රත්තරං ටික
ඇයි එහෙනං හෙන වැදුණේ?
"සුබ සැන්දෑවක්" යි කියමින් ඕබි දොර ඇරියේ ය.
"සුබ සැන්දෑවක්! මේ ඔකොන්කෝ මහත්මයා ද?" යි අමුත්තා විමසී ය.
එසේ යැයි ඕබි කී විට ගෙට ඇතුළු වූ මිනිසා තමා ඕබිට හඳුන්වා දුන්නේ ය. ඔහු ඇඳ සිටියේ අක්බාඩා නමින් හැඳින්වුණු සිවුරක් වැනි වූ නවීන මෝස්තරයේ මිළ අධික දිගු ලෝගුවකි.
"වාඩි වෙන්න"
"ස්තූතියි" කියමින් අසුන් ගත් අමුත්තා ලෝගුව ඇතුළේ සාක්කුවකින් දිග ලේන්සුවක් ගෙන මුහුණ පිස දා ගත්තේ ය.
"මහත්තයාගේ කාලෙ නාස්ති කරන්න මං කැමති නැහැ" යි අනතුරු ව කී ඔහු ලෝගුවට යටින් අත යවා දෑතේ බාහු වල දාඩිය ද ලේන්සුවෙන් තෙත මාත්තු කළේ ය.
"මගේ පුතා එන සැප්තැම්බර් වල එංගලන්තෙ යන්නයි ඉන්නෙ. මට ඕනෙ කරලා තියෙනවා මිනිහට ආණුඩුවෙ ශිෂ්‍යත්වයක් අර ගෙන දෙන්න. මහත්තයාට මේක කරන්න පුළුවන් නං මෙන්න මෙතන තියෙනවා පවුම් පනහක්." සිය ලෝගුවේ ඉදිරිපස සාක්කුවෙන් ඔහු නෝට්ටු මිටියක් එළියට ගත්තේ ය.
එහෙත් එවැන්නක් තමාට කළ නොහැකි යැයි ඕබි එහි දී ඔහු ට පැහැදිලි කළේ ය.
"කොටින් ම, මං නෙවෙයි ශිෂ්‍යත්වෙ දෙන්නෙ. මං කරන එක ම දේ තමයි, ඉල්ලුම් පත්තර බලලා, අපි ඉල්ලලා තියෙන සුදුසුකම් තියෙන අයව ශිෂ්‍යත්ව මණ්ඩලේට නිර්දේශ කරන එක."
"ඒක ම තමයි මහත්තයා මටත් කරගන්න ඕනෙ." ආගන්තුකයා කී ය. "අන්න ඒ දේ මට කරලා දෙන්න."
"ඒත් මං නිර්දේශ කළා කියලා මණ්ඩලේ ඒක පිළිගනියි කියලා හිතන්න බැහැ."
"ඒ ගැන කරදර වෙන්න එපා. මහත්තයා ගේ වැඩ කොටස කරන්නකෝ."
ඕබි නිහඬ ය. ඒ පිරිමි ළමයා ගේ නම ඕබිට මතක ය. ඔහුගේ නම අවසාන ලයිස්තුවට ද තේරී තිබිණි.
"ඇයි සල්ලි වියදම් කරලා එයාව අරින්නෙ නැත්තෙ? ඔය මහත්මයාට සල්ලිත් තියෙනවා නෙ. මේ ශිෂ්‍යත්වෙ තියෙන්නෙ සල්ලි නැති දුප්පත් ළමයින් ට."
එවිට ආගන්තුක මිනිසා සිනිසුණේ ය.
"මේ ලෝකෙ කාටවත් සල්ලි නැහැ"යි කී ඔහු නැගිට්ටේ ය. ඉන්පසු නෝට්ටු මිටිය ඕබි ඉදිරිපස මේසය උඩින් තිබ්බේ ය. "මේක සුළු තෑග්ගක් විතරයි." ඔහු කී ය. "අනාගතේ දී අපි හොඳ යාළුවො වෙයි. ළමයාගේ නම අමතක කරන්න එපා. මං ගිහින් එන්නං. ක්ලබ් එකට එහෙම එන්නෙ නැහැ නේ ද? මං කවදාවත් දැකලා නැහැ."
