රත්තරං ටික
ලානිසිමයත් ඊනිසින්නව.....!!!
බූන්දි, 22:46:27
විල සහ මල
"විලට උඩින් අන්න අර හරියෙ තිබුණ අඩ හඳ වගේ ගෙවිච්ච කලු ගලක්. ඒකෙ තමයි වලගම්බා රජ්ජුරුවො පැනලා යනකොට කඩුව මුවත් තිබ්බෙ. ගල ගෙවිච්ච පාර ඒ විදිහටම තිබුණා. රජ්ජුරුවො කඩුව මුවත් තියලා, බිසෝ ගොල්ලත් එක්ක විලට බැහැලා නාලා නෙලුම් මලුත් කඩා ගෙන යන ගමන් කැළණියත් වැඳගෙන ගිහින් තියෙනවා කලුතර පැත්තට. අන්න අර ගල් තලාව උඩ තමයි රජ්ජුරුවො සැතපිලා හිටියෙ. අදටත් එතන තියෙනවා ගල එරිලා ගිය පාර - රජ්ජුරුවන්ගෙ දේහෙ හැඩේට."
"ඔය වලගම්බා රජ්ජුරුවො නොගිය තැනක් නෑ. අපේ පැත්තෙත් තියෙනවා - ඔය විදියටම කඩුව මුවත් තියපු ගලකුයි - උන්නැහැ හදපු පන්සලකුයි." අත්තා මැදට පැන්නා.
"හරියට හරි ඔය රජ්ජුරුවො කඩුව මුවත් තිය තිය පැනලා ගියා - යන යන තැන පන්සල් හැදුව. මහත්තයල කොහෙයි කිව්වෙ?"
"අපි කුලියාපිටියෙනෙ."
"ආ කු- ලි- ය- පිටි- යෙ! කුලියපිටියෙ කොහෙද? දණ්ඩගමුවෙ?"
"නෑ - දීගල්ලෙ".
"ආ - දීගල්ලෙ! මං ගිහින් තියෙනවා එහෙ අර බස්නායක මහත්තයලගෙ කොහු මෝල තියෙන්නෙ වැව ගාව..." පියදාස අන්කල් බිම කෙටිල්ලත් නවත්තල කිහිල්ලත් කසල බීඩියකුත් පත්තු කරල ලොකු කයියකට ලෑස්ති වුණා.
"ඉතිං පියදාස අන්කල් විලට මොකද වුණේ?" උදයංග බැරිම තැන මැදිහත් වුණා.
(පිටු 28-29)
*********
" අන්න අතනදි තමයි රජ්ජුරුවො බිසව ඊනිසිම්බෙ" උදයංගට කියවුණා.
සුරවීරත්, ශාන්තිත් මුහුණින් මුහුණ බැලුව. " මොකක්ද කිව්වෙ?" දෙන්නම එකට වගෙ ඇහුව.
"මුකුත් නෑ" උදයංග හිනාවෙවී කිව්ව. ළඟදි වැටුණ දත ළඟ අලුත් දතක් ඇවිත් තිබුණා.
"එහෙනං සීනි සීනි කියනවා ඇහුණෙ?"
(පිටුව - 38)
*********
කළු පොකුට සහ රතු පොකුට
ඒ මුකුළුව ඒ ඇස් දෙක කළු පොකුටගෙ ජීවිතේ කණ පිට පෙරලල ආයෙ හොඳ පිට හැරෙව්ව.
නීලමනී පහුවදා උදේ මිදුල අතුගාද්දි කළු පොකුට පාගල නිමපු සිගරැට්ටෙක අහුලල අරන් කණ්ණාඩි මේසෙ ලාච්චුවට දැම්ම.
පුදුමයකට වගේ එදාම කළු පොකුට සිගරැට් බීම නැවැත්තුව. එදා මහ රෑ වෙනකල් කළු පොකුටගෙ හිත ඇතුළෙ මුකුළු සද්දයක් ඇහුණ. බලන බලන අත ජනෙල් කූරු දෙකක් අස්සෙන් ලස්සන ලොකු ඇස් දෙකක් එබුණා.
