කවි බූන්දි
Untitled
බූන්දි, 23:08:38
"මේ බලන්න
.......
මේ ඉන්නෙ අම්මා
දූල තුන්දෙනා,
පුතා
.......
එහා පැත්තේ ඉන්නා
කෙනා
අම්මම්මා
........"
"අයියෝ!
මේ බලන්න
මේ අම්මාගෙ
කකුලක් නෑ නේද?"
"හ්ම්........ ˜
"ඒ වුනාට
හැමෝම හිනාවේගෙන
ඉන්නෙ හරි සතුටින්........
මොකද ඒ"
"එහෙම තමයි
පින්තූර ගනිද්දි
ජීවත් වෙනවට
වඩා
හරි වෙනසක්
ආසයි
හැමෝමත්
මොකද ඒ
දන්නෙ නෑ
මමත් "
"එතකොට.....
මොකද මේ පොඩි එකා
අත ටිකක් හංගගෙන"
"ඒ මොකද දන්නවද
.......
කැමතිම නෑ එයා
කොට අත් කෑල්ල
පෙන්නන්න
විශේෂයෙන්
පින්තූරවලට"
"ංආ
එතකොට
අම්මගෙ දකුනු කකුල නෑ
පුතාගෙ දකුනු අත නෑ? "
"එහෙම තමයි යුද්දෙ හැටි"
"කෙල්ලො තුන්දෙනා නම්
හොඳින් ඉන්නව නේද?"
"එහෙමයි
පෙනෙන්නට
ඒ වුනාට
මේ කෙල්ල
මේ ඉන්නෙ පොඩියට
පවුලේ දෙවෙනියා
පොඩියි නේද හැමෝටම
තියෙනවලූ එයාගෙත්
ෂෙල් කෑලි මහ හුඟක්
ඔළුවෙත්
හැමතැනත්
අමාරුලූ ඒවා
ගන්න නම් එළියට"
"එතකොට ඒ ළමයගෙනුත්
නෑ වැඩක්....
කමක් නෑ
කෙල්ලො දෙන්නෙක්වත්
ඉතුරුයිනෙ හොඳින්....
ලැඛෙනවද උන්ට
අඩුගානෙ ඉගෙන ගන්නට"
"ඒවනම් කොහොමද
දන්නෙ
ඉන්නවානම් උඩ
ඒ දෙයියො විතරමයි
අපිට ඒවා
හොයන්නත් තහනම්
කියන්නත් තහනම්
හෙව්වාද
කිව්වාද
කියලත්
ඇතිවේද
ඵලයක්?"
"එතකොට
කෝ මේ පවුලෙ තාත්තා?
නැතුවාද තාත්තෙක්?"
"නැතුව තාත්තෙක්
කොහොමද ළමයො දරුවෙක් !
ඒත් දැන් එයා නෑ
ගිය බවක්
එයාවත් දන්නෙ නෑ"
"ඈ!
තාත්තා මැරිලද?
කොහොමද එතකොට
කකුලකුත් නැති
මේ තරුණ අම්මා
බලාගන්නෙ මේ ළමයින්ව
විශේෂයෙන් මේ
තරුණ කෙල්ලන්ව......"
"ඒවත් ඉතින්
දන්නේ
ඒ දෙයියොම තමයි
අනිත් එක
දැනගත්තත් හැමෙක
අපි මොනා කරන්නද?
හෙව්වයි කියලවත්
කිව්වයි කියලවත්
ඇති වැඩක් තියෙනවද
............
............
අන්තිම කාලෙ නම්
වතුර ටිකක් බොන්නවත්
බංකරෙන් එළියට
එන්නම බැරිවුනා
බැරිම තැන ආ අයට
ජීවිතය නැතිවුනා
............
............
............
මේ පවුල
හිටියාලූ
ගුලිවෙලා
බංකරේ
බැරිම තැන
වෙලාවක
කීවාලූ
අප්පා
'මුං මැරෙයි හාමතේ
කැඳ ටිකක් හදාගමු'
තිබුනාලූ එතකොටත්
අරිසි එක කොත්තුවක්
........
