සිත්තර බූන්දි
පරත්වාරෝපිත මනුශ්‍යාත්මය විනිවිද දකින depth
බූන්දි, 05:22:33
විචාරකයෙකු හට නොතකා හැරිය නොහැකි අයුරේ කලා නිර්මාන බිහි වෙතොත් ඒ ඉතා කලාතුරෙකිනි. පසුගිය ජූලි මස කොලඹ ජාතික කලාභවනේ දී පැවැත්වුනු බී. විමලරත්නගේ චිත්‍ර හා මූර්ති දැක්ම එවැන්නකි. තෙල් සායම් 42කින් සහ මූර්ති කීපයකින් සමන්විත මේ ප්‍රදර්ශනය නම් කෙරී තිබුනේ depth (ගැඹුර) යනුවෙනි. සැබවින් ම, කලාත්මක පරිපූර්නත්වයෙන් අනූන එම නිර්මාන සමුච්චය ඒවායෙහි මතුපිට තලය විනිවිද ගොස් සහෘද සිත්සතන් කලඹාලන ගැඹුරු අරුත් සම්පාදනයෙහිලා සමත්ව සිටී.
විය යුතු පරිදි, ධනේශ්වර මාධ්‍ය ජාලයට මේ සිතුවම් පිලිබඳව පැවසීමට යමක් නොතිබුනු අතර ඩේලි නිව්ස් පත්‍රය කෙටි සම්මුඛ සාකච්ඡාවකට පමනක් සීමා වී ගති. විමලරත්න එහිලා මෙලෙස පවසයි: "සිත්තරා ප්‍රයත්න දරන්නේ සමාජයෙහි සැඟවුනු අරුත් ඉස්මතු කිරීමට යි. යථාර්ථය එලිමහනට එන්නේ සිතුවමක් නැරඹීමෙන් ඉක්බිති ඔබ ඒ ගැන සිතන්ට පටන් ගත් විට යි."
විමලරත්න වනාහි සුවිශේශ අනන්‍යතාවක් ගොඩනඟා ගත් කලාකරුවෙකි. මේ ප්‍රදර්ශනය ඔහුගේ කලාත්මක පරිනත භාවයේත් තාක්ශනික නෛපුන්‍යයේත් කූටප්‍රාප්තිය සටහන් කරයි. 1971 දී, මූර්ති ශිල්පියෙකු ලෙස කලා ක්ශේත්‍රයට පිවිසි හෙතෙම වැඩි කල් නොයා ම සිත්තරෙකු ලෙස ද සිය කුසලතාව පෙන්නුම් කලේ ය. මේ ඔහුගේ 05වෙනි ඒකපුද්ගල දැක්ම යි. කම්කරු පන්ති ව්‍යාපාරයෙහි දිගුකාලීන මිතුරෙකු වන ඔහු නිතර ම තම අනුභූතීන් තෝරා ගනුයේ කම්කරු ජනයා සහ සෙසු පීඩිතයන් අතරිනි.
සිත්තරාගේ ප්‍රමුඛ ආරම්මනය බවට පත්ව තිබෙනුයේ ස්ත්‍රී රූපය යි. මානව රූප ඇඳීම හා ඇඹීම (human figure art) ශතවර්ශාධික කාලයක් මුලුල්ලේ ලොව පුරා චිත්‍ර ශිල්පීන් ආකර්ශනය කර ගත් තේමාවකි. පුරාන ග්‍රීක හා රෝම කලාව තුල මානව පෞරුශය හා කාය බලය කැපී පෙනින. මධ්‍යකාලීන භාරත ගල් කැටයම් රලු ශෘංගාරය නිබඳ විශය කොට ගති. ක්‍රිස්තියානි පුරාවෘතයෙහි ජනප්‍රිය චරිත - වෙසෙසින් ම, කන්‍යා මරියා රුව (Madonna / Mother and Child) බයිසන්තියානු කලාවෙහි ප්‍රමුඛ අනුභූතියක් විය. එලිසබෙතානු සිත්තරු ධනය, බලය, හා වංශවත්භාවය පිලිබිඹු කෙරෙන ආලේඛ්‍ය සහ අනු රූ නිර්මානය කලහ. ඉන්ද්‍රිය ප්‍රීනනය උත්කර්ශයට නැංවූ රූබන්ස්, රෙනුවා, ඩෙඟා ආදීහු සැතපෙන, දිය නාන, හිස පීරන නග්න රූමතිය (Venus) සිය ජීවමාන ආදර්ශ රූපය හැටියට තෝරා ගත්හ. පෙරදිග ලෝකයේ නූතන චිත්‍ර කලාවෙහි මුල් පුරුකක් ලෙස සැලකෙන ජෝර්ජ් කීට් ද නාරි දේහයෙහි ලාලිත්‍යය හා ඡවි වර්නය කෙරෙහි ආසක්ත විය. වර්තමානයෙහි වුව බොහෝ සිත්තරු ස්ත්‍රී රූපයෙහි සෞන්දර්යය දැඩි අභිරුචියෙන් යුතුව සිතුවමට නඟත්.
එහෙත්, එබඳු ව්‍යායාමයක් සඳහා මනා කුසලතාවක් තිබියදී, විමලරත්න අතින් ඉඳුරා වෙනස් පැතිකඩක් ඥානනය කෙරී ඇත. එනම්, කායිකව හා මානසිකව දහසක් පරිපීඩනයන්ගෙන් තෙරපී ජීවත් වන නූතන ස්ත්‍රිය කෙරෙන් ප්‍රකට වන, සෙසු සිත්තරුන් හට මෙතෙක් ඇස නොගැටුනු විවිධ හැඩතල, වක්‍ර, ඉරියව් හා චලනයන් කෙරෙහි ඔහුගේ ඇස යොමු වී තිබේ. විශාදයට (depression), කනස්සල්ලට ඉච්ඡාභංගයට හා පරාධීනත්වයට පත් මේ ලලනාවෝ අප අබියස සිය අවනඩුව කියා සිටිත්. ස්ත්‍රී රූප පමනක් ම නොව, වික්ශිප්තභාවයට හා බෙලහීනතාවට පත් ඇතැම් පුරුශ රූප ද විමලරත්නගේ නිර්මාන අතර හමු වෙයි. මෙකී ව්‍යාධීන් හට වැඩිපුර ම මුහුන දී සිටිනුයේ, ස්වකීය ශ්‍රමයෙහි සැබෑ හිමිකම අහිමි කරන ලද නාගරික කම්කරු පන්තියෙහි සමාජිකයන් වග නොරහසකි.
සැබවින් ම, ලෝක පරිමානව අර්බුදග්‍රස්ත ධනේශ්වර සමාජ පර්යාය හමුවේ අන් කවරදාටත් වඩා දරුනු ලෙස පරත්වාරෝපනයට (alienation) පත් නූතන මානවයාගේ ඛෙදනීය ඉරනම නොවේ ද මේ? ප්‍රස්තුත මානව දේහ මෙලෙස අවාසනාවන්ත ඉරනම්වලට ගොදුරුව තිබෙනුයේ කවර තතු යටතේ ද යන කුකුස විමලරත්නගේ අගනා සිතුවම් නරඹන සහෘදයා තුල ජනනය වනුයේ නිතැතිනි.