"මං ඒකෙ සාමාජිකයෙක් නෙමෙයි."
"සාමාජිකත්වෙ ගන්න එපා යැ" ඔහු කී ය. "ගිහින් එන්නං."
මුදල් නෝට්ටු මිටිය එදා දවස මත්, රෑ එළි වෙනකල් මත්, එතැන ම තිබුණේ ය. ඕබි එය පත්තරයකින් වැසුවේ ය. දොර හොඳට අගුළු ලෑවේ ය. "මේ වැඩේ නම් අන්තිමයි." ඔහු තමාට ම කියා ගත්තේ ය. "අන්තිමයි!"
එදා මැදියම් රෑ ඔහු බය වී ඇහැරුණේ ය. ඉන් පසු බොහෝ වේලාවක් යන තෙක් ඔහු ට නින්ද ගියේ නැත.
****
"ඔයා ලස්සනට නටනවා." ඈ ඔහුගේ සිරුරට තව තවත් තුරුලු වන විට ඔහු කීවේ ය. ඉතා වේගයෙන් ඇගේ හුස්ම ඉහළ පහළ වැටේ. ඉන් පසු ඔහු ඇගේ අත ගෙන තමාගේ කර වටා දමා ගත්තේ ය. එවිට ඇගේ දෙතොල ඔහුගේ දෙතොලට සෙන්ටිමීටරයක ආසන්නයේ විය. වැයෙන සංගීත රිද්මය ගැන දැන් ඔවුන්ගේ තැකීමක් නැත. ටික වේලාවකින් ඕබි ඇය සිය නිදන කාමරය පැත්තට එක්කර ගෙන ගියේ ය. මුල දී තරමක් අදිමදි කළ ද අනතුරු ව ඈ ඊට අනුමැතිය පෑවා ය.
පැහැදිලිව ම, ඈ අහිංසක පාසල් දැරියක් නො වූවා ය. තමාගේ රාජකාරිය ඈ මැනවින් දැන සිටියා ය. කෙසේ වෙතත්, දැනට මත් ඈ අවසාන ලැයිස්තුවට තේරී තිබිණි. එහෙත් මේ වූ කලී මහා අකටයුත්තකි. එය එසේ නොවේ යැයි ඇඟවීමේ තේරුමක් නැත. කෙනෙකු අඩුම වශයෙන් තමන්ට ව්ත් අවංක විය යුතු ය. ටික වේලාවකින් ඔහු ඇයව තම වාහනයේ ම නංවා ගෙන ටවුමට ගොස් ඇරලුවේ ය. ආපසු එන ගමන් මේ රසවත් කතාව කීමට ඔහු ක්‍රිස්ටෝපර්ගේ නිවසට ද ගොඩ විය. ඒ ගැන ඔහු සමඟ කතා කොට, ඔහු සමඟ සිනා සී, අන්තිමේ දී එය අමතක කර දමන්නට ඒ මඟින් ඔහුට හැකි වනු ඇත. එහෙත් එදා ද ඔහු ඒ කතාව නො කීවේ ය. "වෙන දවසක බැරි යැ" යි ඔහු ට සිතිණි.
****
"ඔකොන්කෝ කියන්නෙ මේ මහත්මයා ද?" නන්නාඳුනන පුද්ගලයා ප්‍රශ්න කළේ ය.
"ඔව්" ඕබි කී ය. ඔහුට ම පවා හඳුනාගත නො හැකි තරමට ඔහුගේ හඬ වෙනස් වී ඇත.
කාමරය කරකැවෙන්නට පටන් ගත්තේ ය. අමුත්තා කිසිවක් කියයි. එහෙත් එය ඇසෙන්නේ දුරක සිට එන හඬක් සේ ය. හරියට උණ රෝගියෙකුට යම් යම් විකාර දේ ඇසෙන්නා සේ ය. අමුත්තා ඕබි ගේ ඇඟපත පරීඬා කළේ ය. සාක්කුවේ තිබූ නෝට්ටු ටික ඉන් පසු ඔහු අතට ගත්තේ ය. එසේ කොට නැවත මොකක්දෝ කියවන්නට පටන් ගත්තේ ය. රැජිනගේ නම ද ඊට ඈඳින. හරියට ගමේ ගොඩේ ඇවිස්සුණු දාමරික පිරිසක් ඉදිරියේ දිස්ත්‍රික් නිළධාරියා කැරලි මර්දන පනත කියවන්නා සේ ය. මේ අතරේ අනික් පුද්ගලයා ඕබිගේ දොර ළඟ දුරකථනය වෙත ගොස් පොලීසියට ඇමතුවේ ය.