ෂෙල් වැටී ගිනි වැදී
නිශ්චලවු වෙලාවක
හැදුවාලූ අම්මා
එක කංජි මුට්ටියක්
........
හනි හනික
පැන පිටට
ගහක් යට
හිඳ වටට.....
..............
..............
එකපාරටම
වැටුනාලූ
මැදටම
පිපුරුවාලූ
වටේටම
............
'අම්මා අම්මා
අත මගේ නැතිවෙලා'
කෑ ගහපු කොල්ලා
බලන්නට
නැගිටින්න හදනකොට
ඇයි වැටුනෙ බලනකොට
කකුලක් නැතිවෙලා
............
'ඒයි මේ බලන්නකො
කොල්ලාගෙ අත නෑ
මගෙ මේ කකුල නෑ
නැගිටලා බලන්නකො
කෙල්ලො ටික හොඳින්දැයි
අනේ දැන් කියන්නකො'
නෑ ඒත් සෙලවුමක්
තියා හැල හොල්මනක්
එතකොටලූ දන්නේ
කාටද කියන්නේ
එයානම් ගිහිල්ලා
............
උන් මෙහේ තනිවෙලා
............
............
ලක් එකක් තිබුනු අය
බේරුනා
අත් කකුල් නැති වුනත්"
"ඒ ඉතින් ලක් එකද?"
"මැරුනෙ නැති හැම කෙනෙක්
ලක් එකක් තිබුන අය
අත, පයක් නැති වුනත්
ඇස් දෙකම නැති වුනත්
............
හිතුවෙ නම් එහෙමයි
හුඟක් අය .....
............ ............
දුෂ්කර ක්‍රියා කොට
ගැලවිලා යන්තමට
නැතිව කිසිවක්ම මුවාවට
ආවාට
සත් සයුරු තරණය කොට
සත් පවුරු පසුකොට
පියවරෙන් පියවරම ගාට ගාට
ආවාට
නැගුනු ගිනි නිවන්නට
සැනහිලි වදනක් අසන්නට
සෙව්වාට
පැතුවාට
හිස සෙමින් අතගා සනහන්ට
කිසිවෙක්
නැතුවුනේ අපේ කරුමෙට
............
එතකොට
ටකරං වහලයට
ටකරං හතරවට
වියරු වූ ඉර යට
කා නොකෑ ගානට
ජීවිතේ ගෙවුනාට
............
............
හ්ම්.......
දැන් ඉතින් අපිට
............ ............"
"ඉතින්
දැන් ඉතින්
මොකක්ද ඔය කියන්නට
හදන්නේ නොකීවට..?"
"නෑ ඉතින්
දැන්නම් මේ අයත්
කියනව නොකීවත්
හිටියනම් නෑවිත්
එතනමත්
එහෙමමත්
මළානම් හොඳදවත්!"
"මොකක් ?
මොකක්ද ඒ කතාව ?
සතුටු වනු නොහැකිවද
දරන්නට නොහැකිවද
විඳින්නට නොහැකිවද
කරනවා මදිවාද
කියනවා මදිවාද
හිතනවා මදිවාද
කිම්ද ?
කෙතරම් සැලකුම්ද
සොයන්නට බලන්නට කොතෙක් අය ආවාද
අසන්නට දෙසන්නට නොඑන අය කවුරුන්ද
............ ............?"
"හිරයක් කරාගෙන
දරු මල්ලො හදාගෙන
කුලි මලී හොයාගෙන
පොළොවෙ පය ගසාගෙන
............
දෙයියන්ට කියාගෙන
පැමිණි දුක් ඛෙදාගෙන
............