සාමාන්‍යයෙන්, සිත්තරුන් තම පරිකල්පනරූප කෙරෙන් මනෝභාව ප්‍රකට වීමට ඉඩ හරිනුයේ මුහුනින් පල වන හැඟීම් (facial expressions) ඇසුරිනි. මෙයට විපරීතව, විමලරත්න විසින් නිර්මිත පරිකල්පනරූප බහුතරයකට හඳුනාගත හැකි මුහුනු නැත. ඒ මුහුනු අපැහැදිලි ය; හැඟීම් අවිශද ය. ඔවුන් සිය මනෝභාව පල කරනුයේ හුදෙක් ශරීරයෙහි බසිනි (body language). මානව දේහයෙහි සුනම්‍ය ගුනය මෙහිලා නිර්මානාත්මකව උපයෝගී කර ගැනුමට විමලරත්න සමත්ව සිටී. එම කාර්යය ඔහු කොතරම් අපූර්ව ලෙස ඉටු කොට ඇත් ද යත්, එකී රූපකායන්හි මුහුනු දැක ගැනීමේ කුතුහලයක් නරඹන්නා තුල පැන නොනගී. ඇතැම් සිරුරක ලිංග භේදය පවා අවිශද ය. මේ සිරුරු ඒවායෙහි පෙරබිම හා පසුබිම සමඟ අවියෝජනීයව බැඳී ඇත. නැතිව ම බැරි අවස්ථාවක දී හැර, මුහුනු සැඟවීම හා සිරුරු නිර්වස්ත්‍රව තැබීම මගින් තම පරිකල්පනරූපයන්හි ජාතික හා වාර්ගික අනන්‍යතා යටපත් කරන සිත්තරා ඔවුනට සර්වභෞමික, විශ්ව සාධාරන තත්වයක් හිමි කර දෙයි.
යථාර්ථය ජය ගැනුමෙහි ස්වකීය භාවිතාවෙහිලා සිත්තරා මනස සහ සිරුර ඒකාබද්ධ සමස්තයක් ලෙස ගනී. වෙනත් වචනවලින් කියතොත්, සිත හා කය අතර පවතින චිරාගත භේදය මේ සිතුවම් මගින් අභියෝගයට ලක් කෙරේ. කාල් මාක්ස්, මනුශ්‍ය චෛතසිකයට පාර-ලෞකික තත්වයක් හා පැවැත්මක් ප්‍රදානය කෙරුනු දාර්ශනික විඥානවාදය විධ්වංසනය කලේ මනස යනු භෞතික ශරීරයෙහි ම (එනම්, ද්‍රව්‍යයෙහි ම) සුපිරි නිපැයුමක් හෙවත් 'සිතනමතන සිරුර ම' බව පෙන්වා දෙමිනි. විමලරත්න අතින් තෙලිතුඩට නැගී ඇති ශරීරයෝ මේ ප්‍රගාඪ සත්‍යය කලාකරුවෙකුට ආවේනික බසින් තහවුරු කරත්.
අශෝභන, පීඩිත අබිසරුලියන් චිත්‍රනය කරනුව අර්ධ-වියුක්ත (semi-abstract) ශෛලියක් බිහි කල පිකාසෝ (Demoiselles d’ Avignon, 1907) සම්ප්‍රදායික නිරූපනාත්මක චිත්‍රයෙහි සම්භාව්‍ය ආකෘතිය සමතික්‍රමනය කලේ ය. නූතන පරත්වාරෝපිත මනෝගතීන් හා චිත්තාවේග සඳහා උචිත ප්‍රකාශන ශෛලියක් සොයා ගෙන ඇති විමලරත්න මානව රූප ඇඳීමේ කලාවට නව මානයක් එකතු කොට තිබේ. නම් නොතබන ලද (untitled) එම සිතුවම් අතරින් සමහරක් විමසා බලමු.
පාලුව, තනිකම, හුදෙකලාව, කාන්සිය, සාංකාව, ආතතිය, දොම්නස, කලකිරීම යනාදී පරත්වාරෝපිත මනෝගතීන් ප්‍රකට කෙරෙන ඉරියව්වලින් යුතු නග්න ස්ත්‍රී රූප පෙලකි (සිතුවම් 05, 07, 20, 25, 27, 28, 31, 34, 40; මූර්ති 03, 04). මේ තෝන්තු, හෝන්දුමාන්දු, මුස්පේන්තු ලීලාවෙන් යුතු සිරුරු ඔහු හඳුන්වනුයේ "කඩා වැටෙන ස්ත්‍රී රූප" ලෙසිනි. දෙන ලද සමාජයක ප්‍රගතිය මැනෙන හොඳ ම මිම්ම එම සමාජය තුල ස්ත්‍රියට හිමි තැන යයි ප්‍රංශ මනෝරාජික සමාජවාදියා චාල්ස් ෆූරියේ වරෙක පැවසී ය. මාක්ස්වාදීන් විසින් ද නොයෙක් තන්හි මෙය සුප්‍රකාශිත ය. එහෙත්, මේ ග්‍රහලෝකය තුල, පන්ති පීඩනයට අතිරේකව අඩුවැඩි වශයෙන් ජාතික හා වාර්ගික පීඩනයෙන්, ලිංගික පීඩාවෙන් හා පුරුශෝත්තමවාදයෙන් ද බැට කන ස්ත්‍රීන් අති බහුතරයකට ඉතා දුඃඛිත, කාලකන්නි ජීවිත උරුම වී ඇති බව රහසක් නොවේ.
දියසෙවෙලින් කොල පැහැ ගත් පිල්කඩක් අග වැතිර සිටින ලඳකි (05). අඳුරු වටපිටාවෙහි තෙත මුසු පුස් ගඳ අපේ නැහැයට ද දැනෙන්නාක් මෙනි. හිරු පායා ඇතත් ඒ ඇගේ ලෝකයට යටිනි! නැවුම් වාතාශ්‍රයත් අරුනාලෝකයත් සහිත ස්වභාවික පරිසරයක ජීවත් වීමෙහි වරම ඇයට අහිමි වී ඇත.
උඩක සිට පහතට එල්ලා වැටෙන, සුකුමාර බවින් තොර නග්න දෙපයකි (14). පසෙක ලොකු සෙම්බුවකි. පා සලඹ, පා මුදුව හා පිත්තල සෙම්බුව මේ අප්‍රානික දෙපා පීඩිත දෙමල ස්ත්‍රියකගේ බව කියාපායි. මරනය සිදු වූ අයුරු - ඈ ඝාතනය වූවා ද නැතහොත් ගෙල වැල ලා ගත්තී ද යන්න එතරම් වැදගත් නැත. හේතුව කුමක් වුව ඈ පෙලුනු මානසික වධය නරඹන්නා හට පසක් වෙයි.
තවත් සිතුවමක (26), නලලත පොට්ටුව සහිත ස්ත්‍රියක මත පතිත වන අග්නි වැස්සකි. කාලවර්නයෙන් දිස් වන සූර්යයා අකර්මන්‍ය වී ඇත. පුලිඟු කදම්බයෙහි රක්ත වර්නය සහ ඉන් බේරී ගනු පිනිස හිස දවටා ගත් සාරි පොටෙහි සෞම්‍ය පැහැයන් එකිනෙකට ප්‍රතිමුඛ කෙරී ඇත. ලංකාව තුල වාර්ගික පීඩනයට හසු වූ දෙමල ස්ත්‍රිය මුහුන දුන්, දැනුදු මුහුන දෙන බිහිසුනු අන්තරායෙහි පරිමාව මේ සිතුවම් මගින් අනාවරනය කෙරේ.
කුරුසියක ඇන ගැසූ නිරුවත් ලඳකි (07). හිස පහතට කඩා වැටී ඇත. පසෙක දුර්වර්න බෝ පතක් හා චීවරධාරී රුවකි. චීවරධාරියාගේ සිරුර වසා ගත් අඳුර ස්ත්‍රිය වටා ද පැතිරෙයි. සම්ප්‍රදායික නත්තල් පතක නැතිනම් වෙසක් පතක ආකෘතිය දරන මේ සිතුවම උත්ප්‍රාසයෙන් කියා සිටිනුයේ ස්ත්‍රිය දඬු ගැසීමෙහිලා ආගමික දෘශ්ටිවාදයෙන් පිටුබලය සැපයෙන බවකි.
