථාවන්ට මුහුණ දෙත් දී ඇගේ මුවගට රබන් පදයක් නංවන කතාකරු ඈ රබන් පද ඉගෙනගත් ආකාරය කියන්නේ කතාවේ අවසන් භාගයේ මහත් උත්ප‍්‍රාසයක් සමගිනි.
පරිච්ඡේද කිහිපයක් නාට්‍යය පෙළක ආකාරයන් රචනා කර ඇත්තේ ය. එය ද එය යොදා ඇති අවස්ථාව අනුව උචිත බවක් ම පෙන්නුම් කරයි. විස්තර කෙරෙන්නේ උද්ඝෝෂණ ව්‍යාපාරයක් පිළිබඳ ව වන බැවිනි.
කෘතියට නම යෙදීමේ සිට චරිත නාම ගැන්වීම දක්වා සංකේත භාවිත කරන්නට කතුවරයා සමත් වෙයි. ‘මරියා සිලොනිකා වස්තුව’ යන්නෙහි, ‘මරියා’ යන්නම ගතහොත් ක‍්‍රිස්තියානි ආගමේ ‘මරියා’ යන නාමය ඉතා ප‍්‍රකට ය. සිලොනිකා ශ‍්‍රී ලංකාව යනුයි. එවිට අප ගත යුත්තේ, දේවපුත‍්‍ර ජේසුස්ගේ ‘මව් මරියා’ යනුවෙන් ද? නැතිනම් ‘මග්දලාහි මරියා’ ගේ නාමය ද? නැතිනම් ජේම්ස්ගේ මව වන මරියා ද? කෙසේවෙතත් ශුද්ධ බයිබලයේ එන ‘මග්දලාහි මරියා’ යනු ගල් පහරවලට අභිමුඛ වූ පව්කාර කාන්තාවයි. ඈ අබිසරුලියක් යැයි කියැවෙන අතර යේසුස්ගේ උත්ථානය සිදුවන්ට මොහොතේ මව් මරියා සහ මග්දලාහි මරියා දෙදෙනා ම එහි වූ බව සඳහන් වේ. උත්ථානයේ දී පළමු ව දර්ශනය වන්නේ ද මග්දලාහි මරියාට ය. මේ සිලෝනිකාව කවර නම් මරියාට අයත් වූවක් ද?
‘මරියා සිලොනිකා වස්තුව’ ලාබ ජනප‍්‍රියත්වයත්, හදිසි ධන ලාභත් උදෙසා කරනු ලැබූ නිර්මාණ කාර්යයක් නොවන බව දකිත හැකි ය. අද්‍යතනයේ, අවශ්‍ය නැතත් ලිංගික දර්ශන මවා හෝ ඉන්ද්‍රජාලික යථාර්ථවාදය යවා තබා වල්පත ගෙන රමණ, ලිංග වර්ණනාව පමණක් හිසින් ගෙන ‘අප රැඩිකලුන් වම්හ‘යි සීහනාද නගන සමයක මෙහි රමණ අවස්ථාවන් ඉතා මනරම් ව කලාත්මක ව යොදාගෙන තිබෙන අයුරු පැසසුම් කටයුතු ය.
මානව භක්තිය හදෙහි දරාගත් මිනිසෙකු වීරයෙකු ව පරාජයෙන් තොර ව ගමනකට මග අරඹන ලෙසින් අවසන්ව ඇති කථාවේ ඔහුගේ සහායිකාවගේ මුහුණට වැටෙනවා යැයි කියන රත් පැහැය යනු, නියම වාමාංශික භාවිතාවක් වෙත හැරෙන්නැයි කියනු ලබන සංඥාවක් ද?
කෙසේ වුවත් ‘මරියා සිලොනිකා වස්තුව’ යනු ගිනියම් ලාංකේය නවකථා කතරට වට සිහිල් වැසි දියත්තක් බව කිව යුතු ය. ඒ කෘතිය පාඨක විචාරක අවධානයට නොවක් ව ලක් විය යුතු කෘතියකැයි හඟිමි.