මහ පොළොව කර්කශයි
සුළං මහ වියලියි
ඉර අව්ව දරුණුයි
වැහි වැටුනෙ ගෙඩි වගෙයි
මිනිස්සුත් එහෙමමයි
දුටුවාම දරුණුයි
ඇතුලතින් සීතලයි
ජීවිතේ අමාරුයි
ඒ වුනත් සුන්දරයි"
"ඉතින්?
මොකක්ද එහෙනම් ප්‍රශ්නෙ?"
"දැන් ඒ හැමෙකක්
පමණයි මියැදුනු අතීතයක්
............
හොයන්නටවත් ගමක්
තිබුණු තැන් දැන් ලදු කැලෑවක්
............
මෙතෙක් කල් ජීවිතේ ඛෙදා ගත් උන් නැතිවෙලා
මෙතෙක් කල් ජීවිතේ පැතු පැතුම් හැම වැළලිලා
මෙතෙක් කල් ජීවිතේ ජීවත් කළ හේතු මියැදිලා
මෙතෙක් දේ බලා සිටි දෙවියොත් අප අතැර ගිහිල්ලා"
"............
ඉතින්
මොකක්ද අපි කරන්න ඕනෙ?........."
"............
............
............
නෑ නෑ නෑ
මුකුත් නෑ
මුකුත්ම නෑ
කරන්න දෙයක් නෑ
කියන්න දෙයක් නෑ
කිව්ව කියලත් වැඩක් නෑ
...........
නිකමට ඔයාලට
පෙන්නුව ෆොටෝ ටික
ඛෙදාගන්නට
ඕනෑ වුනේ මට
මගේ හිත හැදෙන්නට
මට අඬන්නට
ඉඩක් දුන්නාට
මදිවාට
තවත් ඉල්ලන්නට
හැකිද මට......
...........
...........
හැකිනම් මේ අයට
දෙන්න ඉඩක් අඬන්නට
මේ ජීවිතේ ජය ගන්නට
හයියක් වෙන්නට
ඛෙදා හදා ගන්නට
හැකිනම් ඔයාලට
...........
හ්ම්.......
...........
..........."
.......
මේ ඉන්නෙ අම්මා
දූල තුන්දෙනා,
පුතා
.......
එහා පැත්තේ ඉන්නා
කෙනා
අම්මම්මා
........"
"අයියෝ!
මේ බලන්න
මේ අම්මාගෙ
කකුලක් නෑ නේද?"
"හ්ම්........ ˜
"ඒ වුනාට
හැමෝම හිනාවේගෙන
ඉන්නෙ හරි සතුටින්........
මොකද ඒ"
"එහෙම තමයි
පින්තූර ගනිද්දි
ජීවත් වෙනවට
වඩා
හරි වෙනසක්
ආසයි
හැමෝමත්
මොකද ඒ
දන්නෙ නෑ
මමත් "
"එතකොට.....
මොකද මේ පොඩි එකා
අත ටිකක් හංගගෙන"
"ඒ මොකද දන්නවද
.......
කැමතිම නෑ එයා
කොට අත් කෑල්ල
පෙන්නන්න
විශේෂයෙන්
පින්තූරවලට"
"ංආ
එතකොට
අම්මගෙ දකුනු කකුල නෑ
පුතාගෙ දකුනු අත නෑ? "
"එහෙම තමයි යුද්දෙ හැටි"
"කෙල්ලො තුන්දෙනා නම්
හොඳින් ඉන්නව නේද?"
"එහෙමයි
පෙනෙන්නට
ඒ වුනාට
මේ කෙල්ල
මේ ඉන්නෙ පොඩියට
පවුලේ දෙවෙනියා
පොඩියි නේද හැමෝටම
තියෙනවලූ එයාගෙත්
ෂෙල් කෑලි මහ හුඟක්
ඔළුවෙත්
හැමතැනත්
අමාරුලූ ඒවා
ගන්න නම් එළියට"
"එතකොට ඒ ළමයගෙනුත්
නෑ වැඩක්....