ගෙබිමක් මැද වැතිර සිටින කතකි (12). සිරුර තැනින් තැන තඩිස්සි වී ඇති සෙයකි. දොර ඇරී තිබේ. ගෘහස්ථ හිංසනයක හා ද්වේශසහගත ලෙස හැර යෑමක ලකුනු ය ඒ.
වේලි ගැට්ටක් මත දිගා වී ගැඹුරු ගඟ දිය වෙත එබෙන ස්ත්‍රියකි (35).
තවත් සිතුවමක, පාතාලයට පනින්ට මාන බලන රුවකි (21). අප ජීවත් වනුයේ, තරුන පරම්පරාව අතර පමනක් නොව වැඩිහිටියන් අතර ද සිය දිවි නසා ගැනීම් බහුල අවධියක ය. පරත්වාරෝපිත පුද්ගලයා වඩා පහසුවෙන් ඊට නැඹුරු වෙයි. දියුනු කාර්මික රාජ්‍යයන් ලෙස හුවා දැක්වෙන ජපානය හා දකුනු කොරියාව තුල පවා දිවි නසා ගැනීමෙහි රේට්ටු ඉතා ඉහල අගයන් ගනී. ලංකාව සැලකුවොත්, එය වසරකට 4000කි. මෙහි දිනකට දිවි නසා ගැනීමෙහි ප්‍රයත්න 120ක් සිදු වන අතර ඉන් 10%ක් සාර්ථක වන බව වාර්තා වෙයි (Daily News, 2012.06.13). සංවේදී කලාකරුවා හට ගෝචර වී ඇත්තේ මේ කටුක යථාර්ථය යි.
බිලිඳෙකු රැගත් මවකි (39). ඇගේ වටකුරු උවනෙහි ඇස් කන් නාසා නොමැති වුව ඈ සිය දරුවා ඇකයෙහි හොවා ගෙන සිටින දෘඩතර හා සෙනෙහෙබර ලීලාවෙන් යමෙකුට ඇගේ අනාරක්ශිත, අසරන සිත කියවන්ට පුලුවන.
ධාවනයෙහි යෙදී සිටින ජව සම්පන්න පුරුශ කවන්ධයකි (15). මේ යෞවනයාගේ හිස සිරුර පසුපස ඇදී එයි. මේ වනාහි මලල ක්‍රීඩා ඉසව්වක් හෝ ශරීරික අභ්‍යාසයක් හෝ නොවේ. සමාජ ජීවිතය විශයෙහි දෙකඩ කෙරුනු න්‍යාය (හිස) හා භාවිතය (කඳ) පිලිබඳ කාරනාව එමගින් සංකේතවත් වෙයි. මේ අපූරු චිත්‍රය, ලදරු වලිප්පුවක් ලෙස වරෙක ලෙනින් විසින් ගුනාංගීකෘත අරාජකවාදී, ප්‍රතිසංස්කරනවාදී, අති ධාවනකාරී වාම දේශපාලනය සිහිගන්වයි. එහි විපාක මෙරට මහජනතාව ද ඇති තරම් අත්දැක තිබේ.
හිස් කබලක (23) එක් ඇසක් හා මුඛයෙන් අඩක් රෞද්‍ර විලාසයෙන් පින්තාරු කිරීමෙන් සිත්තරා නූතන සමාජික මිනිසාගේ ද්විත්ව චරිත ස්වභාවය එලිමහනට ගෙනැවිත් තිබේ. පන්ති සමාජය තුල වෙසෙනුයේ දෙබිඩි, කුහක මිනිසුන් වග කිවමනා නොවේ.
වර්තමානයෙහි, ආගමික පූජකයින්ගේ මත් කුහකකම සිත්තරා අනාවරනය කරනුයේ, බෞද්ධ භික්ශුවකගේ යයි කිව හැකි මුඩු හිසකින් යුත් මුහුනක (06) දෙබිඩි ස්වරූපය විදහා දැක්වීමෙනි.
ඇඳක් මත තනි වූ අත් බෑගයකි (08). ඉන් එලියට පනින කුඩයකි. පුපුරා ගිය බිත්තියෙහි ලේ පැල්ලමකි. ස්ත්‍රී දූශනයක නැතිනම් ඝාතනයක සලකුනු ය ඒ. විපතට පත් තැනැත්තිය අදෘශ්‍යමාන වුව නිසැකව ම ඈ ඇඟලුම් කම්හල් සේවිකාවක විය හැකි බවට අත් බෑගය හා කුඩය දෙස් දෙයි.
සපත්තු ජෝඩුවකි (09). එහෙත්, මෙය, වෑන් ගෝ චිත්‍රගත කල ප්‍රකට සපත්තු (A Pair of Shoes, 1886) මෙන් වෙහෙසට පත් ගොවියා විසින් උනා තබන ලද ඉරුනු, ගෙවී ගිය පාවහන් නොවේ. මේ වනාහි, නූල තදින් ගැට ගැසූ, බිය උපදවනසුලු බූට් සඟලකි. එය පැලඳගෙන සිටින තැනැත්තාගේ ඇඟිලි පිටට පැන තිබේ. මිථ්‍යා කථාන්තරයන්හි එන අමනුශ්‍යයෙකුගේ බඳු මේ නිල්වන් පා ඇඟිලි නිදැල්ලේ සරන බත්බැල දේශපාලන මැරයෙකුගේ විය නොහැකි ද?
හිස මුදුන විවර වූ පච්ච වර්න පුද්ගලයෙකුගේ මොල ලොඳ මත වසා සිටින පරෙවියෙකු නිරූපිත සිතුවම (04), තිස් වසරක වර්ගවාදී යුද්ධය කෙලවර කොට බලාත්කාරයෙන් උදා කල ඊනියා 'සාමයෙහි' සැබෑ තතු විදහා පායි. පිත්තල සෙම්බුවක් මත සවි කල ආධාරකයක රැඳ වූ මනුශ්‍ය හිස් කබලෙන් (මූර්තිය 01) ද එය සංකේතවත් වෙයි.
වර්න තෝරා ගැනුමෙහි දී මෙන් ම වර්න සංකලනයෙහි දී ද සිත්තරා අපූරු ප්‍රතිභාවක් පෙන්වයි. තම "කඩා වැටෙන" මානව දේහයන් හට සූර්ය වර්නාවලියෙහි අඩංගු ස්වභාවික පැහැයන් නොගැලපෙන හෙයින් දෝ හෙතෙම ඒ සඳහා උචිත නව වර්න තෙමේ ම පිලියෙල කර ගනී. නිස්තේජ (dull) රූප සහ දීප්තිමත් පසුබිම මනා ලෙස එකිනෙකින් විලක්ශනය කෙරී ඇත. ඇතැම් පසුතලයක සතරැස් වර්න පදාස, රූපය යටපත් කරගෙන ඉස්මතු වී තිබීම දුර්වලතාවකි.
මානව පරත්වාරෝපනය ස්ථීතික හා සදාකාලික සහලක්ශනයක් නොවේ. ලාභය පෙරදැරි කර ගත් ධනේශ්වර නිශ්පාදන මාදිලිය අහෝසි වෙත් ම එය පහව යනු ඇත. ප්‍රබල පන්තියක් වන කම්කරු පන්තිය, මොනයම් මානසික පරිපීඩන හා දුශ්කරතා මැද වුව, බලාපොරොත්තු සුන් කර ගත යුතු නැත. අපේක්ශාභංගය වනාහි කම්කරුවන්ගේ ලක්ශනයක් නොව නපුරෙහි මූලයන් අවබෝධ කොට ගත නොහෙන, ඉන් ගැලවෙන මංහසර නොපෙනෙන, අරගලයෙහි නොසමත් පුද්ගලයන්ගේ පොදු ලක්ශනයකැයි ලෙනින් ලිවී ය.