අනෙක් අතට එකී වාම භාවිතාව අනුභූතිකොට නිමවා තිබෙන නිර්මාණයන් ද බොහෝ කොට සාහිත්‍ය රස හීන ඒවා බවත් එමෙන් ම ඒවායෙන් තව කොටසක් තමා නිරත ව සිටි දේශපාලන ව්‍යාපාරවල කි‍්‍රයාධරයන් විසින් සාහිත්‍ය තවරන්නට තැත් දරනු ලැබූ ද ස්වයං විවේචන, විවේචන හෝ ආඩපාලි බව ද නිරීක්ෂණය කළ හැකි ය. මෙකියන වාම භාවිතාව හා බැඳුණු ආනුශාංගික දේශපාලන ක‍්‍රියාකාරිත්වය පිළිබඳ ව සාහිත්‍ය නිර්මාණයක් කිරීමේ දී කතුවරයාගේ පෞද්ගලික දෘෂ්ටිවාදයන්ට නතු ව ප‍්‍රචාරකවාදයට වැටෙන්නට බෙහෙවින් ඉඩ ඇති පෙදෙසක ය, පී. බී ජයසේකර නම් නිර්මාණකරුවාගේ ප‍්‍රථම නවකතාව ලෙස ‘මරියා සිලොනිකා වස්තුව’ නම් නවකතාව අපට හමුවන්නේ . මේ කෘතිය යට සඳහන් කරන ලද වහා පෙනෙන දුර්ලක්ෂණවලින් මිදුණ කෘතියක් යැයි කිව හැකි ය.
වෙන කවරදාකටත් වඩා මෙකල වනාහි මුදල් ත්‍යාග ආදිය වෙනුවෙන් ලාංකේය නවකථා ක්ෂේත‍්‍රයේ පැන නැගුණු කුළල් කා ගැනීම්, මඩ ගසාගැනීම්, බණ අඬගෑම් බහුල ව සිදු වූ සමයකි. ‘මුදල් ත්‍යාග ඉලක්ක කර ගත් නවකථා’ යනුවෙන් නවකථා ප‍්‍රවර්ගයක් පවා නිර්මාණය කර ගන්නට තරම් දැන් දැන් මේ තත්ත්වය උග‍්‍ර ව ඇත. මෙම ලියුම්කරුගේ මිත‍්‍රයෙක් වරක් මේ මුදල් ත්‍යාග හටනට එළඹ සිටින අයෙකුට දුරකථන ඇමතුමක් දුන් අවස්ථාවක ඔහු පවසා තිබුණේ ‘තමාට වැඩ අධික ව ඇත්තේ අහවල් පුස්තකයට පොත ලියන නිසා’ බව ය. ඒ අනුව සිදු ව ඇති තත්ත්වය වටහා ගැනීම අපහසු නැත.
ලේඛකයෙකු වන සමන් අතාවුදහෙට්ටි මහතා මේ තත්ත්වය පසුගිය දා කරන ලද දේශනයක දී මෙසේ අදහස් දක්වා තිබිණි.
‘සමහර පොත් කියවද්දී ඒවා අනවශ්‍ය වැල් වටාරම්වලින් පිරිලා කියලා අපට හිතෙනවා. ඒ පොත්වල පදාස පදාස අතඅරිමින් කියැවූවත් අවුලක් නැහැ. පොත්වල ව්‍යාකරණ, මුද්‍රණ හා අක්ෂර දෝෂ ගහණයි. සමහර චරිත හඳුන්වන නම් පවා පරිච්ඡේදයෙන් පරිච්ඡේදයට වෙනස් වෙනවා. මේ පිටුවේ ඉන්න ලොකු අම්මා, ඊළඟ පිටුවේ දී පුංචි අම්මා වෙනවා. ගම මැදින් ගලන ඇළ පිටු දෙක තුනකට පස්සෙ දොළ වෙනවා.... ’
සම්මාන ඉලක්ක කරමින් ක්ෂණික ව ලියැවෙන මෙකී නිර්මාණවල සුලබ ව දකින්නට ලැබෙන මෙවන් දුර්ලක්ෂණවලින් ද මරියා සිලොනිකා වස්තුව බේරාගන්නට කතුවරයා සමත් ව තිබේ.