එදා කළු පොකුට චූටි සාදුගෙ "හත්පණ" පොත අතට අරන් ගොත ගගහ කියෙව්ව. බල කරල අකුරු උගන්නන්ට - උදේම ඇහැරවල ඉස්කෝලෙ යවන්ඩ අම්ම කෙනෙක් හිටිය නම් කියලා කළු පොකුටට හිතුණා. ඒ විතරක් නෙමේ පුවක් ගහ ගැන හරියට තරහ ආවා. පුවක් ගහට තිබුණෙ මුළු අවුරුද්දෙම මිනිස්සුන්ගෙ බඩගින්න නිවන වැඩේ බාරගන්න. එහෙම වුණා නම් සුමානෙකට සැරයක්වත් පුවක් ඉදෙනවා විදානෙ වත්තෙ. කළු පොකුට ගොයම් ගහටයි කොස් ගහටයි පලු යන්ඩ බැන්න මාස හය ගානෙ බාර ගත්තට.
කොහොම වුණත් සොබාදහම කළු පොකුටට කරුණාවෙන් සැළකුව. ඒ කියන්නෙ මාසෙකට සැරයක්වත් විදානෙ වත්තෙ පුවක් අරඹ තොරණ වගේ කහපාටට දිලිසුණා.
කළු පොකුට ගහෙන් ගහට පැන්නෙ දන්න ශිල්ප ඔක්කොම දාල පිම්ම ලස්සන කරල. පිම්මෙ හැඩිදැඩිකම මැකෙන්න මිල්ටන්ගෙ හරි ජෝතිගෙ හරි සිංදුවකුත් උරුවම් බාල, ඒ පිම්මට රිද්මයක් එකතු කරන්න කළු පොකුටට හැකි වුණා. දවසක් ඔහොම වත්ත පහළ ගහෙන් නැගලා මිදුලෙ ගහෙන් බහින කොට ජනේලෙ ළඟ නීලමනී නෝනා හිටියා. චාරුලතා නෝනත් ඇති කියල කළු පොකුට බිම බලා ගත්ත. ඒ වුණාට හිටියෙ නීලමනී නෝන විතරයි.
නීලමනී නෝනගෙ අත එළියට දික් වුණා. ඒ අත තිබුණෙ මිට මෙලවිලා.
"හා- මොකක්ද" නීලමනී තාලෙට ඇහුව.
" අත නෙ!" කළු පොකුට තාලෙකට නැතුව කිව්ව.
"අතේ?"
"ඇඟිළි!"
"වෙන?"
"වළලු!" කියාගෙන කළු පොකුට පුවක් අහුලන්ඩ හැරුණ.
"හදිස්සිය විතරක්"
කළු පොකුට ආපහු හැරිල බැලුව. තවමත් එළියට දික්වුණු අත මිට මෙලවිලා.
"කිව්වෙ නෑනෙ ඉතිං - මොකක්ද කියල!"
"මන් දනනවයැ පෙන්නන්ඩ එපායැ ඉතිං තියෙන එකක්"
"එහෙම පෙනනන්ඩ බෑනෙ"
"එහෙනං මං බලන්නං" කියලා කළු පොකුට නීලමනීගෙ අත අල්ලන්ඩ පනින කොට ඒ අත විදුලියක් වගේ ගේ ඇතුළට ගියා. ආයෙත් අත එළියට ආවෙ හෙමින් හෙමින්. කළු පොකුට පස්සට ගියා. අත දිග ඇරුණා. යන්තම් බීපු සිගරැට් එක ලස්සන අතේ තිබුණ.
"ආ - ගන්ඩ"
"මන් දැන් සිගරැට් බොන්නෑ"
(පිටු 13-14)
******
කළු පොකුටට ආයෙත් පුවක් කැඩිල්ල ලැබුණා. ඒත් දැන් ගස් නාකියි. පුවක් ගස් වැට දිගට ගහින් ගහට පනින්න බෑ. ගස් වලටයි කළු පොකුටටයි දෙගොල්ලටම දැන් වයසයි. පුවක් ගස් කීපෙකම කොට්ටෝරු බෙණ. කොට්ටෝරු බෙණ වල පුංචි පුංචි කොට්ටෝරු පවුල්. බෙණ තියෙන ගස් වල කරටියට පනින එක භයානකයි. ඒ වුණාට මිදුලෙ ගහට නැගල බිමට බහින කොට ජනේලෙ ළඟ නීලමනී නෝන හිටිය. මුකුළු කෙරුවෙ නෑ. ඇස් දිලිසුණෙත් නෑ. ඔහේ බලන් හිටිය. අවුරුදු ගාණකට ඉස්සර බැලිය යුතුව තිබුණු පරක්කු වුණු බැල්මක් වගේ. කළු පොකුට කතා නැතුව වත්ත පහළට ගිහින් පුවක් ඇහිලුව. ජනේලෙ ළඟට කිට්ටු වෙන්න ඔහුට හිතුණෙ නෑ. නීලමනී නෝනට "ගස්ගඳ" දැනෙයි කියල. පුවක් අහුලද්දි වුණත් පුවකෙන් පුවකෙට ජනේලෙ දිහා බැලුවෙ නෑ. පුවකෙන් පුවකෙට හිත නම් යන්තම් රිදුණා. ඒත් හරි පුදුම දෙයක් වුණා.
