අදහස් බූන්දි
දෝස්තොව්ස්කි හා බෝගම්බර
බූන්දි, 00:05:45
පසු ගිය දින කිහිපයක් තිස්සේ බෝගම්බර හරී අපූරු දෙයක් සිදු විය. කුඩා කල පටන් නුවර පුරා රස්තියාදු ගැසූ මම මෙවන් දසුනක් දැක ඇත්තේ මින් පෙරදී නම් ධාතු ප්‍රදර්ශනයේ දී හා නුවර පෙරහැරේ දී පමණි. ඒ තරමට සෙනගක් බෝගම්බර බන්ධනාගාරය වටා රැස්ව සිටියේ සිරකරුවන්ගෙන් තොර වූ හිස් සිපිරිගෙය දැක බලා ගැනීමටයි. ඉතා ඈත දුර බැහැර ප්‍රදේශ වල සිට මිනිසුන් කුඩා ළමුන් පවා අත දරා ගෙන දිගු පෝලිම් වල තෙරපෙන්නේ "සිරකරුවෝ ද මිනිසුන්ය" යන බන්ධනාගාරයේ පිවිසෙන තැන ගසා ඇති පුවරුවටත් වඩා "සිරකරුවෝ ද දෙවියෝය" යන්න සිහිපත් කරමිනි. කෙසේ නමුත් මෙසේ පෝලිම් වල සිරගෙදර නැරඹීමට යන්නේ කවුද ? මේ පිළිතුර ගැටලුවකි. මන්ද සිරකරුවන් ඇති කරන්නේ, ඔවුන් වරදකරුවන් කරන්නේ, නඩු පවරන්නේ, ඔවුන්ව සමාජයෙන් විතැන් කරන්නේ ද අද මෙසේ සිපිරිගෙදර බලන්නට පොර කන ඊනියා සුචරිතවාදී මිනිසුන්මය. එසේම අපේ මිනිස්සු හැමදාම බියෙන් ජීවත් වූ මිනිසුන්ය. එය ඉතිහාසය විසින්ම අපට උගන්වයි. විවිධ ආක්‍රමන, හා යුද්ධය තුළ මරණ දැකීම සාමාන්‍යකරණය වි තිබුණ අප හට අද බියක් නොමැතිව නිකන් කෑවා නොකෑවා වාගේය. ඒ තරමට එය අපට එන්නත් වී ඇත. එසේම යටි සිත තුල පවතින මරණය හා කෲර බව දැකීමේ නොනිමි ආශාවද අප තුල තවමත් හොල්මන් කරයි. තමන්ව වත් වත්තම් කරගත නොහැකිව, වාරු ගගා පැමිණි ආත්තම්මලා ද බන්ධනාගාරය වැද පුදා ගන්නට ඇත්තේ ඒ නිසාවෙනි. පසු ගිය මැතිවරණ තුලට නිලියන්ගේ සම්ප්‍රාප්තියත් එක්ක ඡන්දය sexy විය. ඒ ආකාරයෙන් බලන විට බන්ධනාගාරයක් ප්‍රදර්ශනාගාරයක්, කෞතුකාගාරයක් වීම ප්‍රශ්නයකුදු නැත. සමාජය පිරිපහදු කීරීම හා මිනිසා අනෙකා දෙස මානුශිකව බලන අවකාශය නිර්මාණය කළ යුතුව ඇත. නීතිය, වැරදි, හරි, හොද, නරක, යහපත, අයහපත, අප විසින් නිර්මාණය කළ දෑය. ඒවා සදාතනික නැත. සදාචාර රීතීන් අප නැවත විමසා බැලිය යුත්තේ ඒ නිසාවෙනි.