ගැඹුරු පරත්වාරෝපනය නොතකා ධනාත්මකව ප්‍රතිචාර දක්වන මානව රූපයක් දෙකක් ද ප්‍රදර්ශිත සිතුවම් අතර තිබීම සතුට දනවයි.
නිදසුනක් ලෙස, පලාවන් පසුබිමක මේ අප්‍රසන්න හා ජුගුප්සාජනක තතු කෙරෙන් ජයග්‍රාහීව පලා යන ස්ත්‍රියකගේ රිද්මයානුකූල නිදහස් චලනය නිරූපිත සිතුවම (16) සලකන්න.
ඊලඟට, අවදානම මධ්‍යයෙහි වුව දිරිමත්ව එකිනෙකා වැලඳ ගත් යුවලකි (38).
නැවතත්, ආත්මාධ්‍යාසය තකා ස්වකීය කාය ශක්තිය උරගා බලන පුරුශයෙකි (19).
එහෙත්, මේ අධිශ්ඨානපූර්වක, ධෛර්යය සම්පන්න, අපේක්ශාසහගත පුද්ගලයන් හට නිදහස හා විමුක්තිය උදා වනු ඇත්තේ හුදු කේවල හා මනෝබද්ධ ප්‍රයත්න ඔස්සේ නොව කම්කරු පන්තියේ ස්වාධීන, ඒකාබද්ධ, වෛශයික හා ජාත්‍යන්තර ක්‍රියා මාර්ගය ඔස්සේ පමනක් ම බව පීඩිත මහජනතාවන් සේ ම ඔවුන්ගේ ජීවිත ප්‍රතිනිර්මානය කිරීමට පෙලඹෙන කලාකරුවන් ද මැනවින් වටහාගෙන සිටිය යුතු අවධියකට අපි එලැඹ සිටිමු.
-01-
-18-
-25-
-27-
-31-
-20-
(2012.07.08 දින රාවය පත්‍රයෙහි පල වූ ලිපියෙහි විස්තාරනයකි. අක්ශර වින්‍යාසය ලියුම්කරුගේ අභිමතය පරිදි ය).
විය යුතු පරිදි, ධනේශ්වර මාධ්‍ය ජාලයට මේ සිතුවම් පිලිබඳව පැවසීමට යමක් නොතිබුනු අතර ඩේලි නිව්ස් පත්‍රය කෙටි සම්මුඛ සාකච්ඡාවකට පමනක් සීමා වී ගති. විමලරත්න එහිලා මෙලෙස පවසයි: "සිත්තරා ප්‍රයත්න දරන්නේ සමාජයෙහි සැඟවුනු අරුත් ඉස්මතු කිරීමට යි. යථාර්ථය එලිමහනට එන්නේ සිතුවමක් නැරඹීමෙන් ඉක්බිති ඔබ ඒ ගැන සිතන්ට පටන් ගත් විට යි."
විමලරත්න වනාහි සුවිශේශ අනන්‍යතාවක් ගොඩනඟා ගත් කලාකරුවෙකි. මේ ප්‍රදර්ශනය ඔහුගේ කලාත්මක පරිනත භාවයේත් තාක්ශනික නෛපුන්‍යයේත් කූටප්‍රාප්තිය සටහන් කරයි. 1971 දී, මූර්ති ශිල්පියෙකු ලෙස කලා ක්ශේත්‍රයට පිවිසි හෙතෙම වැඩි කල් නොයා ම සිත්තරෙකු ලෙස ද සිය කුසලතාව පෙන්නුම් කලේ ය. මේ ඔහුගේ 05වෙනි ඒකපුද්ගල දැක්ම යි. කම්කරු පන්ති ව්‍යාපාරයෙහි දිගුකාලීන මිතුරෙකු වන ඔහු නිතර ම තම අනුභූතීන් තෝරා ගනුයේ කම්කරු ජනයා සහ සෙසු පීඩිතයන් අතරිනි.
සිත්තරාගේ ප්‍රමුඛ ආරම්මනය බවට පත්ව තිබෙනුයේ ස්ත්‍රී රූපය යි. මානව රූප ඇඳීම හා ඇඹීම (human figure art) ශතවර්ශාධික කාලයක් මුලුල්ලේ ලොව පුරා චිත්‍ර ශිල්පීන් ආකර්ශනය කර ගත් තේමාවකි. පුරාන ග්‍රීක හා රෝම කලාව තුල මානව පෞරුශය හා කාය බලය කැපී පෙනින. මධ්‍යකාලීන භාරත ගල් කැටයම් රලු ශෘංගාරය නිබඳ විශය කොට ගති. ක්‍රිස්තියානි පුරාවෘතයෙහි ජනප්‍රිය චරිත - වෙසෙසින් ම, කන්‍යා මරියා රුව (Madonna / Mother and Child) බයිසන්තියානු කලාවෙහි ප්‍රමුඛ අනුභූතියක් විය. එලිසබෙතානු සිත්තරු ධනය, බලය, හා වංශවත්භාවය පිලිබිඹු කෙරෙන ආලේඛ්‍ය සහ අනු රූ නිර්මානය කලහ. ඉන්ද්‍රිය ප්‍රීනනය උත්කර්ශයට නැංවූ රූබන්ස්, රෙනුවා, ඩෙඟා ආදීහු සැතපෙන, දිය නාන, හිස පීරන නග්න රූමතිය (Venus) සිය ජීවමාන ආදර්ශ රූපය හැටියට තෝරා ගත්හ. පෙරදිග ලෝකයේ නූතන චිත්‍ර කලාවෙහි මුල් පුරුකක් ලෙස සැලකෙන ජෝර්ජ් කීට් ද නාරි දේහයෙහි ලාලිත්‍යය හා ඡවි වර්නය කෙරෙහි ආසක්ත විය. වර්තමානයෙහි වුව බොහෝ සිත්තරු ස්ත්‍රී රූපයෙහි සෞන්දර්යය දැඩි අභිරුචියෙන් යුතුව සිතුවමට නඟත්.
එහෙත්, එබඳු ව්‍යායාමයක් සඳහා මනා කුසලතාවක් තිබියදී, විමලරත්න අතින් ඉඳුරා වෙනස් පැතිකඩක් ඥානනය කෙරී ඇත. එනම්, කායිකව හා මානසිකව දහසක් පරිපීඩනයන්ගෙන් තෙරපී ජීවත් වන නූතන ස්ත්‍රිය කෙරෙන් ප්‍රකට වන, සෙසු සිත්තරුන් හට මෙතෙක් ඇස නොගැටුනු විවිධ හැඩතල, වක්‍ර, ඉරියව් හා චලනයන් කෙරෙහි ඔහුගේ ඇස යොමු වී තිබේ. විශාදයට (depression), කනස්සල්ලට ඉච්ඡාභංගයට හා පරාධීනත්වයට පත් මේ ලලනාවෝ අප අබියස සිය අවනඩුව කියා සිටිත්. ස්ත්‍රී රූප පමනක් ම නොව, වික්ශිප්තභාවයට හා බෙලහීනතාවට පත් ඇතැම් පුරුශ රූප ද විමලරත්නගේ නිර්මාන අතර හමු වෙයි. මෙකී ව්‍යාධීන් හට වැඩිපුර ම මුහුන දී සිටිනුයේ, ස්වකීය ශ්‍රමයෙහි සැබෑ හිමිකම අහිමි කරන ලද නාගරික කම්කරු පන්තියෙහි සමාජිකයන් වග නොරහසකි.