වාමවාදී දේශපාලන ක‍්‍රියාධරයෙකු, හිටපු අරගලකාරිනියක සේ ම ජාගර කිලිටි දේශපාලනයේ ගොදුරක් වන ඔහුගේ බිරිඳ, දක්ෂිණාංශික දේශපාලකයෙකු ප්රධාන කොට ගොඩ නගන කතා වස්තුව වනාහි ශූර කතාකරුවෙකුගේ අඩුපාඩු රහිත වියමනකි.
අනෙකා වෙනුවෙන් කිසිසේත් ම පෙනී නොසිටින, තමා වෙනුවෙන් පමණක් (බැරිම වුණොත්) පෙනී සිටිනන්වුන්ගේ සමාජයක කතුවරයා වීරයෙකු අප හමුවේ තබයි. අනෙකා වෙනුවෙන් පෙනී සිටින්නා වූ වීරයෙක් පිළිබඳ සංකල්පය පෙර අපර දෙදිගට ම පොදු වූවකි. මේ වනාහී පෙරදිග බෝධිසත්ව සංකල්පයට නෑකම් කියන පන්නයේ වීරයෙකි. ඔහු පවා නිවැරදි දේශපාලන දැක්මක් සහ වැඩපිළිවෙළක් සහිත දේශපාලන ව්‍යාපාරයක හවුහරණකින් තොර ව කේවල ක‍්‍රියාකාරකම් සහිත මිනිසෙකි.
සාධාරණ මිනිස් ලොවක් වෙනුවෙන් වන විශ්වාසය පෙරදැරි ව නොයෙක් කැපකිරීම් කරමින් නොයෙක් දේශපාලන ව්‍යාපාරයන් සමඟ එක් ව වැඩ කරන්නට එක් වූ පිරිස සුළු පටු නො වේ. එවන් බොහෝ අය නොයෙක් හේතු සාධක මත කලකිරීම් සහිත ව ඉවත් වී තමා ජීවත් වන සමාජ ආර්ථික දේශපාලන පරිසරයෙහි උභතෝකෝටිකයන්ට මැදිවෙමින් මහත් දුක්ඛිත දිවිසැරියක් ගෙවා දමති. තවත් පිරිසක් එහි ආන්තික ම ප‍්‍රතිපක්ෂය වන දක්ෂිණාංශකය වෙත එක් ව අතීතය වළ දමා ඒ මත නේක මල් ගොමු වවන්නට තැත් දරති. තවෙකෙක් වාම තැවරුම් සහිත දක්ෂිණාංශික දේශපාලන ව්‍යාපාරවල රැඳී සිටිමින් වේදනා දෙන හෘදය සාක්ෂියට පිළිතුරු සොයන්නට වෙහෙසෙති.