දොස්තොයෙව්ස්කි
බන්ධනාගාර කතාව එසේ තිබියදී විශේෂයෙන්ම මේ අවස්ථාව සමඟ මා හට මතකයට නැගෙන්නේ "පියදෝර් මිකෙයිලොවිච් දොස්තොයෙව්ස්කි" නැමැති අසහාය ලේඛකයාය. මට අනුව මිනිස් ඉතිහාසය පුරා සිරකරුවා හා සිරගෙය යන්න ඔහු තරම් සාර්ථකව කියැවූ අයෙකු සාහිත්‍යය තුළ තවත් නැති තරම්ය. ඔහුගේ "මළගෙයක සටහන්" නැමැති ග්‍රන්ථය එය මොනවට විදහා පායි. අපරාධය වු කලී වරදක් නොව අවාසනාවන්ත සිදුවීමකැයි යන අදහසත්, සර්වාධිකාරී පාලන බලය විසින් එයට සමාව දිය යුතුය යන අදහසත් දෝස්තොව්ස්කිගේ කෘති පුරා දිවෙන සූචනයකි. ඔහු සයිබීරියන් සිර කදවුරක අවුරුදු 04ක් ජීවත් විය. ඒ අත්දැකීම් ඔහුව පෝෂණය කොට ඇත. මනෝ විද්‍යාඥයෙකු ලෙස මිනිස් සිත විග්‍රහ කර ඇති අයුරුත්, අත්තනෝමතික පාලනය හේතු කොට ගෙන උසස් මිනිසුන් පවා කාලකණ්ණි වීමට පෙළබෙන අයුරු ඔහු හොදින් මෙහිදී ඉදිරිපත් කරයි. එය සර්වකාලීන වශයෙන් ජීවමාන සමාජයට එල්ලවන පරිදි මතුව පෙනීම ඔහුගේ දක්ෂතාවයයි. වරෙක තෝල්ස්තෝයි ගිලන්ව සිටිනා විට මෙම කෘතිය කියැවීමට ලැබේ. ඔහු මේ පිළිබදව පවසන්නේ " අසනීප ගතියෙන් පසු වූ මම එදින මළගෙයක සටහන් කියවිමි, එහි සදහන් බොහෝ දේ අමතක වු හෙයින් මා එය නැවත කියවුයෙමි. පුෂ්කින්ගේ කෘති ද ඇතුලුව අපේ වර්තමාන සාහිත්‍යයේ මෙතරම් හොඳ පොතක් තිබේ දැයි නොදනිමි. මෙහි අගය පවතින්නේ කතුවරයා එය කියන ආකාරය නොව , ඔහුගේ පුදුම අවංක මධ්‍යස්ත භාවයයි. මේ තරම් රසවත් පොතක් බොහෝ කාලයකින් නොකියවිමි. ඔබට දොස්තොව්ස්කි හමු වුවහොත් මා ඔහුට බොහෝ ප්‍රිය කරන බව කියන්න ".. ඒ තරමටම ඔහු මිනිස් මනස ඉතා ගැඹුරින් ග්‍රහණය කරගන්නට සමත් වී ඇත. එසේම අපරාධකරුවන් හා සමාජ සදාචාරයන් ගැන ඔහු තදින් විමසයි. අත්තනෝමතිකව මිනිසා තුළ බලය වැඩෙන්නට ඉඩ හැරියහොත් අන්තිමට එය අසාධ්‍ය රෝගයක් බවට පත් වෙයි. කතුවරයා එකල 1862 දී කල විග්‍රහය අද වලංගු නොවන්නේ යැයි කිව හැක්කේ කා හටද ?