කවුරුනුත් තම තමන්ගෙන් අසා ගත් ප්‍රශ්නයක් විය. එනම් මෙසේ වූයේ ඇයි ද යන්නයි. උගත් විනිශ්චයකාර තුමා ද, අප මුලින් දුටු පරිදි ඇසුවේ මෙවන් උගත් පුද්ගලයෙකු එවැන්නක් කළේ මන්ද, වැනි ප්‍රශ්න ම ය.
චිනුවා අචිබේ
-හිරු බැස ගිය පසු- 1999
"සුබ සැන්දෑවක්! මේ ඔකොන්කෝ මහත්මයා ද?" යි අමුත්තා විමසී ය.
එසේ යැයි ඕබි කී විට ගෙට ඇතුළු වූ මිනිසා තමා ඕබිට හඳුන්වා දුන්නේ ය. ඔහු ඇඳ සිටියේ අක්බාඩා නමින් හැඳින්වුණු සිවුරක් වැනි වූ නවීන මෝස්තරයේ මිළ අධික දිගු ලෝගුවකි.
"වාඩි වෙන්න"
"ස්තූතියි" කියමින් අසුන් ගත් අමුත්තා ලෝගුව ඇතුළේ සාක්කුවකින් දිග ලේන්සුවක් ගෙන මුහුණ පිස දා ගත්තේ ය.
"මහත්තයාගේ කාලෙ නාස්ති කරන්න මං කැමති නැහැ" යි අනතුරු ව කී ඔහු ලෝගුවට යටින් අත යවා දෑතේ බාහු වල දාඩිය ද ලේන්සුවෙන් තෙත මාත්තු කළේ ය.
"මගේ පුතා එන සැප්තැම්බර් වල එංගලන්තෙ යන්නයි ඉන්නෙ. මට ඕනෙ කරලා තියෙනවා මිනිහට ආණුඩුවෙ ශිෂ්‍යත්වයක් අර ගෙන දෙන්න. මහත්තයාට මේක කරන්න පුළුවන් නං මෙන්න මෙතන තියෙනවා පවුම් පනහක්." සිය ලෝගුවේ ඉදිරිපස සාක්කුවෙන් ඔහු නෝට්ටු මිටියක් එළියට ගත්තේ ය.
එහෙත් එවැන්නක් තමාට කළ නොහැකි යැයි ඕබි එහි දී ඔහු ට පැහැදිලි කළේ ය.
"කොටින් ම, මං නෙවෙයි ශිෂ්‍යත්වෙ දෙන්නෙ. මං කරන එක ම දේ තමයි, ඉල්ලුම් පත්තර බලලා, අපි ඉල්ලලා තියෙන සුදුසුකම් තියෙන අයව ශිෂ්‍යත්ව මණ්ඩලේට නිර්දේශ කරන එක."
"ඒක ම තමයි මහත්තයා මටත් කරගන්න ඕනෙ." ආගන්තුකයා කී ය. "අන්න ඒ දේ මට කරලා දෙන්න."
"ඒත් මං නිර්දේශ කළා කියලා මණ්ඩලේ ඒක පිළිගනියි කියලා හිතන්න බැහැ."
"ඒ ගැන කරදර වෙන්න එපා. මහත්තයා ගේ වැඩ කොටස කරන්නකෝ."
ඕබි නිහඬ ය. ඒ පිරිමි ළමයා ගේ නම ඕබිට මතක ය. ඔහුගේ නම අවසාන ලයිස්තුවට ද තේරී තිබිණි.