වැඩි ම පිරිස මේ කතාවේ එන ප්රධාන පාත‍්‍රයා ලෙස ගිණිය හැකි කරුණාපාල වැන්නෝ ය. උහු මේ ක‍්‍රමයට අවශෝෂණය වන්නට බැරි ව ක‍්‍රමයේ ක‍්‍රෑරත්වයෙන් සහ පීඩනයෙන් බැටකමින් එකලාව තම පිළිවෙත් පුරන්නට තැත් දරති. මෙනම් සපුරා ම දුකිරියවතක් බව නොකිය මනා ය. මෙහි එන කරුණාපාලගේ චරිතය විමසුමෙන් පවා ඒ දැක්ක හැකි වෙයි. ඇතැමකුට අනුව කරුණාපාල ජවිපෙ ක‍්‍රියාධරයෙකු ලෙස හඳුන්වා දුන්න ද එසේ නොවන බව කෘතියේ ආඛ්‍යානය විසින් පෙන්වා දෙනු ලැබෙයි. කරුණාපාල යනු, කිසිදු සවිමත් (මතවාදී, සංවිධානාත්මක) දේශපාලන ව්‍යාපාරයක හවුහරණක් ඇත්තෙකු නොවන බව පැහැදිලි ය. ලංකාවේ කලා සංස්කෘතික පරිසර ක්ෂේත‍්‍රවල අවකාශයන්හි මේ කරුණාපාලමය ලක්ෂණ සහිත මිනිස්සු අඩුවැඩි වශයෙන් හමුවෙති. ඔවුන්ගේ සටන් මහා දේශපාලන ව්‍යාපෘති නොවන කේවල ක‍්‍රියාකාරිත්වයන් ය. ඔවුහු දියවෙමින් පවතින්නෝ ය. ප‍්‍රකට දැන්වීම් ආයතනවල සහ රාජ්‍ය නොවන සංවිධාන ක‍්‍රියාකාරිත්වයන් අස කරුණාපාල වැනි ව සිට ඒ භූමිකාවෙන් සමුගත් අය දුසිම් ගණන් සොයා ගත හැකි ය.
එබැවින් මේ වියමන එබඳු ක්ෂුද්‍ර මිනිස් කොට්ඨාසයක් වෙත එල්ල කරන ලද විදුලි පන්දම් එළියක් ලෙස ද මම හඳුන්වමි. මහා සමාජය විසින් පිස්සන් යනුවෙන් හඳුන්වනු ලබන මිනිස් කොටසකි ඒ.
ප‍්‍රබන්ධමය අවකාශයකට මෙවැනි පුවතක් ගෙන ඒමේ දී පැන නගින බොහෝ ගැටලු නවකථාකරුවා විසින් ජය ගනු ලැබ ඇත. වියමන විසින් පාඨකයා ඇද බැඳ තබා ගැනීමට සමත් බස් වහරක් භාවිත කරන ඔහු සිනමාරූපී ලෙස සංකල්ප රූප මැවීමක් දක්වා තැනකට කියවන්නා රැගෙන යයි. උදාහරණයක් ලෙස තම මානසික වර්ධනයක් රහිත ගිලන් දියණිය ව ඔහු විශ්වාසය තබන්නා වූ කණ්ඩායමේ සාමාජිකයෙකු අතින් දූෂණය වන අවස්ථාව අවධානයට ලක් කළ හැකි ය. එහි දී ඔහු ‘සර්පයා’ යනුවෙන් කියා වමනය කරන්නට වෙයි. ඒ ‘සර්පයා’ නම් වදනින් ම කතාකරු සිය මව බිහිසුණු සර්පයෙකු විසින් දෂ්ට කරනු ලැබීමෙන් මිය ගිය අයුරු කීමකට කතාව ගෙන යයි. ‘සර්පයා’ යන සංකල්පය ද බුදු දහමේ මෙන් ම කිතු දහමේ ද එන ප‍්‍රබල සංකල්පයකි.
මෙකල ඉතා සුලබ ව නවකථා කෙටිකතා ආදිය රචනය සඳහා යොදා ගැනෙන කථන භාෂාමය රීතිය මඟහරින නවකථාකරු ලේඛන රීතිය ම වහල් කොට ගනියි. වියරණ දෝෂ යම් පමණකට ඇත්තේ වුව ද භාෂා භාවිතය මනරම් ය.