සැබවින් ම, ලෝක පරිමානව අර්බුදග්‍රස්ත ධනේශ්වර සමාජ පර්යාය හමුවේ අන් කවරදාටත් වඩා දරුනු ලෙස පරත්වාරෝපනයට (alienation) පත් නූතන මානවයාගේ ඛෙදනීය ඉරනම නොවේ ද මේ? ප්‍රස්තුත මානව දේහ මෙලෙස අවාසනාවන්ත ඉරනම්වලට ගොදුරුව තිබෙනුයේ කවර තතු යටතේ ද යන කුකුස විමලරත්නගේ අගනා සිතුවම් නරඹන සහෘදයා තුල ජනනය වනුයේ නිතැතිනි.
සාමාන්‍යයෙන්, සිත්තරුන් තම පරිකල්පනරූප කෙරෙන් මනෝභාව ප්‍රකට වීමට ඉඩ හරිනුයේ මුහුනින් පල වන හැඟීම් (facial expressions) ඇසුරිනි. මෙයට විපරීතව, විමලරත්න විසින් නිර්මිත පරිකල්පනරූප බහුතරයකට හඳුනාගත හැකි මුහුනු නැත. ඒ මුහුනු අපැහැදිලි ය; හැඟීම් අවිශද ය. ඔවුන් සිය මනෝභාව පල කරනුයේ හුදෙක් ශරීරයෙහි බසිනි (body language). මානව දේහයෙහි සුනම්‍ය ගුනය මෙහිලා නිර්මානාත්මකව උපයෝගී කර ගැනුමට විමලරත්න සමත්ව සිටී. එම කාර්යය ඔහු කොතරම් අපූර්ව ලෙස ඉටු කොට ඇත් ද යත්, එකී රූපකායන්හි මුහුනු දැක ගැනීමේ කුතුහලයක් නරඹන්නා තුල පැන නොනගී. ඇතැම් සිරුරක ලිංග භේදය පවා අවිශද ය. මේ සිරුරු ඒවායෙහි පෙරබිම හා පසුබිම සමඟ අවියෝජනීයව බැඳී ඇත. නැතිව ම බැරි අවස්ථාවක දී හැර, මුහුනු සැඟවීම හා සිරුරු නිර්වස්ත්‍රව තැබීම මගින් තම පරිකල්පනරූපයන්හි ජාතික හා වාර්ගික අනන්‍යතා යටපත් කරන සිත්තරා ඔවුනට සර්වභෞමික, විශ්ව සාධාරන තත්වයක් හිමි කර දෙයි.
යථාර්ථය ජය ගැනුමෙහි ස්වකීය භාවිතාවෙහිලා සිත්තරා මනස සහ සිරුර ඒකාබද්ධ සමස්තයක් ලෙස ගනී. වෙනත් වචනවලින් කියතොත්, සිත හා කය අතර පවතින චිරාගත භේදය මේ සිතුවම් මගින් අභියෝගයට ලක් කෙරේ. කාල් මාක්ස්, මනුශ්‍ය චෛතසිකයට පාර-ලෞකික තත්වයක් හා පැවැත්මක් ප්‍රදානය කෙරුනු දාර්ශනික විඥානවාදය විධ්වංසනය කලේ මනස යනු භෞතික ශරීරයෙහි ම (එනම්, ද්‍රව්‍යයෙහි ම) සුපිරි නිපැයුමක් හෙවත් 'සිතනමතන සිරුර ම' බව පෙන්වා දෙමිනි. විමලරත්න අතින් තෙලිතුඩට නැගී ඇති ශරීරයෝ මේ ප්‍රගාඪ සත්‍යය කලාකරුවෙකුට ආවේනික බසින් තහවුරු කරත්.
අශෝභන, පීඩිත අබිසරුලියන් චිත්‍රනය කරනුව අර්ධ-වියුක්ත (semi-abstract) ශෛලියක් බිහි කල පිකාසෝ (Demoiselles d’ Avignon, 1907) සම්ප්‍රදායික නිරූපනාත්මක චිත්‍රයෙහි සම්භාව්‍ය ආකෘතිය සමතික්‍රමනය කලේ ය. නූතන පරත්වාරෝපිත මනෝගතීන් හා චිත්තාවේග සඳහා උචිත ප්‍රකාශන ශෛලියක් සොයා ගෙන ඇති විමලරත්න මානව රූප ඇඳීමේ කලාවට නව මානයක් එකතු කොට තිබේ. නම් නොතබන ලද (untitled) එම සිතුවම් අතරින් සමහරක් විමසා බලමු.
පාලුව, තනිකම, හුදෙකලාව, කාන්සිය, සාංකාව, ආතතිය, දොම්නස, කලකිරීම යනාදී පරත්වාරෝපිත මනෝගතීන් ප්‍රකට කෙරෙන ඉරියව්වලින් යුතු නග්න ස්ත්‍රී රූප පෙලකි (සිතුවම් 05, 07, 20, 25, 27, 28, 31, 34, 40; මූර්ති 03, 04). මේ තෝන්තු, හෝන්දුමාන්දු, මුස්පේන්තු ලීලාවෙන් යුතු සිරුරු ඔහු හඳුන්වනුයේ "කඩා වැටෙන ස්ත්‍රී රූප" ලෙසිනි. දෙන ලද සමාජයක ප්‍රගතිය මැනෙන හොඳ ම මිම්ම එම සමාජය තුල ස්ත්‍රියට හිමි තැන යයි ප්‍රංශ මනෝරාජික සමාජවාදියා චාල්ස් ෆූරියේ වරෙක පැවසී ය. මාක්ස්වාදීන් විසින් ද නොයෙක් තන්හි මෙය සුප්‍රකාශිත ය. එහෙත්, මේ ග්‍රහලෝකය තුල, පන්ති පීඩනයට අතිරේකව අඩුවැඩි වශයෙන් ජාතික හා වාර්ගික පීඩනයෙන්, ලිංගික පීඩාවෙන් හා පුරුශෝත්තමවාදයෙන් ද බැට කන ස්ත්‍රීන් අති බහුතරයකට ඉතා දුඃඛිත, කාලකන්නි ජීවිත උරුම වී ඇති බව රහසක් නොවේ.
දියසෙවෙලින් කොල පැහැ ගත් පිල්කඩක් අග වැතිර සිටින ලඳකි (05). අඳුරු වටපිටාවෙහි තෙත මුසු පුස් ගඳ අපේ නැහැයට ද දැනෙන්නාක් මෙනි. හිරු පායා ඇතත් ඒ ඇගේ ලෝකයට යටිනි! නැවුම් වාතාශ්‍රයත් අරුනාලෝකයත් සහිත ස්වභාවික පරිසරයක ජීවත් වීමෙහි වරම ඇයට අහිමි වී ඇත.
උඩක සිට පහතට එල්ලා වැටෙන, සුකුමාර බවින් තොර නග්න දෙපයකි (14). පසෙක ලොකු සෙම්බුවකි. පා සලඹ, පා මුදුව හා පිත්තල සෙම්බුව මේ අප්‍රානික දෙපා පීඩිත දෙමල ස්ත්‍රියකගේ බව කියාපායි. මරනය සිදු වූ අයුරු - ඈ ඝාතනය වූවා ද නැතහොත් ගෙල වැල ලා ගත්තී ද යන්න එතරම් වැදගත් නැත. හේතුව කුමක් වුව ඈ පෙලුනු මානසික වධය නරඹන්නා හට පසක් වෙයි.