හැම මිනිසෙකු තුළම මිනීමරුවකු, සොරෙකු, කාමුකයෙකු සිටින බව ඔහුගේ නිගමනයයි. ඒවා බොහො මිනිසුන්ගෙන් නොපෙනෙන්නේ එයට අවධානයක් නොයොදන නිසාය. එසේම දොස්තොව්ස්කි හැම නිර්මාණයක්ම සිදු කළේ කිසියම් පරමාර්ථයක් පෙරදැරි කරගෙනය. මිනීමරුවකු , සොරෙකු තුළින් කිසියම් ගුණයක් සොයා ගත නොහැකිද යන්න පරික්ෂා කර බැලීම මොහුගේ එක් අදහසකි. මනෝ විද්‍යාත්මක නවකතාකරුවන් අතර දොස්තොව්ස්කි නාමය ඉහලින් සටහන් වන්නේ ඒ නිසාය. "අප සියලු දෙනාටම ගොගොල් ගේ හිම කබායෙන් එළියට ඒමට හැකි විණි." යනුවෙන් දොස්තොව්ස්කි කීවද , මිනිස් සිතේ ඇතුල් පැත්ත විග්‍රහ කිරීමට ඔහුට තිබූ හැකියාව ගොගොල් ට වඩා ඉහලින් ඔහුව ඔසවා තැබිනි. මේ අසහාය ලේඛකයා හා බෝගම්බර අතර ඇති සම්බන්ධය මෙයයි. එක්දහස් අටසිය ගණන් වලදී ඔහු අපරාධය, වරද, දඩුවම හා මිනිස් චිත්ත සන්තානය කියවූ අයුරු ඉතා පුදුම සහගතය. නමුත් දැන් වසර දෙදහස් ගණන් වල සිටින ඊනියා සුචරිතවත් ලාංකීය මිනිසාගේ සිතීම් වල පටු බව මෙතුළින් හොදින් පෙන්නුම් කරයි. රිය අනතුරක් වූ සැනින් කිසිවක් නොසොයා අසල ඉතිරිවූ වාහනය ගිනි තබා විනාශ කරන, පියා සිරගත වී නම් දරුවා පාසලට නොගන්නා, දරුවාව සමාජයෙන් කොන් කරන අවකාශයකය අප සිටින්නේ. ඉන් අනතුරුත් සිරකරුවා නිදහස් වී ආ පසුත් ඔහුට සමාජයේ සැලකුම ඛේදනීයය. ඒ නිසා ආගම් වර්ධනය, ගොඩ නැගීම නොව. ජාතීන් ගොඩ නැගීම නොව මනුෂ්‍යයා ගොඩ නැගීමය සිදු කල යුත්තේ. සිපිරිගෙය තුල සිරකරුවකු බන්ධනාගාරය ජනතාවට විවෘත කිරීම ගැන ඔහුගේ අදහස දක්වා තිබුණේ මෙසේය " නිදහසේ සිටි අප හෙට සිට සිරගතවෙයි" මගේ මතකයේ හැටියට එවන් වැකියකි.
දොස්තොයෙව්ස්කි
බන්ධනාගාර කතාව එසේ තිබියදී විශේෂයෙන්ම මේ අවස්ථාව සමඟ මා හට මතකයට නැගෙන්නේ "පියදෝර් මිකෙයිලොවිච් දොස්තොයෙව්ස්කි" නැමැති අසහාය ලේඛකයාය. මට අනුව මිනිස් ඉතිහාසය පුරා සිරකරුවා හා සිරගෙය යන්න ඔහු තරම් සාර්ථකව කියැවූ අයෙකු සාහිත්‍යය තුළ තවත් නැති තරම්ය. ඔහුගේ "මළගෙයක සටහන්" නැමැති ග්‍රන්ථය එය මොනවට විදහා පායි. අපරාධය වු කලී වරදක් නොව අවාසනාවන්ත සිදුවීමකැයි යන අදහසත්, සර්වාධිකාරී පාලන බලය විසින් එයට සමාව දිය යුතුය යන අදහසත් දෝස්තොව්ස්කිගේ කෘති පුරා දිවෙන සූචනයකි. ඔහු සයිබීරියන් සිර කදවුරක අවුරුදු 04ක් ජීවත් විය. ඒ අත්දැකීම් ඔහුව පෝෂණය කොට ඇත. මනෝ විද්‍යාඥයෙකු ලෙස මිනිස් සිත විග්‍රහ කර ඇති අයුරුත්, අත්තනෝමතික පාලනය හේතු කොට ගෙන උසස් මිනිසුන් පවා කාලකණ්ණි වීමට පෙළබෙන අයුරු ඔහු හොදින් මෙහිදී ඉදිරිපත් කරයි. එය සර්වකාලීන වශයෙන් ජීවමාන සමාජයට එල්ලවන පරිදි මතුව