විවිධ ලේඛන උපක‍්‍රම භාවිත කරන කතුවරයා කෘතිය තුළ විවිධ අත්හදා බැලීම් පවා සිදු කරයි. කරුණාපාලගේ බිරිඳගේ චරිතය තම ජීවිතයේ විවිධ විෂම අවස්ථාවන්ට මුහුණ දෙත් දී ඇගේ මුවගට රබන් පදයක් නංවන කතාකරු ඈ රබන් පද ඉගෙනගත් ආකාරය කියන්නේ කතාවේ අවසන් භාගයේ මහත් උත්ප‍්‍රාසයක් සමගිනි.
පරිච්ඡේද කිහිපයක් නාට්‍යය පෙළක ආකාරයන් රචනා කර ඇත්තේ ය. එය ද එය යොදා ඇති අවස්ථාව අනුව උචිත බවක් ම පෙන්නුම් කරයි. විස්තර කෙරෙන්නේ උද්ඝෝෂණ ව්‍යාපාරයක් පිළිබඳ ව වන බැවිනි.
කෘතියට නම යෙදීමේ සිට චරිත නාම ගැන්වීම දක්වා සංකේත භාවිත කරන්නට කතුවරයා සමත් වෙයි. ‘මරියා සිලොනිකා වස්තුව’ යන්නෙහි, ‘මරියා’ යන්නම ගතහොත් ක‍්‍රිස්තියානි ආගමේ ‘මරියා’ යන නාමය ඉතා ප‍්‍රකට ය. සිලොනිකා ශ‍්‍රී ලංකාව යනුයි. එවිට අප ගත යුත්තේ, දේවපුත‍්‍ර ජේසුස්ගේ ‘මව් මරියා’ යනුවෙන් ද? නැතිනම් ‘මග්දලාහි මරියා’ ගේ නාමය ද? නැතිනම් ජේම්ස්ගේ මව වන මරියා ද? කෙසේවෙතත් ශුද්ධ බයිබලයේ එන ‘මග්දලාහි මරියා’ යනු ගල් පහරවලට අභිමුඛ වූ පව්කාර කාන්තාවයි. ඈ අබිසරුලියක් යැයි කියැවෙන අතර යේසුස්ගේ උත්ථානය සිදුවන්ට මොහොතේ මව් මරියා සහ මග්දලාහි මරියා දෙදෙනා ම එහි වූ බව සඳහන් වේ. උත්ථානයේ දී පළමු ව දර්ශනය වන්නේ ද මග්දලාහි මරියාට ය. මේ සිලෝනිකාව කවර නම් මරියාට අයත් වූවක් ද?
‘මරියා සිලොනිකා වස්තුව’ ලාබ ජනප‍්‍රියත්වයත්, හදිසි ධන ලාභත් උදෙසා කරනු ලැබූ නිර්මාණ කාර්යයක් නොවන බව දකිත හැකි ය. අද්‍යතනයේ, අවශ්‍ය නැතත් ලිංගික දර්ශන මවා හෝ ඉන්ද්‍රජාලික යථාර්ථවාදය යවා තබා වල්පත ගෙන රමණ, ලිංග වර්ණනාව පමණක් හිසින් ගෙන ‘අප රැඩිකලුන් වම්හ‘යි සීහනාද නගන සමයක මෙහි රමණ අවස්ථාවන් ඉතා මනරම් ව කලාත්මක ව යොදාගෙන තිබෙන අයුරු පැසසුම් කටයුතු ය.
මානව භක්තිය හදෙහි දරාගත් මිනිසෙකු වීරයෙකු ව පරාජයෙන් තොර ව ගමනකට මග අරඹන ලෙසින් අවසන්ව ඇති කථාවේ ඔහුගේ සහායිකාවගේ මුහුණට වැටෙනවා යැයි කියන රත් පැහැය යනු, නියම වාමාංශික භාවිතාවක් වෙත හැරෙන්නැයි කියනු ලබන සංඥාවක් ද?
කෙසේ වුවත් ‘මරියා සිලොනිකා වස්තුව’ යනු ගිනියම් ලාංකේය නවකථා කතරට වට සිහිල් වැසි දියත්තක් බව කිව යුතු ය. ඒ කෘතිය පාඨක විචාරක අවධානයට නොවක් ව ලක් විය යුතු කෘතියකැයි හඟිමි.