කළු පොකුට පුවක් අහුලගෙන ගේ ළඟට එනකොට නීලමනී නෝනගෙ අත ජනේලෙන් දික් වෙලා තිබුණා. ජුකී මහල රළු වුණු වළලු නැති අත. කළු පොකුට ගැස්සුණා. ගිනි පෙනෙල්ලෙන් බැට කාලා හිටපු හින්දා මේ කළාමැදිරි එළියටත් කළු පොකුට බයයි. නීලමනී නෝන මුකුත් කිව්වෙ නෑ. කළාමැදිරි එළිය හරිම දුර්වලයි. ඈතයි. අහිංසකයි. කළු පොකුට ගල් ගැහුණු තැන ගල් ගැහිල හිටිය. වළලු නැති අත දිග ඇරුණා. කහපාටට හැරුණු අවුරුදු ගාණක් පරණ සිගරැට් තුන්කාල ඒ අතේ තිබුණා. ටිකක් වෙලාව ගත වුණා... කළු පොකුට නීලමනී නෝනගෙ අතේ "ගස්ගඳ" අත නොගෑවෙන්න සිගරැට්ටෙක ගත්ත. අත දිග ඇරුණ දිග ඇරිල්ලෙන්ම ටික වෙලාවක් තිබිල ඇකිළිලා ඇතුළට ගියා. නොපෙනී ගියා.
එදා ඉඳල කළු පොකුටගෙ කන් පෙත්ත උඩපොකුටු කොණ්ඩෙ අස්සෙ චුට්ටක් බීපු සිගරැට් එකක් ගහගෙන ඉන්නව සමහරු දැක්ක. ඒක ගලවන්නෙ නාන කොට විතරයි කියලත් කතාවක් තිබුණ. කළු පොකුට ඉස්සර වගේම මහ බෝක්කුව උඩ ඉඳ ගෙන හිටියා රෑ ජාමේ. රතු පොකුට ආවෙ නෑ.
(පිටු 19-20)
[විල සහ මල - කෙටිකතා, 2003]
"විලට උඩින් අන්න අර හරියෙ තිබුණ අඩ හඳ වගේ ගෙවිච්ච කලු ගලක්. ඒකෙ තමයි වලගම්බා රජ්ජුරුවො පැනලා යනකොට කඩුව මුවත් තිබ්බෙ. ගල ගෙවිච්ච පාර ඒ විදිහටම තිබුණා. රජ්ජුරුවො කඩුව මුවත් තියලා, බිසෝ ගොල්ලත් එක්ක විලට බැහැලා නාලා නෙලුම් මලුත් කඩා ගෙන යන ගමන් කැළණියත් වැඳගෙන ගිහින් තියෙනවා කලුතර පැත්තට. අන්න අර ගල් තලාව උඩ තමයි රජ්ජුරුවො සැතපිලා හිටියෙ. අදටත් එතන තියෙනවා ගල එරිලා ගිය පාර - රජ්ජුරුවන්ගෙ දේහෙ හැඩේට."
"ඔය වලගම්බා රජ්ජුරුවො නොගිය තැනක් නෑ. අපේ පැත්තෙත් තියෙනවා - ඔය විදියටම කඩුව මුවත් තියපු ගලකුයි - උන්නැහැ හදපු පන්සලකුයි." අත්තා මැදට පැන්නා.
"හරියට හරි ඔය රජ්ජුරුවො කඩුව මුවත් තිය තිය පැනලා ගියා - යන යන තැන පන්සල් හැදුව. මහත්තයල කොහෙයි කිව්වෙ?"