"ඇයි සල්ලි වියදම් කරලා එයාව අරින්නෙ නැත්තෙ? ඔය මහත්මයාට සල්ලිත් තියෙනවා නෙ. මේ ශිෂ්‍යත්වෙ තියෙන්නෙ සල්ලි නැති දුප්පත් ළමයින් ට."
එවිට ආගන්තුක මිනිසා සිනිසුණේ ය.
"මේ ලෝකෙ කාටවත් සල්ලි නැහැ"යි කී ඔහු නැගිට්ටේ ය. ඉන්පසු නෝට්ටු මිටිය ඕබි ඉදිරිපස මේසය උඩින් තිබ්බේ ය. "මේක සුළු තෑග්ගක් විතරයි." ඔහු කී ය. "අනාගතේ දී අපි හොඳ යාළුවො වෙයි. ළමයාගේ නම අමතක කරන්න එපා. මං ගිහින් එන්නං. ක්ලබ් එකට එහෙම එන්නෙ නැහැ නේ ද? මං කවදාවත් දැකලා නැහැ."
"මං ඒකෙ සාමාජිකයෙක් නෙමෙයි."
"සාමාජිකත්වෙ ගන්න එපා යැ" ඔහු කී ය. "ගිහින් එන්නං."
මුදල් නෝට්ටු මිටිය එදා දවස මත්, රෑ එළි වෙනකල් මත්, එතැන ම තිබුණේ ය. ඕබි එය පත්තරයකින් වැසුවේ ය. දොර හොඳට අගුළු ලෑවේ ය. "මේ වැඩේ නම් අන්තිමයි." ඔහු තමාට ම කියා ගත්තේ ය. "අන්තිමයි!"
එදා මැදියම් රෑ ඔහු බය වී ඇහැරුණේ ය. ඉන් පසු බොහෝ වේලාවක් යන තෙක් ඔහු ට නින්ද ගියේ නැත.
****
"ඔයා ලස්සනට නටනවා." ඈ ඔහුගේ සිරුරට තව තවත් තුරුලු වන විට ඔහු කීවේ ය. ඉතා වේගයෙන් ඇගේ හුස්ම ඉහළ පහළ වැටේ. ඉන් පසු ඔහු ඇගේ අත ගෙන තමාගේ කර වටා දමා ගත්තේ ය. එවිට ඇගේ දෙතොල ඔහුගේ දෙතොලට සෙන්ටිමීටරයක ආසන්නයේ විය. වැයෙන සංගීත රිද්මය ගැන දැන් ඔවුන්ගේ තැකීමක් නැත. ටික වේලාවකින් ඕබි ඇය සිය නිදන කාමරය පැත්තට එක්කර ගෙන ගියේ ය. මුල දී තරමක් අදිමදි කළ ද අනතුරු ව ඈ ඊට අනුමැතිය පෑවා ය.
පැහැදිලිව ම, ඈ අහිංසක පාසල් දැරියක් නො වූවා ය. තමාගේ රාජකාරිය ඈ මැනවින් දැන සිටියා ය. කෙසේ වෙතත්, දැනට මත් ඈ අවසාන ලැයිස්තුවට තේරී තිබිණි. එහෙත් මේ වූ කලී මහා අකටයුත්තකි. එය එසේ නොවේ යැයි ඇඟවීමේ තේරුමක් නැත. කෙනෙකු අඩුම වශයෙන් තමන්ට ව්ත් අවංක විය යුතු ය. ටික වේලාවකින් ඔහු ඇයව තම වාහනයේ ම නංවා ගෙන ටවුමට ගොස් ඇරලුවේ ය. ආපසු එන ගමන් මේ රසවත් කතාව කීමට ඔහු ක්‍රිස්ටෝපර්ගේ නිවසට ද ගොඩ විය. ඒ ගැන ඔහු සමඟ කතා කොට, ඔහු සමඟ සිනා සී, අන්තිමේ දී එය අමතක කර දමන්නට ඒ මඟින් ඔහුට හැකි වනු ඇත. එහෙත් එදා ද ඔහු ඒ කතාව නො කීවේ ය. "වෙන දවසක බැරි යැ" යි ඔහු ට සිතිණි.