පෙනීම ඔහුගේ දක්ෂතාවයයි. වරෙක තෝල්ස්තෝයි ගිලන්ව සිටිනා විට මෙම කෘතිය කියැවීමට ලැබේ. ඔහු මේ පිළිබදව පවසන්නේ " අසනීප ගතියෙන් පසු වූ මම එදින මළගෙයක සටහන් කියවිමි, එහි සදහන් බොහෝ දේ අමතක වු හෙයින් මා එය නැවත කියවුයෙමි. පුෂ්කින්ගේ කෘති ද ඇතුලුව අපේ වර්තමාන සාහිත්‍යයේ මෙතරම් හොඳ පොතක් තිබේ දැයි නොදනිමි. මෙහි අගය පවතින්නේ කතුවරයා එය කියන ආකාරය නොව , ඔහුගේ පුදුම අවංක මධ්‍යස්ත භාවයයි. මේ තරම් රසවත් පොතක් බොහෝ කාලයකින් නොකියවිමි. ඔබට දොස්තොව්ස්කි හමු වුවහොත් මා ඔහුට බොහෝ ප්‍රිය කරන බව කියන්න ".. ඒ තරමටම ඔහු මිනිස් මනස ඉතා ගැඹුරින් ග්‍රහණය කරගන්නට සමත් වී ඇත. එසේම අපරාධකරුවන් හා සමාජ සදාචාරයන් ගැන ඔහු තදින් විමසයි. අත්තනෝමතිකව මිනිසා තුළ බලය වැඩෙන්නට ඉඩ හැරියහොත් අන්තිමට එය අසාධ්‍ය රෝගයක් බවට පත් වෙයි. කතුවරයා එකල 1862 දී කල විග්‍රහය අද වලංගු නොවන්නේ යැයි කිව හැක්කේ කා හටද ?
හැම මිනිසෙකු තුළම මිනීමරුවකු, සොරෙකු, කාමුකයෙකු සිටින බව ඔහුගේ නිගමනයයි. ඒවා බොහො මිනිසුන්ගෙන් නොපෙනෙන්නේ එයට අවධානයක් නොයොදන නිසාය. එසේම දොස්තොව්ස්කි හැම නිර්මාණයක්ම සිදු කළේ කිසියම් පරමාර්ථයක් පෙරදැරි කරගෙනය. මිනීමරුවකු , සොරෙකු තුළින් කිසියම් ගුණයක් සොයා ගත නොහැකිද යන්න පරික්ෂා කර බැලීම මොහුගේ එක් අදහසකි. මනෝ විද්‍යාත්මක නවකතාකරුවන් අතර දොස්තොව්ස්කි නාමය ඉහලින් සටහන් වන්නේ ඒ නිසාය. "අප සියලු දෙනාටම ගොගොල් ගේ හිම කබායෙන් එළියට ඒමට හැකි විණි." යනුවෙන් දොස්තොව්ස්කි කීවද , මිනිස් සිතේ ඇතුල් පැත්ත විග්‍රහ කිරීමට ඔහුට තිබූ හැකියාව ගොගොල් ට වඩා ඉහලින් ඔහුව ඔසවා තැබිනි. මේ අසහාය ලේඛකයා හා බෝගම්බර අතර ඇති සම්බන්ධය මෙයයි. එක්දහස් අටසිය ගණන් වලදී ඔහු අපරාධය, වරද, දඩුවම හා මිනිස් චිත්ත සන්තානය කියවූ අයුරු ඉතා පුදුම සහගතය. නමුත් දැන් වසර දෙදහස් ගණන් වල සිටින ඊනියා සුචරිතවත් ලාංකීය මිනිසාගේ සිතීම් වල පටු බව මෙතුළින් හොදින් පෙන්නුම් කරයි. රිය අනතුරක් වූ සැනින් කිසිවක් නොසොයා අසල ඉතිරිවූ වාහනය ගිනි තබා විනාශ කරන, පියා සිරගත වී නම් දරුවා පාසලට නොගන්නා, දරුවාව සමාජයෙන් කොන් කරන අවකාශයකය අප සිටින්නේ. ඉන් අනතුරුත් සිරකරුවා නිදහස් වී ආ පසුත් ඔහුට සමාජයේ සැලකුම ඛේදනීයය. ඒ නිසා ආගම් වර්ධනය, ගොඩ නැගීම නොව. ජාතීන් ගොඩ නැගීම නොව මනුෂ්‍යයා ගොඩ නැගීමය සිදු කල යුත්තේ. සිපිරිගෙය තුල සිරකරුවකු බන්ධනාගාරය ජනතාවට විවෘත කිරීම ගැන ඔහුගේ අදහස දක්වා තිබුණේ මෙසේය " නිදහසේ සිටි අප හෙට සිට සිරගතවෙයි" මගේ මතකයේ හැටියට එවන් වැකියකි.