"අපි කුලියාපිටියෙනෙ."
"ආ කු- ලි- ය- පිටි- යෙ! කුලියපිටියෙ කොහෙද? දණ්ඩගමුවෙ?"
"නෑ - දීගල්ලෙ".
"ආ - දීගල්ලෙ! මං ගිහින් තියෙනවා එහෙ අර බස්නායක මහත්තයලගෙ කොහු මෝල තියෙන්නෙ වැව ගාව..." පියදාස අන්කල් බිම කෙටිල්ලත් නවත්තල කිහිල්ලත් කසල බීඩියකුත් පත්තු කරල ලොකු කයියකට ලෑස්ති වුණා.
"ඉතිං පියදාස අන්කල් විලට මොකද වුණේ?" උදයංග බැරිම තැන මැදිහත් වුණා.
(පිටු 28-29)
*********
" අන්න අතනදි තමයි රජ්ජුරුවො බිසව ඊනිසිම්බෙ" උදයංගට කියවුණා.
සුරවීරත්, ශාන්තිත් මුහුණින් මුහුණ බැලුව. " මොකක්ද කිව්වෙ?" දෙන්නම එකට වගෙ ඇහුව.
"මුකුත් නෑ" උදයංග හිනාවෙවී කිව්ව. ළඟදි වැටුණ දත ළඟ අලුත් දතක් ඇවිත් තිබුණා.
"එහෙනං සීනි සීනි කියනවා ඇහුණෙ?"
(පිටුව - 38)
*********
කළු පොකුට සහ රතු පොකුට
ඒ මුකුළුව ඒ ඇස් දෙක කළු පොකුටගෙ ජීවිතේ කණ පිට පෙරලල ආයෙ හොඳ පිට හැරෙව්ව.
නීලමනී පහුවදා උදේ මිදුල අතුගාද්දි කළු පොකුට පාගල නිමපු සිගරැට්ටෙක අහුලල අරන් කණ්ණාඩි මේසෙ ලාච්චුවට දැම්ම.
පුදුමයකට වගේ එදාම කළු පොකුට සිගරැට් බීම නැවැත්තුව. එදා මහ රෑ වෙනකල් කළු පොකුටගෙ හිත ඇතුළෙ මුකුළු සද්දයක් ඇහුණ. බලන බලන අත ජනෙල් කූරු දෙකක් අස්සෙන් ලස්සන ලොකු ඇස් දෙකක් එබුණා.
එදා කළු පොකුට චූටි සාදුගෙ "හත්පණ" පොත අතට අරන් ගොත ගගහ කියෙව්ව. බල කරල අකුරු උගන්නන්ට - උදේම ඇහැරවල ඉස්කෝලෙ යවන්ඩ අම්ම කෙනෙක් හිටිය නම් කියලා කළු පොකුටට හිතුණා. ඒ විතරක් නෙමේ පුවක් ගහ ගැන හරියට තරහ ආවා. පුවක් ගහට තිබුණෙ මුළු අවුරුද්දෙම මිනිස්සුන්ගෙ බඩගින්න නිවන වැඩේ බාරගන්න. එහෙම වුණා නම් සුමානෙකට සැරයක්වත් පුවක් ඉදෙනවා විදානෙ වත්තෙ. කළු පොකුට ගොයම් ගහටයි කොස් ගහටයි පලු යන්ඩ බැන්න මාස හය ගානෙ බාර ගත්තට.
කොහොම වුණත් සොබාදහම කළු පොකුටට කරුණාවෙන් සැළකුව. ඒ කියන්නෙ මාසෙකට සැරයක්වත් විදානෙ වත්තෙ පුවක් අරඹ තොරණ වගේ කහපාටට දිලිසුණා.
කළු පොකුට ගහෙන් ගහට පැන්නෙ දන්න ශිල්ප ඔක්කොම දාල පිම්ම ලස්සන කරල. පිම්මෙ හැඩිදැඩිකම මැකෙන්න මිල්ටන්ගෙ හරි ජෝතිගෙ හරි සිංදුවකුත් උරුවම් බාල, ඒ පිම්මට රිද්මයක් එකතු කරන්න කළු පොකුටට හැකි වුණා. දවසක් ඔහොම වත්ත පහළ ගහෙන් නැගලා මිදුලෙ ගහෙන් බහින කොට ජනේලෙ ළඟ නීලමනී නෝනා හිටියා. චාරුලතා නෝනත් ඇති කියල කළු පොකුට බිම බලා ගත්ත. ඒ වුණාට හිටියෙ නීලමනී නෝන විතරයි.