****
"ඔකොන්කෝ කියන්නෙ මේ මහත්මයා ද?" නන්නාඳුනන පුද්ගලයා ප්‍රශ්න කළේ ය.
"ඔව්" ඕබි කී ය. ඔහුට ම පවා හඳුනාගත නො හැකි තරමට ඔහුගේ හඬ වෙනස් වී ඇත.
කාමරය කරකැවෙන්නට පටන් ගත්තේ ය. අමුත්තා කිසිවක් කියයි. එහෙත් එය ඇසෙන්නේ දුරක සිට එන හඬක් සේ ය. හරියට උණ රෝගියෙකුට යම් යම් විකාර දේ ඇසෙන්නා සේ ය. අමුත්තා ඕබි ගේ ඇඟපත පරීඬා කළේ ය. සාක්කුවේ තිබූ නෝට්ටු ටික ඉන් පසු ඔහු අතට ගත්තේ ය. එසේ කොට නැවත මොකක්දෝ කියවන්නට පටන් ගත්තේ ය. රැජිනගේ නම ද ඊට ඈඳින. හරියට ගමේ ගොඩේ ඇවිස්සුණු දාමරික පිරිසක් ඉදිරියේ දිස්ත්‍රික් නිළධාරියා කැරලි මර්දන පනත කියවන්නා සේ ය. මේ අතරේ අනික් පුද්ගලයා ඕබිගේ දොර ළඟ දුරකථනය වෙත ගොස් පොලීසියට ඇමතුවේ ය.
කවුරුනුත් තම තමන්ගෙන් අසා ගත් ප්‍රශ්නයක් විය. එනම් මෙසේ වූයේ ඇයි ද යන්නයි. උගත් විනිශ්චයකාර තුමා ද, අප මුලින් දුටු පරිදි ඇසුවේ මෙවන් උගත් පුද්ගලයෙකු එවැන්නක් කළේ මන්ද, වැනි ප්‍රශ්න ම ය.
චිනුවා අචිබේ
-හිරු බැස ගිය පසු- 1999
මේ වියමන ඔබේ මූණු පොතට එක් කරන්න-
Currents
වෙසෙස් බූන්දි
අදහස් බූන්දි
කතා-බස් කරන්ට්ස්
රත්තරං ටික
කෙටියෙන්
ඔමරි කරන්ට්ස්
ඔත්තු කරන්ට්ස්
කට කොකියනවට
පැන බූන්දි
Viva Che
BoondiLets
Raha
Cine බූන්දි
රංග බූන්දි
සිත්තර බූන්දි
රහ කතා-බස්
අදහස් බූන්දි
රත්තරං ටික
රහ ඔත්තු
රහ වීඩියෝ
චිත්‍රකතා
BoondiLets
Sookiri
වෙසෙස් බූන්දි
කතන්දර බූන්දි
පොත් බූන්දි
සූකිරි කතා-බස්
අදහස් බූන්දි
රත්තරං ටික
සූකිරි ඔත්තු
රන් රෝස
BoondiLets
Plus
ප්‍රතිචාර
අඩවි දත්ත
Facebook Page
Boondi Google+
Boondi RSS
තවත් රත්තරං ටික
මෙන්න බත් කූරෙක්!
පළතුරු සහ චාරිත්‍රය
ඇඬෙන තරමට ජීවත් ව මැරෙමු!
මතක පෙට්ටි සහ ගින්දර
මිත්‍රත්වයේ ගිනිසිළුව
BoondiLets
ප්ලූටාර්ක් කියයි
Painting is silent poetry, and poetry is painting that speaks.| සිත්තමක් යනු නිහඬ කවියකි. කවියක් යනු කතා කරන සිත්තමකි!