මේ වියමන ඔබේ මූණු පොතට එක් කරන්න-
Tags- Fyodor Dostoyevsky, Nikolai Gogol, Notes from Underground, Bogambara Prison, Leo Tolstoy
Currents
වෙසෙස් බූන්දි
අදහස් බූන්දි
කතා-බස් කරන්ට්ස්
රත්තරං ටික
කෙටියෙන්
ඔමරි කරන්ට්ස්
ඔත්තු කරන්ට්ස්
කට කොකියනවට
පැන බූන්දි
Viva Che
BoondiLets
Raha
Cine බූන්දි
රංග බූන්දි
සිත්තර බූන්දි
රහ කතා-බස්
අදහස් බූන්දි
රත්තරං ටික
රහ ඔත්තු
රහ වීඩියෝ
චිත්‍රකතා
BoondiLets
Sookiri
වෙසෙස් බූන්දි
කතන්දර බූන්දි
පොත් බූන්දි
සූකිරි කතා-බස්
අදහස් බූන්දි
රත්තරං ටික
සූකිරි ඔත්තු
රන් රෝස
BoondiLets
Plus
ප්‍රතිචාර
අඩවි දත්ත
Facebook Page
Boondi Google+
Boondi RSS
තවත් අදහස් බූන්දි
විරහවේ නොස්ටැල්ජියාව, ආදරය සහ කවිය
"ඔවුන් කරන්නේ කුමක්දැයි ඔවුන් නොදනීද?"- බෙනාගේ කවිය ඉදිරියේ ඇති අනතුර- පුබුදු ජයගොඩ [Video]
"වරප්‍රසාදිත සිංහල නිරීක්ෂකයින් අතින් ලියැවෙන කවිය අවවරප්‍රසාදිත දෙමළ ජනතාව ඉවසයිද?"- ලියනගේ අමරකීර්ති [Video]
අවමානය තුරුලට ගෙන සම්මානයට බැටදීම
පිරිත් වතුර, ආසිරි පැන් වෙනුවට කවි ඇසිඩ්
BoondiLets
ලියෝ තෝල්ස්තෝයි කියයි.
නිදහස් චින්තකයෝ යනු පූර්ව විනිශ්චයන්ගෙන් සහ ස්වකීය සම්ප්‍රදායන්ද, වරප්‍රසාදයන්ද, ඇදහිලි හා විශ්වාසයන්ද හා ගැටෙන සියල්ල අවබෝධ කරගැනීමට බියෙන් තොරව ස්වකීය මනස මෙහෙයවීමේ කැමැත්තෙන් කටයුතු කරන්නෝය.... [More]
What's New | අලුතෙන්ම
කවි|
ආනන්ද
31-Secs
(රෝහණ පොතුලියැද්ද) මාලා කරුවෙකු සේ මල් සොයා යන
සසර සැරි ගමනක ඉම
අතහැරීම ම නිවන කියන උතුමෙකු
අත නෑර අල්ල ගති ආනන්ද
මල,පැහැය,සුවඳ, ඈ... [More]
සසර සැරි ගමනක ඉම
අතහැරීම ම නිවන කියන උතුමෙකු
අත නෑර අල්ල ගති ආනන්ද
මල,පැහැය,සුවඳ, ඈ... [More]
Cine|
අසන්ධිමිත්තා- වෘත්තයෙන් ආපස්සට
3-Mins
(ඩිල්ෂානි චතුරිකා දාබරේ) සාහිත්‍යය හෝ සිනමාපට තවදුරටත් සාම්ප්‍රදායික ආකෘතියම නොපතයි. රසවිඳින්නන්ව සාමාන්‍ය කතාවකින් නළවාදැමීමට නොහැකිය. තවදුරටත් ඔවුහුද හුරුපුරුදු නිර්මාණ ස්වභාවයම නොපතති. නිර්මාණකරුවකු... [More]
Cine|
රාමු තුළ යළි රාමු වුණු "දැකල පුරුදු කෙනෙක්"
6-Mins
(විකුම් ජිතේන්ද්‍ර) මේ යුගය ඡායාරූප හා කැමරා යුගයක් වන අතර වෘත්තීය හෝ අර්ධවෘත්තීය කැමරා භාවිත කරන ආධුනිකයා පවා අධි සුන්දරත්වයෙන් යුතු ඡායාරූප... [More]
අදහස්|
To Sir, With Love!