නීලමනී නෝනගෙ අත එළියට දික් වුණා. ඒ අත තිබුණෙ මිට මෙලවිලා.
"හා- මොකක්ද" නීලමනී තාලෙට ඇහුව.
" අත නෙ!" කළු පොකුට තාලෙකට නැතුව කිව්ව.
"අතේ?"
"ඇඟිළි!"
"වෙන?"
"වළලු!" කියාගෙන කළු පොකුට පුවක් අහුලන්ඩ හැරුණ.
"හදිස්සිය විතරක්"
කළු පොකුට ආපහු හැරිල බැලුව. තවමත් එළියට දික්වුණු අත මිට මෙලවිලා.
"කිව්වෙ නෑනෙ ඉතිං - මොකක්ද කියල!"
"මන් දනනවයැ පෙන්නන්ඩ එපායැ ඉතිං තියෙන එකක්"
"එහෙම පෙනනන්ඩ බෑනෙ"
"එහෙනං මං බලන්නං" කියලා කළු පොකුට නීලමනීගෙ අත අල්ලන්ඩ පනින කොට ඒ අත විදුලියක් වගේ ගේ ඇතුළට ගියා. ආයෙත් අත එළියට ආවෙ හෙමින් හෙමින්. කළු පොකුට පස්සට ගියා. අත දිග ඇරුණා. යන්තම් බීපු සිගරැට් එක ලස්සන අතේ තිබුණ.
"ආ - ගන්ඩ"
"මන් දැන් සිගරැට් බොන්නෑ"
(පිටු 13-14)
******
කළු පොකුටට ආයෙත් පුවක් කැඩිල්ල ලැබුණා. ඒත් දැන් ගස් නාකියි. පුවක් ගස් වැට දිගට ගහින් ගහට පනින්න බෑ. ගස් වලටයි කළු පොකුටටයි දෙගොල්ලටම දැන් වයසයි. පුවක් ගස් කීපෙකම කොට්ටෝරු බෙණ. කොට්ටෝරු බෙණ වල පුංචි පුංචි කොට්ටෝරු පවුල්. බෙණ තියෙන ගස් වල කරටියට පනින එක භයානකයි. ඒ වුණාට මිදුලෙ ගහට නැගල බිමට බහින කොට ජනේලෙ ළඟ නීලමනී නෝන හිටිය. මුකුළු කෙරුවෙ නෑ. ඇස් දිලිසුණෙත් නෑ. ඔහේ බලන් හිටිය. අවුරුදු ගාණකට ඉස්සර බැලිය යුතුව තිබුණු පරක්කු වුණු බැල්මක් වගේ. කළු පොකුට කතා නැතුව වත්ත පහළට ගිහින් පුවක් ඇහිලුව. ජනේලෙ ළඟට කිට්ටු වෙන්න ඔහුට හිතුණෙ නෑ. නීලමනී නෝනට "ගස්ගඳ" දැනෙයි කියල. පුවක් අහුලද්දි වුණත් පුවකෙන් පුවකෙට ජනේලෙ දිහා බැලුවෙ නෑ. පුවකෙන් පුවකෙට හිත නම් යන්තම් රිදුණා. ඒත් හරි පුදුම දෙයක් වුණා.
කළු පොකුට පුවක් අහුලගෙන ගේ ළඟට එනකොට නීලමනී නෝනගෙ අත ජනේලෙන් දික් වෙලා තිබුණා. ජුකී මහල රළු වුණු වළලු නැති අත. කළු පොකුට ගැස්සුණා. ගිනි පෙනෙල්ලෙන් බැට කාලා හිටපු හින්දා මේ කළාමැදිරි එළියටත් කළු පොකුට බයයි. නීලමනී නෝන මුකුත් කිව්වෙ නෑ. කළාමැදිරි එළිය හරිම දුර්වලයි. ඈතයි. අහිංසකයි. කළු පොකුට ගල් ගැහුණු තැන ගල් ගැහිල හිටිය. වළලු නැති අත දිග ඇරුණා. කහපාටට හැරුණු අවුරුදු ගාණක් පරණ සිගරැට් තුන්කාල ඒ අතේ තිබුණා. ටිකක් වෙලාව ගත වුණා... කළු පොකුට නීලමනී නෝනගෙ අතේ "ගස්ගඳ" අත නොගෑවෙන්න සිගරැට්ටෙක ගත්ත. අත දිග ඇරුණ දිග ඇරිල්ලෙන්ම ටික වෙලාවක් තිබිල ඇකිළිලා ඇතුළට ගියා. නොපෙනී ගියා.