What's New | අලුතෙන්ම
කවි|
ආනන්ද
31-Secs
(රෝහණ පොතුලියැද්ද) මාලා කරුවෙකු සේ මල් සොයා යන
සසර සැරි ගමනක ඉම
අතහැරීම ම නිවන කියන උතුමෙකු
අත නෑර අල්ල ගති ආනන්ද
මල,පැහැය,සුවඳ, ඈ... [More]
සසර සැරි ගමනක ඉම
අතහැරීම ම නිවන කියන උතුමෙකු
අත නෑර අල්ල ගති ආනන්ද
මල,පැහැය,සුවඳ, ඈ... [More]
Cine|
අසන්ධිමිත්තා- වෘත්තයෙන් ආපස්සට
3-Mins
(ඩිල්ෂානි චතුරිකා දාබරේ) සාහිත්‍යය හෝ සිනමාපට තවදුරටත් සාම්ප්‍රදායික ආකෘතියම නොපතයි. රසවිඳින්නන්ව සාමාන්‍ය කතාවකින් නළවාදැමීමට නොහැකිය. තවදුරටත් ඔවුහුද හුරුපුරුදු නිර්මාණ ස්වභාවයම නොපතති. නිර්මාණකරුවකු... [More]
Cine|
රාමු තුළ යළි රාමු වුණු "දැකල පුරුදු කෙනෙක්"
6-Mins
(විකුම් ජිතේන්ද්‍ර) මේ යුගය ඡායාරූප හා කැමරා යුගයක් වන අතර වෘත්තීය හෝ අර්ධවෘත්තීය කැමරා භාවිත කරන ආධුනිකයා පවා අධි සුන්දරත්වයෙන් යුතු ඡායාරූප... [More]
අදහස්|
To Sir, With Love!
2-Mins
(තාරක වරාපිටිය) To Sir With Love යනු මීට වසර 28 කට පමණ ඉහතදී කළු සුදු ටෙලිවිෂන් තිරයකින් මා බැලු චිත්‍රපටයකි. එය එතෙක්... [More]
වෙසෙස්|
මැදියම් රැයේ වාහනවලට අතවනන සුදු හැඳි ගැහැනිය
5-Mins
(තිලක් සේනාසිංහ ) අද මෙන් මහජනයා හෝ රථවාහන බහුල නොවූ මීට දශක හය හතකට පෙර ඇතැම් දිනවල මැදියම් රැය ආසන්නයේ දී කොළඹ බොරැල්ලේ... [More]
ඔත්තු|
හෙල්මලී ගුණතිලකගෙන් 'සහස් පියවර'
5-Secs
හෙල්මලී ගුණතිලක විසින් රචිත පළමු කෙටිකතා එකතුව වන 'සහස් පියවර' කෘතිය මුද්‍රණද්වාරයෙන් එළි දක්වා තිබේ.... [More]
පොත්|
ඉණෙන් හැලෙන කලිසමක් රදවා ගන්න තතනමින්...
2-Mins
(රෝහණ පොතුලියැද්ද) පුද්ගල නාමයක්, වාසගමක් දුටු කල්හි ඔහුගේ ජාතිය/ ආගම/ කුලය/ ලිංගය/ ග්‍රාමීය, නාගරිකබව සිතියම් ගත කිරීම සාමාන්‍ය පුරුද්දක්. නමුත් "ඩොමිනික් චන්ද්‍රසාලි"... [More]
කෙටියෙන්|
මොන එල්ලුං ගස් ද?
පොත්|
උමතු වාට්ටුවට අප්පචිචී ඇවිත්!
6-Mins
(කේ.ඩී. දර්ශන) 'උඹට එහෙම යන්න බැහැ උඹ ඉන්න ඕනෙ මම ළඟ. මගේ හෙවණැල්ලෙන් මිදෙන්න උඹට බැහැ.'
(-41 පිට)
'මම ගල් ගැහී අප්පච්චී දෙස බලාගෙන... [More]
(-41 පිට)
'මම ගල් ගැහී අප්පච්චී දෙස බලාගෙන... [More]
රත්තරං ටික|
මෙන්න බත් කූරෙක්!
28-Secs
මත්සුවා බැෂෝ යනු කෘතහස්ත ජපන් කවියෙකි. බැෂෝගෙ කවිකාර කම දැක දිනක් ඔහුගේ ශිෂ්‍යයෙකු ද කවියක්... [More]
කවි|
ජානූ! පේ‍්‍රමයෙන් විතැන් විය හැකි දැයි මට කියන්න
24-Secs
(තුෂාරි ප්‍රියංගිකා) එකින් එක මතක අහුලමි
මංජුසාවකි හදවත මතක අහුරමි
සීත හිමයේ මිදුණු හිමකැටිති යට
ඔබට කවි ලියා සඟවමි
ජානූ!