මේ වියමන ඔබේ මූණු පොතට එක් කරන්න-
Tags- Mariya Silonika Wasthuwa, P.B.Jayasekara, Sinhala Novel
Currents
වෙසෙස් බූන්දි
අදහස් බූන්දි
කතා-බස් කරන්ට්ස්
රත්තරං ටික
කෙටියෙන්
ඔමරි කරන්ට්ස්
ඔත්තු කරන්ට්ස්
කට කොකියනවට
පැන බූන්දි
Viva Che
BoondiLets
Raha
Cine බූන්දි
රංග බූන්දි
සිත්තර බූන්දි
රහ කතා-බස්
අදහස් බූන්දි
රත්තරං ටික
රහ ඔත්තු
රහ වීඩියෝ
චිත්‍රකතා
BoondiLets
Sookiri
වෙසෙස් බූන්දි
කතන්දර බූන්දි
පොත් බූන්දි
සූකිරි කතා-බස්
අදහස් බූන්දි
රත්තරං ටික
සූකිරි ඔත්තු
රන් රෝස
BoondiLets
Plus
ප්‍රතිචාර
අඩවි දත්ත
Facebook Page
Boondi Google+
Boondi RSS
සඳුන් ප්‍රියංකර විතානගේගෙන් තවත් වියමන්
පොත්
පරාගේ "ක්ලැරා" සිරා ද?
පොත්
කලාව සහ කතිකාව- නූතන කලා සංස්කෘතික දෘෂ්ටිවාදී කතිකාව කෙරෙහි අකුටිල මැදිහත්වීමක්
පොත්
'කියන්නට හදන විදිහ' විසින් 'කියන්නට හදන දෙය' යටපත් කළ 'මගේ ආද‍රණීය යක්ෂණී'
පොත්
කියනු මැන දිවි අරුත- ගුණදාස අමරසේකර
කවි
කොරියාවේ සිරියාව
තවත් පොත් බූන්දි
ඉණෙන් හැලෙන කලිසමක් රදවා ගන්න තතනමින්...
උමතු වාට්ටුවට අප්පචිචී ඇවිත්!
සෞන්දර්යය වෙනුවට කටු අතු- අපේ යුගයේ උරුමය!
"මතක වන්නිය" හෙවත් උතුරේ ශේෂ පත්‍රය
මී පුප් සේ රස 'හෑල්ල'
BoondiLets
හරුකි මුරකාමි ලියයි.
මිනිසුන්ගේ ස්මරණයන්, ඔවුන් විසින් ජීවත් ව සිටීම පිණිස දවන ඉන්ධන බඳුය. ජීවිතය පවත්වාගැනීම පිණිස එකී ස්මරණයන් සැබැවින් ම වැදගත් ද යන්න අදාළ නොවේ. ඒ... [More]
What's New | අලුතෙන්ම
කවි|
ආනන්ද
31-Secs
(රෝහණ පොතුලියැද්ද) මාලා කරුවෙකු සේ මල් සොයා යන
සසර සැරි ගමනක ඉම
අතහැරීම ම නිවන කියන උතුමෙකු
අත නෑර අල්ල ගති ආනන්ද
මල,පැහැය,සුවඳ, ඈ... [More]
සසර සැරි ගමනක ඉම
අතහැරීම ම නිවන කියන උතුමෙකු
අත නෑර අල්ල ගති ආනන්ද
මල,පැහැය,සුවඳ, ඈ... [More]
Cine|
අසන්ධිමිත්තා- වෘත්තයෙන් ආපස්සට
3-Mins
(ඩිල්ෂානි චතුරිකා දාබරේ) සාහිත්‍යය හෝ සිනමාපට තවදුරටත් සාම්ප්‍රදායික ආකෘතියම නොපතයි. රසවිඳින්නන්ව සාමාන්‍ය කතාවකින් නළවාදැමීමට නොහැකිය. තවදුරටත් ඔවුහුද හුරුපුරුදු නිර්මාණ ස්වභාවයම නොපතති. නිර්මාණකරුවකු... [More]
Cine|
රාමු තුළ යළි රාමු වුණු "දැකල පුරුදු කෙනෙක්"
6-Mins
(විකුම් ජිතේන්ද්‍ර) මේ යුගය ඡායාරූප හා කැමරා යුගයක් වන අතර වෘත්තීය හෝ අර්ධවෘත්තීය කැමරා භාවිත කරන ආධුනිකයා පවා අධි සුන්දරත්වයෙන් යුතු ඡායාරූප... [More]
අදහස්|
To Sir, With Love!