කමක් නෑ
කෙල්ලො දෙන්නෙක්වත්
ඉතුරුයිනෙ හොඳින්....
ලැඛෙනවද උන්ට
අඩුගානෙ ඉගෙන ගන්නට"
"ඒවනම් කොහොමද
දන්නෙ
ඉන්නවානම් උඩ
ඒ දෙයියො විතරමයි
අපිට ඒවා
හොයන්නත් තහනම්
කියන්නත් තහනම්
හෙව්වාද
කිව්වාද
කියලත්
ඇතිවේද
ඵලයක්?"
"එතකොට
කෝ මේ පවුලෙ තාත්තා?
නැතුවාද තාත්තෙක්?"
"නැතුව තාත්තෙක්
කොහොමද ළමයො දරුවෙක් !
ඒත් දැන් එයා නෑ
ගිය බවක්
එයාවත් දන්නෙ නෑ"
"ඈ!
තාත්තා මැරිලද?
කොහොමද එතකොට
කකුලකුත් නැති
මේ තරුණ අම්මා
බලාගන්නෙ මේ ළමයින්ව
විශේෂයෙන් මේ
තරුණ කෙල්ලන්ව......"
"ඒවත් ඉතින්
දන්නේ
ඒ දෙයියොම තමයි
අනිත් එක
දැනගත්තත් හැමෙක
අපි මොනා කරන්නද?
හෙව්වයි කියලවත්
කිව්වයි කියලවත්
ඇති වැඩක් තියෙනවද
............
............
අන්තිම කාලෙ නම්
වතුර ටිකක් බොන්නවත්
බංකරෙන් එළියට
එන්නම බැරිවුනා
බැරිම තැන ආ අයට
ජීවිතය නැතිවුනා
............
............
............
මේ පවුල
හිටියාලූ
ගුලිවෙලා
බංකරේ
බැරිම තැන
වෙලාවක
කීවාලූ
අප්පා
'මුං මැරෙයි හාමතේ
කැඳ ටිකක් හදාගමු'
තිබුනාලූ එතකොටත්
අරිසි එක කොත්තුවක්
........
ෂෙල් වැටී ගිනි වැදී
නිශ්චලවු වෙලාවක
හැදුවාලූ අම්මා
එක කංජි මුට්ටියක්
........
හනි හනික
පැන පිටට
ගහක් යට
හිඳ වටට.....
..............
..............
එකපාරටම
වැටුනාලූ
මැදටම
පිපුරුවාලූ
වටේටම
............
'අම්මා අම්මා
අත මගේ නැතිවෙලා'
කෑ ගහපු කොල්ලා
බලන්නට
නැගිටින්න හදනකොට
ඇයි වැටුනෙ බලනකොට
කකුලක් නැතිවෙලා
............
'ඒයි මේ බලන්නකො
කොල්ලාගෙ අත නෑ
මගෙ මේ කකුල නෑ
නැගිටලා බලන්නකො
කෙල්ලො ටික හොඳින්දැයි
අනේ දැන් කියන්නකො'
නෑ ඒත් සෙලවුමක්
තියා හැල හොල්මනක්
එතකොටලූ දන්නේ
කාටද කියන්නේ
එයානම් ගිහිල්ලා
............
උන් මෙහේ තනිවෙලා
............
............
ලක් එකක් තිබුනු අය
බේරුනා
අත් කකුල් නැති වුනත්"
"ඒ ඉතින් ලක් එකද?"
"මැරුනෙ නැති හැම කෙනෙක්
ලක් එකක් තිබුන අය
අත, පයක් නැති වුනත්
ඇස් දෙකම නැති වුනත්
............
හිතුවෙ නම් එහෙමයි
හුඟක් අය .....
............ ............