තවත් සිතුවමක (26), නලලත පොට්ටුව සහිත ස්ත්‍රියක මත පතිත වන අග්නි වැස්සකි. කාලවර්නයෙන් දිස් වන සූර්යයා අකර්මන්‍ය වී ඇත. පුලිඟු කදම්බයෙහි රක්ත වර්නය සහ ඉන් බේරී ගනු පිනිස හිස දවටා ගත් සාරි පොටෙහි සෞම්‍ය පැහැයන් එකිනෙකට ප්‍රතිමුඛ කෙරී ඇත. ලංකාව තුල වාර්ගික පීඩනයට හසු වූ දෙමල ස්ත්‍රිය මුහුන දුන්, දැනුදු මුහුන දෙන බිහිසුනු අන්තරායෙහි පරිමාව මේ සිතුවම් මගින් අනාවරනය කෙරේ.
කුරුසියක ඇන ගැසූ නිරුවත් ලඳකි (07). හිස පහතට කඩා වැටී ඇත. පසෙක දුර්වර්න බෝ පතක් හා චීවරධාරී රුවකි. චීවරධාරියාගේ සිරුර වසා ගත් අඳුර ස්ත්‍රිය වටා ද පැතිරෙයි. සම්ප්‍රදායික නත්තල් පතක නැතිනම් වෙසක් පතක ආකෘතිය දරන මේ සිතුවම උත්ප්‍රාසයෙන් කියා සිටිනුයේ ස්ත්‍රිය දඬු ගැසීමෙහිලා ආගමික දෘශ්ටිවාදයෙන් පිටුබලය සැපයෙන බවකි.
ගෙබිමක් මැද වැතිර සිටින කතකි (12). සිරුර තැනින් තැන තඩිස්සි වී ඇති සෙයකි. දොර ඇරී තිබේ. ගෘහස්ථ හිංසනයක හා ද්වේශසහගත ලෙස හැර යෑමක ලකුනු ය ඒ.
වේලි ගැට්ටක් මත දිගා වී ගැඹුරු ගඟ දිය වෙත එබෙන ස්ත්‍රියකි (35).
තවත් සිතුවමක, පාතාලයට පනින්ට මාන බලන රුවකි (21). අප ජීවත් වනුයේ, තරුන පරම්පරාව අතර පමනක් නොව වැඩිහිටියන් අතර ද සිය දිවි නසා ගැනීම් බහුල අවධියක ය. පරත්වාරෝපිත පුද්ගලයා වඩා පහසුවෙන් ඊට නැඹුරු වෙයි. දියුනු කාර්මික රාජ්‍යයන් ලෙස හුවා දැක්වෙන ජපානය හා දකුනු කොරියාව තුල පවා දිවි නසා ගැනීමෙහි රේට්ටු ඉතා ඉහල අගයන් ගනී. ලංකාව සැලකුවොත්, එය වසරකට 4000කි. මෙහි දිනකට දිවි නසා ගැනීමෙහි ප්‍රයත්න 120ක් සිදු වන අතර ඉන් 10%ක් සාර්ථක වන බව වාර්තා වෙයි (Daily News, 2012.06.13). සංවේදී කලාකරුවා හට ගෝචර වී ඇත්තේ මේ කටුක යථාර්ථය යි.
බිලිඳෙකු රැගත් මවකි (39). ඇගේ වටකුරු උවනෙහි ඇස් කන් නාසා නොමැති වුව ඈ සිය දරුවා ඇකයෙහි හොවා ගෙන සිටින දෘඩතර හා සෙනෙහෙබර ලීලාවෙන් යමෙකුට ඇගේ අනාරක්ශිත, අසරන සිත කියවන්ට පුලුවන.
ධාවනයෙහි යෙදී සිටින ජව සම්පන්න පුරුශ කවන්ධයකි (15). මේ යෞවනයාගේ හිස සිරුර පසුපස ඇදී එයි. මේ වනාහි මලල ක්‍රීඩා ඉසව්වක් හෝ ශරීරික අභ්‍යාසයක් හෝ නොවේ. සමාජ ජීවිතය විශයෙහි දෙකඩ කෙරුනු න්‍යාය (හිස) හා භාවිතය (කඳ) පිලිබඳ කාරනාව එමගින් සංකේතවත් වෙයි. මේ අපූරු චිත්‍රය, ලදරු වලිප්පුවක් ලෙස වරෙක ලෙනින් විසින් ගුනාංගීකෘත අරාජකවාදී, ප්‍රතිසංස්කරනවාදී, අති ධාවනකාරී වාම දේශපාලනය සිහිගන්වයි. එහි විපාක මෙරට මහජනතාව ද ඇති තරම් අත්දැක තිබේ.
හිස් කබලක (23) එක් ඇසක් හා මුඛයෙන් අඩක් රෞද්‍ර විලාසයෙන් පින්තාරු කිරීමෙන් සිත්තරා නූතන සමාජික මිනිසාගේ ද්විත්ව චරිත ස්වභාවය එලිමහනට ගෙනැවිත් තිබේ. පන්ති සමාජය තුල වෙසෙනුයේ දෙබිඩි, කුහක මිනිසුන් වග කිවමනා නොවේ.
වර්තමානයෙහි, ආගමික පූජකයින්ගේ මත් කුහකකම සිත්තරා අනාවරනය කරනුයේ, බෞද්ධ භික්ශුවකගේ යයි කිව හැකි මුඩු හිසකින් යුත් මුහුනක (06) දෙබිඩි ස්වරූපය විදහා දැක්වීමෙනි.
ඇඳක් මත තනි වූ අත් බෑගයකි (08). ඉන් එලියට පනින කුඩයකි. පුපුරා ගිය බිත්තියෙහි ලේ පැල්ලමකි. ස්ත්‍රී දූශනයක නැතිනම් ඝාතනයක සලකුනු ය ඒ. විපතට පත් තැනැත්තිය අදෘශ්‍යමාන වුව නිසැකව ම ඈ ඇඟලුම් කම්හල් සේවිකාවක විය හැකි බවට අත් බෑගය හා කුඩය දෙස් දෙයි.
සපත්තු ජෝඩුවකි (09). එහෙත්, මෙය, වෑන් ගෝ චිත්‍රගත කල ප්‍රකට සපත්තු (A Pair of Shoes, 1886) මෙන් වෙහෙසට පත් ගොවියා විසින් උනා තබන ලද ඉරුනු, ගෙවී ගිය පාවහන් නොවේ. මේ වනාහි, නූල තදින් ගැට ගැසූ, බිය උපදවනසුලු බූට් සඟලකි. එය පැලඳගෙන සිටින තැනැත්තාගේ ඇඟිලි පිටට පැන තිබේ. මිථ්‍යා කථාන්තරයන්හි එන අමනුශ්‍යයෙකුගේ බඳු මේ නිල්වන් පා ඇඟිලි නිදැල්ලේ සරන බත්බැල දේශපාලන මැරයෙකුගේ විය නොහැකි ද?
හිස මුදුන විවර වූ පච්ච වර්න පුද්ගලයෙකුගේ මොල ලොඳ මත වසා සිටින පරෙවියෙකු නිරූපිත සිතුවම (04), තිස් වසරක වර්ගවාදී යුද්ධය කෙලවර කොට බලාත්කාරයෙන් උදා කල ඊනියා 'සාමයෙහි' සැබෑ තතු විදහා පායි. පිත්තල සෙම්බුවක් මත සවි කල ආධාරකයක රැඳ වූ මනුශ්‍ය හිස් කබලෙන් (මූර්තිය 01) ද එය සංකේතවත් වෙයි.