පසුපස සෙවණැල්ල සේ ඇදෙමි... [More]
මංජුසාවකි හදවත මතක අහුරමි
සීත හිමයේ මිදුණු හිමකැටිති යට
ඔබට කවි ලියා සඟවමි
ජානූ!
පසුපස සෙවණැල්ල සේ ඇදෙමි... [More]
පොත්|
සෞන්දර්යය වෙනුවට කටු අතු- අපේ යුගයේ උරුමය!
13-Mins
(චූලානන්ද සමරනායක) කිවිඳියකගෙ කාව්‍ය ග‍්‍රන්ථයක් එළිදක්වන මොහොතක ඇගේ කවියට ප‍්‍රවේශ වෙන්න වඩාම සුදුසු මාවත මොකක්ද? මේක ටිකක් විසඳගන්න අමාරු ප‍්‍රශ්ණයක්. මොකද අද... [More]
ඔත්තු|
'නො පවතිනු වස් ප්‍රේමය ව පවතිමි' සහ 'පියා නො හැඹූ පියාපත්'- දෙසැ. 01
11-Secs
මාලතී කල්පනා ඇම්බ්‍රෝස්ගේ 'නො පවතිනු වස් ප්‍රේමය ව පවතිමි' සහ 'පියා නො හැඹූ පියාපත්' කාව්‍ය... [More]
වෙසෙස්|
වාලම්පුරි- වාසනාව, විහිළුව සහ මිත්‍යාව
1-Mins
(තාරක වරාපිටිය) ලංකාවේ ඉහළ "අලෙවි වටිනාකමක්" ඇති, ‘අනුහස් ඇති’ ගුප්ත වස්තුවකි වාලම්පුරිය. මෙම ‘වටිනාකම’ තීරණය වන්නේ එහි ඇති ද්‍රව්‍යමය වටිනාකම හෝ වෙනත්... [More]
පොත්|
"මතක වන්නිය" හෙවත් උතුරේ ශේෂ පත්‍රය
3-Mins
(සුරෝෂන ඉරංග) කලා කෘතියකින් භාවමය කම්පනයක් ඇතිකළ හැකි නම් එයට කිසියම් සමාජ බලපෑමක් සිදුකළ හැකිය. එසේ කම්පනයත්, පශ්චාත්තාපයත් ජනිත කළ, දමිළ බසින්... [More]
අදහස්|
විද්‍යාවේ සියවසක පිම්ම!
2-Mins
(තාරක වරාපිටිය) පසුගිය සියවසේ මිනිස් ශිෂ්ඨාචාරය මුහුණපෑ ප්‍රධාන මාරක අභියෝග තුන වුයේ වසංගත, සාගත හා සංග්‍රාමයන්ය. ඒ සියවස තුල එසේ ඉන් මියැදුන... [More]
කරන්ට්ස්|
"අඟ"
19-Secs
(උපුල් සේනාධීරිගේ) අංඟ පුලාවකට නැති මිනිස්සු
තම හිස අත ගෑහ
අඟක්... ඔව් අඟක්
රයිනෝසිරසක හැඩගත් අඟක්
මොළයක් නැති සිරසක්
තෙතක් නැති හදවතක්... [More]
තම හිස අත ගෑහ
අඟක්... ඔව් අඟක්
රයිනෝසිරසක හැඩගත් අඟක්
මොළයක් නැති සිරසක්
තෙතක් නැති හදවතක්... [More]
වෙසෙස්|
ඇනා කැරනිනා සහ ඇනා ස්ටෙපානොව්නා
7-Mins
(ඩිල්ෂානි චතුරිකා දාබරේ) ලියෝ තෝල්ස්තෝයි විරචිත ඇනා කැරනිනා නවකතාවේ ප්‍රධාන කථා නායිකාව වන ඇනා අර්කෙඩියෙව්නා කැරනිනා නමැති චරිතය ගොඩනැංවීම සඳහා තෝල්ස්තොයිට කාන්තාවන් කිහිප... [More]