දුෂ්කර ක්‍රියා කොට
ගැලවිලා යන්තමට
නැතිව කිසිවක්ම මුවාවට
ආවාට
සත් සයුරු තරණය කොට
සත් පවුරු පසුකොට
පියවරෙන් පියවරම ගාට ගාට
ආවාට
නැගුනු ගිනි නිවන්නට
සැනහිලි වදනක් අසන්නට
සෙව්වාට
පැතුවාට
හිස සෙමින් අතගා සනහන්ට
කිසිවෙක්
නැතුවුනේ අපේ කරුමෙට
............
එතකොට
ටකරං වහලයට
ටකරං හතරවට
වියරු වූ ඉර යට
කා නොකෑ ගානට
ජීවිතේ ගෙවුනාට
............
............
හ්ම්.......
දැන් ඉතින් අපිට
............ ............"
"ඉතින්
දැන් ඉතින්
මොකක්ද ඔය කියන්නට
හදන්නේ නොකීවට..?"
"නෑ ඉතින්
දැන්නම් මේ අයත්
කියනව නොකීවත්
හිටියනම් නෑවිත්
එතනමත්
එහෙමමත්
මළානම් හොඳදවත්!"
"මොකක් ?
මොකක්ද ඒ කතාව ?
සතුටු වනු නොහැකිවද
දරන්නට නොහැකිවද
විඳින්නට නොහැකිවද
කරනවා මදිවාද
කියනවා මදිවාද
හිතනවා මදිවාද
කිම්ද ?
කෙතරම් සැලකුම්ද
සොයන්නට බලන්නට කොතෙක් අය ආවාද
අසන්නට දෙසන්නට නොඑන අය කවුරුන්ද
............ ............?"
"හිරයක් කරාගෙන
දරු මල්ලො හදාගෙන
කුලි මලී හොයාගෙන
පොළොවෙ පය ගසාගෙන
............
දෙයියන්ට කියාගෙන
පැමිණි දුක් ඛෙදාගෙන
............
මහ පොළොව කර්කශයි
සුළං මහ වියලියි
ඉර අව්ව දරුණුයි
වැහි වැටුනෙ ගෙඩි වගෙයි
මිනිස්සුත් එහෙමමයි
දුටුවාම දරුණුයි
ඇතුලතින් සීතලයි
ජීවිතේ අමාරුයි
ඒ වුනත් සුන්දරයි"
"ඉතින්?
මොකක්ද එහෙනම් ප්‍රශ්නෙ?"
"දැන් ඒ හැමෙකක්
පමණයි මියැදුනු අතීතයක්
............
හොයන්නටවත් ගමක්
තිබුණු තැන් දැන් ලදු කැලෑවක්
............
මෙතෙක් කල් ජීවිතේ ඛෙදා ගත් උන් නැතිවෙලා
මෙතෙක් කල් ජීවිතේ පැතු පැතුම් හැම වැළලිලා
මෙතෙක් කල් ජීවිතේ ජීවත් කළ හේතු මියැදිලා
මෙතෙක් දේ බලා සිටි දෙවියොත් අප අතැර ගිහිල්ලා"
"............
ඉතින්
මොකක්ද අපි කරන්න ඕනෙ?........."
"............
............
............
නෑ නෑ නෑ
මුකුත් නෑ
මුකුත්ම නෑ
කරන්න දෙයක් නෑ
කියන්න දෙයක් නෑ
කිව්ව කියලත් වැඩක් නෑ
...........
නිකමට ඔයාලට
පෙන්නුව ෆොටෝ ටික
ඛෙදාගන්නට
ඕනෑ වුනේ මට
මගේ හිත හැදෙන්නට
මට අඬන්නට
ඉඩක් දුන්නාට
මදිවාට
තවත් ඉල්ලන්නට
හැකිද මට......
...........
...........
හැකිනම් මේ අයට
දෙන්න ඉඩක් අඬන්නට
මේ ජීවිතේ ජය ගන්නට
හයියක් වෙන්නට
ඛෙදා හදා ගන්නට
හැකිනම් ඔයාලට
...........
හ්ම්.......
...........
..........."