වර්න තෝරා ගැනුමෙහි දී මෙන් ම වර්න සංකලනයෙහි දී ද සිත්තරා අපූරු ප්‍රතිභාවක් පෙන්වයි. තම "කඩා වැටෙන" මානව දේහයන් හට සූර්ය වර්නාවලියෙහි අඩංගු ස්වභාවික පැහැයන් නොගැලපෙන හෙයින් දෝ හෙතෙම ඒ සඳහා උචිත නව වර්න තෙමේ ම පිලියෙල කර ගනී. නිස්තේජ (dull) රූප සහ දීප්තිමත් පසුබිම මනා ලෙස එකිනෙකින් විලක්ශනය කෙරී ඇත. ඇතැම් පසුතලයක සතරැස් වර්න පදාස, රූපය යටපත් කරගෙන ඉස්මතු වී තිබීම දුර්වලතාවකි.
මානව පරත්වාරෝපනය ස්ථීතික හා සදාකාලික සහලක්ශනයක් නොවේ. ලාභය පෙරදැරි කර ගත් ධනේශ්වර නිශ්පාදන මාදිලිය අහෝසි වෙත් ම එය පහව යනු ඇත. ප්‍රබල පන්තියක් වන කම්කරු පන්තිය, මොනයම් මානසික පරිපීඩන හා දුශ්කරතා මැද වුව, බලාපොරොත්තු සුන් කර ගත යුතු නැත. අපේක්ශාභංගය වනාහි කම්කරුවන්ගේ ලක්ශනයක් නොව නපුරෙහි මූලයන් අවබෝධ කොට ගත නොහෙන, ඉන් ගැලවෙන මංහසර නොපෙනෙන, අරගලයෙහි නොසමත් පුද්ගලයන්ගේ පොදු ලක්ශනයකැයි ලෙනින් ලිවී ය.
ගැඹුරු පරත්වාරෝපනය නොතකා ධනාත්මකව ප්‍රතිචාර දක්වන මානව රූපයක් දෙකක් ද ප්‍රදර්ශිත සිතුවම් අතර තිබීම සතුට දනවයි.
නිදසුනක් ලෙස, පලාවන් පසුබිමක මේ අප්‍රසන්න හා ජුගුප්සාජනක තතු කෙරෙන් ජයග්‍රාහීව පලා යන ස්ත්‍රියකගේ රිද්මයානුකූල නිදහස් චලනය නිරූපිත සිතුවම (16) සලකන්න.
ඊලඟට, අවදානම මධ්‍යයෙහි වුව දිරිමත්ව එකිනෙකා වැලඳ ගත් යුවලකි (38).
නැවතත්, ආත්මාධ්‍යාසය තකා ස්වකීය කාය ශක්තිය උරගා බලන පුරුශයෙකි (19).
එහෙත්, මේ අධිශ්ඨානපූර්වක, ධෛර්යය සම්පන්න, අපේක්ශාසහගත පුද්ගලයන් හට නිදහස හා විමුක්තිය උදා වනු ඇත්තේ හුදු කේවල හා මනෝබද්ධ ප්‍රයත්න ඔස්සේ නොව කම්කරු පන්තියේ ස්වාධීන, ඒකාබද්ධ, වෛශයික හා ජාත්‍යන්තර ක්‍රියා මාර්ගය ඔස්සේ පමනක් ම බව පීඩිත මහජනතාවන් සේ ම ඔවුන්ගේ ජීවිත ප්‍රතිනිර්මානය කිරීමට පෙලඹෙන කලාකරුවන් ද මැනවින් වටහාගෙන සිටිය යුතු අවධියකට අපි එලැඹ සිටිමු.
-01-
-18-
-25-
-27-
-31-
-20-
(2012.07.08 දින රාවය පත්‍රයෙහි පල වූ ලිපියෙහි විස්තාරනයකි. අක්ශර වින්‍යාසය ලියුම්කරුගේ අභිමතය පරිදි ය).
මේ වියමන ඔබේ මූණු පොතට එක් කරන්න-
Tags- Depth, Art and sculpture, B. Wimalarathna
Currents
වෙසෙස් බූන්දි
අදහස් බූන්දි
කතා-බස් කරන්ට්ස්
රත්තරං ටික
කෙටියෙන්
ඔමරි කරන්ට්ස්
ඔත්තු කරන්ට්ස්
කට කොකියනවට
පැන බූන්දි
Viva Che
BoondiLets
Raha
Cine බූන්දි
රංග බූන්දි
සිත්තර බූන්දි
රහ කතා-බස්
අදහස් බූන්දි
රත්තරං ටික
රහ ඔත්තු
රහ වීඩියෝ
චිත්‍රකතා
BoondiLets
Sookiri
වෙසෙස් බූන්දි
කතන්දර බූන්දි
පොත් බූන්දි
සූකිරි කතා-බස්
අදහස් බූන්දි
රත්තරං ටික
සූකිරි ඔත්තු
රන් රෝස
BoondiLets
Plus
ප්‍රතිචාර
අඩවි දත්ත
Facebook Page
Boondi Google+
Boondi RSS
දර්ශන මේදිස් ගෙන් තවත් වියමන්
කවි
උතුරින් දකුනට
කවි
ලතෙත
කවි
බිරිඳ නලුවා අමතයි!
Cine
කලාව, කලා විචාරය සහ වෙන් වීමක් චිත‍්‍රපටය
කරන්ට්ස්
(වි)සංවාදයක් හෙවත් පශ්චාත්- නන්දිකඩාල් දෙබසක්
තවත් සිත්තර බූන්දි
ගුවෙර්නිකා යථාර්ථය!
"දූපතෙන් එහා කලාව ගැන අවදියෙන් ඉන්න වෙනවා!"- ප්‍රගීත් රත්නායක
සිබිල්ලන්තයේ විශ්මය හෙවත් වියපත් නොවන සිඟිත්තිය
"මම අඳින්නෙ මිනිස් හැඟීම්"- හෂිනි චන්ද්‍රසිරි
"දිව-ලොප්" ජාතියක් ඇතිවෙලා...!- චන්ද්‍රගුප්ත තේනුවර
BoondiLets
මරා කියයි.
වැදගත්ම දේ මෙන්න මේකයි. තමාගේම කෙස් වැටියෙන් අල්ලා ඇද කොට්ට උරයක් මෙන් සිරුර කණපිට පෙරළලා අළුත් ඇහැකින් ලෝකය දිහා බලන එකයි.
-මරා
[මරාසාද්. Peter Weiss]
-මරා
[මරාසාද්. Peter Weiss]
What's New | අලුතෙන්ම
කවි|
ආනන්ද
31-Secs
(රෝහණ පොතුලියැද්ද) මාලා කරුවෙකු සේ මල් සොයා යන
සසර සැරි ගමනක ඉම
අතහැරීම ම නිවන කියන උතුමෙකු
අත නෑර අල්ල ගති ආනන්ද
මල,පැහැය,සුවඳ, ඈ... [More]
සසර සැරි ගමනක ඉම
අතහැරීම ම නිවන කියන උතුමෙකු
අත නෑර අල්ල ගති ආනන්ද
මල,පැහැය,සුවඳ, ඈ... [More]
Cine|
අසන්ධිමිත්තා- වෘත්තයෙන් ආපස්සට
3-Mins
(ඩිල්ෂානි චතුරිකා දාබරේ) සාහිත්‍යය හෝ සිනමාපට තවදුරටත් සාම්ප්‍රදායික ආකෘතියම නොපතයි. රසවිඳින්නන්ව සාමාන්‍ය කතාවකින් නළවාදැමීමට නොහැකිය. තවදුරටත් ඔවුහුද හුරුපුරුදු නිර්මාණ ස්වභාවයම නොපතති. නිර්මාණකරුවකු... [More]
Cine|
රාමු තුළ යළි රාමු වුණු "දැකල පුරුදු කෙනෙක්"
6-Mins
(විකුම් ජිතේන්ද්‍ර) මේ යුගය ඡායාරූප හා කැමරා යුගයක් වන අතර වෘත්තීය හෝ අර්ධවෘත්තීය කැමරා භාවිත කරන ආධුනිකයා පවා අධි සුන්දරත්වයෙන් යුතු ඡායාරූප... [More]
අදහස්|
To Sir, With Love!