2-Mins
(තාරක වරාපිටිය) To Sir With Love යනු මීට වසර 28 කට පමණ ඉහතදී කළු සුදු ටෙලිවිෂන් තිරයකින් මා බැලු චිත්‍රපටයකි. එය එතෙක්... [More]
වෙසෙස්|
මැදියම් රැයේ වාහනවලට අතවනන සුදු හැඳි ගැහැනිය
5-Mins
(තිලක් සේනාසිංහ ) අද මෙන් මහජනයා හෝ රථවාහන බහුල නොවූ මීට දශක හය හතකට පෙර ඇතැම් දිනවල මැදියම් රැය ආසන්නයේ දී කොළඹ බොරැල්ලේ... [More]
ඔත්තු|
හෙල්මලී ගුණතිලකගෙන් 'සහස් පියවර'
5-Secs
හෙල්මලී ගුණතිලක විසින් රචිත පළමු කෙටිකතා එකතුව වන 'සහස් පියවර' කෘතිය මුද්‍රණද්වාරයෙන් එළි දක්වා තිබේ.... [More]
පොත්|
ඉණෙන් හැලෙන කලිසමක් රදවා ගන්න තතනමින්...
2-Mins
(රෝහණ පොතුලියැද්ද) පුද්ගල නාමයක්, වාසගමක් දුටු කල්හි ඔහුගේ ජාතිය/ ආගම/ කුලය/ ලිංගය/ ග්‍රාමීය, නාගරිකබව සිතියම් ගත කිරීම සාමාන්‍ය පුරුද්දක්. නමුත් "ඩොමිනික් චන්ද්‍රසාලි"... [More]
කෙටියෙන්|
මොන එල්ලුං ගස් ද?
පොත්|
උමතු වාට්ටුවට අප්පචිචී ඇවිත්!
6-Mins
(කේ.ඩී. දර්ශන) 'උඹට එහෙම යන්න බැහැ උඹ ඉන්න ඕනෙ මම ළඟ. මගේ හෙවණැල්ලෙන් මිදෙන්න උඹට බැහැ.'
(-41 පිට)
'මම ගල් ගැහී අප්පච්චී දෙස බලාගෙන... [More]
(-41 පිට)
'මම ගල් ගැහී අප්පච්චී දෙස බලාගෙන... [More]
රත්තරං ටික|
මෙන්න බත් කූරෙක්!
28-Secs
මත්සුවා බැෂෝ යනු කෘතහස්ත ජපන් කවියෙකි. බැෂෝගෙ කවිකාර කම දැක දිනක් ඔහුගේ ශිෂ්‍යයෙකු ද කවියක්... [More]
කවි|
ජානූ! පේ‍්‍රමයෙන් විතැන් විය හැකි දැයි මට කියන්න
24-Secs
(තුෂාරි ප්‍රියංගිකා) එකින් එක මතක අහුලමි
මංජුසාවකි හදවත මතක අහුරමි
සීත හිමයේ මිදුණු හිමකැටිති යට
ඔබට කවි ලියා සඟවමි
ජානූ!