2010 මාර්තු
[කෙටි කරපු දිග කථා ලියපු කුමාරි විසින් ලියන ලදී]
[කෙටි කරපු දිග කථා ලියපු කුමාරි විසින් ලියන ලදී]
මේ වියමන ඔබේ මූණු පොතට එක් කරන්න-
Tags- Kei Karapu Diga Katha, Kumari
පැරණි මාදිලියෙන් ලැබුණු ප්‍රතිචාර-
මගේ ජීවිතය මෙහෙම කියනවා :
ශ්‍රේෂ්ඨයි....
කිවුව වෙලාව- 2010-04-06 04:01:47
ශ්‍රේෂ්ඨයි....
කිවුව වෙලාව- 2010-04-06 04:01:47
Loliya මෙහෙම කියනවා :
@කුමාරි,
it s a gr8t poem... read it with tears
කිවුව වෙලාව- 2010-03-30 03:58:45
@කුමාරි,
it s a gr8t poem... read it with tears
කිවුව වෙලාව- 2010-03-30 03:58:45
Currents
වෙසෙස් බූන්දි
අදහස් බූන්දි
කතා-බස් කරන්ට්ස්
රත්තරං ටික
කෙටියෙන්
ඔමරි කරන්ට්ස්
ඔත්තු කරන්ට්ස්
කට කොකියනවට
පැන බූන්දි
Viva Che
BoondiLets
Raha
Cine බූන්දි
රංග බූන්දි
සිත්තර බූන්දි
රහ කතා-බස්
අදහස් බූන්දි
රත්තරං ටික
රහ ඔත්තු
රහ වීඩියෝ
චිත්‍රකතා
BoondiLets
Sookiri
වෙසෙස් බූන්දි
කතන්දර බූන්දි
පොත් බූන්දි
සූකිරි කතා-බස්
අදහස් බූන්දි
රත්තරං ටික
සූකිරි ඔත්තු
රන් රෝස
BoondiLets
Plus
ප්‍රතිචාර
අඩවි දත්ත
Facebook Page
Boondi Google+
Boondi RSS
කුමාරි කුමාරගමගේගෙන් තවත් වියමන්
අදහස්
ඥාණසාර වෙත ලියමි....,
කරන්ට්ස්
හෙට දින මා ගල් ගසා මරා දමනු ඇත…
තවත් කවි බූන්දි
ආනන්ද
ජානූ! පේ‍්‍රමයෙන් විතැන් විය හැකි දැයි මට කියන්න
පෙට්ටියක් දිනා ඇත!
මා බිරිඳ උවැසියක වී
නගා මැරූ අල....
BoondiLets
හරුකි මුරකාමි ලියයි.
මිනිසුන්ගේ ස්මරණයන්, ඔවුන් විසින් ජීවත් ව සිටීම පිණිස දවන ඉන්ධන බඳුය. ජීවිතය පවත්වාගැනීම පිණිස එකී ස්මරණයන් සැබැවින් ම වැදගත් ද යන්න අදාළ නොවේ. ඒ... [More]
What's New | අලුතෙන්ම
කවි|
ආනන්ද
31-Secs
(රෝහණ පොතුලියැද්ද) මාලා කරුවෙකු සේ මල් සොයා යන
සසර සැරි ගමනක ඉම
අතහැරීම ම නිවන කියන උතුමෙකු
අත නෑර අල්ල ගති ආනන්ද
මල,පැහැය,සුවඳ, ඈ... [More]
සසර සැරි ගමනක ඉම
අතහැරීම ම නිවන කියන උතුමෙකු
අත නෑර අල්ල ගති ආනන්ද
මල,පැහැය,සුවඳ, ඈ... [More]
Cine|
අසන්ධිමිත්තා- වෘත්තයෙන් ආපස්සට
3-Mins
(ඩිල්ෂානි චතුරිකා දාබරේ) සාහිත්‍යය හෝ සිනමාපට තවදුරටත් සාම්ප්‍රදායික ආකෘතියම නොපතයි. රසවිඳින්නන්ව සාමාන්‍ය කතාවකින් නළවාදැමීමට නොහැකිය. තවදුරටත් ඔවුහුද හුරුපුරුදු නිර්මාණ ස්වභාවයම නොපතති. නිර්මාණකරුවකු... [More]
Cine|
රාමු තුළ යළි රාමු වුණු "දැකල පුරුදු කෙනෙක්"
6-Mins
(විකුම් ජිතේන්ද්‍ර) මේ යුගය ඡායාරූප හා කැමරා යුගයක් වන අතර වෘත්තීය හෝ අර්ධවෘත්තීය කැමරා භාවිත කරන ආධුනිකයා පවා අධි සුන්දරත්වයෙන් යුතු ඡායාරූප... [More]
අදහස්|
To Sir, With Love!