2-Mins
(තාරක වරාපිටිය) To Sir With Love යනු මීට වසර 28 කට පමණ ඉහතදී කළු සුදු ටෙලිවිෂන් තිරයකින් මා බැලු චිත්‍රපටයකි. එය එතෙක්... [More]
වෙසෙස්|
මැදියම් රැයේ වාහනවලට අතවනන සුදු හැඳි ගැහැනිය
5-Mins
(තිලක් සේනාසිංහ ) අද මෙන් මහජනයා හෝ රථවාහන බහුල නොවූ මීට දශක හය හතකට පෙර ඇතැම් දිනවල මැදියම් රැය ආසන්නයේ දී කොළඹ බොරැල්ලේ... [More]
ඔත්තු|
හෙල්මලී ගුණතිලකගෙන් 'සහස් පියවර'
5-Secs
හෙල්මලී ගුණතිලක විසින් රචිත පළමු කෙටිකතා එකතුව වන 'සහස් පියවර' කෘතිය මුද්‍රණද්වාරයෙන් එළි දක්වා තිබේ.... [More]
පොත්|
ඉණෙන් හැලෙන කලිසමක් රදවා ගන්න තතනමින්...
2-Mins
(රෝහණ පොතුලියැද්ද) පුද්ගල නාමයක්, වාසගමක් දුටු කල්හි ඔහුගේ ජාතිය/ ආගම/ කුලය/ ලිංගය/ ග්‍රාමීය, නාගරිකබව සිතියම් ගත කිරීම සාමාන්‍ය පුරුද්දක්. නමුත් "ඩොමිනික් චන්ද්‍රසාලි"... [More]
කෙටියෙන්|
මොන එල්ලුං ගස් ද?
පොත්|
උමතු වාට්ටුවට අප්පචිචී ඇවිත්!
6-Mins
(කේ.ඩී. දර්ශන) 'උඹට එහෙම යන්න බැහැ උඹ ඉන්න ඕනෙ මම ළඟ. මගේ හෙවණැල්ලෙන් මිදෙන්න උඹට බැහැ.'
(-41 පිට)
'මම ගල් ගැහී අප්පච්චී දෙස බලාගෙන... [More]
(-41 පිට)
'මම ගල් ගැහී අප්පච්චී දෙස බලාගෙන... [More]
රත්තරං ටික|
මෙන්න බත් කූරෙක්!
28-Secs
මත්සුවා බැෂෝ යනු කෘතහස්ත ජපන් කවියෙකි. බැෂෝගෙ කවිකාර කම දැක දිනක් ඔහුගේ ශිෂ්‍යයෙකු ද කවියක්... [More]
කවි|
ජානූ! පේ‍්‍රමයෙන් විතැන් විය හැකි දැයි මට කියන්න
24-Secs
(තුෂාරි ප්‍රියංගිකා) එකින් එක මතක අහුලමි
මංජුසාවකි හදවත මතක අහුරමි
සීත හිමයේ මිදුණු හිමකැටිති යට
ඔබට කවි ලියා සඟවමි
ජානූ!