එදා ඉඳල කළු පොකුටගෙ කන් පෙත්ත උඩපොකුටු කොණ්ඩෙ අස්සෙ චුට්ටක් බීපු සිගරැට් එකක් ගහගෙන ඉන්නව සමහරු දැක්ක. ඒක ගලවන්නෙ නාන කොට විතරයි කියලත් කතාවක් තිබුණ. කළු පොකුට ඉස්සර වගේම මහ බෝක්කුව උඩ ඉඳ ගෙන හිටියා රෑ ජාමේ. රතු පොකුට ආවෙ නෑ.
(පිටු 19-20)
[විල සහ මල - කෙටිකතා, 2003]
මේ වියමන ඔබේ මූණු පොතට එක් කරන්න-
Tags- Wila Saga Mala 2003, Collection of Short Stories by Liyanage Amarakeerthi
Currents
වෙසෙස් බූන්දි
අදහස් බූන්දි
කතා-බස් කරන්ට්ස්
රත්තරං ටික
කෙටියෙන්
ඔමරි කරන්ට්ස්
ඔත්තු කරන්ට්ස්
කට කොකියනවට
පැන බූන්දි
Viva Che
BoondiLets
Raha
Cine බූන්දි
රංග බූන්දි
සිත්තර බූන්දි
රහ කතා-බස්
අදහස් බූන්දි
රත්තරං ටික
රහ ඔත්තු
රහ වීඩියෝ
චිත්‍රකතා
BoondiLets
Sookiri
වෙසෙස් බූන්දි
කතන්දර බූන්දි
පොත් බූන්දි
සූකිරි කතා-බස්
අදහස් බූන්දි
රත්තරං ටික
සූකිරි ඔත්තු
රන් රෝස
BoondiLets
Plus
ප්‍රතිචාර
අඩවි දත්ත
Facebook Page
Boondi Google+
Boondi RSS
ලියනගේ අමරකීර්තිගෙන් තවත් වියමන්
වෙසෙස්
ආචාර්ය බී. ආර්. අම්බෙඩ්කර් අනුස්මරණය- සංස්කෘතික ස්වයං-විචාරයක් සේ
වෙසෙස්
හඳ පායන්නේ, පෑයිය යුත්තේ හන්තානට පමණද?
වෙසෙස්
විවීගේ විශිෂ්ට කවිය හෙවත් ඉංග්‍රීසියෙන් ලියවෙන අපේ කවිය
පොත්
රන්කරඬුවේ ලූ රන්පතේ කුමක් ලියවී තිබේද?
රංග
තුවක්කුවකියි නොකියන තුවක්කුවකි- අද දවසේ විඥානය පිළිබ‍ඳ නිර්දය පරීක්ෂාවක්
තවත් රත්තරං ටික
මෙන්න බත් කූරෙක්!
පළතුරු සහ චාරිත්‍රය
ඇඬෙන තරමට ජීවත් ව මැරෙමු!
මතක පෙට්ටි සහ ගින්දර
මිත්‍රත්වයේ ගිනිසිළුව
BoondiLets
මාර්කේස්ගේ සමුගැනීමේ ලිපියෙන්.