2-Mins
(තාරක වරාපිටිය) To Sir With Love යනු මීට වසර 28 කට පමණ ඉහතදී කළු සුදු ටෙලිවිෂන් තිරයකින් මා බැලු චිත්‍රපටයකි. එය එතෙක්... [More]
වෙසෙස්|
මැදියම් රැයේ වාහනවලට අතවනන සුදු හැඳි ගැහැනිය
5-Mins
(තිලක් සේනාසිංහ ) අද මෙන් මහජනයා හෝ රථවාහන බහුල නොවූ මීට දශක හය හතකට පෙර ඇතැම් දිනවල මැදියම් රැය ආසන්නයේ දී කොළඹ බොරැල්ලේ... [More]
ඔත්තු|
හෙල්මලී ගුණතිලකගෙන් 'සහස් පියවර'
5-Secs
හෙල්මලී ගුණතිලක විසින් රචිත පළමු කෙටිකතා එකතුව වන 'සහස් පියවර' කෘතිය මුද්‍රණද්වාරයෙන් එළි දක්වා තිබේ.... [More]
පොත්|
ඉණෙන් හැලෙන කලිසමක් රදවා ගන්න තතනමින්...
2-Mins
(රෝහණ පොතුලියැද්ද) පුද්ගල නාමයක්, වාසගමක් දුටු කල්හි ඔහුගේ ජාතිය/ ආගම/ කුලය/ ලිංගය/ ග්‍රාමීය, නාගරිකබව සිතියම් ගත කිරීම සාමාන්‍ය පුරුද්දක්. නමුත් "ඩොමිනික් චන්ද්‍රසාලි"... [More]
කෙටියෙන්|
මොන එල්ලුං ගස් ද?
පොත්|
උමතු වාට්ටුවට අප්පචිචී ඇවිත්!
6-Mins
(කේ.ඩී. දර්ශන) 'උඹට එහෙම යන්න බැහැ උඹ ඉන්න ඕනෙ මම ළඟ. මගේ හෙවණැල්ලෙන් මිදෙන්න උඹට බැහැ.'
(-41 පිට)
'මම ගල් ගැහී අප්පච්චී දෙස බලාගෙන... [More]
(-41 පිට)
'මම ගල් ගැහී අප්පච්චී දෙස බලාගෙන... [More]
රත්තරං ටික|
මෙන්න බත් කූරෙක්!
28-Secs
මත්සුවා බැෂෝ යනු කෘතහස්ත ජපන් කවියෙකි. බැෂෝගෙ කවිකාර කම දැක දිනක් ඔහුගේ ශිෂ්‍යයෙකු ද කවියක්... [More]
කවි|
ජානූ! පේ‍්‍රමයෙන් විතැන් විය හැකි දැයි මට කියන්න
24-Secs
(තුෂාරි ප්‍රියංගිකා) එකින් එක මතක අහුලමි
මංජුසාවකි හදවත මතක අහුරමි
සීත හිමයේ මිදුණු හිමකැටිති යට
ඔබට කවි ලියා සඟවමි
ජානූ!