2-Mins
(තාරක වරාපිටිය) To Sir With Love යනු මීට වසර 28 කට පමණ ඉහතදී කළු සුදු ටෙලිවිෂන් තිරයකින් මා බැලු චිත්‍රපටයකි. එය එතෙක්... [More]
වෙසෙස්|
මැදියම් රැයේ වාහනවලට අතවනන සුදු හැඳි ගැහැනිය
5-Mins
(තිලක් සේනාසිංහ ) අද මෙන් මහජනයා හෝ රථවාහන බහුල නොවූ මීට දශක හය හතකට පෙර ඇතැම් දිනවල මැදියම් රැය ආසන්නයේ දී කොළඹ බොරැල්ලේ... [More]
ඔත්තු|
හෙල්මලී ගුණතිලකගෙන් 'සහස් පියවර'
5-Secs
හෙල්මලී ගුණතිලක විසින් රචිත පළමු කෙටිකතා එකතුව වන 'සහස් පියවර' කෘතිය මුද්‍රණද්වාරයෙන් එළි දක්වා තිබේ.... [More]
පොත්|
ඉණෙන් හැලෙන කලිසමක් රදවා ගන්න තතනමින්...
2-Mins
(රෝහණ පොතුලියැද්ද) පුද්ගල නාමයක්, වාසගමක් දුටු කල්හි ඔහුගේ ජාතිය/ ආගම/ කුලය/ ලිංගය/ ග්‍රාමීය, නාගරිකබව සිතියම් ගත කිරීම සාමාන්‍ය පුරුද්දක්. නමුත් "ඩොමිනික් චන්ද්‍රසාලි"... [More]
කෙටියෙන්|
මොන එල්ලුං ගස් ද?
පොත්|
උමතු වාට්ටුවට අප්පචිචී ඇවිත්!
6-Mins
(කේ.ඩී. දර්ශන) 'උඹට එහෙම යන්න බැහැ උඹ ඉන්න ඕනෙ මම ළඟ. මගේ හෙවණැල්ලෙන් මිදෙන්න උඹට බැහැ.'
(-41 පිට)
'මම ගල් ගැහී අප්පච්චී දෙස බලාගෙන... [More]
(-41 පිට)
'මම ගල් ගැහී අප්පච්චී දෙස බලාගෙන... [More]
රත්තරං ටික|
මෙන්න බත් කූරෙක්!
28-Secs
මත්සුවා බැෂෝ යනු කෘතහස්ත ජපන් කවියෙකි. බැෂෝගෙ කවිකාර කම දැක දිනක් ඔහුගේ ශිෂ්‍යයෙකු ද කවියක්... [More]
කවි|
ජානූ! පේ‍්‍රමයෙන් විතැන් විය හැකි දැයි මට කියන්න
24-Secs
(තුෂාරි ප්‍රියංගිකා) එකින් එක මතක අහුලමි
මංජුසාවකි හදවත මතක අහුරමි
සීත හිමයේ මිදුණු හිමකැටිති යට
ඔබට කවි ලියා සඟවමි
ජානූ!
පසුපස සෙවණැල්ල සේ ඇදෙමි... [More]
මංජුසාවකි හදවත මතක අහුරමි
සීත හිමයේ මිදුණු හිමකැටිති යට
ඔබට කවි ලියා සඟවමි
ජානූ!
පසුපස සෙවණැල්ල සේ ඇදෙමි... [More]
පොත්|
සෞන්දර්යය වෙනුවට කටු අතු- අපේ යුගයේ උරුමය!
13-Mins
(චූලානන්ද සමරනායක) කිවිඳියකගෙ කාව්‍ය ග‍්‍රන්ථයක් එළිදක්වන මොහොතක ඇගේ කවියට ප‍්‍රවේශ වෙන්න වඩාම සුදුසු මාවත මොකක්ද? මේක ටිකක් විසඳගන්න අමාරු ප‍්‍රශ්ණයක්. මොකද අද... [More]
ඔත්තු|
'නො පවතිනු වස් ප්‍රේමය ව පවතිමි' සහ 'පියා නො හැඹූ පියාපත්'- දෙසැ. 01
11-Secs
මාලතී කල්පනා ඇම්බ්‍රෝස්ගේ 'නො පවතිනු වස් ප්‍රේමය ව පවතිමි' සහ 'පියා නො හැඹූ පියාපත්' කාව්‍ය... [More]
වෙසෙස්|
වාලම්පුරි- වාසනාව, විහිළුව සහ මිත්‍යාව
1-Mins
(තාරක වරාපිටිය) ලංකාවේ ඉහළ "අලෙවි වටිනාකමක්" ඇති, ‘අනුහස් ඇති’ ගුප්ත වස්තුවකි වාලම්පුරිය. මෙම ‘වටිනාකම’ තීරණය වන්නේ එහි ඇති ද්‍රව්‍යමය වටිනාකම හෝ වෙනත්... [More]
පොත්|
"මතක වන්නිය" හෙවත් උතුරේ ශේෂ පත්‍රය
3-Mins
(සුරෝෂන ඉරංග) කලා කෘතියකින් භාවමය කම්පනයක් ඇතිකළ හැකි නම් එයට කිසියම් සමාජ බලපෑමක් සිදුකළ හැකිය. එසේ කම්පනයත්, පශ්චාත්තාපයත් ජනිත කළ, දමිළ බසින්... [More]
අදහස්|
විද්‍යාවේ සියවසක පිම්ම!
2-Mins
(තාරක වරාපිටිය) පසුගිය සියවසේ මිනිස් ශිෂ්ඨාචාරය මුහුණපෑ ප්‍රධාන මාරක අභියෝග තුන වුයේ වසංගත, සාගත හා සංග්‍රාමයන්ය. ඒ සියවස තුල එසේ ඉන් මියැදුන... [More]
කරන්ට්ස්|
"අඟ"
19-Secs
(උපුල් සේනාධීරිගේ) අංඟ පුලාවකට නැති මිනිස්සු
තම හිස අත ගෑහ
අඟක්... ඔව් අඟක්
රයිනෝසිරසක හැඩගත් අඟක්
මොළයක් නැති සිරසක්
තෙතක් නැති හදවතක්... [More]
තම හිස අත ගෑහ
අඟක්... ඔව් අඟක්
රයිනෝසිරසක හැඩගත් අඟක්
මොළයක් නැති සිරසක්
තෙතක් නැති හදවතක්... [More]
වෙසෙස්|
ඇනා කැරනිනා සහ ඇනා ස්ටෙපානොව්නා
7-Mins
(ඩිල්ෂානි චතුරිකා දාබරේ) ලියෝ තෝල්ස්තෝයි විරචිත ඇනා කැරනිනා නවකතාවේ ප්‍රධාන කථා නායිකාව වන ඇනා අර්කෙඩියෙව්නා කැරනිනා නමැති චරිතය ගොඩනැංවීම සඳහා තෝල්ස්තොයිට කාන්තාවන් කිහිප... [More]