අප සියළු දෙනාට ම අවශ්‍යව ඇත්තේ සාර්ථකත්වය නම් වූ ගිරි-ශිඛරයට ළං වීමටයි. එහෙත් ජීවිතයේ සැබෑ තෘප්තිය ළඟාකර ගත හැක්කේ එතැනට ළඟාවීමෙන් නොව එතැනට යාමට අප... [More]
What's New | අලුතෙන්ම
කවි|
ආනන්ද
31-Secs
(රෝහණ පොතුලියැද්ද) මාලා කරුවෙකු සේ මල් සොයා යන
සසර සැරි ගමනක ඉම
අතහැරීම ම නිවන කියන උතුමෙකු
අත නෑර අල්ල ගති ආනන්ද
මල,පැහැය,සුවඳ, ඈ... [More]
සසර සැරි ගමනක ඉම
අතහැරීම ම නිවන කියන උතුමෙකු
අත නෑර අල්ල ගති ආනන්ද
මල,පැහැය,සුවඳ, ඈ... [More]
Cine|
අසන්ධිමිත්තා- වෘත්තයෙන් ආපස්සට
3-Mins
(ඩිල්ෂානි චතුරිකා දාබරේ) සාහිත්‍යය හෝ සිනමාපට තවදුරටත් සාම්ප්‍රදායික ආකෘතියම නොපතයි. රසවිඳින්නන්ව සාමාන්‍ය කතාවකින් නළවාදැමීමට නොහැකිය. තවදුරටත් ඔවුහුද හුරුපුරුදු නිර්මාණ ස්වභාවයම නොපතති. නිර්මාණකරුවකු... [More]
Cine|
රාමු තුළ යළි රාමු වුණු "දැකල පුරුදු කෙනෙක්"
6-Mins
(විකුම් ජිතේන්ද්‍ර) මේ යුගය ඡායාරූප හා කැමරා යුගයක් වන අතර වෘත්තීය හෝ අර්ධවෘත්තීය කැමරා භාවිත කරන ආධුනිකයා පවා අධි සුන්දරත්වයෙන් යුතු ඡායාරූප... [More]
අදහස්|
To Sir, With Love!
2-Mins
(තාරක වරාපිටිය) To Sir With Love යනු මීට වසර 28 කට පමණ ඉහතදී කළු සුදු ටෙලිවිෂන් තිරයකින් මා බැලු චිත්‍රපටයකි. එය එතෙක්... [More]
වෙසෙස්|
මැදියම් රැයේ වාහනවලට අතවනන සුදු හැඳි ගැහැනිය
5-Mins
(තිලක් සේනාසිංහ ) අද මෙන් මහජනයා හෝ රථවාහන බහුල නොවූ මීට දශක හය හතකට පෙර ඇතැම් දිනවල මැදියම් රැය ආසන්නයේ දී කොළඹ බොරැල්ලේ... [More]
ඔත්තු|
හෙල්මලී ගුණතිලකගෙන් 'සහස් පියවර'
5-Secs
හෙල්මලී ගුණතිලක විසින් රචිත පළමු කෙටිකතා එකතුව වන 'සහස් පියවර' කෘතිය මුද්‍රණද්වාරයෙන් එළි දක්වා තිබේ.... [More]
පොත්|
ඉණෙන් හැලෙන කලිසමක් රදවා ගන්න තතනමින්...
2-Mins
(රෝහණ පොතුලියැද්ද) පුද්ගල නාමයක්, වාසගමක් දුටු කල්හි ඔහුගේ ජාතිය/ ආගම/ කුලය/ ලිංගය/ ග්‍රාමීය, නාගරිකබව සිතියම් ගත කිරීම සාමාන්‍ය පුරුද්දක්. නමුත් "ඩොමිනික් චන්ද්‍රසාලි"... [More]
කෙටියෙන්|
මොන එල්ලුං ගස් ද?
පොත්|
උමතු වාට්ටුවට අප්පචිචී ඇවිත්!
6-Mins
(කේ.ඩී. දර්ශන) 'උඹට එහෙම යන්න බැහැ උඹ ඉන්න ඕනෙ මම ළඟ. මගේ හෙවණැල්ලෙන් මිදෙන්න උඹට බැහැ.'
(-41 පිට)
'මම ගල් ගැහී අප්පච්චී දෙස බලාගෙන... [More]
(-41 පිට)
'මම ගල් ගැහී අප්පච්චී දෙස බලාගෙන... [More]
රත්තරං ටික|
මෙන්න බත් කූරෙක්!
28-Secs
මත්සුවා බැෂෝ යනු කෘතහස්ත ජපන් කවියෙකි. බැෂෝගෙ කවිකාර කම දැක දිනක් ඔහුගේ ශිෂ්‍යයෙකු ද කවියක්... [More]
කවි|
ජානූ! පේ‍්‍රමයෙන් විතැන් විය හැකි දැයි මට කියන්න
24-Secs
(තුෂාරි ප්‍රියංගිකා) එකින් එක මතක අහුලමි
මංජුසාවකි හදවත මතක අහුරමි
සීත හිමයේ මිදුණු හිමකැටිති යට
ඔබට කවි ලියා සඟවමි
ජානූ!