පසුපස සෙවණැල්ල සේ ඇදෙමි... [More]
මංජුසාවකි හදවත මතක අහුරමි
සීත හිමයේ මිදුණු හිමකැටිති යට
ඔබට කවි ලියා සඟවමි
ජානූ!
පසුපස සෙවණැල්ල සේ ඇදෙමි... [More]
පොත්|
සෞන්දර්යය වෙනුවට කටු අතු- අපේ යුගයේ උරුමය!
13-Mins
(චූලානන්ද සමරනායක) කිවිඳියකගෙ කාව්‍ය ග‍්‍රන්ථයක් එළිදක්වන මොහොතක ඇගේ කවියට ප‍්‍රවේශ වෙන්න වඩාම සුදුසු මාවත මොකක්ද? මේක ටිකක් විසඳගන්න අමාරු ප‍්‍රශ්ණයක්. මොකද අද... [More]
ඔත්තු|
'නො පවතිනු වස් ප්‍රේමය ව පවතිමි' සහ 'පියා නො හැඹූ පියාපත්'- දෙසැ. 01
11-Secs
මාලතී කල්පනා ඇම්බ්‍රෝස්ගේ 'නො පවතිනු වස් ප්‍රේමය ව පවතිමි' සහ 'පියා නො හැඹූ පියාපත්' කාව්‍ය... [More]
වෙසෙස්|
වාලම්පුරි- වාසනාව, විහිළුව සහ මිත්‍යාව
1-Mins
(තාරක වරාපිටිය) ලංකාවේ ඉහළ "අලෙවි වටිනාකමක්" ඇති, ‘අනුහස් ඇති’ ගුප්ත වස්තුවකි වාලම්පුරිය. මෙම ‘වටිනාකම’ තීරණය වන්නේ එහි ඇති ද්‍රව්‍යමය වටිනාකම හෝ වෙනත්... [More]
පොත්|
"මතක වන්නිය" හෙවත් උතුරේ ශේෂ පත්‍රය
3-Mins
(සුරෝෂන ඉරංග) කලා කෘතියකින් භාවමය කම්පනයක් ඇතිකළ හැකි නම් එයට කිසියම් සමාජ බලපෑමක් සිදුකළ හැකිය. එසේ කම්පනයත්, පශ්චාත්තාපයත් ජනිත කළ, දමිළ බසින්... [More]
අදහස්|
විද්‍යාවේ සියවසක පිම්ම!
2-Mins
(තාරක වරාපිටිය) පසුගිය සියවසේ මිනිස් ශිෂ්ඨාචාරය මුහුණපෑ ප්රධාන මාරක අභියෝග තුන වුයේ වසංගත, සාගත හා සංග්‍රාමයන්ය. ඒ සියවස තුල එසේ ඉන් මියැදුන... [More]
කරන්ට්ස්|
"අඟ"
19-Secs
(උපුල් සේනාධීරිගේ) අංඟ පුලාවකට නැති මිනිස්සු
තම හිස අත ගෑහ
අඟක්... ඔව් අඟක්
රයිනෝසිරසක හැඩගත් අඟක්
මොළයක් නැති සිරසක්
තෙතක් නැති හදවතක්... [More]
තම හිස අත ගෑහ
අඟක්... ඔව් අඟක්
රයිනෝසිරසක හැඩගත් අඟක්
මොළයක් නැති සිරසක්
තෙතක් නැති හදවතක්... [More]
වෙසෙස්|
ඇනා කැරනිනා සහ ඇනා ස්ටෙපානොව්නා
7-Mins
(ඩිල්ෂානි චතුරිකා දාබරේ) ලියෝ තෝල්ස්තෝයි විරචිත ඇනා කැරනිනා නවකතාවේ ප්රධාන කථා නායිකාව වන ඇනා අර්කෙඩියෙව්නා කැරනිනා නමැති චරිතය ගොඩනැංවීම සඳහා තෝල්ස්තොයිට කාන්තාවන් කිහිප... [More]