පසුපස සෙවණැල්ල සේ ඇදෙමි... [More]
මංජුසාවකි හදවත මතක අහුරමි
සීත හිමයේ මිදුණු හිමකැටිති යට
ඔබට කවි ලියා සඟවමි
ජානූ!
පසුපස සෙවණැල්ල සේ ඇදෙමි... [More]
පොත්|
සෞන්දර්යය වෙනුවට කටු අතු- අපේ යුගයේ උරුමය!
13-Mins
(චූලානන්ද සමරනායක) කිවිඳියකගෙ කාව්‍ය ග‍්‍රන්ථයක් එළිදක්වන මොහොතක ඇගේ කවියට ප‍්‍රවේශ වෙන්න වඩාම සුදුසු මාවත මොකක්ද? මේක ටිකක් විසඳගන්න අමාරු ප‍්‍රශ්ණයක්. මොකද අද... [More]
ඔත්තු|
'නො පවතිනු වස් ප්‍රේමය ව පවතිමි' සහ 'පියා නො හැඹූ පියාපත්'- දෙසැ. 01
11-Secs
මාලතී කල්පනා ඇම්බ්‍රෝස්ගේ 'නො පවතිනු වස් ප්‍රේමය ව පවතිමි' සහ 'පියා නො හැඹූ පියාපත්' කාව්‍ය... [More]
වෙසෙස්|
වාලම්පුරි- වාසනාව, විහිළුව සහ මිත්‍යාව
1-Mins
(තාරක වරාපිටිය) ලංකාවේ ඉහළ "අලෙවි වටිනාකමක්" ඇති, ‘අනුහස් ඇති’ ගුප්ත වස්තුවකි වාලම්පුරිය. මෙම ‘වටිනාකම’ තීරණය වන්නේ එහි ඇති ද්‍රව්‍යමය වටිනාකම හෝ වෙනත්... [More]
පොත්|
"මතක වන්නිය" හෙවත් උතුරේ ශේෂ පත්‍රය
3-Mins
(සුරෝෂන ඉරංග) කලා කෘතියකින් භාවමය කම්පනයක් ඇතිකළ හැකි නම් එයට කිසියම් සමාජ බලපෑමක් සිදුකළ හැකිය. එසේ කම්පනයත්, පශ්චාත්තාපයත් ජනිත කළ, දමිළ බසින්... [More]
අදහස්|
විද්‍යාවේ සියවසක පිම්ම!
2-Mins
(තාරක වරාපිටිය) පසුගිය සියවසේ මිනිස් ශිෂ්ඨාචාරය මුහුණපෑ ප්‍රධාන මාරක අභියෝග තුන වුයේ වසංගත, සාගත හා සංග්‍රාමයන්ය. ඒ සියවස තුල එසේ ඉන් මියැදුන... [More]
කරන්ට්ස්|
"අඟ"
19-Secs
(උපුල් සේනාධීරිගේ) අංඟ පුලාවකට නැති මිනිස්සු
තම හිස අත ගෑහ
අඟක්... ඔව් අඟක්
රයිනෝසිරසක හැඩගත් අඟක්
මොළයක් නැති සිරසක්
තෙතක් නැති හදවතක්... [More]
තම හිස අත ගෑහ
අඟක්... ඔව් අඟක්
රයිනෝසිරසක හැඩගත් අඟක්
මොළයක් නැති සිරසක්
තෙතක් නැති හදවතක්... [More]
වෙසෙස්|
ඇනා කැරනිනා සහ ඇනා ස්ටෙපානොව්නා
7-Mins
(ඩිල්ෂානි චතුරිකා දාබරේ) ලියෝ තෝල්ස්තෝයි විරචිත ඇනා කැරනිනා නවකතාවේ ප්‍රධාන කථා නායිකාව වන ඇනා අර්කෙඩියෙව්නා කැරනිනා නමැති චරිතය ගොඩනැංවීම සඳහා තෝල්ස්තොයිට කාන්තාවන් කිහිප... [More]