පසුපස සෙවණැල්ල සේ ඇදෙමි... [More]
මංජුසාවකි හදවත මතක අහුරමි
සීත හිමයේ මිදුණු හිමකැටිති යට
ඔබට කවි ලියා සඟවමි
ජානූ!
පසුපස සෙවණැල්ල සේ ඇදෙමි... [More]
පොත්|
සෞන්දර්යය වෙනුවට කටු අතු- අපේ යුගයේ උරුමය!
13-Mins
(චූලානන්ද සමරනායක) කිවිඳියකගෙ කාව්‍ය ග‍්‍රන්ථයක් එළිදක්වන මොහොතක ඇගේ කවියට ප‍්‍රවේශ වෙන්න වඩාම සුදුසු මාවත මොකක්ද? මේක ටිකක් විසඳගන්න අමාරු ප‍්‍රශ්ණයක්. මොකද අද... [More]
ඔත්තු|
'නො පවතිනු වස් ප්‍රේමය ව පවතිමි' සහ 'පියා නො හැඹූ පියාපත්'- දෙසැ. 01
11-Secs
මාලතී කල්පනා ඇම්බ්‍රෝස්ගේ 'නො පවතිනු වස් ප්‍රේමය ව පවතිමි' සහ 'පියා නො හැඹූ පියාපත්' කාව්‍ය... [More]
වෙසෙස්|
වාලම්පුරි- වාසනාව, විහිළුව සහ මිත්‍යාව
1-Mins
(තාරක වරාපිටිය) ලංකාවේ ඉහළ "අලෙවි වටිනාකමක්" ඇති, ‘අනුහස් ඇති’ ගුප්ත වස්තුවකි වාලම්පුරිය. මෙම ‘වටිනාකම’ තීරණය වන්නේ එහි ඇති ද්‍රව්‍යමය වටිනාකම හෝ වෙනත්... [More]
පොත්|
"මතක වන්නිය" හෙවත් උතුරේ ශේෂ පත්‍රය
3-Mins
(සුරෝෂන ඉරංග) කලා කෘතියකින් භාවමය කම්පනයක් ඇතිකළ හැකි නම් එයට කිසියම් සමාජ බලපෑමක් සිදුකළ හැකිය. එසේ කම්පනයත්, පශ්චාත්තාපයත් ජනිත කළ, දමිළ බසින්... [More]
අදහස්|
විද්‍යාවේ සියවසක පිම්ම!
2-Mins
(තාරක වරාපිටිය) පසුගිය සියවසේ මිනිස් ශිෂ්ඨාචාරය මුහුණපෑ ප්‍රධාන මාරක අභියෝග තුන වුයේ වසංගත, සාගත හා සංග්‍රාමයන්ය. ඒ සියවස තුල එසේ ඉන් මියැදුන... [More]
කරන්ට්ස්|
"අඟ"
19-Secs
(උපුල් සේනාධීරිගේ) අංඟ පුලාවකට නැති මිනිස්සු
තම හිස අත ගෑහ
අඟක්... ඔව් අඟක්
රයිනෝසිරසක හැඩගත් අඟක්
මොළයක් නැති සිරසක්
තෙතක් නැති හදවතක්... [More]
තම හිස අත ගෑහ
අඟක්... ඔව් අඟක්
රයිනෝසිරසක හැඩගත් අඟක්
මොළයක් නැති සිරසක්
තෙතක් නැති හදවතක්... [More]
වෙසෙස්|
ඇනා කැරනිනා සහ ඇනා ස්ටෙපානොව්නා
7-Mins
(ඩිල්ෂානි චතුරිකා දාබරේ) ලියෝ තෝල්ස්තෝයි විරචිත ඇනා කැරනිනා නවකතාවේ ප්‍රධාන කථා නායිකාව වන ඇනා අර්කෙඩියෙව්නා කැරනිනා නමැති චරිතය ගොඩනැංවීම සඳහා තෝල්ස්තොයිට කාන්තාවන් කිහිප... [More]