පසුපස සෙවණැල්ල සේ ඇදෙමි... [More]
මංජුසාවකි හදවත මතක අහුරමි
සීත හිමයේ මිදුණු හිමකැටිති යට
ඔබට කවි ලියා සඟවමි
ජානූ!
පසුපස සෙවණැල්ල සේ ඇදෙමි... [More]
පොත්|
සෞන්දර්යය වෙනුවට කටු අතු- අපේ යුගයේ උරුමය!
13-Mins
(චූලානන්ද සමරනායක) කිවිඳියකගෙ කාව්‍ය ග‍්‍රන්ථයක් එළිදක්වන මොහොතක ඇගේ කවියට ප‍්‍රවේශ වෙන්න වඩාම සුදුසු මාවත මොකක්ද? මේක ටිකක් විසඳගන්න අමාරු ප‍්‍රශ්ණයක්. මොකද අද... [More]
ඔත්තු|
'නො පවතිනු වස් ප්‍රේමය ව පවතිමි' සහ 'පියා නො හැඹූ පියාපත්'- දෙසැ. 01
11-Secs
මාලතී කල්පනා ඇම්බ්‍රෝස්ගේ 'නො පවතිනු වස් ප්‍රේමය ව පවතිමි' සහ 'පියා නො හැඹූ පියාපත්' කාව්‍ය... [More]
වෙසෙස්|
වාලම්පුරි- වාසනාව, විහිළුව සහ මිත්‍යාව
1-Mins
(තාරක වරාපිටිය) ලංකාවේ ඉහළ "අලෙවි වටිනාකමක්" ඇති, ‘අනුහස් ඇති’ ගුප්ත වස්තුවකි වාලම්පුරිය. මෙම ‘වටිනාකම’ තීරණය වන්නේ එහි ඇති ද්‍රව්‍යමය වටිනාකම හෝ වෙනත්... [More]
පොත්|
"මතක වන්නිය" හෙවත් උතුරේ ශේෂ පත්‍රය
3-Mins
(සුරෝෂන ඉරංග) කලා කෘතියකින් භාවමය කම්පනයක් ඇතිකළ හැකි නම් එයට කිසියම් සමාජ බලපෑමක් සිදුකළ හැකිය. එසේ කම්පනයත්, පශ්චාත්තාපයත් ජනිත කළ, දමිළ බසින්... [More]
අදහස්|
විද්‍යාවේ සියවසක පිම්ම!
2-Mins
(තාරක වරාපිටිය) පසුගිය සියවසේ මිනිස් ශිෂ්ඨාචාරය මුහුණපෑ ප්‍රධාන මාරක අභියෝග තුන වුයේ වසංගත, සාගත හා සංග්‍රාමයන්ය. ඒ සියවස තුල එසේ ඉන් මියැදුන... [More]
කරන්ට්ස්|
"අඟ"
19-Secs
(උපුල් සේනාධීරිගේ) අංඟ පුලාවකට නැති මිනිස්සු
තම හිස අත ගෑහ
අඟක්... ඔව් අඟක්
රයිනෝසිරසක හැඩගත් අඟක්
මොළයක් නැති සිරසක්
තෙතක් නැති හදවතක්... [More]
තම හිස අත ගෑහ
අඟක්... ඔව් අඟක්
රයිනෝසිරසක හැඩගත් අඟක්
මොළයක් නැති සිරසක්
තෙතක් නැති හදවතක්... [More]
වෙසෙස්|
ඇනා කැරනිනා සහ ඇනා ස්ටෙපානොව්නා
7-Mins
(ඩිල්ෂානි චතුරිකා දාබරේ) ලියෝ තෝල්ස්තෝයි විරචිත ඇනා කැරනිනා නවකතාවේ ප්‍රධාන කථා නායිකාව වන ඇනා අර්කෙඩියෙව්නා කැරනිනා නමැති චරිතය ගොඩනැංවීම සඳහා තෝල්ස්තොයිට කාන්තාවන් කිහිප... [More]